موضوع: واقعا مشكلم داره جدي ميشه

سلام
ممنون از همه ي دوستاي خوبي كه منو راهنمائي كردن
deljoo-deltang عزيزم
من اصلا از حرفائيكه شما زدين ناراحت نشدم ، چرا بايد ناراحت بشم ؟ من واقعا دوست دارم بدونم رفتار صحيح چيه ، در اين مواقع بايد چيكار كنم چطوري برخورد كنم ، از دوستاي عزيزم هم چنين برادر خوبم m25teh خواهش ميكنم به من بگن توي اين تالار از كدوم قسمتها ميتونم برم و مطالبي در مورد افزايش همين مهارتها پيدا كنم و چطوري بايد خودم رو اصلاح كنم .

ممنون

سلام خواهر عزيز

من تقريبا همه نظرات رو خوندم ولي نفهميدم شما چند وقت هست كه ازدواج كرديدو از كي قراره با هم زندگي كنيد...؟

نميدونم چرا اكثر دوستان سعي دارن به شما تلقين كنن كه مشكل خاصي نيست و همه چي به زودي (مثلا با يادگيري مهارتهاي كلامي!!!!!!)درست ميشه!

هنوز سر خونه زندگيتون نرفتين ،بارها حرف از طلاق و جدايي زده!؟ اينها اصلا نشونه هاي خوبي نيست!
جرا همسرتون انقدر به خودشون مطمئن هست ،كه به راحتي به شما توهين ميكنن!؟
البته ما چون فقط حرفاي يه طرف ماجرا(شما)رو ميشنويم ،نميتونيم با قاطعيت قضاوت كنيم...
ولي آدم ازدواج ميكنه كه در كنار همسرش به آرامش برسه،نه اينكه از همون اول بحث و توهين و قهر...!!
من احساس ميكنم شما دچار يه جور عدم اعتماد به نفس هستي و همسرتون به نوعي خودش رو بالاتر از شما ميبينه و يه جورايي احساس ميكنه با ازدواج با شما داره به شما لطف ميكنه!! فكر ميكنه شما رو هر وقت بخواد ميتونه داشته باشه! شما بايد اين احساس رو در همسرتون از بين ببرين!

سلام
ممنون از راهنمائيهاي دوستان خوبم
من و همسرم الان عقد هستيم و قراره اگه خدا بخواد تابستون زندگيمون رو شروع كنيم ، در مورد موضوعي كه آقا مهرداد اشاره كردن درسته من تقريبا اعتماد به نفسم پائينه خودم قبول دارم

ضمناً از دوستاي عزيزم معذرت خواهي ميكنم اگه تقريبا ديردير ميام اينجا سر ميزنم ، آخه سركار ، يه مقدار كار زياد شده و از طرفي هم امتحاناي دانشگاه داره شروع ميشه و دارم خودم رو آماده ميكنم

سلام به دوستاي خوبم
همونطور كه قبلا عنوان كرده بودم به اصرار زياد همسرم بيني ام رو عمل كردم در شرايطي كه مدام به همسرم ميگفتم الان شرايطي نيستش كه بخواي پول براي عمل من بدي و بهتره اين پول رو به شكلي ديگه خرج كنيم براي زندگيمون ، ولي موافقت نكرد و گفتش كه يه مقداري رو كه كم داريم تو بذار ، منم هرچي گفتم واقعا من شرايط اينكار رو ندارم و اگه بخوام براي اينكار پول بدم مقداري از وسايلي رو كه بايد بخرم براي جهيزيه نميتونم تهيه كنم ولي همچنان مخالف بود و ميگفت اينكار حتما بايد بشه - عمل بيني - و تو بايد مقداري پول كه من كم دارم براي عمل كنار بذاري .

موقع عمل كه شد گفتش كه تو كامل پول عمل رو بده بعد با هم حساب ميكنيم و تا يكي دو ماه آينده پولت رو برميگردونم ، منم قبول كردم و رفتم و عمل كردم . حالا بخاطر اينكه من اون پول رو گذاشتم و نزديك عروسي هستيم پول كم دارم و اگه اون پول رو داشتم اينقدر توي فشار نبودم خيلي خيلي تحت فشارم . ديروز اين موضوع رو به شوهرم گفتم ، در جواب گفتش كه اصلا ميدوني چيه ؟

من بقيه ي اون پولم بهت نميدم ، به من ربطي نداره ، يه پولي داشتي رفتي دماغت رو عمل كردي و به من مربوط نيست هركاري ميخواي بكن بعدشم گفت كه اصلا حوصله ات رو ندارم و به من زنگ نزن .

ديروز عصر چندبار بهش زنگ زدم ولي قطع كرد و از ديروز تا حالا اصلا نه بهم زنگ زده و نه پيامي داده هيچي .

