موضوع: آیا هر کاری از دستم بر اومده کردم؟

پریماه جان! این کار تو نیست که بهش بفهمونی زندگی فقط ظاهر نیست...اینو خودش باید بفهمه تازه اگه با کمال میل بیاد جلو... درضمن پسندیدن ظاهر طرف از حداقلهای یک رابطه است و این موضوع سرسری نیست. درضمن ظاهر یه چیز نسبیه ممکنه مثلا من در نظر کسی زیبا باشم اما در نظر کسی دیگه معمولی... طرف من بهم گفته تو ظاهر قشنگی داری ولی من دختر قدبلند می خوام!! ببین با اینکه نصف قضیه حله باز مشکل ساز شده اونوقت تو به اصرار می خوای کسی رو برگردونی که تازه خودشم که نپسندیده شاید آبجیش بپسنده...خیلی اشتباهه. شاید تحمل این عدم پذیرش برات سخت شده که گیر دادی به این آقا و احتمالا می خوای ثابت کنی در نظرش مقبولی ولی اگه در نظر اول از تو خوشش نیومده متاسفانه تاآخرم همینه. این چیزیه که همون آقای درگیر رابطه من بهم گفت...گفت اگه به دلت نشست همون شاخ و بال پیدا می کنه و گرنه بقیه اش الکیه...و یه چیزم من باید اضافه کنم که خوش اومدن یه طرفه خیلی بدتره و قصه اش جز غصه هیچی نداره...به کیس های دیگه ات هم فکر کن.مطمئنا در اونها هم نکات مثبت پیدا می کنی...به قول امیدوار درمقابل سن و سال ما تو هنوز خیلی کوچولویی عجله نکن...

همه این حرفارو قبول دارم...من صبرمیکنم.....چهارتا نه ..2تا.... به هرحال صبرمیکنم ببینم تصمیمش چی میشه..من اگه احیانا اومد جلو تا خوب خوب نشناسمش باهاش ازدواج نمیکنم. .......من حواسم هست..فقط موضوع واسم جالب شده ..صبرمیکنم...

سرفراز جان چی شد حالا؟ بهت گفت دختر قدبلند میخاد؟ نتیجه به کجا کشید؟

تاپيک آقای امیدوار داره تبدیل می شه به تاپیک من و خانم پریماه
خانم پریماه...تو پستهایی که برای آقای امیدوار نوشتم گفتم که چی شد...هیچی فعلا با هم هستیم اما قضیه ازدواج مسکوت شده...البته من با حرفهای آقای امیدوار تصمیم گرفتم رابطه رو پیگیری نکنم.

آقای امیدوار خیالت راحت ..گردن شما نمیذاریم....الان سرم خلوت تر شد و رفتم یه سری به موضوعات دیگه زدم...خدایا چقدر بعضی مشکلات از مشکل ما حادترو پیچیده تره....مشکل من که در برابر بعضی مشکلات چیزی نیست...فقط باید خودمو رها کنم و فقط به خدا توکل کنم...و صبر............. خدایا شکر..شکر..شکر

یه چیز جالب که من از توی این فروم های مجازی فهمیدم این نکته جالبه که با اینکه همه مایی که اینجا پشت کامپیوتر نشستیم می دونیم بصورت مجازی وارد شدیم و اگه احیانا حتی تو خیابون هم همدیگرو ببینیم نمی شناسیم با اینحال نسبت به همه حرفهایی که اینجا بهمون زده می شه حساسیت نشون می دیم. اگه حرفی عصبانیمون کنه داغ می کنیم...اگه ازمون تعریف کنن ذوق می کنیم و یا مثل آقای امیدوار اگه راهنمایی کنیم می گیم مسئولیت قبول نمی کنیم اگه فردا یه چیز پیش بیاد خیلی نکته جالبیه که درون ما انسانها چقدر عجیبه!!! به نظرم نکته جالبیه...دنیای مجازی هم عالمی داره برای خودش...
آقای امیدوار من اصلا قول نمی دم...چون به حرف شما گوش کردم اگه جواب نده شما باید جوابگو باشید
البته همه اینا شوخی بود(یهو ناراحت نشید آقای امیدوار!) هر کسی خودش مسئول اعمال و انتخابهاشه و بس
همتونو دوست دارمهمه کسایی که اینجا وقت می ذارن

