موضوع: مشاوره برای همه

(11/5/1386)

صحیح یا غلط بودن دوستی دختر با پسر و رابطه آن با ازدواج

يكم: بدون هيچ شك راه برگزيده جلوگیری از برقراری ارتباط غیر رسمی و اقدام رسمی می باشد ، و مطمئن باشيد راه صحيح همين است. آقايي كه خانمي را براي همسري و ازدواج در نظر مي گيرد، خيلي سريع راه بررسي، آشنايي با خانواده و اقدام رسمي به انتخاب همسر را شروع مي كند و در نهايت اگر شرايط دو طرف تناسب كافي داشت به ازدواج هم در مي آيند.

دوم: با يك مثال، درستي روش بالا را بررسي مي كنيم:
بعضي وقتها شما مصمم هستيد كه كالايي را خريداري كنيد، لذا پس از بررسي نيازمنديهاي خود و علاقمندي هاي خود، با مشورت با افرادي كه در اين زمينه اطلاع دارند شرايط يك كالاي خوب را مشخص مي كنيد. بعد با اين معيارها به فروشگاههايي كه احتمالا اين كالا را دارند سر مي زنيد و با فروشنده در مورد ويژگي هاي آن صحبت مي كنيد. و در نهايت اگر شرايط مورد انتظار شما فراهم بود آن را انتخاب مي كنيد و خريداري مي كنيد.
اما گاهي از روي تنوع بين فروشگاهها پرسه مي زنيد. با فروشندگان مختلف در مورد كالاهايشان صحبت مي كنيد، قيمت مي پرسيد، نحوه كار آنها را جويا مي شويد، و در نهايت با بهانه بررسي بيشتر، يا اينكه دوباره برمي گرديد، يا اينكه نياز به تامل بيشتر داريد، يا هزار بهانه ديگر براي هميشه آن فروشگاه را ترك مي كنيد و در فروشگاههاي ديگر نيز همين كار را تكرار مي كنيد.
در واقع شما قصد خريد هيچ كالاي مشخصي را نداريد يا شرايطش را نداشته ايد و با اين پرسه زني ها و ارتباط گيري با فروشندگان ، تنوع طلبي خود را ارضاء مي كنيد.
با توجه به اين مثال(‌البته مي گويند در مثل مناقشه نيست)، بسياري از رابطه هاي دختر و پسر اينگونه شكل مي گيرند كه در مثال بالا گفتم، يعني دختر يا پسر يا هر دو به قصد ازدواج طرح دوستي نمي كنند، بلكه به نيت تنوع يا ....، ارتباط مي گيرند.

اما از كجا بايد تشخيص داد ؟!

1 – اگر دختر و پسري انگيزه ازدواج دارند، نياز به كارهاي يواشكي و پنهاني ندارند و از اينكه به طور رسمي خانواده هاي آنها در جريان ارتباط آنها باشند ، نگراني ندارند. آنها مسئوليت انتخاب همسرشان را مي پذيرندو هزينه انتخاب خود را قبول مي كنند. و از اين بابت ترس يا بهانه اي ندارند. لذا ابتدا بايد اين رابطه رسمي شود، يعني خانواده ها در جريان قرار بگيرند و علاوه بر اينكه شما با دختر يا پسري آشنا مي شويد بايد به خانواده آنها (‌كه ريشه تربيتي آن فرد در آنجا قرار دارد)‌نيز توجه شود.

2 – نحوه ارتباط دختر و پسر با توجه به هنجارهاي خانوادگي و اجتماعي و شخصي افراد شكل مي گيرد. پس هرگونه هنجارشكني و عدول از خطوط قرمز نشان دهنده اولين تحريفها در ارتباط دختر و پسر است.

