موضوع: چطور می توانیم همسر دلخواه مان را بیابیم ؟

سلام دوستان از تاپيك جالبي كه ايجاد كرديد ممنون.
و اما.....
من چند سالي تو يك اداره دولتي شاغل بودم اما به دليل مشكلاتي كه در محل كارم بوجود اومده بود تصميم گرفتم كه محل كارم رو عوض كنم توي روزنامه دنبال اگهي هاي اشتغال ميگشتم كه اگهي يك شركت كه كارمندي با شرايط من رو ميخواست . خلاصه من هم مشخصاتم رو فكس كردم و چند روز بعد تلفني به من خبر دادند كه براي مصاحبه حضوري به محل برم يك كارخونه صنعتي نسبتا بزرگ . خلاصه مصاحبه تموم شد و قرار شد مجددا به من اطلاع بدن . اما از قرار معلوم اونها اصلا كارمند خانوم نمي خواستند و تماس با من هم در اثر اشتباهي پيش مياد كه منشي انجام داده بوده خلاصه دوباره تماس ميگيرند كه از من عذر خواهي كنند و بگن اشتباه كردن اما چون كسي جز برادر كوچكم در منزل نبوده مجبور ميشن به اون پيغام بدن و برادرم هم اشتباهي متوجه ميشه و به من ميگه كه دوباره از كارخونه زنگ زدن و خواستند كه بري منم خوشحال و خندان با مدارك راهي شدم .
اون بيچاره ها هم چون منو ديدن كه اميدوار و خندان براي استخدام اومدم تو رودرواسي كير كردن و من استخدام شدم . دقيقا اول دي 1379
همسرم يكي از كارمندهاي همون كارخونه بود توي روابط كاري با هم اشنا شديم و يكسال بعد از اولين روزي كه استخدام شدم يعني شب يلداي 1380 با هم ازدواج كرديم .
ميدونيد همسرم توي محيط كار شخصيت فوقالعادهاي داشت . مسئوليت پذير منظم متين همراه با ملاحظه مودب هنوز هم اون يكي از محبوب ترين و بهترين كارمند ها توي محل كارش محسوب ميشه اما بعضي از خصلت هاش گويا به همون محيط كارش منحصر ميشد مثلا اون نسبت به من اصلا مودب نيست
واقعيت اينه كه اون خيلي از مسائل رو فقط نسبت به غريبه ها رعايت ميكنه.
به نظر من ارزيابي شخصيت فرد در محيط كاربراي شناخت اون كافي نيست . ايشون چون خوانوادش در شهرستان بودند من نتونستم قبل از ازدواج در مورد فضاي خصوصي و خوانوادگيش اطلاعات چنداني كسب كنم و مين باعث شد كه از خيلي از خصوصياتش كه فقط در فضاي خصوصي و خوانوادگي بروز ميكنه غافل بشم.
اميدوارم كه دوستان مجرد با دقت بيشتري مهمترين انتخاب زندگيشون رو انجام بدن . مخصوصا در مورد خ.انوادهاي كه فرد در اون بزرگ شده خيلي دقت كنيد.
موفق باشيد.

