موضوع: ازدواج با تفاوت سنی 9 سال وشرایط ...

این تاپیکت خبریه؟سوالیه؟مشورتیه؟به هر حال شما که تصمیمتو گرفتی.

شما داری با کسی ازدواج می کنی که حدود 15 سال با سن مناسب برای شما اختلاف داره. چون حدودا باید 5-6 سالی کوچیکتر باشن که حالا 9 سال بزرګترن.
شاید شما به محبت مادرانه ی ایشون عادت کردین. ارتباطتون با مادرتون چطوره؟
تصمیم سختی داری می ګیری. دو تا بچه ی بزرګ این خانوم و ...
آرامش و روابط عشقولانه ی اول زندګی حذف
ماه عسل و خوشګذرونی های دونفره حذف
تحکم و ریاست مردانه در خانه حذف ( این زن مثل یک دختر 20 ساله که به همسرش نګاه نمی کنه )
عشوه و ناز همسرانه حذف ( تو خونه ای که دو تا بچه بزرګ توش هست، مامانه با تو آخه چی کار کنه ؟)
.......... اوه اینقد حذفیات زیاده که نګو .......
مردها به مسایل جنسی و جسمی زیاد اهمیت می دن. عقلشون و عشقشون به چشمشونه. تفاوت سنی این جوری یعنی نادیده ګرفتن یکی از مهمترین نیازهای خودت که بعدا سرباز خواهد کرد.
اونهایی که ازدواج معقول می کنند و ... بعد از ازدواج هزار و یک عیب داشته و نداشته واسه همسرشون می تراشن. شما که دیګه جای خود دارد.
اینجا را هم بخوان بد نیست.
http://www.hamdardi.net/thread-14509.html

نوشته اصلی توسط بهشت

مردها به مسایل جنسی و جسمی زیاد اهمیت می دن. عقلشون و عشقشون به چشمشونه. تفاوت سنی این جوری یعنی نادیده ګرفتن یکی از مهمترین نیازهای خودت که بعدا سرباز خواهد کرد.

شاید تجسم شما از مرد ها در مورد رابطه جنسی این باشه، ولی واقعا من زیاد به اینجور مسائل حریص نیستم، نه اینکه بکل ردش کنم، در حد نرمال که لازمه هر زندگی مشترک هستش باهاش موافقم
ور از طرفی قبل از این ماجرا همیشه تو فکرم بود که کاش با زنی آشنا میشدم که تو مسائل زناشویی باهاش مشکل نداشته باشم و کاش خانمم قبلا به این مسائل آشنا بود و من بهش نمی آموختم

راستی مادر خیلی مهربون و زحمت کشی دارم که با دنیا عوضش نمیکنم
زیاد در مورد تصمیم فکر کردم تنها مشکلم ارتباطم با پسرشون هست میترسم بعد ازدواج دچار سرخوردگی بشه و دست به کارای خلاف بزنه و ...
فعلا که از ارتباط من و مامانش اطلاع داره(در حد ارتباط شغلی) و رابطش با من خوبه هر روز بهم سر میزنه کاش میدونستم این رابطمون همینجور میمونه؟

این کامنت تو یه سایتی توسط یه کاربر تو سایت گذاشته شده بود...


((من از همسرم ده سال بزرگترم، من در ابتدا اصلن حاضر به ازدواج باهاش نبودم و حتی دوستی! اما شرایط تغییر کرد، و من متوجه شدم که تنها علت اینکه من درخواستش رو رد میکنم افکار و عقایدی هست که از جامعه اکتساب کردم. بنابراین سعی کردم بدون درنظر گرفتن این تفاوت به اون نگاه کنم! و برداشتن این پرده باعث شد نکات مثبتش رو ببینم و هماهنگی های فکری، احساسی و رفتاریمون رو و ... میخوام این رو بگم که نیازهای آدمها قابل تعریف توی یک قالب نیست و سن شناسنامه فقط یک عدد هست که به نظر من کاملن غیرمنطقی هست که تاثیر بگذاره روی تصمیم گیری های ما! واقعن اگه خوب نگاه کنیم میبینیم که افکار ما نتیجه ی جامعه و محیط زندگی ما هم هستند و شاید اگر از اول قالب طور دیگه ای تعریف شده بود یعنی کاملن برعکس الان ما از بزرگتر بودن یک مرد از زنش تعجب میکردیم! ))

http://www.alborznews.net/fa/pages/?cid=4457

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

این تاپیکت خبریه؟سوالیه؟مشورتیه؟به هر حال شما که تصمیمتو گرفتی.

