موضوع: آیا به تغییر می شه دل بست ؟(یک سئوال)

سلام دوست عزيز. در مورد تغيير بايد گفت: افراد رو نميشه تغيير داد، اما ميشه بهشون كمك كرد. افراد تغيير نميكنن، مگر اينكه خودشون بخوان. كمك كردن هم نصيحت كردن نيست. نياز به برنامه هست. بايد برنامه اي طراحي كنيد (سياستمندانه و محتاطانه) تا ايشون تغيير كنند. من خودم كللللللللي تغيير كردم. اصلا تمام افكارم دگرگون شده. اما افرادي كه باعث شدن و به من كمك كردن هيچگاه نصيحتم نكردن. بلكه من رو در معرض تغيير قرار دادن. شما هم بايد اينجوري اين كار رو انجام بدين. انسانها تا خودشون به نتيجه نرسن از افكار و باورهاشون دست نميكشن.
در مورد شما هم بايد گفت: طرف مقابلتون هنوز در سردرگمي هاي خودشون حيرانند. در حقيقت يه جورايي خودشون هم مردد هستن و نميتونن درست تصميم بگيرن كه البته اين مسئله رو فقط زمان حل ميكنه. همچنين ترس از تكرار گذشته بيشتر به اين موضوع دامن زده. بهتره براي كمك بهشون همانطور كه گفتم در معرض تغيير قرارشون بدين. اگر تونستن كنار بيان و تغيير كنند كه چه بهتر. در غير اين صورت بهتره ازشون صرف نظر كنيد.

shabe barooni عزیز
با تشکر از پاسخ شما.من هم همین روش رو در پیش گرفته بودم همانطور که گفتم ایشون ودوست سابقشون هم رو بوس می کردن گاهی هم از طریق لب اینا رو خودش به من گفت تا اونجا تونستم پیش برم که حتی ایشون خودش به این نتیجه رسید که باید توبه کنه با حجاب شد و شروع به خوندن نماز کرد.من همیشه مثل یک دوست واقعی براش بودم و بهش کمک کردم و یکی از موارد جذبش نوع کمک من بود که نصیحت گونه نبود و به قول خودش حتی برادرش هم که 3 سال از من بزرگتره اونطوری بهش کمک نکرد
حالا مشکل من اینه با گذشت 9 ماه من نمی بینم که در مشکلاتی مثل عدم ثبات سرگردانی در رابطه و عدم احترام متقابل در زمان عصبانیت زود رنجی وبرخی دیگه تغییر کنه الانم که رابطه پا در هواست.حالا مشکلم اینه که با این شرایط باز هم می شه امیدی داشت یا نه؟ صبر تا کجا جایزه؟
مشکلات دوست قبلیشون مثل همسن بودن و تجصیلات خانوادگی رو من ندارم و فکر نکنم خیلی نگران تکرار گذشته باشه.
که مادرش بهش گفته بود هر زمان که قطعی شد بگو من بیاد ببینمش که مثل قبل نشه !

نوشته اصلی توسط tamas

shabe barooni عزیز
با تشکر از پاسخ شما.من هم همین روش رو در پیش گرفته بودم همانطور که گفتم ایشون ودوست سابقشون هم رو بوس می کردن گاهی هم از طریق لب اینا رو خودش به من گفت تا اونجا تونستم پیش برم که حتی ایشون خودش به این نتیجه رسید که باید توبه کنه با حجاب شد و شروع به خوندن نماز کرد.من همیشه مثل یک دوست واقعی براش بودم و بهش کمک کردم و یکی از موارد جذبش نوع کمک من بود که نصیحت گونه نبود و به قول خودش حتی برادرش هم که 3 سال از من بزرگتره اونطوری بهش کمک نکرد
حالا مشکل من اینه با گذشت 9 ماه من نمی بینم که در مشکلاتی مثل عدم ثبات سرگردانی در رابطه و عدم احترام متقابل در زمان عصبانیت زود رنجی وبرخی دیگه تغییر کنه الانم که رابطه پا در هواست.حالا مشکلم اینه که با این شرایط باز هم می شه امیدی داشت یا نه؟ صبر تا کجا جایزه؟
مشکلات دوست قبلیشون مثل همسن بودن و تجصیلات خانوادگی رو من ندارم و فکر نکنم خیلی نگران تکرار گذشته باشه.
که مادرش بهش گفته بود هر زمان که قطعی شد بگو من بیاد ببینمش که مثل قبل نشه !

