تمایل به ازدواج موقت و بزرگتر بودن زن از شوهر

**مدیرهمدردی** · یکشنبه 31 مرداد 89 11:55

با سلام
ضمن تاكيد مجدد بر عدم علني كردن رابطه صيغه اي، بايد به اين مهم اشاره كنم كه اگر احتمالا مشكل همسرتان از افسردگي باشد (ممكن است افسردگي پس از زايمان باشد)، درمان آن زمان بر هست. و ممكن است در دوره هايي عود كند.
يك جلسه درمان يا مشاوره نتيجه اي نخواهد داشت.
گاهي لازمست بين 8 تا 12 جلسه متوالي روانشناس باليني بايد روي ايشون كار كنند. و اگر شديد تر هست قبلش بايد يك دوره تحت دارو درماني توسط يك روانپزشك قرار بگيرند.

به عنوان شوهر وفادار شما در حوزه خانواده بهتر است كه جهت درمان هسمر و مادرفرزندانتان پكج درماني را كامل كنيد.
مطمئنا نتيجه آن به خود شما و زندگيتون و فرزندانتون بر مي گردد.
اگر شما فشار داخل منزل را را در خارج از منزل تعادل ببخشيد، انگيزه شما رفته رفته در درمان همسرتان كاهش مي يابد، و تسكين لحظه اي زندگي مانع از درمان اصولي وضعيت زندگيتون مي شود.
فرزندان شما هم در روي اين نهال خانواده به مرور پژمرده شده و در نهايت پس از اينكه از اين مرحله از زندگي گدشتيد، اين تسيكن هاي زودگذر مي گذرد و احساس گناه و كم كاري شما را مي آزارد مخصوصا اگر اثرات آن در زن و فرزندان خود ببينيد كه پژمرده شده اند.هرگز حل موقت و لحظه اي نيازهاي فيزيولوژي خود را جايگزين زندگي دائم و باثبات خود نكن اگرچه با فشار همراه باشد.
برنامه اساسي شما بايد تغيير الگوي خانواده باشد.

البته شايد كمتر كسي متوجه فشاري باشد كه شما هم اكنون حس مي كنيد.
معمولا زندگي با يك فرد با اختلال مزمن بسيار مشكل هست. اما شما بايد علاوه بر برنامه منظم درماني،‌شرايط استراحت و علاقمنديهاي خود را بهبود بخشيد تا شارژ لازم براي بازسازي زندگيت را داشته باشي.

**zarang** · شنبه 10 مهر 89 14:51

با سلام
من با توجه به مشکلاتم ومشاوره دوستان عزیز عمل کردم خدا رو شکر حال عمومی همسرم با توجه ویژه ای که به اون کردم خیلی بهتر شده .اما هر چه کردم نمی تونم اون موردمو (همسر صیغه ای) رو فراموش کنم با هاش صحبت کردم اون از من منطقی تر وحتی منو نصیحت می کنه که بخاطر اون زندگیمو خراب نکنم اما خیلی به من وابسته ونیازمنداست .شاید باور نکنید اما اگر این محبت وعشق بین ما بخاطر مسائل جنسی بود تا حالا باید تموم شده بود اما ما قلبا همدیگرو دوست داریم جوری که حتی حاضر نیستیم به زندگی هم خللی وارد کنیم . الان مدت یک هفته است که دچار حالت افسردگی شدید وتردید شدم جدا شدن از اون وبهش فکر نکردن بنظرم محاله ضمنا از طرفی می ترسم این رابطه بیشتر از اینکه منو متضرر کنه به اینده وفرصت های اون ضربه وارد کنه چندین بار تصمیم گرفتیم که تمومش کنیم اما باور کنید که نشد خیلی درمانده شدم فکر کنم دارم تنبیه می شم.لطفا منو راهنمایی کنید

