موضوع: من و افکارم

سلام. کسی نظری نداره؟
این مساله روی اعتماد به نفس من تاثیر گذاشته حتی برای برنامه ریزی کاری و تصمیم گیریهام دچار تردید شدم
میترسم شرایطمو از این هم سختتر کنم
از نظر اطرافیانم این طرز فکر من خنده دار میاد و معتقدند من شرایط مناسبی دارم اما خودم اینطور فکر نمیکنم ( با توجه به اتفاقاتی که برای من افتاده)
نمیدونم .شما راهنماییم کنید؟
لطفا نظر بدید

سلام

سارای عزیز پاسخ بسیار مناسبی به شما داده اند

گاهی اوقات ما در ابتدای راه حاضریم بسیاری از مشکلات را بپذیریم ولی وقتی کم کم داریم به مشکلات نزدیک می شیم تازه به آنها جدی فکر می کنیم و میبینیم که نه قادر نیستیم این راه را ادامه بدهیم پس از رفتن منصرف می شیم

من هم با ایشان موافقم.احتمالا ایشان در همان ابتدا شرایط شغلی و تحصیلی شما را پذیرفته اند.ولی وقتی وارد راه شدند دیده اند که این شرایط ، برای ایشان چندان رضایت بخش نمی باشد.به علاوه اینکه درست است که شما پذیرفته اید که در شهر ایشان زندگی کنید.ولی مشکلات دوری شما از خانواده تان (دلتنگی) و رفت و آمد به شهرستان برای دیدن خانواده تان همچنان پابر جاست که می تواند به نوبه ی خود روی زندگی مشترک تاثیر گذار باشد.

مسلما این شرایط ، اینکه شما تصور کرده اید از خانواده تان جدا می شوید و همچنین این موضوع که تک دختر هستید : شما را حساس کرده بود و این چیزی نیست که یک مرد در اوایل آشنایی از آن خوشش بیاید.


کلا درست است که شرایط سخت است و کسی که مناسب شخص باشد کم یاب است.ولی به نظر من بار مسئولیت ازدواج به اندازه ی کافی سنگین هست و اگر شرایطی پیش بیاید که آن را سنگین تر نیز بکند چندان خوشایند نخواهد بود.احتمالا اگر آقا از شهر خودتان بود آینده به طرز دیگری رقم می خورد



در آخر هم باید ذکر کنم آنچه من گفتم تماما زاییده ی فکر و خیال من بود که با مطالعه ی چند صفحه مطلب کوتاه از زندگی شما برداشت کرده ام . پس چه بسا همه این هایی که عرض کردم 180 درجه با واقعیت تفاوت داشته باشد.همان طور که فرشته ی مهربان گفتند کسی نمی تواند خود را جای آقا بگذارد و دلیل ایشان را بیاورد و آنچه من نوشتم فقط به خاطر اصرار زیاد شما برای یافتن یک دلیل بوده.مگرنه ممکنه یک نکته ای ایشان در شما دیده باشند که خودتان هم متوجه نشده اید و همان باعث دلسرد شدن ایشان شده.برای مثال یک نکته ی جنسی!.می دانید که در این جور مسایل خیلی مهم است که طرفین تفاهم داشته باشند و ممکنه برای مثال ایشان به نحوی دریافتند که شما فردی گرم هستید و ایشان خود را شخصی سرد می پندارند.همین می تواند یک دلیل خوب برای این جدایی باشد که ابدا تقصیر شما نیست.به هر حال شیوه همین گونه است.آنقدر باید بگردید تا شخص مناسب را پیدا کنید.پس باز هم تلاش کنید و ناامید نشوید

انشاالله سریع تر شخص مورد نظر خود را خواهید یافت



با احترام

متشکرم از پاسخ هایی که ارسال کردید
پس اینطور به نظر میرسه که آقایون ممکن است از زیر بار ازدواج با خانمی هر چند معیارهاشونو داشته باشه و مورد علاقشون باشه به دلیل سختی مسئولیت زندگی شانه خالی کنند.
باورش برام سخته.خوب من چه کمکی میتونم به خودم بکنم؟چه کنم که این اتفاق دیگه نیفته؟؟؟؟؟

تایش عزیز این تغییر ویژگی بعضی افراد دست شما نیست ولی شما می توانید در انتخاب های بعدیتان با امتحان کردن طرف مقابل در شرایط های مشابه با ویژگی های روحی و اخلاقی آنها آشنا بشی عزیزم تا قبل از اینکه فرد مورد نظرت را نشناختی دیگه احساسات را دخیل نکن چون اینبار بدتر ضربه می خوری الان بهتر که بیشتر خودت را مشغول به کار ، درس ، تفریح و .. کنی و اینقدر در طول روز فعلیت کن تا وقتی می خواهی بخوابی فرصتی به یادآوری آن روزها نداشته باشی چون هرچقدر در این ایام بیکارتر باشی ذهنت بیشتر به این مسئله کشیده میشه و بیشتر اذیت میشی