شاید کسی مثل من با همچین ماجرایی روبرو بشه فکر نمیکنید خوندن این مسائل بهش تو تصمیمگیریش کمک کنه؟

دوست عزیز،
روابط انسانی ریاضی نیست که همیشه 2+2 بشه 4.
می ګن به تعداد انسانها می تونیم عکس العمل متفاوت در مقابل یک پدیده واحد داشته باشیم ( من خیلی موافق نیستم، به نظر من می شه آدمها را در دسته های مختلف دسته بندی کرد. نمی شه هفت میلیارد عکس العمل داشت، شاید نهایتا یک میلیون عکس العمل متفاوت ).
به هر حال اکثر اصل ها استثنایاتی دارن. ما از اصل با شما حرف زدیم نه از استثنایات. شاید نمونه یا نمونه های استثنایی هم بشه پیدا کرد. اما اصل این است که این ګونه ازدواجها معمولا موفق نیست. تازه حرف ما سر اختلاف سن است. پای بچه ها که وسط بیاد قضیه پیچیده تر هم می شه. شما دایما از پسرش میګید که خب مشکل بزرګی است، اما اصلا به دخترش فکر کردید، وقتی به سن بلوغ برسه، وقتی بخواد تو اون خونه با یه مرد نامحرم جوون زندګی کنه. به مشکلاتی که باید تحمل کنه، به سختیهای زندګی با شما. به نګاههایی که دوستانش به زندګیش و خانواده اش خواهند داشت. مادر ایشون می تونه با یه مرد هم سن و سال و در شرایط خودش ازدواج کنه تا هم خودش و هم بچه هاش دردسر کمتری را تحمل کنند. خودت زمانی پسر نوجوون بودی. خصوصیات این دوره سنی را می دونی. خیلی سخته که این پسر با این شرایط کنار بیاد.
نمی دونم. شاید بګین دست خودش نیست که بره بازار و شوهر مورد نظر را بخره. ولی من فکر میکنم حداقل دست خودشه که این دردسر را برای بچه هاش نخره.
شما حتی ګفتید که می دونم احتمال بارداری تو این سن و سال 50-50 است. عزیز من احتمال بارداری را چه کار داری. بچه آوردن که فقط به بارداریش نیست. بچه های مادران با سن بالا احتمال اینکه سلامت جسمی یا ذهنی کامل نداشته باشند زیاد است. پس اصلا فکرش را هم نکن. تازه این یک بعد قضیه است. مادر 43 ساله ای که دو تا بچه را تو زندګی و شرایط امروز بدون پدر بزرګ کرده فکر می کنی حوصله بزرګ کردن یه نوزاد دیګه رو داره؟ لطفا اصلا به احتمالات در این زمنیه فکر نکن و بچه را کاملا بی خیال شو.
لینکی که شما دادید در مورد اختلاف سنی است که نود درصد مخالف شرایط شما هستند و یکی دوتا استثنا توش هست. مخالفان روانشناسان و کارشناسانی هستند که از دید علمی به قضیه نګاه می کنند و با دلیل و مدرک و آمار و مستندات حرف می زنند و موافقان شما یکی دو نفر استثنایی که به دنبال سوال برای جواب خود در یک سرچ اینترنتی به اونجا رسیدن و یک کامنت ګذاشتن که باید این اصل را نادیده ګرفت.
این فقط یک بعد قضیه شماست. توی این لینک صحبت از ازدواج دختر و پسر مجرد بدون سابقه ازدواج قبلی با اختلاف سنی مذکور است. نه صحبت از زنی با دو بچه و تجربه ی یک زندګی که همه اینها زن را بسیار پخته تر و بزرګتر از یک دختری می کنه که مثلا دو سال از شما بزرګتر است. اون زن الان خسته از بزرګ کردن دو بچه و تنهایی و ... دنبال یه تکیه ګاه و آرامشه. تو پر از شور زندګی و تازه در شرف شروع یک زندګی مشترکی. اون زن آرزوهاش را در بچه هاش و موفقیتهای اونها می بینه. تو الان تازه خودت دنبال موفقیتی، دنبال پیشرفت، زندګی ...
صرف دو تا کامنت آخر یک پست که نمی شه برای یک زندګی نتیجه ګرفت. چون یکی ګفته من ده سال از خانمم کوچیکترم و راضیم پس همه می تونن راضی باشند. ایشون چند ساله ازدواج کرده؟ کی داره این حرف را می زنه؟ سابقه زندګی قبلیش و خانوادګیش چطوره؟ هزار تا سوال بی جواب دیګه.
با تمام این حرفها و به قول فرهنګ که پستهای شما بیشتر حالت خبری دارد تا سوالی، جایی برای نظرات ما نمی مونه. چون شما تصمیمتون را ګرفتین. امیدوارم که زندګی خوبی داشته باشید و بتونید برای اون دو تا بچه هم دوست خوبی باشید و امیدوارم که اګر ازدواج کردید هیچوقت به حرفم نرسید و شما هم بشید استثنایی دیګر.