کلا این رابطه رو فراموش کن و اصلا بهش امید نداشته باش. احتمال موفقیت و خوشبختی تو این رابطه به صدم درصد هم نمیرسه. این دختر به لحاظ شخصیتی خیلی مشکل داره و اگر هم روزی کامل بشه ، معلوم نیست که چه مدل شخصیتی رو بپسنده. من یادم نیست که شما تو این تاپیک سن دختر رو گفته باشین ، اما حدس میزنم بین 16 تا 20 سال باشه. اگه تو این سنین همچین رفتاری داره ، خیلی هم غیر عادی نیست بعضی از خصوصیاتش. اما اگر بالای 20 باشه که واقعا جای تفکر بیشتری داره! شما به این حرکات و اسم ام اس آخرش میگین غیر عادی و بی ثبات ، حق هم دارین ، اما من براتون اگه از بی ثباتی دوست سابقم بگم که به این دوستتون افتخار هم میکنین. اوایل اتمام رابطه خیلی از خودش و حرکاتش شاکی بودم ، شب و روز تو فکرم بود. به یکباره ساعت 3 شب از خواب بیدار می شدم و دیگه خوابم نمیبرد. اما کم کم و با گذشت زمان چشمام باز تر شد. الان بعضی روزها که یاد یکسری از خصوصیاتش میفتم ، متوجه میشم که چقدر اون موقع بدیهاش رو نمی دیدم.
رک بگم ، من زندگی با زن فاحشه رو به زندگی با کسی که ثبات نداره ترجیح میدم. حداقلش اینه که می دونی با کی و یا چی طرفی!

montana عزیز
با تشکر از پاسخ شما
ایشون 24 سالشه.البته ما دوست عادی هستیم نه دوست پسر دوست دختر
اخه بعضیها می گن دخترها همینطورین و قتی بهشون ابراز علاقه کنی ... البته من فکر نمی کنم یک عادم عاقل وبالغ اینطوری باشه و قطعا در همه اینطور نیست.
من می گفتم تا 2-3 سال دیگه که بزرگتر بشه و پخته تر احتمالا این مشکلات حل می شه.
ممکنه بعد از این همه کمک اگر مشکلاتش حل شد کس دیگه ایی رو بپسنده؟اره چرا که نه وقتی قدر کمکهای من رو همین الان نمی دونه ازش بعید نیست.
نمی دونم شاید هم من تا الان زیادی صبور بودم،اینطور نیست؟

نوشته اصلی توسط tamas

montana عزیز
با تشکر از پاسخ شما
ایشون 24 سالشه.البته ما دوست عادی هستیم نه دوست پسر دوست دختر
اخه بعضیها می گن دخترها همینطورین و قتی بهشون ابراز علاقه کنی ... البته من فکر نمی کنم یک عادم عاقل وبالغ اینطوری باشه و قطعا در همه اینطور نیست.
من می گفتم تا 2-3 سال دیگه که بزرگتر بشه و پخته تر احتمالا این مشکلات حل می شه.
ممکنه بعد از این همه کمک اگر مشکلاتش حل شد کس دیگه ایی رو بپسنده؟اره چرا که نه وقتی قدر کمکهای من رو همین الان نمی دونه ازش بعید نیست.
نمی دونم شاید هم من تا الان زیادی صبور بودم،اینطور نیست؟