سلام آتنا
نوشته ی شما موجب شد که این پست را بنویسم که هم پاسخی است به شما و هم ادامه نوشته هایم در پست های قبلی همین تاپیک . جمله ی طنزی که نو شته بودید مرا حسابی خنداند و شعری را هم که در ادامه اش آورده بودید انگیزه ای شد که اینها را بنویسم ...
پرتغال در نوشته قبلی من فاقد هر گونه ارزش گذاری بود و اشاره به نوع خوب یا بد نداشت. منظور من دقیقا این بود که هر چند که احتمال یافتن هر چیزی در هر جایی عقلا محال نیست اما احتمال یافتن آن چیز (اگر بدانیم که دقیقا چه چیز است) در بعضی مکانها و موقعیت ها بیشتر خواهد بود. و هدفم هم دقیقا این بود که همین
" مکانها و موقعیت ها " ی متفاوت بشناسیم تا هر کس آن "چیز" دلخواهش را ( به شرط آنکه بداند دقیقا چه چیز است) در جای مناسب جستجو کند.
در مورد ازدواج هم نظرم این است که این هر انسانی درست مانند شما و مرکا و خیلی از دوستان نزدیک دیگرم ممکن است همسر دلخواهش را بطور کاملا اتفاقی بیابد اما این اتفاق نفی کننده گشتن بدنبال آن"همسر دلخواه" در "مکان و موقعیت"
مناسب نیست. من ملاک های همسر مناسب را در دودسته کلی تقسیم می کنم (در این تقسیم بندی هر فردی بعنوان همسر در مقابل همسرش دو نقش دارد یکی همخانه ای و دیگری دوست ):
*** این تجربه ای است که از دوران دانشجویی یادگرفته ام. همخانه ای هایی داشتم که دوستان خوبی برای من نبودند و لی بعنوان یک همخانه ای خیلی برایم خوب بودند و بلعکس خیلی از دوستان صمیمی که همخانه ای بودنمان بعد از مدتی از هم پاشید و هیچکدام دوام نیاوردیم. و در این میان فقط یک یا دو نفر بودند که هم دوستان خوبی بودند و هم همخانه ای خوبی***
1- ملاک هایی در مورد همخانه ای بودن همسر :
مثلا اینکه آن همسر بعنوان همخانه ای باید پروسه خود شناسی را آغاز کرده باشد (دارای هدف و هویت فردی باشد) ، مسئولیت پذیر باشد، تفاوتهای زنانگی و مردانگی را بشناسد ،دارای استقلال فردی (مالی، فکری،عاطفی) و اجتماعی باشد ، و خیلی چیزهای دیگر ...
2- ملاک هایی در مورد دوست بودن همسر
اینها ملاک هایی هستند که موجب می شود دو نفر فارغ از وظایف همخانه ای بودن از حضور یکدیگر لذت ببرند. یعنی آن همسر بعنوان دوست باید دارای ملاک هایی باشد که نسبی است و در مورد هر فرد با فرد ی دیگر کاملا فرق می کند. و بیشتر در زمینه ی علاقه مندی های هنری ، ورزشی،مطالعاتی و ... متمرکز می شود . مثلا کسی که اوقات فراغتش را با شعر و موسیقی و طبیعت می گذراند نمی تواند با فردی که اوقاتش را به تماشای مسابقات فوتبال در تلویزیون سپری می کند اوقات فراغت خوشی را داشته باشند. یا کسی که اهل مطالعه و اندیشه است نمی تواند با کسی که به دنبال پول و تجملات است دوست خوبی باشد.