واقعا ناراحتم ، اصلا نميتونم باور كنم دوستم داره ته ته دلم يه جوريه ، همش فكر ميكنم عاشقم نيست نميدونم واقعا نميدونم چي بگم

سلام
ممنون از اينكه مثل هميشه منو خوب راهنمائي كردين ، توي تمام تاپيكهايي كه داشتم البته بيشتر اونا به من گفته شد زنگ بزن ، ولي آخه پس من چي ؟ احساساتم ، شخصيتم ، بدترين حرفارو بهم ميزنه با يه جروبحث ساده و به قول شما كوچيك ، همونطور كه گفتم من ديروز بهش زنگ زدم چند بار ولي قطع ميكرد ، حالا من بهش زنگ بزنم بگم متاسفم ؟

در مورد دوست داشتن و نداشتن بايد بگم من واقعا عاشق شوهرم هستم خيلي دوستش دارم و از طرف خودم مطمئن هستم ، چرا بايد با زندگي و آبروي يه پسر و خونواده اش بازي كنم ؟ پس دوستش داشتم دارم و خواهم داشت .

ولي متاسفانه از احساس همسرم نسبت به خودم اصلا مطمئن نيستم بخدا از ناراحتي دارم گريه ميكنم ازتون ناراحت نشدم فقط از اون جمله دلم خيلي گرفت

ببين آيلارا! شما يا همديگر رو دوست داريد كه مي خواهيد ازدواج كنيد... يا دوست نداريد! اگر دوست نداريد... كه هيچي ! نه تو پسر مردم رو اذيت كن و نه ايشون شما رو....

هميشه فكر ميكنم دوستم نداره نميدونم چرا ولي اصلا بهم اعتماد نداره و اين براي مني كه همه ي دين و دنيامه خيلي سخته ، ميگه توي اين دوره به نزديكترين شخص هم نميشه اعتماد كرد ، هروقت باهم بيرون يا جائي ميريم اصلا به كسي كه توجه نميكنه منم ، ميريم چيزي بخوريم مثلا تا وقتي كه ميخوايم بلندشيم بيايم صورتش به طرفي ديگه ست و اين ور و اون ور رو نگاه ميكنه .

هركس ديگه اي غير از من كه باهاش حرف ميزنه همچين بهش گوش ميده كه حسوديم ميشه بعد من كه حرف ميزنم هر حرفي تنها باشيم توي جمع باشيم فرقي نداره حرف جدي بزنم يا شوخي ، زود ميگه بي نمك چقدر بي نمكي ، ميدوني من چقدر خرد ميشم واقعا حس ميكنم شخصيتم رو از دست دادم همه چيزم رو .
حالا اينكارا يعني عشق ؟ يعني دوست داشتن ؟

وقتي مياد خونمون فقط حواسم به اينه كه ببينم چيزي نياز نداره چيزي نميخواد ، ولي اون جلوي خونواده ام خردم ميكنه و حس ميكنم بقيه مخصوصا يكي از خواهرام يه جوري نگام ميكنه .

عشق اينه كه با يه جروبحث كوچيك هرچي حرف از دهنش درمياد بزنه و منو له كنه ؟

از شرايط زندگيم كاملا آگاهه ، ميدونه كه مثلا بيشتر يا بهتر از چيزيكه براي جهيزيه گرفتم نميتونم ببرم ميدونه چقدر بهم فشار و استرس وارد ميشه بعد گير ميده چرا فلان چيز رو نمياري بايد حتما داشته باشيم وگرنه نميشه وقتي مي بينم كه منو درك نميكنه و داشتن اون وسيله براش مهم تر از منه ، بايد باور كنم عاشقمه دوستم داره

اينكه باهام طولاني قهر ميكنه و جوابم رو نميده بدتر به اين حسم دامن ميزنه كه دوستم نداره .

هميشه يه جورايي بهش زنگ ميزدم پيام ميدادم ولي باور كنين ايندفعه نميتونم تازه با وجوديكه ديروزم جوابمو نداد نميدونم بايد چيكار كنم

ممنون از راهنمائي خوبتون
هميشه از خدا ميخوام بهم صبر بده براي اينطور رفتارا ولي واقعا گاهي اوقات نميتونم حس ميكنم دارم كم ميارم ، من توي زندگيم خيلي مشكلات داشتم خيلي خيلي ، از جروبحث و دعوا و اين حرفا هم خوشم نمياد بخاطر همين هميشه سعي ميكنم نذارم قهركردنامون طولاني بشه ولي حس ميكنم داره ازم سوء استفاده ميشه درسته شوهرمه و اين حرفا توي زندگي زناشوئي معني نداره ولي بالاخره منم آدم هستم ، بهم ميگه من ميدونم اگه باهات قهر كنم تو طاقت نداري و از غصه دق ميكني ، اينه معني زندگي زناشوئي و نتيجه ي گذشت واقعا ؟

و فكر ميكنم بخاطر اين اخلاقي كه ميدونه من دارم بخاطر كوچكترين مسئله اي زود عصباني ميشه و هرچي حرف از دهنش درمياد ميزنه چون با خودش فكر ميكنه بذار بگم بابا اين كه عاشق منه و دوباره بهم زنگ ميزنه

واقعا كلافه ام ، توي خونه خيلي ساكت و گوشه گير شدم ، باوجوديكه ميدونم فرصت كوتاهي دارم كه در كنار خونواد ه ام باشم و بايد نهايت استفاده رو ببرم ولي نميتونم خيلي عصبي شدم خيلي زودرنج ، حس ميكنم اون دختر مقاوم قبل نيستم طاقتم خيلي كم شده .

