موضوع: رهائي از يك زندگي مشقت بار

رهایی عزیز
درسته که نبودن مرد تو زندگی شما ممکنه کمبودهایی رو برای فرزندتون ایجاد کنه ولی شما می تونید این کمبود رو جبران کنید
وجود یک پدری که هیچ محبتی نمی کنه و حتی برای دیدن فرزندش هیجانی نداره مممکنه مضرر تر از نبودنش باشه شما باید محیط شادی رو برای فرزندت درست کنی
خودت رو دست کم نگیر فکر نکن حتما باید زیر سایه یه مرد باشی باور کن خیلی از خانوما توانایی اداره یک زندگی رو بهتر از یک مرد دارند
همین که داری تنهایی زندگی میکنی و نگران فرزندت هستی و انقدر برات مهم یعنی اینکه خیلی مسئولیت پذیری
باور کن اگه فرزندت رو سرگرم کنی ومحیطی شاد براش فراهم کنی و سعی کنی ذهنت رو از افکار مخرب گذشته دور کنی و باور داشته باشی که خودت تنهایی میتونی خوشبخت بشی و وابسته به هیچکس نیستی می تونی از این حالت بیرون بیایی
برای این کار هم باید تمرین کنی
هروقت افکار مخرب اومدن سراغت به خودت بگو فکر کردن به اون روزها برای من چه دردری و دوا میکنه باید از این به بعد شاد باشم
سعی کن فرزندت رو ببری پارک و زمان هایی که خونه ای بیشتر باهاش سرو کله بزنی اگه بی حوصله باشی اونم بی حوصله میشه
میدونم دوست داری گاهی با خودت خلوت کنی سعی کن زمان هایی که اون خوابه این کارو بکنی
در مورد وظایف همسرتونم در قبال بچه اگه میتونی با یه وکیلی مشاور تلفنی بگیر

واقعا به وجود مادرانی مثل تو باید افتخار کرد

مطمئن باش اون یه روزی سرش به سنگ میخوره ،ولی این مهم نیست
مهم اینه که تو حداقل به خودت ثابت کرده ای که می تونی روی پای خودت بایستی و روی مشکلات روکم کنی

این خودش عالی هست

تا حالا فکر کردی صبور بودن ،همت بالا ،اراده ،و خواستن نعمت هایی هستند که خدا در وجدت قرار داده؟

مطمئن باش خدا تا حالا کمکت کرده و بعد این هم کمکت خواهد کرد ،شک نکن

و انالله مع الصابرین

نوشته اصلی توسط رهايي

من خوشحالم كه توانستم اين جرات را پيداكنم و از اين شخصيت خودشيفته جدا شوم .
خودم را و توانائيهايم را بشناسم و عزت نفسم را برگردانم خوشحالم كه زني هستم قوي و با اراده كه در شهري غريب بدون كمك خانواده و فقط با كمك خداي مهربان توانستم بر روي پاي خود بايستم ميدانم بعدها دخترم به وجود من افتخار مي كند .

رهايي عزيز

ميدونم سخته كه بي علت طلاق رو قبول كني اما همونطور كه خودت هم نوشتي اين علت كاملا واضح هست...همسرت علاقه اوليه رو از دست داده بوده و ديگه نميتونسته با تو زندگي كنه...

در مورد حقوق دخترت هم نبايد كوتاهي كنه...حتي اگه طلاق توافقي باشه بايد خرجي دخترش رو بده...
در اين مورد ميتوني دادخواست بدي...نيازي هم به هر روز دادگاه رفتن نداره...

ولي قبلش حتما با يه وكيل مشورت كن...چون طرز نوشتن دادخواست خيلي اهميت داره...چه برسه به مسائل ديگه....
ميتوني از سايتهاي مشاوره حقوقي هم كمك بگيري...

