موضوع: * خواهر شوهر

آئین نامه حل مشکلات با خانواده شوهر

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سوم: هیچ گاه همسرت را به عنوان قاضی بین خودت و خانواده اش قرار نده. چون همسرت باید تعارض احساس همسری ومادری را حل کند که سنگین تعارضی هست. و این به مرور حساسیتش را نسبت به شما کاهش داده و به قول عوام ، رویش به شما باز می شود.
.

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

تاوقتی خوشبختی ما گره به چیزی یا کسی می خوره ، ما باید دنبال آن کس و چیز بدویم و التماس کنیم که همانجایی بروند که ما می خواهیم. در حالیکه در پاسخ من تاکید کرده ام باید روی افکار و ذهن خود کار کنید. ما نمی توانیم آدمهای دنیا را آنطور که می خواهیم و آن هم در کوتاه مدت چنان تغییر دهیم که رفتارشان طبق میل ما باشد.
تو اهمیت را از بیرون خودت کم کن و به خودت اهمیت بده. مثالی می زنم خوب توجه کن:
اگر شما گردنبند طلایی گرانبها و اصلی داشته باشی. خیلی به حرف دوستات که با پوزخند میگویند بدلی هست توجه نخواهی کرد. چون قیمت واقعی در دل خود این طلاست. لذا ارزش آن درون آنست و با تعریف کردن و توجه کردن دیگران هیچ ربطی ندارد. و اگر هم دیگران نپذیرند و از آن تعریف نکنند، از ارزش این طلا کم نمی شود یا طلا از چشم شما نمی افتد.
اما اگر شما شک داشته باشید که این گردنبند طلاست، و مرتب در چشم این و اون به دنبال ارزش آن باشی. با هر متلک ، خنده و بی توجهی به خودت و این گردنبند شک می کنی. کافیست که ارزش واقعی این گردنبند را بدانی تا خودت قیمتش را دانسته و دنبال تعریف و توجه های دیگران به آن نباشی.
البته این یک مثال است. ولی نکته ای که مهم است ، این است که طبق پاسخهای قبلی ( که امیدوارم این بار به قصد عمل کردن به آن فکر کنی)، شما لازم است ارزش واقعی خودت را بدونی، ( حالا می خواهد مادر شوهر توجه و صحبت و ... با شما داشته باشد یا نه). اما رفتار شما نیز با آنها تابع ارزشها و معیارهای خودت هست. اگر شما فردی خود ساخته و خودانگیخته باشید. می توانید طبق معیاری که درست می دانید رابطه مودبانه ای با آنها داشته باشید. ولی خیلی برای اخمها و بی توجهی ها اصلا ارزش قائل نباشی . از طرفی هم آنقدر ضعیف نباشی که تحت تاثیرات آنها فراموش کنی که ارزشهایت چیست و واکنشهایی شبیه خود آنها به آنها نشان دهی.
تمام این مطالب با فرض اینست که شما خوب مطلق و آنها بد مطلق باشند.( که بنده به این مطلق ها زیاد اعتقاد ندارم) و عقیده دارم اگر شما بتوانید طبق شناخت خود و ارزشهای درونی خود درست رفتار کنید به مرور شاهد تغییرات مثبتی در زندگی خود خواهید بود.

بله حق کاملا باشماست.ممنون .
در رابطه با همسرم حتما همین راه حل انجام میدم. دیگه به حرفاشون تا جایی که بتونم اهمیت نمیدم که باعث دعوا بین خودمون نشه ولی اونقد آدم قوی نیستم که پیش اونا بتونم تحمل کنم. همون طور که قبلا سوال کردم نمیدونم اشکال داره حالا که نمیتونم، رفت و آمد نکنم. واسه عروسیش چی کار کنم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اون که به من میگه خرس با این همه زهری که تو زندگی ما پاشیده برم عروسیش !هدیه واسش ببرم!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نوشته اصلی توسط setareh

بهار عزیز ما باید همان گونه که هستیم ،خودمان و شرایط و حوادث پیرامونمان را بپذیریم .بعد به خودمان بگوییم حالا چه چیزی را با محبت و عشق می توانیم تغییر دهیم.؟یادمان نرود که .مهربانی کردن خیلی بهتر از داوری کردن است»به جای اینکه دنبال این بگردیم که حق با کیست؟ با سلاح عشق دیگران را با خود همرا ه کنیم می تونیم با تدبیری که می اندیشیم اجازه ندهیم اهداف قشنگی که در زندگی داریم قربانی افکار دیگران شود و طوری که نه سیخ بسوزد نه کباب به خواسته ها امیال و اهداف خود برسیم.شاید بگویی چه تدبیری ؟ خوب هرکسی خودش به این تدابیر بیشتر از هر کس دیگری دسترسی و اگاهی دارد. شرایط پیرامون – خصوصیات فردی هر کس – خواسته ها و علا قه مندی های هر فرد – احساسات و را ه برقراری ارتباط با هر فرد و....................
امیداوارم حالا که با مادر شوهر گلتون هم خونه اید توی خونه دل هم جا داشته باشیدو شاد باشید.

