موضوع: خانواده خواستگارم دنبال عروس خوشگلتر ازمن میگردن،چیکارکنم؟

نوشته اصلی توسط eng.aydin

موضوع بعدی که باید مطرح بشه این هست که شما چرا فکر می کنید زیبا نیستید؟
تلاش برای زیبا شدن اگر حد اعتدلال خارج نشه بسیار هم خوب هست و اعتماد بنفس رو هم در فرد تقویت می کنه
مثل ورزش کردن و مراجعه به دکتر پوست و مو و روش هایی که برای زیبایی ظاهری وجود داره( باز هم تکرار می کنم در حد اعتدلال و نه اوضاع و احوالی که در خیابان ها مشاهده می کنید)

ممنونم از توجهتون جهت پاسخگویی
من در مورد تیپ و قیافم به اندازه کافی اعتماد به نفس دارم و شاید ازین نظر متوسط به بالا هستم
خب وقتی اون اقای محترم منو پسندیدن مشخصه که ازین نظر قابل قبولم دیگه، نه !؟ :P
حالا مشکل اینجاست که اونا منو که ازنزدیک ندیدن هنوز ،اخه باعکسم که نمیشه قضاوت کرد
باید بیان و ببینمم،شاید خیلی هم خوششون بیاد :rolleyes:

موضوع اینه که اون میخواست خانوادشو بفرسته ولی من بهش گفتم اول چند جا برو بعد بیا سراغ من
درمورد این تصمیمم مردد شدم،که اشتباه بوده یا نه
واسه اینکارم چند دلیل داشتم:
1.چون تابحال خواستگاری نرفته بود و اقدام جدی واسه ازدواج نکرده بود اینطوری تحت فشار خانوادش قرار میگیره و جدی به ازدواج فکر میکنه
2.مامانش اینا باورشون شه پسرش قصد ازدواج داره وکم کم امادگی پیدا کنن که فردی از طرف پسرش پیشنهاد بشه
3.میخواستم امتحانش کنم ببینم چقدر منو میخواد،به قول معروف رهاش کردم،اگه دوباره برگشت یعنی واقعا میخوادم ودوست داشتنش وابستگی و تصمیمش احساسی نبوده
4.میخوام اگه قراره با اون بمونم منو انتخاب کنه از بین اونایی که مامانش بش پیشنهاد میده
5.میخوام تستش کنم که چقدر شخصیت مستقلی داره ومیتونه خانوادشو راضی کنه یا نه
6.احساس میکنم در مورد انتخاب من دودله،نمیخوام بعد ازدواجم از انتخابم مردد باشه و چشمش به دخترای بهتر باشه :( پس رهاش کردم

کارم اشتباه بوده؟حالا چیکارکنم
فقط صبر

نوشته اصلی توسط ليلا موفق

ببين به نظرم مشكل خانواده ايشون چهره شما نيست. شايد از اين ناراحت اند كه چرا پسرشون به نظر اون ها اهميت نداده و دست به انتخاب زده
احساس كنار گذاشته شدن بهشون دست داده و اينطور خواستن بفهمونندكه نظر اون ها نظر نهايي است و قدرت زيادي دارند.

به نظرم شما از اين زاويه به مشكلتون نگاه كنيد و حل اش كنيد.

ممنونم دوست من
اره
کلا تعریف میکرد از ازدواج برادر قبلیش که چقدر خانوادش تو انتخاب عروس حساسن
به خدا موندم چیکار کنم،چرا بعضی خانواده ها اینقدر حساسن :(