سلام، راستش چند روزه با خودم کلنجار می رم که بیام اینو بگم یا نه، آخرش به سرم زد که بیامو خبر بدم. آخه قول داده بودم اگه خبری شد اطلاع بدم...
آخرین خبر این که هفته پیش به من خبر رسید که شخصی که موضوع این تاپیک بوده با اون شخص ثالث دیدن به هم نمی خورن و دیگه ادامه ندادن رابطه رو. فعلا همین!

سلام فرشته مهربان عزیز، خیلی خیلی ممنون از جوابتون.
بله، حتما حتما این کار رو می کنم. در حال حاضر کاملا از اون وابستگی احساسی اومدم بیرون و آزاد آزاد هستم. راستش الان که به اون دوران نگاه می کنم تعجب می کنم که واقعا وضعیت روحی من این قدر خراب بوده!
خدا رو هر بار که یاد این ماجراها می افتم شکر می کنم که همچین اتفاقی افتاد و باعث شد من یه سر اساسی به خودم بزنم، بتونم به دور از وابستگی به ماجرا نگاه کنم، دوباره شرایط خودم و طرف مقابلم رو بررسی کنم، ببینم واقعا در طرف مقابلم دنبال چه ویژگی هایی هستم و آیا این شخص اونا رو داشت، یا این که به خاطر اضطرار عاطفی که داشتم، داشتم از اونا چشم پوشی می کردم.
حالا هم اگه شرایط مشابهی پیش بیاد دقیقا انتظارات و معیارهای خودمو می دونم و می دونم که چون هیچ وابستگی ندارم یه ذره هم ازشون کوتاه نخواهم اومد
فعلا که آزاد و آزادم دارم از این رهایی لذت می برم، رهایی و وابسته نبودن این قدر شیرینه که حس می کنم واقعا ارزش این چند ماه سختی رو داشت. دیگه هم این طور بی گدار به آب نمی زنم، بابا ما کلی بچه مثبت بودیم، ما رو چه به این روابط