جمع بستن که کلا درست نیست ، اما بله ، وقتی محبت کنی دیگه از دست میدی. محبت رو باید گذاشت برای وقتی که ازدواج کردی. البته نه که رفتار بدی داشته باشی. یک دختری که قبلا باهاش ارتباط داشتم ( به صورت اجتماعی ) یادمه که شدیدا تو فکر یک پسر بود که باهاش دوست شه ، بهش گفتم می خوای باهاش ازدواج کنی؟ خندید گفت مگه دیوونم؟ همین که بهم ثابت بشه می تونم بدستش بیارم برام کافیه!
همه ما یک سری کمبود های عاطفی ممکنه داشته باشیم ، اما کسی که عقده و کینه تو دلش باشه همچین رفتار هایی میکنه ، وقتی طرف بهش وابسته شد به اصطلاح جا خالی میده. اول هفته میگه دوستت دارم ، وسط هفته میگه نکنه می خوای باهم ازدواج کنیم؟ آخر هفته میگه نکنه فراموشم کردی؟! اصلا خودت می مونی که با کی طرفی و انگار 1000 تا شخصیت داره! وقتی ناراحت باشه ، به هیچ عنوان احترامت رو نگاه نمی داره و به یکباره می زنه همه پل ها رو با هم خراب میکنه.

montana عزیز
البته این مورد شما به پسرها حریص بوده کاملا مشخصه و کسی هم که اینطوره اصلا قابل اعتماد نیست
اخرش چی شد؟
من واقعا تو رفتار با این تیپ ادم مشکل دارم که ظاهرا کم هم نیستن و هر روز بیشتر هم می شن و هر روز از ادمهای مختلف میشنوم بهت ابراز علاقه می کنه و اگه بهش ابراز علاقه نکنی سرد میشه میگه دوسم نداری ولی اینطوری نیست چون تو اینکار و به صلاح نمی دونی بیش از اندازه انجام بدی تا قبل از ازدواج ولی با کمکهات و رفتارت کاملا اون رو متوجه علاقت می کنی .و وقتی هم که می کنی باز هم ازت می خواد و بعدش هم چون براش تکراری و یکنواخت میشی و بدست اورده ازت زده میشه!!!!!!!!!!
یعنی چقدر از دخترها اینطورین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
باید چطوری باهاشون برخورد کرد؟

نوشته اصلی توسط tamas

montana عزیز
البته این مورد شما به پسرها حریص بوده کاملا مشخصه و کسی هم که اینطوره اصلا قابل اعتماد نیست
اخرش چی شد؟
من واقعا تو رفتار با این تیپ ادم مشکل دارم که ظاهرا کم هم نیستن و هر روز بیشتر هم می شن و هر روز از ادمهای مختلف میشنوم بهت ابراز علاقه می کنه و اگه بهش ابراز علاقه نکنی سرد میشه میگه دوسم نداری ولی اینطوری نیست چون تو اینکار و به صلاح نمی دونی بیش از اندازه انجام بدی تا قبل از ازدواج ولی با کمکهات و رفتارت کاملا اون رو متوجه علاقت می کنی .و وقتی هم که می کنی باز هم ازت می خواد و بعدش هم چون براش تکراری و یکنواخت میشی و بدست اورده ازت زده میشه!!!!!!!!!!
یعنی چقدر از دخترها اینطورین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
باید چطوری باهاشون برخورد کرد؟