3 – ما نمي گوئيم كه يك دختر و پسر بدون اينكه همديگر را بشناسند ازدواج كنند،‌بلكه مي گوئيم فراموش نكنند كه اگر ارتباطي هست براي ازدواج است، لذا پرسه زني هاي بي هدف و متنوع و لذتهاي آني با نشان دادن علاقه،‌بدون اينكه خط سير ارتباط بررسي شود، منجر به انحراف رابطه مي شود. چه نياز دارد به دختري كه هنوز براي ازدواج در مورد او قطعي نشده ايم، ابراز محبت و عشق كنيم. و اگر واقعا در عشق صادقيم و او را مناسب مي بينيم ، چرا از مسئوليت رسمييت بخشيدن به رابطه و در پي آن ازدواج طفره مي رويم.

4 – اگر پسري مي گويد كه شرايط ازدواج ندارد،‌ ضرورت ارتباط و آشنايي منتفي است. پس بهتر است هر وقت كه شرايط داشت ، اقدام كند. و نبايد اينگونه احساسات دختري را معطل خود نكند.
ما نمي توانيم با يك انسان ، برخورد ابزاري كنيم،‌ و براي گذران اوقات فراغت، با وعده و وعيد ازدواج در آينده،‌ روزها و شب هاي او را غرق خيالبافي كنيم و در نهايت او را رها كنيم.
لذا پسري كه مي گويد مي خواهيم همديگر را بشناسيم تا در آينده ازدواج كنيم ( بعضي ها اين را نيز نمي گويند) ، واقعا چه تضمين عملي در بين است. چه مانعي براي عوض كردن تصميم دختر و پسر وجود دارد.

5 – ،از همه بدتر حريمهاي ارتباط يكي پس از ديگري در رابطه دختر و پسر گسسته مي شود‌بدون اينكه از نظر عملي تضميني وجود داشته باشد. و چه بسا به نقطه غير قابل برگشتي مي رسد، و فردي كه قبلا دختر بوده است ، اكنون بدون پشتوانه رها شده است. و نمي داند كه تمام مشكلش اين بوده است كه رابطه دختر و پسري را نفهميده، و به هر كسي اعتماد كرده و با قولهاي بي پشتوانه شخصي به هر چيزي تن داده است.

6 – يكي از مسائل در رابطه دختر و پسر ، سن آنهاست. اگر دختر يا پسر يا هر دو در سني نيستند كه وقت ازدواج براي آنها باشد. مثلا دختر 13 ساله يا پسر 16 ساله، پس رابطه اشان ، رابطه ازدواج نيست. بلكه خيالبافي و تنوع است. يا رابطه مرد35 ساله با دختري 18 ساله تناسبي براي رابطه ازدواج ندارد.

7 – خواهشها و خواست هايي كه در رابطه دختر و پسر وجود دارد،‌ معيار ديگري هست كه نشان دهنده مشكل دار بودن رابطه است. گرم كردن ارتباط،‌ درخواستهاي جنسي، در خواستهاي عشق ورزي، خلوت گزيني ها، و استفاده از كلمات رمانتيك و اغفال كننده همه مي تواند از نشانه هاي انحراف رابطه باشد.


8 – جهت تشخيص درستي ارتباط بايد ديد كه :‌محور ارتباط دختر و پسر بيشتر منطق است يا احساس، بيشتر واقعيت است يا خيال، بيشتر زمان حال است يا آينده، بيشتر مسائل زندگي است يا لذتها، بيشتر كليت خانواده است يا صرفا خود دختر و پسر، بيشتر روش و حل مسئله براي فراهم شدن ازدواج است، يا مسائل حاشيه اي،‌و سئوالاتي از اين دست راهنمايي كننده اين است كه آيا اين رابطه منطقي هست يا نه؟
اگر احساسي ، خيالبافانه ، معطوف به آينده و فراهم شدن شرايط باشد ، و تمركز فقط بر شخص دختر يا پسر باشد و به خانواده ها به صورت همزمان توجه نشود، بايد از اين رابطه حذر كرد.