سايتهايي كه مشاور حقوقي پيدا كردم::

http://hamkelasi-moshavere.pib.ir/

http://saeednaghdi.blogfa.com/

http://hooghoogheto.blogfa.com/

سلام عزیزم
واقعا از سرگذشت شما و دخترت ناراحت شدم
اما خوشحال از اینکه تمومش کردی
مشاوری میگفت کسی که طلاق گرفته مثل کسیه که داغداره و عزیزی رو از دست داده.اون عزیز رابطه ای بود که از هم پاشیده
ولی ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه س
اصلا خودتو نباز و سعی کن چرایی این رفتار همسرت آزارت نده.در هر حال کاری که نباید میشد شده و الان حتی دونستن دلیلش دردی از شما دوا نمیکنه و بدتر شاید آزارت هم بده
چیزی که مهمه اینه که از این به بعد سعی کنی زندگی خوبی داشته باشی.البته میدونم هیچوقت آسیبی که دیدی کامل از زندگیت پاک نمیشه اما سعی کن آثار منفیشو تو زندگیت به حداقل برسونی
بنظر من هم روحیات تو و دخترت خیلی مهمتر از بقیه مثائله.نمیتونی تو تهران شغلی دست و پا کنی؟حتی اگه درامدش کمتر از شغل الانت باشه و مجبور بشی برای مدتی سختی بکشی بازم ارزششو داره که کنار خانواده ت باشی و تنها نمونی
میدونی چیه؟قصد فضولی ندارم.اما اگه شرایطش پیش بیاد فکر نمیکنی بهتره ازدواج کنی؟البته مشکلی که هست دختر بودن فرزندتونه که میتونه در آینده در صورت ازدواج مجدد خطرساز باشه
آخه منم بابامو تو بچگی از دست دادم و مادرم با عموم ازدواج کرده.همه ما الان از زندگیمون بیشتر از اطرافیانمون راضی هستیم.خدا رو شکر.شاید اگه مادرم و من تنها میموندیم الان وضعیت خیلی بدی داشتیم.
اما در هر حال مهم اینه که از حق خودت و دخترت نگذری.در این مورد با دوست خوبم GH.SANA موافقم.
عزیز دلم مطمئنا شرایط سختی داری اما سعی کن از این شرایط برای پیشرفت استفاده کنی.باز بهتر از اینه که زیر دست شوهرت اذیت بشین.
به خدای مهربون بیشتر توکل کن گلم
دل ما همیشه کنارته.تو تنها نیستی.

کم کم آرامش لازمه را پیدا می کنی البته با تلاش و کوشش خودت.
فقط به این موضوع فکر کن که همه فقط یکبار متولد می شویم و زندگی می کنیم پس قدر زندگیت را بدون و با فکر کردن به موضوعات بی ارزش خودت از لذت زندگی و زیبایی داشتن یک دختر قشگل و دوست داشتنی محرم نکن. به این فکر کن که شما مادر و دختر باید از لحظات با آرامش کنار هم بودن لذت ببرید. به کارت و پیشرفت کاریت فکر کن. و داشتن دوست های هم دل.

نوشته اصلی توسط nastaran58

کم کم آرامش لازمه را پیدا می کنی البته با تلاش و کوشش خودت.
فقط به این موضوع فکر کن که همه فقط یکبار متولد می شویم و زندگی می کنیم پس قدر زندگیت را بدون و با فکر کردن به موضوعات بی ارزش خودت از لذت زندگی و زیبایی داشتن یک دختر قشگل و دوست داشتنی محرم نکن. به این فکر کن که شما مادر و دختر باید از لحظات با آرامش کنار هم بودن لذت ببرید. به کارت و پیشرفت کاریت فکر کن. و داشتن دوست های هم دل.

مسائل بیهود را رها کن تا انرزیت را صرف مسائل سازنده و مثبت بکنی.

همه ما دوستت داریم و می خواهیم خوشحال باشی.

سلام سلام
مثل اینکه من دیر رسیدم و دوستان گفتنی ها رو قبلا گفتن
من فقط اومدم بگم شما خودت یه پا مردی خودت رو دست کم نگیر همین که تونستی تو این شرایط خودت رو آروم نگه داری و نگران فرزندت باشی یعنی اینکه یه خانوم نمونه ا
بلوم راست میگه شما چیزی رو از دست ندادی اونه که یه خانومه خوبو از دست داده
با اراده ای که داری مطمئن باش زندگیتو دوباره درست میکنی و فرزند خوبی هم تحویل جامعه میدی
زیاد نگران کودکت نباش بعد از مدتی عادت میکنه که فقط تورو کنار خودش داشته باشه پی سعی کن همیشه لبات خندون باشه تا وقتی بهت نگاه میکنه شاد بشه
من بازم می آم