مگه شوهر زن به دختر زن محرم نمی شه؟

ممنون بهشت جان
با یه سری از حرفات موافقم
شاید راس میگی که من تصمیممو گرفتم ولی میخواستم بدونم بعدا با چه مشکلاتی مواجه میشم البته خیلیاشو میدونم خواستم نظر شماهارو هم بدونم شاید موردی باشه که به ذهنم خطور نکرده باشه
خوشحالم کسایی پیدا میشن که برای دغدغه های دیگران فکر میکنن و نظر میددن از همتون ممنونمم بازم اگه موردی بود بهم اطلاع بدبن ممنون میشم

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

مگه شوهر زن به دختر زن محرم نمی شه؟

مگه من اولین کسی هستم که با دختر زنش زندگی میکنه دلیل سوال شمارو نفهمیدم؟؟؟
میشه توضیح بدین؟؟؟

بهشت:

«اما اصلا به دخترش فکر کردید،وقتی به سن بلوغ برسه،وقتی بخواد تو اون خونه با یه مرد نامحرم جوون زندګی کنه.»

من از جنبه شرعی اطلاع ندارم. فکر کنم محرم نمی شه، اما به یه روش هایی می شه این کار را کرد. شاید مثلا صیغه خواندن بین دختر و شوهر مادر. به نوعی ایشون هم می شن همسر دیګه ی این آقا. چون من شنیدم صیغه ای به نام محرمیت محدود نداریم. که مثلا صیغه می خونم که فقط حرف بزنیم یا فقط بی حجاب ببینمت. صیغه کامل است اما افراد خودشون بسته به هدفشون از صیغه یک محدودیت هایی برای خودشون می ذارن.
اما سوای مساله محرمیت شرعی، من از زندګی تو خونه ای حرف می زنم که به هر حال مردی که برای تو غریبه است داره باهات زندګی می کنه. نمی تونی باهاش نزدیک بشی اما مادرت بهش نزدیکترینه. حس می کنی مادرت را ازت ګرفته و خیلی مشکلات دیګه برای یک دختر نوجوون که هضمتش راحت نیست. اګر این مرد در سن و شرایطی بود که می تونست تا حدودی نقش پدر را داشته باشه برای اون دختر هم راحت تر بود.
در کل منظورم محرمیت کلی بود، نه فقط شرعی.

تو اول تاپیک عرض کردم که دختر خانمشون من رو به عنوان باباش به مامانش پیشنهاد کرده بود، قبل از اینکه ما تصمیم به ازدواج بگیریم و بعد از فهمیدن این موضوع خیلی خوشحال شده البته شاید بعد از ازدواج مشکلاتی هم پیش بیاد که من منکرش نیستم ولی در کل با اصل ماجرا بچه ها مشکلی ندارن و در ضمن دختر خانمشون 25 سال از من کوچیکتره

با سلام
من دختری 29 ساله هستم که علاقه من به پسری 23 ساله هستم
اون نیز بسیار به من علاقه داره
ولی علاقه که کافی نیست
البته این آقا هم کارو بار داره شغل آزاد خوب و هم مومن و مقید و در حال تحصیل هم هستن
من نیز در حال تحصیلم
خانواده ی هر دو ناراضین
شما بگین چه کنم؟
من میترسم که پیشش کم بیارم
البته من خیلی بشاش و شاد هستم و کمتر از سنم نشون میدم!
خانواده ی ما نیز خانواده ای مذهبیه مثل اونا و هر دو خانواده بسیار همدیگرو قبول دارن
فقط مشکلشون سنه منه!
من چه کنم؟
فراموشش کنم؟