خلاصه اينكه: اولين گام در «رابطه دختر و پسر »كه براي ازدواج است،‌رسمي شدن آن و در جريان قرار گرفتن خانواده ها و آشنايي خانواده هاي آنهاست. بدون اينكه بخواهد مدتي يواشكي طول بكشد ( به هر بهانه اي)، گام بعدي رعايت خطوط و محدوديت ها و هنجارهاي شخصي ، فرهنگي، مذهبي، خانوادگي، شخصي و اجتماعي است. يعني فقط ارتباط جهت آشنايي بيشتر و همه جانبه است. و بنا نيست مهرورزي،‌عشقبازي، مسائل جنسي و ....، انجام شود، چون در اين مرحله هنوز دو نفر در حال ارزيابي هم هستند نه اينكه همسر هم باشند. گام بعدي اينست كه اين فرايند اگر چه بايد با تامل و تحت نظر خانواده باشد،‌ليكن نبايد زيادي طول بكشد ، زمان فقط به اندازه اي كه خانواده ها و خود شخص نسبت به شناخت همسر آينده اش شناخت ايجاد كند نه اينكه منتظر فراهم شدن شرايط در آينده باشد. لذا پسري كه بهانه مي آورد مثلا: وعده اتمام سربازي ، پيدا كردن شغل، پايان تحصيلات، فراهم آمدن مسائل مادي، راضي كردن خانواده ، ازدواج كردن برادر يا خواهر بزرگتر، آشناي شدن بيشتر و .... همه و همه نشان مي دهد كه اين رابطه امكان كمي دارد كه به ازدواج ختم شود. و چنين رابطه هاي مشكل ساز است.

(6/5/1386)

پدرم به کار خلاف کشیده شده ..می خواهم اقدام کنم

مراجع گرامي شايد براتون دركش مشكل باشد ولي بعضي از مسائل راه حلش خلاف آن چيزي است كه در بدو امر به ذهن عموم مردم مي رسد.
در مورد این نوع مشكل چند نكته زير مي تواند كمك كند تا راه حل را بيابيد.

يكم:
مسائلي از اين دست كه وابسته به هيجانات و احساسات افراد است، تغيير آن نياز به زمان دارد و با فشار و ضرب و زور و جنگ و دعوا نتيجه عكس مي دهد.
لذا ابتدا بايد شما هيجانات و احساسات خود را كنترل كنيد. در غير اينصورت شما نيز مانند پدرتان يك عمل هيجاني و احساسي انجام مي دهيد. اگر چه هدفتان منطقي است.

دوم:
‌در خانواده مرزهاي مهمي هست كه شما در چارچوب اين مرزها بايد عمل كنيد.
مثل مرز والديني (‌زن و شوهر درون اين مرز قرار دارند)، مرز خواهر و برادري، مرز كل خانواده.
خلاصه اينكه شما به عنوان فرزند نمي توانيد مستقيما مرز والديني را بشكنيد و وارد آن شويد. شما مي توانيد در چارچوب يك روش منطقي به ايفاي نقش عقلاني خود بپردازيد. وقتي آتش هيجادني فردي روشن شده است ما نمي توانيم با بنزين احساسات آن را خاموش كنيم.

سوم:
ابتدا شما بايد از سرايت آتش به بخشهاي ديگر زندگي جلوگيري كنيد.
براي اين كار و جدا كردن پدرتان از او ، نياز است كه در منزل شما جاذبه ها افزايش يابد و مانند آهن ربا با آرامش رواني كه در منزل ايجاد مي كنيد، پدرتان را به جو گرم خانواده جذب كنيد.
اين بدان معنا نيست كه از پدرتان تقدير و تشكر كنيم يا او را تشويق كنيد و براي او هورا بكشيد. بلكه نشان دهيد كه درون ساير مرزها شما محكم هستيد و به خوبي خانه را اداره مي كنيد و مي توانيد جدا از او آرامش كافي را مهيا نمائيد و محيط وسوسه انگيز مثبتي را صرفنظر از روش او در خانواده تدارك ببيند. تا او تحريك شما كه به چنين آشيانه گرم و امني كشيده شود.
از انتقاد مستقيم حذر كنيد، چرا كه پدرتان در فكر خود به اندازه كافي احساس گناه دارد و تحريك چنين حسي در او ، منجر به تصميمات غير منطقي پدرتان مي شود.

