موضوع: مشکل من با یک دختر در دانشکاه!(برادر ها و خواهران عزیز کمک کنید)

سلام دوست خوبم. شايد من يك مقدار صريح تر از ساير اعضا محترم نظر بدم. پيشاپيش معذرت مي خوام.
به نظر من موردي رو كه شما اينجا مطرح كرديد اصلاً لغت "مشكل" رو نمي شه بهش اطلاق كرد. يك خانمي كه در اتفاقاً در زيبايي شهره ي شهره و خيل عظيم عشاق در پي اش دوان دوانند، روي مرحمت به سوي شما كرده و نظر لطف بر شما انداخته... مسئله اينه ديگه.. نه؟ و شما هم حالا بر خلاف خيلي از افراد به دلايلي دلتون نمي خواد هيچ ارتباطي با اين خانم پيدا كنيد... اين مشكل شما نيست اگر هم باشه مشكل اون خانمه.

شما در لابلاي حرفهاتون خيلي جا ها از چشم و دل سيري، هجوم سيل محبت و نظر خانمها به خودتون صحبت كرديد. من احساس مي كنم اين مسئله اي كه مطرح كرديد در واقع مشكلتون نيست و ازاين كه مطرح كنيد چقدر مورد توجه قرار مي گيريد و از اين توجه هات نا خواسته آزرده خاطريد، در درون يك لذت پنهان مي بريد و مطرح كردنش رو لذت بخش مي دونيد.
اين تجربيات رو خيلي ها داشتند.. از جمله خود من.. وقتي كه طرف رو نمي خواستم به هر دليل رحمانه بي محلي مطلق مي كردم... به من چه كه احساساتش چيه؟ وقتي من سرسوزني نگاه و توجه خاص در برانگيختن احساسش به خودم نداشتم چرا بايد احساس بدي داشته باشم كه اون رو از خودم دور كنم. من كه كاري نكردم كه جذب من بشه... وقتي مي بينه من توجهي نشون نمي دم خودش بايد درك كنه كنه تمايلي ندارم... حالا كه دركش پايينه به من چه مربوطه... من نوعي زندگيم رو مي كنم... حالا تا يه سال ديگه هم بهم زل بزنه... خب بزنه... چي از من كم ميشه؟ من مسئول نگاه كسي نيستم..
به قول دوستمون rroogg اگر هم نگران برانگيخته شدن احساسات اون خانم نسبت به خودتون هستيد تا وقتي كه عمل و حرف و نگاه و رفتار شما در اين برانگيختگي احساسي او نقش نداشته نگراني شما بي مورده و شما شرعاً و عرفاً و وجداناً هيچ مسؤليتي در اين قبال نداريد.

البته گفتم كه خود شما بيش از هر كس از مورد توجه بودن لذت مي بريد و اين از فحواي كلامتون مشخصه... شما گقتي چند سال پیش تو دوره دبیرستان که عاشق میشدم چقدر داغونم میکرد ...براي من به كار بردن قعل مي شدم و رسوندن استمرار يا تكرار اون هم در مورد عشق يكم عجيبه و شايد ديد عميقي رو نسبت به مسئله ي عشق تداعي نمي كنه.
من باز هم معتقدم مسئله اي رو كه مطرح كرديد مشكل نيست... شما با توجه به ظاهر دختر پسندي كه احتمالاً‌ داريد (با توجه به توصيفات خودتون از شرايطي كه در اون بوديد) احتمالاً از بعد از بلوغ تا الان موارد زيادي از جذب شدن ديگران براتون پيش اومده و بهتر از هر كسي مي دونيد كه چطور بايد اين موضوع رو كنترل كرد...
آيا واقعاً لازمه كه عكس العملي داشت در مورد فكر و توجه ديگران به ما تا زماني كه ما نقشي در اون نداريم؟
يك خانم جذاب و خوشگل كه كلي نگاه و به به و چه چه در روز دريافت مي كنه اگر قصد واكنش و تفكر در اين مورد رو داشته بشه مي تونه زندگي عادي خودش رو ادامه بده؟

خودتون هم مي دونيد كه از اينكه جنس مخالف بهتون توجه داشته باشه، نسبت به اينكه مورد بي توجهي مطلق باشيد لذت بيشتري مي بريد و بهتون اعتماد به نفس ميده... خيلي هم خوبه... چرا كه نه... خدا رو شكر كه خدا جذاب آفريدتون و همه ي انسانها هم از زيبايي لذت مي برند.

شما يكم خودتونو لوس كردين اما اشكالي نداره اول جواني و هزار ميل و راه تجربه نكرده.

فردي كه جذابه زندگي خودش رو مي كنه.. بايد نلاش كنه با احساس كسي بازي نكنه... توجه ديگران رو دريافت مي كنه ولي واكنشي نشون نمي ده و در موارد افراطي(وقتي كه طرف شورشو در مياره) با كمي بي رحمي به طرفش مي گه كه بيخيالش بشه... و وقتي هم اوني كه دوست داره بهش توجه نشون مي ده استقبال مي كنه و به مسير صحيح هدايتش مي كنه.
به همين سادگي به همين خوشمزگي
شاد و سلامت باشي