حالا فرض کنید که ما فردی را بطور اتفاقی یافته ایم باید با روشهایی که از قبل آموخته ایم بررسی می کنیم و می ببنیم که آیا این فرد "همخانه ای "خوبی هست یا نه؟و تازه بعد از آن باید به سراغ این برویم که آیا او می تواند "دوست " خوبی هم باشد؟ و چقدر احتمال دارد که آن فرد هم دوست مناسبی باشد و هم همخانه ای مناسبی ؟ حال فرض کنید که ما با آگاهی از معیار هایمان فعالانه با شیوه ای مناسب ( همانطور که گفتم هدف از این تاپیک بررسی شیوه های متفاوت است تا هر کس مناسبترین شیوه را برای خود بیا بد) بدنبال همسر باشیم. می توانیم به دنبال کسی باشیم که به عنوان همسر دوست خوبی برای ما باشد و حالا بررسی کنیم که آیا می تواند همخانه ای خوبی باشد یا نه؟
حالا بعنوان نمونه مثالی را با توجه به شیوه شماره 2 (ذکر شده در پست اول همین تاپیک) می آورم: مثلا فردی که اهل موسیقی است می تواند در یک کانون موسیقی عضو بشود و آنجا فردی را بعنوان همسر در نظر بگیرد . چون هر دو در یک مکان مشتر عضو هستند احتمال اینکه دوستان خوبی برای هم باشند زیاد است و حالا باید بررسی کند که آیا او همخانه ای مناسبی هم هست یا نه؟ مثلا آیا مسئولیت پذیر هست یا نه ؟ حالا ممکن است این فرد (دختر یا پسر) به فردی که در تاکسی در کنارش نشسته شماره تلفن بدهد و با هم رابطه برقرار کنند و اتفاقا او هم اهل موسیقی باشد و برسند به مرحله ای که بخواهند همدیگر را از نظر " همخانه ای" بودن بسنجند اما این فقط یک احتمال ممکن الوقوع است ونمی شود به امید اتفاقش از نشست.
حال منظورم را یکبار دیگر بطور کلی می گویم : هر ادمی بعنوان همسر دارای دو وجهه قابل بررسی است همخانه ای بودن و دوست بودن. باید خیلی خوش شانس باشیم که کسی رابیابیم که هم همخانه ای خوبی باشد و هم دوست خوبی . پس بهتر است با تعریفی که از "دوست خوب" داریم و آگاهی به شیوه های ممکن (چه از قبل تعریف شده و چه ابداعی خودما ن که یادگیریش هدف ایجاد این تاپیک است)
یافتن آن دو ست خوب در جهت یافتنش کوشا باشیم و آنوقت او را از نظر" همسر خوب " بودن هم امتحان کنیم.
راستی داشت یادم می رفت . من ننوشته بودم پرتغال و شما نوشته بودید پرتقال . بابت این یادآوری غیر مستقیم هم ممنونم . به فرهنگ دهخدا هم که مراجعه کردم پرتقال نوشته بود. نمی دانم که طرز نوشتن من اشباه است یا نه ؟! شاید این کلمه هم از آن کلماتی باشد که تفاوت در یک حرفش معنی را تغییر نمی دهد. مانند تهران و طهران.

سلام neda ghazal
من فکر می کنم که حضور در یک مکان و موقعیت که نشان دهنده ی علاقه یا هدف مشترک باشد یکی از مناسبترین شیوه هاست . چون به دلیل با هم بودن می توان یکدیگر را زیر نظر گرفت و با هم بیشتر آشنا شد. و هم اینکه حضور در این موقعیت نشان دهنده داشتن هدف یا علاقه مشترک است که بخودی خود دوستی و نزدیکی را افزایش می دهد . مثلا دختری را که من در یک انجمن موسیقی بیابم (اگر خودم به فرض به آموزش موسیقی مشغول و علاقه مند باشم) احتمال اینکه دوستان خوبی برای هم باشیم(اشاره به جنبه دوست بودن همسران که در پست قبل نوشتم) خیلی زیاد است. من از شما دو سوال دارم :
1- آیا این مکان مشترک (شیوه شماره 2 در پست اول من و همهان شیوه ای که شما از ان بهره برده اید) پس زمینه ی مناسب برای شناخت هست یا نه؟ اگر خیر پس شما کدام پس زمینه را برای شناخت مناسب می دانید؟
2- آیا به نظر شما همه ی آدمها در موقعیت ها ی مختلف رفتارهای مختلف و گاه چنان متناقضی دارند که شناخت آنها را ناممکن یا حداقل مشکل می کند(یعنی این پس زمینه کلا نامناسب است)؟ یا اینکه فقط بعضی از آدمها اینگونه هستند و در هر موقعیت رفتار متناقض دارند که ما باید بعنوان یک آفت آز آن یاد کنیم و به آن آگاه باشیم؟

صحبت های همه دوستان جالب و مفید بود ....ولی به نظر من انسانها به قدری عجیب و پیچیده اند که برا شناختنشون نیاز به زمان و مکان و شرایط و موقعیتهای خاص هست....و بعد شروع زندگی زیر یه سقف لایه های دیگه ای از افکار و شخصیتشونو رو میکنن...همون مبحث شیرین صداقت و راستی که مدعی زیاد داره ولی متاسفانه.......

