موضوع: هیچ احساسی نسبت به این زندگی ندارم، آیا پرتوقعم؟

بنظرم باید به سابینا فرصت بدیم خودشو پیدا کنه. اون خسته است و واقعا فشار روشه. این جور موقعها آدم حالت کسی رو داره که از یک دیوار راست با چنگ و دندون بالا می ره و همه تشویقش می کنن بالاتر برو اما خود اون آدمی که به دیواره داره از حال می ره!(این مثال باربارا دی آنجلیسه!) ... حالا سابینا نیاز به استراحت فکری داره. سابینا! حال تورو درک می کنم. خیلی خسته شدی...منم اینجوری شده ام... آدم یه موقعهایی دلش می خواد هیچ کاری نکنه. به خودت برس حتما بهتر میشی و اونوقت می تونی تصمیمهای بهتری بگیری...

در هر وضعیتی که هستی، خسته، عصبانی، دل شکسته و.... سعی کن هدف ات رو فراموش نکنی. پیش خودت فکر کن چه هدفی داری و می خوای به چی برسی بعد سعی کن برای رسیدن به اون هدف تلاش کنی.

تعصب و لجبازی رو از کارهات حذف کن و اتفاقا منطق رو هم بذار کنار. سعی کن اون کاری که دلت، یک دل پاک و صادق می خواد انجام بده رو انجام بدی.

مگه این طور نیست که هر عملی عکس العملی داره؟ تو هم سعی کن عکس العمل کارهای همسرت رو بدون لجبازی و با آرامش بهش نشون بدی.

مثلا اگه همسر من بهم کادو نده من ناراحت و افسرده و بی حوصله می شم، پیش بقیه خجالت می کشم، به کسی زنگ نمی زنم و جواب کسی رو نمی دم مبادا ازام از کادوی تولدام بپرسه و من خجالت زده بشم. اگه دقیقا همین احساسات رو به همسرم و اطرافیان منعکس کنم همسرم هم خیلی شرمنده و ناراحت می شه و عذاب وجدان می گیره. حالا اگه این احساسات رو توی خودم بریزم و نخوام اینها رو بروز بدم و بخوام به اصطلاح با سیلی صورتم رو سرخ کنم اول اش عصبانی می شم و داد و بیداد راه میندازم، بعد یه پرس گریه می کنم بعد صورتم جوش می زنه، بعد هم متهم و مقصر شناخته می شم.

تازه اگه بخوام با حرص و عصبانیت عمل کنم، تولد همسرم رو هم محل نمی ذارم و اصلا مخصوصا اون روز میرم بیرون که تنها بمونه. اگه بخوام با سیلی صورت ام رو سرخ کنم براش یه تولد بزرگ می گیرم و خودم رو خوشحال نشون می دم. ولی اگه بخوام صادقانه رفتار کنم چون خودم آدم مهربون و دل رحمی هستم براش یه هدیه کوچیک می گیرم و وقتی می خوام هدیه رو بهش بدم، حسرتی که خودم از تولدام داشتم رو منعکس می کنم و با دلی شکسته براش آرزوی موفقیت می کنم

پس سعی کن اول ببینی هدف ات چیه بعد سعی کن خیلی صادقانه و بدون لجبازی و تعصب برای رسیدن به اون هدف ات عمل کنی.

سابینای عزیز سلام
من باهات موافقم. منم دلم برای خودم تنگ شده . برای اون دختری که همیشه شاد بود و می خندید. برای اونی که همیشه جلوی آئینه بود. من باهات موافقم. این زندگی مگر چند ساله؟ چرا باید کمک کسی کنیم که کمک نمیخواد. من فکر می کنم شوهرم اصلا مشکلی نداره همه گوش به فرمانشن. من هم باید باشم. اما تو می تونی واقعا کاری به کارش نداشته باشی وقتی با هم یکجا زندگی می کنید. من اگر به کار شوهرم کاری نداشته باشم اون حتما به کار من کار دارد تازه اخه مگر زندگی بدون عشق میشه؟ اگه بری خونه بابات می دونی تعهدی نداری می تونی خلاص باشی ولی اینطوری شادی ولی ته دلت همیشه ناراحت؟ نظرت چیه؟ ولی من فکر می کنم آدمی که له میکنه تو رو باید لهش کرد.

سابینای عزیز سلام
من باهات موافقم. منم دلم برای خودم تنگ شده . برای اون دختری که همیشه شاد بود و می خندید. برای اونی که همیشه جلوی آئینه بود. من باهات موافقم. این زندگی مگر چند ساله؟ چرا باید کمک کسی کنیم که کمک نمیخواد. من فکر می کنم شوهرم اصلا مشکلی نداره همه گوش به فرمانشن. من هم باید باشم. اما تو می تونی واقعا کاری به کارش نداشته باشی وقتی با هم یکجا زندگی می کنید. من اگر به کار شوهرم کاری نداشته باشم اون حتما به کار من کار دارد تازه اخه مگر زندگی بدون عشق میشه؟ اگه بری خونه بابات می دونی تعهدی نداری می تونی خلاص باشی ولی اینطوری شادی ولی ته دلت همیشه ناراحت؟ نظرت چیه؟ ولی من فکر می کنم آدمی که له میکنه تو رو باید لهش کرد.

دوستای گلم:
سه روزه دارم فکر می کنم، به حرفهای تک تکتون، به کسانی که تشویقم می کنن باز عملکرد مثبت داشته باشم و به کسانی که تشویق می کنند بعد ازدوسال مبارزه یه آنتراک بدم . نظرات هر دو دسته نکات مثبتی را داره که من باید ازشون استفاده کنم... از طرفی همین که دوستای خوبی داری که باهات صحبت می کنند خودش یه انرژی هست.
فعلا دارم فکر می کنم، انگار یک روند بازپروری دارم طی می کنم، باز پروری اعتماد به نفس، عزت نفس و ... وقتی خودم خالی از انرژی هستم، خالی از امید و روحیه هستم نمیتونم به کسی انرژی بدم، و یه چیز درگوشی بهتون بگم ، اگر بازهم انرژیم پر شد بازم یه قطره ش هم روی کسی سرمایه گذاری نمی کنم ، چون واقعا دیدم که وقتی تو حساب انرژیت هیچی نداری کسی نیست که بیاد بهت انرژی بده، برعکس بیشتر به عنوان یه آدم عصبی پرخاشگر می بیننت. یادمه یه روز آنی عزیز تو یه پستی نوشته بود که محتواش این بود سعی نکن مثل یه نجات غریق باشی برای کسی که داره غرق میشه، چرا که وقتی اونو رسوندی به ساحل خودت دیگه نا نداری ...