با توضیحاتی که دادید ، باید بگم نظر خانم لیلا موفق در این حالت می تونه مهم باشه
اما در مورد دلایلی که برای این کارتون مطرح کردید
1- اقدام جدی برای ازدواج با خواستگاری های متعدد ارتباط خاصی ندارد!
2- این باور با صحبت کردن هم بدست میاد . پسر کاملا جدی میره با پدر و مادرش صحبت می کنه. میگه مادر جان پدر جان من مشکلات مالی و سربازی رو حل کردم. فلان دختر بنظرم دختر خوبی هست. شما هم برید جلو و یک تحقیقی بکنید.
3-این کارتان درست نیست. عشقی که قبل از ازدواج هست بصورت شدیدی با شهوت ترکیب شده و به اصطلاح کشش اولیه هست. عشق حقیقی بعد از ازدواج بدست میاد و عشقی که کشش ان اخلاق، رفتار، شخصیت، ایمان و خیلی صفات دیگر انسانی و روحی هست. شما باید میزان دوست داشتن ایشان را به بعد از ازدواج بسپارید. فعلا روی این موضوع تمرکز کنید که ایشان ایا معیار های اصلی اطدواج رو دارند یا خیر. در مورد خودتان نیز باید فکر کنید. ایا خود شما هم همین صفات را دارید یا خیر
4-انتخاب او در حال حاضر بر اساس چند معیار کلی و بیشتر زودگذر هست پس این کار شما نیز درست نیست...
5-این دلیل شما کاملا درست هست ولی باز هم دلیل نمی شود به خواستگاری های متعدد برود
اگر واقعا شخصیت مستق دارد می تواند انها را مجاب کند حداقل شما را ازنزدیک ببینینند

بهترین راه کار این هست:شما رابطتتون برای شناخت را موکول کنید به بعد از اطلاع رسمی خانواده ها

سلام مهتاب جان و به جمع یاران همدردی خوش اومدی

طبق گفته ایشون،مامانش و خواهرش بادیدن عکسم مخالفت کردن و بش گفتن تو بلد نیستی زن پیدا کنی و ماخودمون برات پیدا میکنیم.(دنبال عروس خشگل تر ازمن میگردن )

عزیزم بنظرم این حرفش و اون هم به شما کمی عجیب میاد. از روی حرفات به این نتیجه رسیدم که دختر منطقی هستی، پس بیا منطقی صحبت کنیم.
فرضا خانواده ایشون این حرف رو زده باشند، اگه این آقا واقعا قصدش ازدواج با شما بود آیا نیازی بود که این نقل قول رو برای شما بکنه و شما رو نسبت به خانواده اش دلسرد کنه؟
آیا نمی تونست مشکلش رو بدون اطلاع شما با خانواده اش حل کنه و از خانواده اش بخواد که ضمن دیدن از نزدیک شما با رفتار و اخلاقتون هم آشنا بشن؟
(هرچند دادن عکس شما به یه آقا پسر از دیدگاه خانواده ها شاید چندان پسندیده نباشه)

خلاصه که آیا فکر نمی کنید این آقا خودش رو پشت خانواده اش پنهان کرده و خواسته چیزی بگه که احیانا به شما بربخوره و رابطه رو خودتون تموم کنید؟

جای امیدواری داره که بیشترازین بش وقت بدم واسش صبرکنم تاخانوادش راضی شن (خودش و شخصیتش برام ارزش صبرکردن داره ولی اینکه خانوادش راضی شن یا نه،نمیدونم)؟

عزیزم شما صبر نکنید، چی کار دیگری قصد دارید انجام بدید؟ آیا خواستگار دیگری دارید؟
اگر اینطوره که حتما روی خواستگار دیگرتان تمرکز کنید و او را بررسی کنید.
و اگر نه، همانطور که گفتید رهایش کنید(البته فکرتان را هم رها کنید و مشغول او نکنید) و ببینید که آیا برمی گردد؟
وظیفه شما نیست خانواده او را راضی کنید. او بعنوان یک مرد باید بتواند که اینکار را انجام بدهد.


معیارهایتان در پست آخر برای گرفتن چنین تصمیمی بنظرم کاملا عاقلانه بود و هیچ اشتباهی نکردید. پس احساساتتان را کنترل کنید و به تصمیمی که گرفتید، مطمئن باشید. هرچند آن آقا از آزمون شما موفق بیرون نیامد، باز هم خوشحال باشید که توانستید عاقلانه فرد مورد نظرتان را محک بزنید و یک عمر پشمیمانی نداشته باشید.