(6/5/1386)

پس گرفتن خواستگاری به خاطر مسائل مالی

مراجع گرامي، اگر او و خانواده اش رسما جهت خواستگاري شما اقدام كرده اند و به لحاظ مسائل مالي عقب كشيده اند، صحبت كردن مجدد شما با ايشون مانعي ندارد تا او را متوجه سازيد كه مسائل مالي را تحمل مي كنيد.
اما اگر هيچ خواستگاري رسمي و رابطه اي رسمي جهت انتخاب همسر بين شما انجام نشده است، و او نيز بدون اشاره به مسائل مالي، صريحا به شما گفته است كه به شما به عنوان همسر آينده علاقه اي ندارد،‌بهتر است كه منطقي باشيد.

در اين صورت هر گونه اقدام شما به منظور تامین مالی جهت اخذ نظر موافق منجر مي شود که

***اولا خود شما تحقير شويد ،

***ثانيا با تصميماتي كه به آن اشاره كرديد ( کمک مالی جهت رهن منزل ، خرید خودرو ، هزینه مراسم ) به منظور جلب رضایت وی برای ازدواج با شما ، موجب می شويد او هم احساس حقارت بكند.

چون مردها براي استقلال و تكيه روي پاي خود خيلي ارزش قائلند و پيشنهادهايي از اين دست كه شما داديد ، ممكن است به آنها احساس گماشته بودن و ذليل بودن بدهد.

كمتر ممكن است مردي خواهان و علاقمند به دختري باشد، و به اين سادگي به او بگويد علاقه اي به ازدواج با او ندارد.

اگر با سخنان بالا قانع نشده ايد و احساسات و هيجانات شما آنقدر زياد است كه مانع تصميم گيري شما مي شود، مي توانيد در يك جلسه صريحا با او صحبت كنيد و بدون اشاره به علاقمندي خود ، يا به شغل و درآمد او ، از او بخواهيد نظرش را در مورد ازدواج با شما بگويد.
زياد تحت تاثير حرفهاي اطرافيان خود نباشيد. ازدواج معيارهايي دارد كه بايد تناسب لازم را داشته باشد تا ازدواج محقق شود. و صرف علاقه و آن هم يك طرفه نمي تواند خوشبختي را براي شما فراهم كند.

(6/5/1386)

عدم تفاهم خانواده بر سر شخصی که من برای ازدواج انتخاب کردم

مراجع گرامي ، معمولا پدر و مادر به لحاظ تجاربي كه در اينگونه موارد مشاهده كرده اند، سوگيري خاصي دارند كه تا اندازه اي حق هم دارند. و نبايد متاسف باشي كه آنها را در جريان قرارداده ايد.
به نظر مي رسد شدت احساسي كه روي اين مورد نشان مي دهي و اصرار و دليل و برهانهايي كه مي آوري خانواده شما را بيشتر در موضع تقابلي و مانع تراشي قرار مي دهد.
توصيه مي كنم موضع خود را ملايم كرده و به آنها بگوئيد كه خيلي هم روي اين فرد خاص اصرار نداريد.
ممكن است آنها پيشنهادهايي هم داشته باشند. آنها را نيز به آْرامي بپذير و بررسي كن.(‌اين به معني تسليم شدن نيست، بلكه نشان مي دهي كه هيجانات و احساسات خود را مي شناسي و آنها را كنترل مي كني و تصميم و انتخابت منطقي است.)
در نهايت اگر حرفهاي شما را از زبان يك متخصص بشنوند، احتمال بيشتري دارد كه كوتاه بيايند.
لذا به آنها بگو كه اصراري روي اين شخص نداري.
اگر به اتفاق هم به يك مشاور خانواده مراجعه كرديد و پس از جمعبندي و مشورت با او ، آن شخص مناسب نبود شما نيز صرفنظر كنيد.
از آنها قول بگيريد كه اگر پس از بررسي همه جانبه توسط خود آنها و مشاور خانواده ، مشخص شد كه شرابط آن شخص مناسب هست، براي خواستگاري اقدام نمايند.
( در ضمن بد نيست به آنها بگوئيد كه تصميم قطعي براي اين شخص نگرفته ايد تا به كمك خانواده ، مشاور و تحقيقات لازم، از تناسب او يقين حاصل كنيد. ، بدينوسيله خانواده مطمئن مي شود كه علاوه بر اينكه شما منطقي هستيد ، به نظر آنها هم در انتخاب همسر اهميت داده ايد.)