این موردی که گفتم ، ربطی به شکست عاطفی که خوردم نداشت ، یعنی اصلا رابطه عاطفی نبوده ، مثل 2 تا دوست همجنس بودیم. که البته دیگه سمت این نوع رابطه هم نمیرم.
ایشون دقیقا با همون پسر دوست شد و بعد از 1 هفته تموم کرد.
اما در مورد عدم ثبات رفتاری که گفتم ، بله موردی بوده باعث شد من واقعا اذیت بشم و منو با این انجمن آشنا کرد. من هر چقدر اوایل رابطه تلاش میکردم وارد فاز احساس نشیم ، نمیذاشت. خدا شاهده که چقدر سعی میکردم احساسی نشم.( من چون تنها بودم ، بالاخره نیاز ها باعث میشد آدم به سمت روابط عاطفی بره). مثلا وقتی اس ام اس می زد ، تا میومدم اس ام اس رو بخونم و جوابش رو بدم ، اس ام اس بعدیش میومد که چی شد؟؟ چرا جواب نمیدی؟ چرا اینقدر دیر جواب میدی؟؟ همش هول بود که نکنه دارم کم محلی میکنم. وقتی همدیگر رو میدیدیم و از پیشم می رفت تا شب ، مدام از جزییات رابطه میگفت. هیمشه میگفت اگه یکدفعه ترکم کنی و نگی ، دیوونه میشم. کارهایی که کرد که بالاخره مرتکب اشتباه شدم و به مرور ، نفهمیدم که بهش علاقمند شدم و وابستگی به وجود اومد. اواخر واقعا اذیتم میکرد. کارهایی میکرد که اصلا از گفتنش هم ناراحت میشم.

تماس عزیز،

به سوال اصلی تاپیکتون بر می ګردم. اینکه آیا می شه امیدوار بود که بتونی طرف مقابلت را تغییر بدی.

یک چیزی که به ذهنم رسید این هست که این فرد وقتی در اون شرایط هست شما را پذیرفته و می خواد. وقتی تغییر کنه، شاید در شرایط جدیدی قرار بګیره که دیګه نخواد با شما بمونه یا باشه.

اګر تغییر را با پیشرفت یکی ندانیم. اینکه من انسان معمولی و نرمالی هستم و با کسی آشنا می شوم و در طی ده سال رابطه یا زندګی و ... مسلما تغییراتی می کنم مبحثش از سوال شما جداست.

اما اګر من فرد مشکل داری باشم که با کمک شما یا به هر روش دیګری تغییر کنم ممکن است بعد از بهبودی، شما دیګر فرد ایده آل یا همراه خوبی برای من نباشید. در اونصورت شاید تصمیم جدیدی بګیرم.

البته این مورد برای خانم مورد نظر شما اتفاق نیفتاده. تصمیمات متعدد و رفتن آمدنهای ایشان ربطی به این قضیه ندارد. ولی منظورم این است که اګر این فرد بیمار با کمک شما درمان شد، شاید اګر هم با شما بماند به علت دینی است که به شما دارد یا وابستګی و ... و اګر جای انتخاب یا رفتن داشته باشد برود.

ابته این مورد از نظر حریص بودن اصلا اینطوری نبود ولی بله اون هم سریع اس ام اس می زد و جواب می خواست و اگه دیر جواب می دادی که دیگه هیچی
بنظر من در دوستی های معمولی بین دختر و پسر یا یکی به اون یکی وابسته می شه که از طرف مقابل قبول نمی شه یا از هم متنفر می شن
من هم واقعا از همه نظر توی این رابطه اذیت شدم
ولی میخوام این رو متوجه بشم ایا اشتباه کردم امید به تغییرش داشتم یا شاید به مراتب خیلی کمتر دارم؟

نوشته اصلی توسط tamas

ابته این مورد از نظر حریص بودن اصلا اینطوری نبود ولی بله اون هم سریع اس ام اس می زد و جواب می خواست و اگه دیر جواب می دادی که دیگه هیچی
بنظر من در دوستی های معمولی بین دختر و پسر یا یکی به اون یکی وابسته می شه که از طرف مقابل قبول نمی شه یا از هم متنفر می شن
من هم واقعا از همه نظر توی این رابطه اذیت شدم
ولی میخوام این رو متوجه بشم ایا اشتباه کردم امید به تغییرش داشتم یا شاید به مراتب خیلی کمتر دارم؟

کسی که به لحاظ شخصیتی این همه مشکل داره ، نه که تغییر نکنه اصلا ، خدا تو همه بنده هاش ظرفیت تغییر رو قرار داده ، اما شما نباید این وسط انتظار بکشی و یا کمک کننده شما باشی! کمک باید توسط مشاور صورت بگیره.