عزیزم همان طور که دوستان گفتن به نظر من هم این که اون آقا چه راهی و پیدا می کنه واسه راضی کردنه خانوادش مربوط به شما نیست و وظیفه شما نیست و ببین اون چه می کنه...
در مورد اون گزینه هایی هم که دادی، نمی شه واسه همه نسخه واحد پیچید مثلا یکی از دوستای من با کسی آشنا بود که خانواده پسر به دلایل بنی اسراییلی با ازدواجشون مخالف بودن ولی اون پسر زمین و زمان رو به هم دوخت و بلاخره یه راهی پیدا کرد و با هم ازدواج کردند و الان 5 ساله که باهم به خوبی زندگی می کنند همین اتفاق واسه دوست دیگم افتاد که این یکی بعد از 6 سال انتظار کشیدن دید که اون آقا تسلیم نظر خانوادش شد و همه چی و تموم کرد...
شما شان خودت و حفظ کن و اگه موقعیت های دیگه داری بهشون فکر کن و بذار اون آقا خودش راه حل این جریان و پیدا کنه اون بهتر از شما خانوادش و می شناسه پس به زندگی معمولی خودتون ادامه بدید
این که ارتباط و قطع کردید بهترین کار ممکن بود.

ممنون ازتوجهتون بابت پاسخگویی

نوشته اصلی توسط blue sky

فرضا خانواده ایشون این حرف رو زده باشند، اگه این آقا واقعا قصدش ازدواج با شما بود آیا نیازی بود که این نقل قول رو برای شما بکنه و شما رو نسبت به خانواده اش دلسرد کنه؟
آیا نمی تونست مشکلش رو بدون اطلاع شما با خانواده اش حل کنه و از خانواده اش بخواد که ضمن دیدن از نزدیک شما با رفتار و اخلاقتون هم آشنا بشن؟
خلاصه که آیا فکر نمی کنید این آقا خودش رو پشت خانواده اش پنهان کرده و خواسته چیزی بگه که احیانا به شما بربخوره و رابطه رو خودتون تموم کنید؟

افرین،منم همین فکرا به ذهنم میاد،چون فکر میکنم بدبینم بهشون اهمییت ندادم.
تقریبا میتونم حدس بزنم که اینی که شما گفتید میتونه درست باشه که خودشو پشت خانوادش پنهان کنه،چون ازینکه مورد قضاوت قرار بگیره میترسه،فکرمیکنه اگه یهویی بذاره بره من نفرینش میکنم! درصورتی که من کاملا بابت انتخاب ازادش گذاشتم و واسه همینم ارتباطمو قطع کزدم
راستش دلم نمیومد اینقدر بدبینانه فکر کنم ولی حالا که شمام اینطوری میگید شاید واقعا همینطور باشه
خیلی جالبه اگه من بش فرصت یه ماهه دادم بره خانوادشو راضی کنه،اگه این مورد دروغ باشه الان داره چیکار میکنه پس!!!
یعنی واقعا کلاه رفته سرم
فکرم بدجوری مشغول شد

نوشته اصلی توسط blue sky

(هرچند دادن عکس شما به یه آقا پسر از دیدگاه خانواده ها شاید چندان پسندیده نباشه)

نمیدونم ولا این چه کاری بوده کرده،منم درجریان نبودم عکسمو نشون داده ،چون اگه نظرمنو میپرسید این اجازه رو نمیدادم،ولی میگفت واسه داشتن عکس من توجیح منطقی به اونها داده!!!

نوشته اصلی توسط blue sky

عزیزم شما صبر نکنید، چی کار دیگری قصد دارید انجام بدید؟ آیا خواستگار دیگری دارید؟
اگر اینطوره که حتما روی خواستگار دیگرتان تمرکز کنید و او را بررسی کنید.

بله خواستگار دیگه ای هم هست،ولی از نظر روانی نمییتونم به کسی دیگه ای فکر کنم،ضمن اینکه ایشون داره تلاششو واسه راضی کردن خانوادش میکنه،نامردیه من برم باکسی دیگه اشناشم
به هرحال من همون یک ماهو صبر میکنم ببینم ایشون چیکار میکنه

برم یه کم راز و نیاز کنم خدا اخر وعاقبت این موضوعو به خیربگذرونه :d

عزيزم من جاي تو بودم اين مرد بي سياست رو براي هميشه از زندگيم ميذاشتم كنار....

