سلام رهایی عزیز
نکته اساسی اینه که شما مواظب باشی خیلی رو این موضوع زوم نکنی و تابو نشه برایت . به عبارتی بگذار روند طبیعی طی بشه ، نه دخترت را سوق بده به سمت پدرش نه او را باز دار از رفتن به سوی او ، و نه تلاش خاصی برای رابطه بین آنها داشته باش. بگذار روند طبیعی ، هر چه در رابطه بین اونها پیش میاره پیش بیاره .
نکته دیگر این که مواظب باشی هیچ وقت دخترت را واسطه بین خودت و همسرت قرار ندهی ، و کلاً بچه را واسطه برای هیچ کاری قرار ندهی . فرزند شما مسیر رشدش را به طور طبیعی باید طی کند و فقط نیازه که شما با مطالعه و آگاهی از مراحل رشد رفتار خودت را با او درست تنظیم کنی و به خصوص در این شرایط بدانی که چگونه با او رفتار کنی که خدای نکرده تعادل رفتار را از دست ندهی با محبت افراطی یا نگرانی زیاد برای آینده اش و... که اینها عوارض خوشایندی نداره .
فی الحال شما لازمه زمان حال را دریابی ، و به آرامش و تقویت روحیه خود بپردازی که همین بزرگترین خدمتیه که به فرزندت می کنی .
از حواشی بپرهیز و در ارتباطاتت با افراد هم از کسانی که ذهن شما رابه سوی زندگی گذشته و چه بود و چه شد ؟! سوق می دهند و یا به سوی همسرتان که کی بود چه کرد ؟! ، و همچنین افرادی که انرژی منفی ساطع می کنند ، و افرادی که خود درگیر مشکل هستند و نسخه خود رابرای شما می پیچند یا حتی قصد درد دل و راهنمایی گرفتن از شما را دارند بپرهیز و با یک شرمنده ام آنان را به این درک برسان که شما فعلاً نیاز داری وقت صرف خودت و زندگیت در حال حاضر کنی .
باز هم یادآوری می کنم ، با دغدغه آینده ، زمان حال را از دست نده که این آینده همیشه در پیشه چون فردای شما که آینده امروزتان است زمان حال آنوقت شما خواهد بود و باز هم آینده ای در راه است ، و دغدغه های آینده محور شما به پایان نخواهد رسید .
موفق باشید و سرافراز
علاقه مندی ها (Bookmarks)