از خداميخوام كمكم كنه

با سلام و تبريك به مناسبت فرارسيدن روزمادر و روززن
دوشنبه شب شوهرم بهم پيام داد و روز زن رو تبريك گفت و ديگه خبري ازش نشد ، آخرشب بهش پيام دادم و حالشو پرسيدم گفتش كه به خوبيه تو نيستم گفتم من بدون تو اصلا خوب نيستم گفتش كه اره معلومه كه بدون من خوب بهت خوش ميگذره كه هيچ سراغي ازم نميگيري ، گفتم من كه چندبار بهت زنگ زدم ولي قطع كردي گفتش كه يعني فقط بايد چندبار زنگ ميزدي و همين . انتظار داشته تا صبح بشينم زنگ بزنم و قطع كنه و خردم كنه ، اون شب گذشت تا ديروز باز يه پيام تبريك داد و اصلا زنگ نزد باهام حرف بزنه و تلفني بهم تبريك بگه .

بعدازظهر يه جشني بود بخاطر روز مادر و روز زن برگزار كرده بودن قرارشد با مامان و خاله اينا بريم اونجا اينم بگم فقط خانوما بودن ، به شوهرم گفتم بعدازظهر ميخوايم بريم اونجا و من زودتر كار رو تعطيل ميكنم كه بريم اونجا ، قرارشد من از سركار برم خونه خاله اينا چون خونه ي خاله به جائيكه ميخواستيم بريم نزديكتره و مامان اينام همونجا بودن ، قرار شد منم برم اونجا كه همه با هم بريم ، بعدازظهر كه كارم تموم شد و خواستم برم بهش پيام دادم كه من تعطيل كردم و دارم ميرم وقتي هم كه رسيدم خونه خاله اينا باز بهش پيام دادم كه خونه ام آخه بايد گزارش لحظه به لحظه بدم وگرنه بيا و ببين ، گفتم من خونه ام ولي اصلا نميدونستم كه بايد بگم اول اومديم خونه ي خاله بعد ميريم اونجا .

ديگه آماده شديم و درحال رفتن بوديم كه پيام داد كجائي ؟ گفتم داريم ميريم ، گفتش كه چقدر دير ،‌ گفتم تا خاله اينا آماده شدن يك كم طول كشيده ،‌گفت مگه اونجا بودين ؟ گفتم آره خب اينجا نزديكتره از اينجا اومديم بريم ، كه شروع شد ،‌ فكر كردي من ... چرا بهم دروغ گفتي ؟ چرا نگفتي خونه ي خاله و فقط گفتي رسيدم خونه ، چرا اينطور و چرا اونطور ؟ يعني يك كاري كرد البته با اس ام اس ، اصلا زنگ نزد يك كاري كرد كه داشتم از غصه ميتركيدم آخه فقط يه ديروزي رو من زودتر از سركار اومدم كه برم يك كم روحيه ام عوض شه ، واقعا اگه بخاطر اين نبود كه مامان اينا متوجه ميشن برميگشتم خودم ميرفتم خونه ، يعني داشتم دق ميكردم هرچي بهش پيام ميدادم اصلا جواب نميداد فقط ميگفت به خوش گذرونيت برس ، ميگم بابا من بدون تو هيچ جا بهم خوش نميگذره امروزم اومدم يك كم حال و هوام عوض شه ، اصلا انگار نه انگار ، و ميگفت تو دروغگوئي ، گفتم بخدا من هيچوقت بهت دروغ نگفتم و نميگم فقط به اين فكر نكردم كه بايد ميگفتم از كجا ميخوايم بريم و اگه باعث ناراحتيت شدم ببخشيد ولي بازم جوابمو نداد ، گفتم باهام قهرنكن جواب داد من ديگه هيچ كاري باهات ندارم حوصله دروغاتوندارم و خداحافظ .

واقعا همش به اين فكر ميكردم كه چرا بايد اينطوري باشه اگه قرار باشه هرروز بخاطر يه موضوع جديد اينطوري باهام رفتار كنه كه من سكته ميكنم ، باز آخر شب گفتم اشكال نداره من مقصر بودم و بهش پيام بدم ، يه اس بهش دادم يه اس خالي داد ، دوباره وقتي خواستم بخوابم اس دادم بازم اس خالي داد ، امروز صبح بهش پيام دادم بازم يه پيام خالي داد ، واقعا نميدونم بايد چيكار كنم ؟