(11/5/1386)

عشق چیست؟

معمولا افراد تصور غير واقعي و غير منطقي از عشق دارند كه مبتني بر هيجان‌ها و احساسي افراطي و زودگذر است. در حاليكه آن چيزي كه دفعتا و بدون شناخت قبل از ازدواج بر فردي وارد مي شود، يك فوران عاطفي هست كه به زودي فروكش مي كند.
آن چيزي كه در استمرار زندگي و بر اساس ويژگي هاي شخصيتي و رفتاري همسران به وجود مي آيد، زمينه ساز عشق واقعي است.
عشق مانند نهالي است كه بذرش در همه زندگي‌ها با گفتن «بله» گرم عروس خانم ، پاشيده مي شود، ليكن اين زن و شوهر هستند كه به مرور با آب دادن، آفت كشي ، دادن كود و از بين بردن علف هاي هرزه و ...، زمينه رشد آنها را طي زندگي زناشويي فراهم مي سازند.
رفع نقائص شخصيتي ، مسئوليت شناسي ، انعطاف پذيري ، مهارتهاي ارتباطي، مهارتهاي زندگي، رعايت مرزهاي خانواده ، تقسيم و تنظيم وظايف زوجين در خانواده ، شيوه حل مسئله، تنظيم صحيح اوقات فراغت ، تعديل كار و تحصيل و وظايف و ...، هر كدام در پربار شدن نهال عشق در خانواده نقش بسزائي دارد.
(‌البته هر كدام از اين استعداد و توانايي ها و مهارتها آموزش خاصي داشته و از آنها مهمتر به تمرين مستمر و با انگيزه نياز دارد).
شما جهت اطلاع بيشتر مي توانيد به بخش « معرفي كتاب روانشناسي» در سايت همدردي رفته و مشخصات « كتاب عشق هرگز كافي نيست» را ببينيد و پس از تهيه،‌ آنرا با دقت مطالعه كرده و به كار بگيريد.

(11/5/1386)

برای خانواده ام در تلاشم اما همسرم همیشه نگران هست

مراجع عزيز، شما به صورت مشترك مي توانيد در كاهش اين نگراني موثر باشيد. شخصا شما مي توانيد دو كار انجام دهيد:

الف)
مرز كار و تحصيل را از مسائل خانواده برجسته كنيد و تا حد ممكن مسائل و نگراني هاي خارج منزل را به درون خانواده نكشيد.
همچنين قبل از اينكه همسرتان واكنش منفي نشان دهد، خودتان با يك لبخند به او بگوئيد كه روز خسته كننده اي داشته ايد و بعد از چند دقيقه استراحت سرحال خواهيد شد. بسياري از مسائل اينچنيني با يك تعامل گرم و با يك هم حسي و با صحبت هاي ساده و صميمي قبل از اينكه طرف مقابل ذهن خواهني كند، يا اينكه منفي بافي كند، مي تواند شرايط را بهبود بخشد.

