موضوع: رهائي از يك زندگي مشقت بار

سلام عزیزم

صبح قشنگ بهاری ات بخیر

امیدوارم که روز خوبی را آغاز کرده باشی .
آنچه که گذشته عزیزم گذشته و آینده هم هنوز نیامده . همه ی توان و انرژی خودت را بر روی زمان حال متمرکز کن .

از اینکه برای به دنیا آمدن دخترت پافشاری کردی و.....حس بد و یا چیزی به نام عذاب وجدان نداشته باش . به هر حال همه ی ما در مسیر زندگی اشتباه داشته ایم به اشتباه و درست بودن تولد دختر نازنین ات فکر نکن چیزی که مهم است این است که دختر نازنینی داری که باید زیر چتر حمایت خود بگیری و چه خوب که هست تا از عشق هم سیر آب شوید و در این لحظات تنها نباشید . تو روزی که اقدام به پافشاری بر تولد فرزندت کردی که نمی دانستی قرار است که کار تو و همسرت به جدایی بکشد و در آن شرایط زمانی فکر می کردی تولد فرزندت شاید به بهبود رابطه کمک کند . پس نسبت به شرایط زمانی و مکانی و احساسی به مسائل نگاه کن و خودت را اسیر افکار بد و پریشان نکن . این دسته افکار بعد از طلاق کاملا نرمال است .

عادت کن که به نیمه ی پر لیوان توجه کنی و نیمه ی پر لیوان خود را ببینی .

به نظر من به دختر ت در مورد پدرش دروغ نگو . تو با دروغ در مورد اینکه بابا ماموریت است و هر وقت برگشت می توانی او را ببینی ! دخترت را منتظر نگاه می داری .

بچه ها خیلی باهوش تر از آن چیزی هستند که فکرش را می کنی اگر مثلا دروغ تو را راجه به ماموریت برفتن بابا می پذیرد و باور می کند ذهنش به هزار تخیل و رویا و .... کشیده می شودو.... و در نهایت دختر تو خیلی زودتر از آن چیزی که فکرش را بکنی خواهد فهمید اینها همه وعده سر خرمن بوده و... و برداشتهای ذهنی اش از تو شروع می شود و...

کاملا واضح و روشن زمانی که از تو پدرش را می خواهد و.....برایش با زبانی ساده که برایش قابل فهم باشد از مسئله جدایی خودت و پدرش بگو و اینکه علی رغم اینکه همدیگر را دوست دارید و به هم احترام می گذارید قادر به زندگی با هم نبودید و مامان و باباهای زیادی هستند که به همین دلائل نمی توانند با هم زندگی کنند و از هم طلاق می گیرند و ....( این مسائل را از جایگاه سالم و به دور از احساسات و اسیب های خودت بیان و اگر توان این کار را نداری از مشاور کمک بگیر )

از اینکه به دختر ت بگویی پدرش به ماموریت رفته نتیجه نمی گیری و در دراز مدت مشکلات تو با عدم پذیرش واقعیت در دخترت بیشتر می شود .

اگر پدر بزرگ دخترت به وی بی مهری می کند کاملا واضح و روشن به دختر ت بگو : بابا بزرگ تو رادوست دارد اما بعضی از آدمها شیوه و راه و رسم دوست داشتن را به شیوه ی من و تو بلد نیستند در نتیجه بابابزرگ برای همین تو را بغل نکرد و نبوسید ( این توضیحات زمانی باید داده شود که دخترت از تو توضیح بخواهد نه اینکه تو بر حسب توقعات و افکار و احساسات خودت ، برای او این حرف ها رابزنی )

به هیچ عنوان پدرش را کم رنگ یا پر رنگ تر از چیزی که واقعیت است برای او نکن . حتی اگر از پدرش خبری نباشد و سراغ او را نگیرد و به دیدنش نیاید .

با همسرت صحبت کن و از او بخواه که با مسئله بچه جدی تر و مسئولانه تر برخورد کند . او ترا طلاق داده بچه اش را که طلاق نداده اما این در خواست کاملا باید دوستانه و محترمانه باشد وتا جایی که ممکن است در نزد دخترت این مسائل عنوان نشود که تصویر ذهنی بچه از پدر و مادرش خراب نشود .