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

.
پنجم: به هر حال کاهش تنش بین این گونه ارتباط ها به 2 عامل مهم بستگی دارد.
الف) به کارگیری مهارتهای ارتباطی ( که خود بحث گسترده و عمیقی هست که به مرور ما در سایت همدردی به آن می پردازیم.
ب) گذشت زمان
یعنی با استفاده از مهارتهای زندگی و مهارتهای ارتباطی در بستر زمان می توانید ارتباط خودتون وخانواده همسرتان را بهبود بخشید.

psy133 نوشته :
دخترم...گلم...
اونقدر به کاری که در زندگی انجام میدی اعتماد داشته باش که اجازه ندی حتی کسی به غرض چیزی به شما گفت آزرده شی...در حالیکه دید خودتم باز نگر داری...و از قضایا جنبه منفی اونو در نظر نگیرید...مثلا گفتن این عبارت پدر شوهرتون که پیر شدی....شاید یه وسیله ارتباطیه....میخواد نظرشو بگه ....همین که بیتفاوت نبوده برات مهم باشه....اگه همینو پدر خودت میگفت چه برخوردی داشتی؟و چطور به قضیه نگاه میکردی؟305
سبک مدیریتی خانواده همسر شما مبتنی بر پذیرفتن پدر خانواده به عنوان مرکزیت قدرته....اعتماد به نفس ایشون و قدرت مدیریتی و احتمالا موفقییتهاشون در زمینه هایی باعث شده خانواده اعتماد زیادی به ایشون داشته باشن...شما هم اعتماد کنید...یقینا شما هم اگر در زندگی مشکلاتی براتون پیش بیاد ایشون اولین کسی خواهد بود که به یاری شما خواهد آمد..
من یقین دارم ایشون شما رو خیلی دوست داره چرا حقیقتا دوست داشتنی به نظر میرسید...من اصلا کارایی رو که به هر حال باعث کدورت بشه تایید نمیکنم...ولی میخوام وجود توی نازنین وزندگی قشنگت که با این زیبایی برای خودت درست کردی آسیبی نبینه...لذا دید خودتو کمی عوض کن به این ترتیب که من توانمند تر از اونی ام که گفته کسی لبخند روی لب منو بخشکونه...
در امورات مالی هرگز وارد بحث با همسرتون نشید...هرگز....نتیجه عکس میدهTongue گلم....از اینکه شما هم در زندگی تلاش میکنید خسته نشید به زودی آسایش این کارتو خواهی دید ولی مراقب باش زمانی که آسایش به سراغت میاد آرامش بیشترین داشته تو باشه....
سعی کن با خانواده شوهرت تعاملات خودتو بیشتر کنی....
ببین دخترم واقعیت اینه که دختران جوان سیاست ندارند ولی گذشت دارند...شما اولویت رو رو بر عکس کنی زودتر به هدفت میرسی(اول سیاست بعد جنبه های دیگر)...شما در هفته گاهی بدون همسرتون به منزل خانواده همسرتون برید...بیشتر جانب خانواده همسرتونو بگیرید تا خودت و رابطه دونفریتونو.....در بعضی موقعیت ها از پدر شوهرتون دفاع کنید....با این کار جایی برای هیچ خلاء عاطفی باقی نخواهد ماند....
دخترم...من میخوام تو زود به هدف برسی...راهش از این مجموعه که عرض کردم بیرون نیست.....
در رابطه با همسرتونم :مردان ایرانی قبل از ازدواج تصوراتی از ازدواج دارند مثلا ازدواج کنند با همسرشون خوشبخت شن و این خوشبختی رو به تمام اعضاء خانواده ابلاغ کنند .طبیعتا با این شرایط پیش اومده روحیه ایشون هم کسل شده ولی از فرط علاقه به شما با شوق داره هنوز تلاش میکنه.....
زرنگ باش و تیز بین...به همسرتون بگید مادر شما از چه عروسی خوشش میاد؟....لب به سخن خواهد گشود.....و بحثو شما با سوال کردن ادامه بده....بذار همسرت فقط صحبت کنه...این کار باعث رضایت ایشون میشه...بحث از خانوادش در ارتباط با شما....
چند نکته هم در ادامه مطالب خواهم آورد....43
موفق باشی دختر برون گرای و مهربان من 72 72