ب)
لازم است فتيله كار و تحصيل را نيز كمي پائين بكشيد. تا جائي كه مقدور است انرژي بيشتري صرف خانواده كنيد. طوري رفتار نكنيد كه همسرتان تصور كند ، هميشه ته مانده رواني شما، نصيب او مي شود. هيچكس دوست ندارد هميشه پس مانده آن چيزي كه دوست دارد، را به او بدهند.
يك تقسيم و برنامه ريزي كه زندگي خانوادگي را در اولويت خود دارد، مي تواند اين مشكل را كاهش دهد.

خيلي وقت ها ما در مسير تدارك رفاه و زندگي آينده هستيم ، در حاليكه همين تلاشهاي افراطي در حال فرسايش پايه هاي زندگي مشترك ما هستند.

پس تعادل در كار و تحصيل و زندگي بسيار مهم است. فكر نكنيد حالا كه جوان هستيد فقط بايد به فكر آينده باشيد. اين ناامني رواني تاثير مخربي در زندگي زناشويي دارد.
اما در مورد همسرتان، با فراهم آوردن وقتهاي اختصاصي به او و به صورت كلامي و رفتارهاي غير كلامي ، مرتب و مستمرا علاقه خود را به او گوشزد كنيد.تصور مي كنم عملي كردن همين چند پيشنهاد، مشكل شما را مرتفع گرداند.

(11/5/1386)

مدام مظطرب و نگرانم ... اصلا آرامش ندارم... همسرم دلم رو زده... اگر با دیگری ازدواج کنم مشکلم حل میشه؟

چند نكته بسيار مهم مي تواند براي شما راهگشاء باشد:
يكم: شما نتوانسته ايد علت اصلي مشكلات خود را به صورت صحيح ارزيابي كنيد. اگر چه هنگامي كه نگراني و اضطراب و ترس داشتيد، شرايط خاصي هم بوده است (‌مثل كار ، ازدواج ، به هم خوردن نامزدي، ازدواج ، و ....) ، ولي بايد بدانيد ريشه اضطراب را نيافته ايد. و اين كار نياز به جزئيات زيادي از شخصيت و زندگي شما دارد.

دوم: ازدواج يكي از مرحله هاي زندگي است، نه دارو و درماني مشكلات ما، لذا بايد مواظب باشيد اشتباه گذشته خود را تكرار نكنيد كه وضعيت از اين هم بدتر مي شود.شما ابتدا وقتي كار مي كرديد تصور مي كرديد اگر دوست دختر پیدا کنید يا ازدواج كنيد اضطرابتون بهتر مي شود، بعد از اينكه نامزد كرديد ، باز هم مشكل داشتيد،نامزدي را به هم زنيد و تصور كرديد گر با يك دختر دیگری با خصوصیات دیگر، ازدواج كنيد وضع بهتر مي شود، و الان پس از 6 سال متوجه شديد كه مشكل شما ربطي به ازدواج نداشته است. و اكنون هم تصور مي كنيد اگر با فرد ديگري ازدواج كنيد مشكل حل مي شود. همه اينها اشتباهات شماست كه چند بار هم تكرار شده است. شما بايد روي افسردگي و اضطراب خود طي جلسات منظم و متوالي روان درماني تحت نظر يك روانشناس باليني كار كنيد. و البته تكاليفي كه به شما مي دهند دقيقا انجام دهيد.

سوم: شما در زندگي مسئوليت پذيري كافي را نداشته و بهانه جو بوده و حق انتخاب خود را انكار مي كنيد. اينكه ديگران برايم كار پيدا كردند، ديگران برايم نامزد كردند، ديگران دختري را برايم عقد كردند، با ديگري ازدواج كنم كه مشكل حل شود، همه و همه حكايت از اين دارد كه

شما گرفتاري يا حل مشكل خود را در بيرون از خود جستجو مي كنيد. اين ريشه مشكلات شماست.

