مریم گلم
منو ببخش عزیزم ، لحن صحبتم طوری نبود که قصد ناراحت کردنت رو داشته باشم فقط برام سوال بود
باز هم بهت تبریک میگم بایت موفقیتهات، و به خودم و سایر دوستان همدردی که دوست خوب و فهمیده ای مثل تو پیدا کردیم
عزیز دلم منظورم این نبود که به خاطر اینکه کسی تو رو بگیره از خیلی چیزا بگذری فقط به نظرم دور بودن از خونه و خونواده واسه یه دختر تنهایی خیلی سخته واسه این گفتم یه دختر تا مجبور نشه بهتره اینکارو نکنه همین
کاش همون موقعه که با اون رتیه عالی دانشگاه قبول شدی هرچند شاید سخت بوده اما خونوادت همراهیت میکردن و باهات می اومدن شهری که درس میخونی.اینجوری هم تو تنها نبودی هم موقعیت کاری رو داشتی هم اینکه ممکنه واسه دیگر اعضای خونوادت هم فرصتهای خوبی پیش می اومد.
مریم جان ، این دلگرفتن های گهگاهی خاص تو نیست ، همه گاهی دلشون می گیره چه محرد باشن چه متاهل . چه دختر باشن چه پشر و تو هر موقعیت و ظرایط دیگه ای
منم گاهی مثل تو میشم اما بیشتر اوقات راضی هستم و سعی میکنم از اینده نترسم و نا امید نباشم
عزیزم خدا به هر بنده ای یه توان و ظرفیتی داده و بیشتر از اون هم ازش انتظار نداره .بنابراین حتی اگه من و تو خدای نکرده جز اون دسته باشیم که ازدواج نکنیم باز نباید به خدا شاکی بشیم و اعتراض کنیم .
باید بدونیم که از قبل خداوند قدرت تحمل روزهای تنهایی رو به ما داده که چنین سرنوشتی برامون مقدر مکرده..
علاقه مندی ها (Bookmarks)