سلام.مرسی از آقای آرش به خاطر نوشتن این تاپیک و توضیحای کاملی که دادن.
من همیشه معتقد بودم که آدما قبل از ازدواج باید یه مدت آشنایی پیدا کنن بعد تصمیم به ازدواج بگیرن ولی بعد دیدم که بعضی وقتا آشناییا باعث ایجاد علاقه میشه و آدم دیگه زیاد به خصوصیات منفی طرف مقابل نگاه نمی کنه و دیگه زیاد منطقی تصمیم نمیگیره.از طرفی هم خیلی از دیگران شنیدم که شناخت کافی همیشه بعد از شروع زندگی مشترک ایجاد می شه ...
ولی ازدواج کاملا سنتی هم زیاد با انگیزه شروع نمیشه.خلاصه الان گیج شدم ولی فکر میکنم محیط اطراف , خانواده هاو شخصیت افراد باعث میشه که واسه هرکس یه نوع ازدواج مناسب باشه.

سلام بسپار دست قسمت هر موقعی که وقتش بشه خبرت میکنه

سلام آرش گرامی
تاپیک خیلی عالی ای دارید . چرا ادامه ندادید؟.
بنظر من یکی از ریشه های اختلافات زن و شوهر ها در جامعه ما ؛ اجبار به انتخاب از بین موارد محدود هست . و البته این محدودیت برای دختران بیشتر است . اگر یک فرد از بین 10 نفر مجبور به انتخاب باشد شانس کتری دارد که فرد مورد نظر و مطابق با معیاهای خود را بیابد در مقایسه با کسی که در بین 100 نفر انتخاب میکند .
یکی از راههای افزایش موارد مناسب حضور در جاهایی است که امکان روئیت فردی هم سطح زیاد است .
اما آیا راههای دیگری هم وجود دارد ؟
( فقط لطفا دوستی را پیشنهاد نکنید که من یکی حتی اگر به قول دوستان ترشیده !! هم بشوم حاضر نیستم بروم در کوچه و خیابان ، سر صحبت را با دختران باز کنم )

سلام......من طرز آشنایی دوستم رو میگم چون خودم مجردم...(نخوردم نون گندم......
دوسته من 3 ساله پیش با همسرشون از طریق چت آشنا شدن....ایشون وقتی با همسر شون چت میکردن این آقا بهشون گفته بودن که من برای دوستی اینجا نیومدم میخوام ازدواج کنم.....دنبال یک دختر خوب میگردم...دوسته بنده هم ابتدا یکم سر به سر ایشون میذارن... سرتونو درد نیارم بعد از 6 ماه چت تصمیم میگیرن همدیگرو ببینن و بعد از دیداری دورادور که تقریبا هم محله ای هم بودن همسرشون به خواستگاریشون میرن...الان 3 سال از ازدواجشون میگذره...به تازگی صاحب فرزندی هم شدن.....خداروشکرخیلی خیلیییییییییییییییییییییی یییییییی خوشبخت هستن...

برای ازدواج، خود، خود، خودتون رو بشناسید...
قبل از ازدواج، از هیچ چیز نگذرید (درست برعکس بعد از ازدواج)
- یادتون نره، نه احساس کامل داشته باشید ، نه منطق کامل... بنده فکر میکنم ازدواجی که از منطق به احساس میرسه و اینطوری بیسش تعریف میشه ، خیلی میتونه موفق باشه..

سلام دوستان
تاپیک جالبیه...خوب بود...اما با نظر آرام ومهرداد خیلی موافقم....
(موفق باشید همگی)