لذا من توصيه مي كنم مقالاتي كه در مورد مسئوليت پذيري، انتخاب ، هزينه انتخاب ، انتخاب و آرامش و ....،‌را هست به دقت مطالعه كنيد ، تا بهتر به نقش خود در تغيير اوضاع و در نگراني و آرامش خود دريابيد.

مهم، مهم: فراموش نكنيد كه به هم زدن اين زندگي قبل از اينكه شما مشكل خودتون را خودتون حل كنيد ، منجر به مشكلات شديدتر شده، و نگراني شما را افزايش داده و موجب پيشيماني مي گردد.

(11/5/1386)

خانواده همسرم به من احترام نمی گذارند
به نظر شما رفتارشون درسته؟

مراجع عزيز، من در اينجا نمي خواهم در مورد صحيح يا غلط بودن رفتار خانواده همسرتان صحبت كنم. چون من نمي توانم الان روي آنها تاثير بگذارم. اما شما مي توانيد تغييراتي را روي ذهن و فكر خود ايجاد كنيد كه منجر به آرامش شما مي شود.

[IMG]http://www.hamdardi.net/imgup/19427
/1302669636_19427_274170171b.gif[/IMG]
یکم
يكي از خطاهاي شناختي و فكري شما اينست كه تصور مي كنيد بايد همه آدمها عادل و منصف باشند. در واقعيت اينگونه نيست. و اگر چنين تصوري داشته باشيم دچار نگراني و ناآرامي مي شويم. اگر به جاي آن با خود بگوئيد: « اگرچه همه آدمها عاليست كه عادل و منصف باشند، اگرچه عاليست خانواده خانم من هم عادل و منصف باشند، اما در حقيقت خيلي از آدمها ضعف دارند و اينگونه نيستند و خانواده همسر من هم از اين دسته هستند. »
در واقع شما مي پذيريد خانواده همسرتون نقاط ضعفي دارند. ما مي دانيد كه آنها 20 نيستند، لذا آْنها را با همين نقطه ضعف مي پذيريد.


دوم
با همسرتون صحبت كنيد. و به او بگوئيد اگر بعضي وقتها به اشتباه و ناراحتي حرفي در مورد خانواده آنها زده شد، در آن موقعيت مستقيم از آنها جانبداري نكندو بگذارد تا موقعيت بگذرد و در وضعيت عادي ، بحث را ادامه دهيد، تا شما تصور نكنيد كه او با خانواده اش و عليه شماست.


سوم
فراموش نكنيد اگر چه خانواده همسرت، مشكلي هم داشته باشند، اما براي همسرت مانند درختي هستند كه او ريشه هايش را دوست دارد. لذا سعي كن از كلمات گزنده و اشكالتراشانه حذر كنيد.


چهارم
بخشي از مشكل هم به شما بر مي گردد. تا وقتي كه ما براي خودمان از درون ارزش قائل نيستيم يا ارزش خود را درست ارزيابي نمي كنيم، هميشه در چشم ديگران دنبال احترام مي گرديم. دنبال تمجيد و توجه.
در حاليكه ارزشمندي ما در درون ما نهفته است و هيچكس ( از جمله خانواده همسر) نمي توانند اين ارزش را كم يا زياد كنند. و اين تصور ماست كه فكر مي كنيم با حرف و رفتار آنها بالا و پائين مي رويم. در واقع ما با رفتار، ويژگي ها و صفات خود رشد مي كنيم ، بالا مي رويم يا پائين مي آئيم و اين ربطي به تعريف و تمجيد و تحويل گرفتن ديگران ندارد.
تا وقتي كه ما احترام خود را از چشمهاي ديگران گدايي كنيم، به آنها محتاجيم و اگر آنها ناعادلانه حرف بزنند و رفتار كنند، ما احساس حقارت مي كنيم. پس در اين زمينه هم مي توانيد روي خودتون كار كنيد.