تازه همین پنج شنبه جمعه هم کوفتم شد به خاطر اینکه گفتم اگه اون خونتونه اونجا نمیام. شوهرم میگه نه خودت بهش چیزی بگو نه من میگم میترسم دعواتون بشه بزار حسودی کنه تو بی خیال باش.
همون طور که گفتید زمان عامل خیلی مهمیه ولی آخه فعلا من زمان ندارم و عروسی اونا سه روز دیگست.
بگین چی کار کنم اگه برم میدونم اونقد تو دلم میکنن که خدا میدونه شوهرمم که اخم خیالش نیست منم که زودرنجم. باید تو دلم بریزم و..... دیگه از درد رگهای عصبی گردنم کلافه شدم!!!!!!!! چی کار کنم؟؟؟؟؟

فکر کنم باید خیلی روی خودم کار کنم. نمیدونم میتونم انقد دریا دل و خوب باشم در مقابل بدیهای دیگران.
یعنی میشه آدما این طوری فکر کنند و جواب تمام بدیها رو با خوبی بدن؟
خداکنه انقد ایمانم قوی باشه که همه رفتارام به خاطر خدا باشه و از کسی توقع خوبی نداشته باشم. میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام:

پوپک جان...همکار محترم...
ببخشید که دیر در تاپیکتون حاضر شدم..
هرچند من هم کاملا حرف برادر خوبم بی بی خان رو تایید می کنم..
ببین دوست من .من هم می دونم همه ما به خاطر سختی های زیادی که در شغل ما هست ..کشیک های پی در پی..درد و رنج و غصه خیلی حساس هستیم..و چون سنوات تحصیلیمون طوریه که جر درس هیچ کاری نمی کنیم مهارت های زندگی کردن ما خیلی کمه..عزیزم خود من هم پارسال که فارغ التحصیل شدم با این تالار آشنا شدم کلی از پارسال تا حالا تغییر کردم..شما هم می تونی ..بله که می تونی...
حرف خیلی باهات دارم پوپک جان فعلا چون قضیه اورژانسی هست منم معتقدم حتما حتما عروسی رو برو و بهانه دست نه خواهر شوهر و نه خانواده همسرت نده..به خصوص که تو مردم هست و همه می پرسند پس زن برادرش کجاست ؟مطمئن باش ایشان هم حضور شما برای افتحاری هست جلوی خانواده همسرش ...
پس نه تنها برو ..بلکه از همیشه خودت رو شادتر نشان بده..خودت زیبا کن..اصلا ناراحت نری یک گوشه بشینی ها..برقص ..بخند..شادی کن و یک گوشتو بکن در ..یکی دروازه...
هر اتفاقی افتاد هم کم نیار و اون شب رو برای همسرت هم خاطره انگیز کن..مطمئن باش اون هم خلی خوشحال میشه..
به همسرت هم هی نگی..من به خاطر تو میام..خواهرت فلان..خواهرت بهمان.اصلا..از همین حالا با خوشحالی مقدماتو آماده کن..به خانواده همسرت کمک کن..اتفاقا موقعیت خوبیه خودتو تو دل همسرت..مادر شوهرت..پدر شوهرت جا کنی...سیاست داشته باش...
برای همسرت یک شب زیبا بساز بذار بدونه زنش چقدر مهربونه....
بعدا میام و حسابی باهم صحبت می کنیم...
راستش!! از کشیک اومدی خسته نباشی..من مطمئنم خواهر شوهر شما از یک درمان خوب خودشو محروم کرده..شک ندارم...لبخند یادت نره ها...

من امرزو تاپيك تورو ديدم دكتر جان...

خوش اومدي...

بر فرض محال كه خواهر شوهرت قصد بهم زدن ارامش زندگي شما رو داره...تو چرا بايد اين اجازه رو بهش بدي؟چرا بهم ميريزي وقتي نمياد پيش تو؟مگه عاشق چشم و ابروي خواهر شوهرتي كه از نديدنش ناراحت ميشي؟

بهانه گيري هاي تو كاسه ي صبر همسرت رو لبريز ميكنه و اون وقته كه ديگه تا بخواي حرف بزني ميگه واااااااااااااي تو از روز اول چشم ديدن خواهرم رو نداشتي اين كه چيز جديدي نيست!!!
اگه ميخواي اين جملات رو نشنوي انقدر مثل كلاس اولي ها خوب ها و بد ها رو از هم جدا نكن...

ببخشيد رك ميگم اما مشكل از خواهر شوهرت نيست...جاي ديگه دنبال راه حل مشكلت بگرد...

من در اولين پست تو اثار غرور (يه كوچولو)....حساسيت بي مورد (خيلي زياد)....علاقه به اينكه در كانون توجهات باشيد(يه ذره) اعتماد به نفس وابسته به ديگران(يه كوچولو) و ...و ....ميبينم...(مثل خود دكترا براتون نوشتم كه بهتر متوجه بشي عزيزم