سلام، برم سر اصل مطلب؟ فکر کنم طولانی بشه یه کم، بیشتر حالت گزارش داره و البته اگه ایده ای به ذهنتون رسید لطفا بگید:
پنج شنبه شب با این خانم رفتیم بیرون (ایشون پیشنهاد داد ولی من هم غیر مستقیم رسونده بودم که خوبه یه صحبتی داشته باشیم). از نحوه قطع رابطه با اون طرف گفت که دیده اون شخص به نظرش آدم بی خیالی رسیده و بر خلاف حرف هاش رابطه به سمت ازدواج نمی رفته... عجیب این که ایشون صراحتا بهم گفت که در همین حدود 2.5 ماه رابطه، کار به رابطه احساسی هم کشیده (توضیح بیشتر لازم بود بگین تا بدم)، و می گفت من نمی خواستم به این سمت بره و چون جدا فکر می کردم این قضیه ازدواج جدیه، این مسئله رو قبول کردم. و گفت که دیدم نمی تونم این مسئله رو یه عمر پنهون کنم و صراحتا بهت می گم. خوب البته ابدا انتظار چنین مسئله ای رو نداشتم و بهش گفتم مسائل گذشته برای من هضم شده بود چون خودم هم کم اشتباه نکردم ولی این مسئله جدید کار رو بسیار سخت می کنه... صحبت ها زیاد بود ولی لب مطلب این بود که من در عین حال گفتم که شرایطی دارم که حتی اگر با این مسئله کنار بیام هم باید دید حاضری اونا رو بپذیری یا نه، قبلا اشاره کردم که ایشون از نظر اجتماعی روابط گسترده ای داره و من با صمیمیتی که در این روابط حس می کردم همیشه مشکل داشتم و طبعا یکی از شرایطم این بود که این نوع روابط محدود باشه. به خصوص که شخصا حس کردم یه دلیل این که این فرد با این سرعت به یک نفر اعتماد می کنه و باهاش وارد رابطه عاطفی می شه، می تونه تحت تاثیر جو این دوستانش باشه...
اون شب گذشت و دیدار بعدی امشب اتفاق افتاد، من بهش گفتم که رابطه ای که داشتی در هر حال چیزی مربوط به گذشته اس و من بیشتر مایلم بدونم طرز فکر و تلقی تو از این نوع روابط چی هست، چون اینه که موندگاره... خلاصه که بحث عملا تمرکزش رفت روی روابط این خانم و دوستانش و خودش هم گفت که با فکر بسیار به این نتیجه رسیده که من بهش بدبین هستم و با اتفاق اخیر بدبین تر هم خواهم شد و این باعث می شه که بخوام در زندگی محدودش کنم. تهش این که معتقد بود ما با هم بسیار متفاوتیم از این نظر و حتی اگر الان هم کوتاه بیایم در زندگی مشکل پیدا می کنیم، حرف منطقی بود...
نتیجه نهایی این بود که ظاهرا ما نمی تونیم با هم زندگی بدون مسئله ای داشته باشیم...
و اما... راستش هم من و هم این خانم هنوز هم معترف بودیم که ویژگی های مثبت فراوونی در وجود هر دومون می بینیم که کارمونو برای بی خیال شدن بسیار سخت می کنه. واقعیت هم همینه، جدای مسئله روابطی که گفتم، این خانم واقعا آدم خوب و باشخصیتی هست، دید بسیار خوبی به زندگی مشترک داره و راستشو بخواین اگه مسئله این روابط و حساسیت من و عدم انعطاف پذیری اون نبود، من می تونستم به راحتی بهش نمره 80 از 100 رو بدم. راستش زیاد با هم حرف زدیم و من مرتب حس می کردم که اصلا دلم نمی خواد این آدم رو از دست بدم، و اون هم... من در مورد این روابط پیشنهاد یه نوع مصالحه رو دادم، یعنی من بیام ببینم تا چه حد می تونم حساسیتمو کم کنم و اون هم سعی کنه تا حدی که براش معقوله روابطش رو محدود کنه، موافقت نشد! می گه الان شاید قبول کنیم ولی بعدا...
من به طور کلی درگیری عاطفی چندانی با این شخص ندارم، جدا رها شدم ولی وقتی دیدمش و باش حرف زدم، باز هم می بینم این آدم ویژگی های مثبت کم نداره، راستش دلم گرفته بود وقتی خداحافظی کردیم... البته الان حالم خوبه ولی یه کم دل و دماغم به هم ریخته. از این می ترسم که جایی رو اشتباه کرده باشم، شماها که بیرون گودین نظر بدین، همین راه درسته؟ بذارمش کنار؟ احتمالا اگه جوابی باشه ممکنه توش اینا باشه: معیاراتو لیست کن، یا مثلا بیشتر بگو ویژگی های مثبتش چیا هستن، منظورت از روابط چیه، از این صحبتا، بهم بگین. اگه چیز گل درشت و واضحی می بینین توی مسائلی که گفتم و حس می کنین من از نظرم دور مونده بهم بگین، اطلاعات بیشتر هم لازم بود در خدمتم.

فقط اينو بهتون ميگم كه تا وقتي كه تصميم قاطع براي ازدواج با اين خانم نگرفتين (كه اين هم فقط وقتي اتفاق مي افته كه خودتون سنگاتونو با خودتون وا بكنيد)به هيچ عنوان ارتباطتونو زياد نكنين و با هم بيرون نرين چون اين هيچ كمكي بهتون نميكنه جز اينكه دوباره شما رو به فاز احساسي ميبره نگين سوالايي هست كه بايد بپرسم به نظرم اينا همش توجيه همون احساسه هستش چون شما شناختتون كافيه پس هشيارانه فكر كنين و قبل از هر عملي سعي نكين قبلش خوب فكر كرده باشين
موفق باشين