بله!...خوب دوستان ناگهان برجک های ما رو زدند!!!
به قول یک ضرب المثل که یادم نیست چی بود ولی معنیش این بود که اگر مشکلات بزرگ نداشته باشی ،به مشکلات کوچیکت خیلی بزرگ نگاه میکنی و.....
من خودم هم میدونم این صجبتی که من میکنم شاید به قول شما اصلا نشه اسمشو بزرای "مشکل"!...ولی بحث سر اینه که شما نه از من خبر دارید و نه من از شما!...من خودم چند بار مشاوره حضوری رفتم (برای خودم و دیگران)،وقتی مقابل مشاور و به صورت فیزیکی قرار میگیری خیلی جاها درست حرفاتون معنیش مشخص نمیشه! چه برسه به اینکه توی عالم مجازی اونم توی نوشتار!
از اقا یا خانم wintersun77 تشکر میکنم.من هم منتظر نطرت مختلف هستم و بودم و مشکلی از بعد انتقاد ندارم.پس اگر دوستان دیگری نظر و حس جز نظرات داده شده دارند لطف کنند بنویسند
من تمام سعی رو کردم وضعیت خودم رو شرج بدم و انگار از دید دوستان زیاده روی بوده(شاید اسمشو نذاشت زیاده روی ).خوب من به این دلیل این اطلاعات رو دادم چون فکر میکنم اطاعات صحیح و صریح جز وجوبات مشاورست!..بگذریم...

در مورد اینکه من دارم لذت میبرم از اینکه دیکران نگاهم کنم،بله تایید میشه!اصلا این مورد در تمام انسان هست!حس متفاوت بودن رو میشه امروز توی تمام انشان ها دید ،هر کسی هم به نوعی داره این حس رو ارضاع میکنه.داشتن لباس متفاوت و تحصیلات متفاوت و ماشین و....
در مورد مورد خاص من به نظرم توی پسر های جوان حتی اون افراد مذهبی هم این حس هست!من به چشم این مورد رو توی بچه های هیئت مذهبی دانشگه دیدم..خوب همه ما دل داریم و این طبیعیه!اما مشکل من اینه که من در هر بازه از زمان زندگی در دانشگاه دارم یک کار علمی انجام میدم (مقاله ای و پروژه و...)که احتیاج به تمرکز داره ،بعضی اوقات به خانوادم زنگ نمی زنم برای چند روز تا این تمرکز از بین نره اما ناگهان از این اتفاق ها برام میفته،..شما گفتید رد شو برو و.. من همیشه اینکار رو میکنم ولی خوب 1بار 2 بار نه 10 بار رد بشم برم که!..
به قول شما طرف نمیفهمه ،به من چه..قبول دارم.اما مثلا میام خوابکاه میبینم بحث سر اینه که امروز فلانی چیکار میکرد برای من!...میدونم کاملا بچه گانست اما اگه تمام توجه هم رو بزرام روی اینکه این مطالب به من چه ربطی داره،بزار خوش باشن اما نمیشه...خودتون باید توی موقعیت من قرار بگیرید.


در مورد استفاده فعل " عاسق میشدیم "،منظور من اون حس های فوق سریعی که مثلا در خیابان راه میرفتم و از یکی خوشم میومد(دوره اول دبیرستان) بدون اینکه ارتباطی برقرار کنیم(که اسمشو میزارن شهوت!) یا چند سال بعد که با دوستانم میرفتیم بیرون یا مسافرت و من خیلی زود فکر میکردم فلانی کیس منه و چون اخلاثش به من میخوره و.... . منظور من از "میشدیم" این بود،:کلمه عاشق شدن اصلا مناسب نبود.درست میقرمایید.اما هدفم از بیان این مطلب این بود که بگم من اون دوره رو گذروندم.دیگه اصلا چنین حس ها برام ایجاد نمیشه .در ضمن عشق رو که مطمئتم هنوز درک نکردم.امامطمئنا مثل چند سال پیش بهش بچگانه فکر نمیکنم.امیدوارم منظورم رو فهمیده باشید.


در اخر هم من از حرف های wintersun77 فکر کردم شاید خواننده گان محترم این تاپیک مثل ایشون فکر کنند ..منظورم اینه که فکر کنند من بیکار خونه نشستم و کلا دارم با خودم حال میکنم که به به!عجب پسری!(خودمو میگم)...همه بهش نگاه میکنند...بریم توی همدردی یه تاپیک بزنیم به کل ایرانی بفهمند! بدونند که من دارم با خودم حال می کنم!....اگه شما هم همچینف فکری میکنید باید بگم بگم:نخیر!من نه بیکارم و نه همچین حسی دارم.من 2 سال از دانشگام رو اینجوری سر کردم و چون مشکل که داشتم نتونستم حل کنم و خیلی بزرگ هم نبود که برم پیش مشاور،گقتم از نظرات دوستان بهره ببریم.
من در حال حاضر دارم روی یک مقاله دارم کار میکنم که اگر خدا بخواد با 2 تا از دوستان ارشدی میخوایم اول مهر بفرستیم.شاید بیکار بشم بشینم فکر کنم و به قول دوستان قضیه رو لوس کنم اما فلان فرصت نکردم!..چون همزمان دارم خودم رو برای tofel و GRE اماده میکنم تا به بهترین نجو پذیرش بگیرم...بگذریم..

wintersun77 عزیز من بعضی وقت ها حس خوب بودن برای من دردسر ساز میشه ،به نظر باید همیشه گرگ بود!..با افراد بازی کرد و... .شما میگید با اجساس کسی بازی نکنم و به اره راست خدایت کنم احساسات و.... .خوب به نظر شما هدف من از زدن این تاپیک چیه؟من دارمسعی می کنم به بهترین نحو احساسات کاذب رو بلوکه کنم...اگر یک بار دیگه تاپیک من رو بخونید فکر کنم واضج باشه....
باز هم ممنون از wintersun77 عزیز که وقت گذاشتند و تایپ کردند و نظرات متفاوت و مشاوره کونه رو ارائه کردند..
tesoke عزیز از شما هم ممنون نظرتون رو گفتید