در ضمن دقت کن که سن دختر تو سنی است که آغاز گر نوشتن پیش نویس های کل زندگی است . پس باید خیلی بادقت عمل کنی تا انشالله دختر ت پیش نویسهای خوب و قوی داشته باشد .

فعلا لازم نيست براي التماس و...براي ديدن دخترش بري به حل كارش...

رابطه همسرت با دخترت قبل از طلاق چه طور بود؟

سايت هاي مشاوره حقوقي رو ديدي؟

ميتوني براي گرفتن حق و حقوق دخترت اقدام كني؟منظورم خرجي ماهانه اس...

يه احتمال وجود داره اونم اينه كه دادگاه چون حضانت طفل رو براي هميشه به تو داده راي رو اين طور صادر كنه : حضانت طفل رو بر فرض اينكه مادر از عهده مخارج مالي طفل بر مياد بهش داده !!

اما بازم نبايد نا اميد شد...اگه اقدام كني ممكنه به يه نتيجه اي برسي...

رهایی عزیزم


متاسفانه تو و همسرت هر دو ، دخترتان را وسیله ی بازی ها و لجاجت ها و حتی انتقام جویی و تلافی کردن خود قرار داده اید و این کار درست نیست و در دراز مدت دود آن مستقیما به چشم شما خواهد رفت و با زندگی و سرنوشت و آینده نازنین دخترمان بازی می کنید .

کاملا از تو می خواهم تغییر وضغیت بدهی و روی حالات نفسانی مثبت خود کار کنی و آن ها را تقویت کنی تا زیر چتر درایت و صبر هر سه نفر شما بتوانید آینده ای روشن داشته باشید .

رهای عزیز اگر رابطه دخترتان با پدرش حسنه نبوده لزومی ندارد در حال حاضر دخترتان پدرش را ملاقات کند با توجه به مطلبی که شما از ایشان گفتید ممکن است رفتار نامناسبی داشته باشد که می تواند شما را ناراحت کند. فعلاً سعی کنید به خودتان و فرزندتان فرصت ترمیم آسیب های وارد شده را بدهید. سر فرصت مناسب وقتی شرایط روحی تان کاملاً عادی شدید می توانید در مورد نوع و نحویه رابطه فرزندتان با پدرش فکر کنید و تصمیم بگیرید.

سعی در اینجا در مورد مسائل روزمره خودتان و دخترتان صحبت کنید از کارهای که در طول شبانه روز انجام می دهید برایمان تعریف کیند و غیره . گذشته ها گذشته و نباید جز به دیده درس و تجربه بهش نگاه کرد.

سلام دوستان نكنه منو فراموش كرديد؟
ديروز برادرم زنگ زد و گفت تهران كاري برام جور كرده نمي دونم برم يا بمونم . آخه من بعد از جدائي مدت يك هفته مرخصي گرفتم براي كار رفتم تهران اما ديدم تهران ساعت كاري زياده اكثراً تا ساعت 5 يا 6 ‌؛ اما اداره اي كه من الان كار مي كنم ساعت 30/2 ميرسم خونه و وقت زيادي دارم به دخترم برسم. اولين مشكل من ساعت كاري و دومين مشكل من در تهران نداشتن استقلال است چون با هزينه هاي تهران مجبورم در منزل پدرم كه همراه برادرم زندگي مي كند بزندگي كنم پدرم پيرشده است و زياد حوصله بچه را ندارد ميترسم دخترم باعث ناراحتي او شود . در كل انساني هستم كه ميل ندارم مزاحم شوم و دوست دارم هميشه روي پاي خودم بايستم . از آنجائيكه خانواده ام در مسائل بعد از طلاق ( اجاره كردن خانه و... ) به هيچ عنوان كمكي به من نكردند من ميترسم در تهران هم به من كمك نكنند و من تنهاي تنها بمانم . نمي دانم چه كنم ؟ شرايطم در شهرستان تا حدودي ثبات يافته است . به شرايط عادت كرده ام تنها دلتنگي ام اين است كه در اين شهر به جز چند دوست مهربان كسي را ندارم . در اين شهر دوستانم كمكم كردند . نمي خواهم اين دوستان خوب را از دست بدهم. لطفاً شما نظر بدهيد جاي من بوديد چه مي كرديد ؟ شايد در نظرات شما نكته اي باشد كه من از آن غافلم.