چرا؟
به دلايل مختلفي از جمله نداشتن جسارت و شجاعت در مقابل خواهر و مادرش!!!همين اول كار ترسو بودنش رو بروز داده
نداشتن سياست براي اينكه جملات مادرش رو عينا براي شما نقل كرده و اصلا فكر غرور و شخصيت شما نبوده...به فرض كه مادرش راضي شد...تو يه عمر ميتوني با مادر شوهر و خواهر شوهري كه چنين نظري راجع به تو داشتن رفت و امد كني؟


بذار بره فكراشو بكنه و بعد با ميل قلبي بياد طرفت نه اينكه منت سرت بذاره !!!

در كل اگه من بودم براي هميشه باهاش قطع رابطه ميكردم چون خيلي مامانيه

آخ من همه ي پست ها رو نخونده بودم جوابم كپي جواب بلواسكاي شد

نوشته اصلی توسط gh.sana

عزيزم من جاي تو بودم اين مرد بي سياست رو براي هميشه از زندگيم ميذاشتم كنار....
چرا؟
به دلايل مختلفي از جمله نداشتن جسارت و شجاعت در مقابل خواهر و مادرش!!!همين اول كار ترسو بودنش رو بروز داده
نداشتن سياست براي اينكه جملات مادرش رو عينا براي شما نقل كرده و اصلا فكر غرور و شخصيت شما نبوده...به فرض كه مادرش راضي شد...تو يه عمر ميتوني با مادر شوهر و خواهر شوهري كه چنين نظري راجع به تو داشتن رفت و امد كني؟

راستش اینطوری به نظرم منصفانه نیست چون:
1.مسلما هیچ ادمی کامل نیست و هرکسی یه ایرادایی داره
2.این موارد ( یعنی مامانی بودن،سیاست نداشتن،ضعیف بودن استقلال شخصیتی،عدم توانایی تصمیم گیری به موقع یا تعلل در تصمیم گیری) رو من به عنوان یه هشدار در نظر میگیرم که ممکمه داشته باشه و چون هنوز شناخت کاملی ازش ندارم به عنوان صفتهاش حسابشون نمیکنم.
3.این موردای بالا رو همه رو متذکر شدم، به عنوان انتقاد گوش کرد.
4.من ازش خواستم دلیل مخالفت خانوادشو بگه وخودش خیلی ازم عذرخواهی کرد وقول گرفت که ناراحت نشم؛من ناراحت نشدم ولی یه حس بد نسبت به خانوادش پیدا کردم.




راستش با تمام تفاسیر و راهنمایی های دوستان ویه سری شواهد قبلی یه کمی به این نتیجه رسیدم که شاید گیر اصلی خودش باشه

1.یا امادگی ازدواج نداره (وقتی صحبت از خواستگاری جدی میشد خندش میگرفت و میگفت مسخرست ومنم میگفتم واقعا که)
2.یا از انتخاب کردن و تصمیم گیری هراس داره(توموارد زیادی به وضوح دیدم که قدرت تصمیم گیریش پایینه)
3.یا درمورد من هنوز مردده
4.یا میخواد یا کیس های دیگه اشناشه (که الانم بش اجازه دادم طبق میل مامانش بره باکیس های دیگه اشنا شه،شایدم میل خودشه الکی میگه مامانش!)

موندم به خدا

خب دوستان
این موضوع من تموم شد،یه پایان تلخ جدایی

دیروز بیست روز ازجداییمون گذشته بود،تصمیم داشتیم ایشون ضمن راضی کردن خانوادش به طور منطقی به رابطمون نگاه کنیم و تصمیم نهاییمونو بگیریم

اول از خودم بگم:من هفته اول رو باگریه گذروندم:(
هفته دوم درگیر بودم با خودم به همه چیز شک کرده بودم که کم کم وابستگیم به اون اقا ازبین رفت و واسه خودم دلایل و معیارهامو مینوشتم که چرا دوستش دارم و چرا اونو مناسب ازدواج میدونستم تمام نکات منفی و مثبتشو
خداییش نقاط مثبتش و مورد پسند من خیلی بیشتر از چند خصوصیت منفیش بود؛پس کلا خواستگار خوبی بود

تااینکه تصمیم گرفتم ازش خبربگیرم وازش بخوام زودتر نتیجه رو اعلام کنه
وقتی بعد ازچندین ساعت تعلل جوابمو داد،گفت هنوز هیچ تصمیمی نگرفته و نمیدونه باید چیکار کنه
منم با خودم گفتم به این ادم صدسال هم فرصت بدی نمیتونه تصمیم بگیره،کلا ضعف تصمیم گیری داره
واسه همین بش گفتم اگه موافقی بیا تمومش کنیم
که اونم گفت: اگه تو فکر میکنی درسته باشه؛منم فکر میکنم امادگی ازدواج ندارم

خلاصه اینکه،اینطوری تمومش کردم
اون حتی قدرت تصمیم گیری واسه تموم کردن رو هم نداشت
میخواست این رابطه رو ادامه بده چون نمیدونست چیکارکنه!!!

منم با شنیدن این حرف که:هنوز هیچ تصمیمی نگرفتم و نمیدونم باید چیکار کنم دیگه بریدم،اگه قبلش بش شک داشتم که استقلال شخصیتی نداره و ضعف تصمیم گیری داره،دیگه حالا مطمعن شدم.

پس جریان ماهم تموم شد.
بااینکه هردو همو دوست داشتیم و داریم.
نمیدونم با اینکه دوستم داشت چرا نتونست خانوادشو راضی کنه،چرا نتونست تصمیم نهاییو خودش بگیره

وماهمدیگرو رها کردیم،یک جدایی مصلحت امیز

نمیدونم این تجربه چه حکمتی داشت،چرا من باید دوماه هدر میکردم تا اخرش بفهمم به درد هم نمیخوریم
چرا خدا میخواست دل ببندم و دل بکنم و اونهمه گریه کنم
طبق گفته خودش تو این جریان اونم اذیت شد،میگفت فکر میکردم امادگی ازدواجو دارم ولی حالا فهمیدم اشتباه میکردم؛
و من این وسط قربانی شدم که این اقای محترم به این نتیجه برسه
ولی مشکل اون نداشتن امادگی ازدواج نبود،بلکه ضعف تصمیم گیری بود
نه میتونست جلو خانوادش واسته،ونه مطلقا به حرف اونها کنه


این تجربه واقعا چه نتیجه مثبتی برام داشت؟نظرشماچیه؟

مهتاب عزیزم
منم همونطور که بت گفتم همین مشکل داشتم فرد مورد نظر من هم گفت که آمادگی ازدواج نداره نمیدونه میخواد چیکار کنه(چه شبااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااهتی داریم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)البته اون نظرش این بود که تا شرایط ازدواج مهیا شه یه رابطه خشک مثل دو تا هم دانشکاهی داشته باشیم...
منم هنوز موندم که چرا اینطور شد!چرا من وابسته شدم اما بی نتیجه چرا!!!!!!!!!!!!!!!!!ما هم هم دوست داشتیم و داریم اما خب نمیدونم:((

دوستان منم کمک کنید

از خدا میخوام به همه عشقی پایدار بده

از خدا میخوام به همه عشقی پایدار بده

بازم سلام!
خب هیچ کار خدا بدون حکمت نیست. و البته که ما باید همیشه به نیمه پر لیوان نگاه کنیم.

این تجربه واقعا چه نتیجه مثبتی برام داشت؟نظرشماچیه؟

میتونم بگم که شما تو این رابطه زن بودن خودتو با تمام وجود حس کردی!! هم نکات مثبتی و لطیفی مثل محبت کردن و عشق ورزیدن و لذت دیده شدن...... و هم نکات آسیب پذیری (مثل نقاط حادثه خیز جاده ها) چون زود دل بستن و سادگی و احساساتی تر بودن از طرف مقابل!
دقت کن من از کلمه "منفی" استفاده نکردم ما زن ها همه این طوری هستیم (البته تو آدم های مختلف شدت و ضعف داره) تنها کاری که میتونیم انجام بدیم اینه که چهار چشمی حواسمون به لطافت احساساتمون باشه. قبل از اینکه وابسته یا دلبسته بشیم باید به عقل و منطقمون میدون بدیم تا تأیید کنه اونی که قراره مورد آماج محبت ما قرار بگیره واقعاً لیاقتشو داره و از همه مهم تر اینکه لطافت احساس ما رو درک میکنه
فکر نکن سخته یا یه همچین آدمی وجود نداره
فقط صبر کن و عاقل باش
خوشحالم که این رابطه به خیر و خوشی تموم شد
لبخند لطفاً!