**مدیرهمدردی** · شنبه 10 مهر 89 15:23

با سلام
شما براي فائق آمدن بر اين وابستگي، و مديريت كردن خودتون لطف كنيد مقاله ذيل را بخوانيد.
ترمیم و التیام شکست عاطفی

همچنين اينكه قدمهاي بسيار مثبتي جهت بازسازي زندگيتون برداشتيد تحسين بر انگيز هست. اگرچه بسيار مشكل هست اما شما مي توانيد مراحل بعد را هم گام به گام جلو برويد تا كاملا اين مشكلتون حل شود. مهم اينست كه الان مي دانيد كه بايد چگونه يك رابطه خارج از تعهد زناشويي را پايان دهيد و رابطه و تعهد زناشويي را تقويت كنيد.

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

شما دقيقا بايد اين مشكل را از همانجايي ضربه فني كني، كه تو را ضربه فني كرده است. و اين به مدد توانايي ها و پتانسيل هاي خودت هست.
شما به خاطر فقدان مهارت وابسته يا بهتر بگويم به نوعي معتاد شده ايد.

راه علاج هم كسب مهارت ها و تكنيك هاي مواجهه با اين مسئله هست. كه عبارتند از:
يكم: بستر زدايي
دوم : تمركز زدايي
سوم: تصعيد يا حداقل جبران
چهارم : قطع آبياري ذهني و خيالي
پنجم: درگير شدن با شبكه اجتماعي نگهدارنده
ششم: تكنيك توقف فكر

اين مهارتها را هم مي تواني با مراجعه به مشاوره حضوري ياد بگيري و تمرين كني. هم مي تواني همين جا جستجو كني.
سعي مي كنم در ادامه مختصرا روي اين محورها پست بزنم.
فراموش نكن. كه يادگيري كافي نيست. بايد اين تكنيك ها به كار گرفته شود.
مثل سوزني هست كه پزشك تجويز مي كنه. از دكتر و تزريقات كه نمي ترسي؟؟؟!!!

**payaam** · دوشنبه 12 دی 90 18:20

نوشته اصلی توسط zarang

با سلام

من 36 سال دارم 10 سال پیش با همسرم که 9 سال از خودم بزرگتر بود ازدواج کردم .متاسفانه به مرور زمان به دلیل اختلاف سنی که موجب اختلاف در تفکرات وتمایلاتمان می گردید دارای رابطه ای سرد شدیم هم اکنون نیز ایشان دچار بیماری روحی گردیده اند از زندگی مشترکمان دو فرزند داریم که من عاشقشون هستم .اما به دلایل ذکر شده در زندگی زناشویی ایشان نمی توانند من را ارضاع نمایند .مدت یک سال ونیم است که با یک خانم مطلقه 30 ساله آشنا شده ام وبا هم رابطه برقرار کرده ایم (صیغه)احساس خوبی از این ارتباط دارم وخدشه ای به زندگی اولم وارد نکرده است وانصافا همچنان به همسر اولم وفرزندانم رسیدگی ومحبت می کنم .اما مایلم که این ارتباط را بطور علنی ونه دزدکی ادامه دهم اما از همسرم شرم دارم لطفا من را راهنمایی کنید.

اگر زندگی و ابروتو دوست داری از این کار صرف نظر کن

همین جوری که هست مخفیانه خوبه

وگرنه کلی درد سر پیدا میکنی

**hamed65** · دوشنبه 12 دی 90 18:36

سلام آقا پیام،

لطفاً قبل از ارسال پست در تاپیکها، دقت کنید که تاپیک قدیمی تر از 2 هفته نباشد.

با تشکر.

موضوع: تمایل به ازدواج موقت و بزرگتر بودن زن از شوهر

ابزارهای موضوع

جستجو موضوع

نحوه نمایش موضوع

RE: تمایل به ازدواج موقت و بزرگتر بودن زن از شوهر

11 کاربر از پست مفید مدیرهمدردی تشکرکرده اند .

RE: تمایل به ازدواج موقت و بزرگتر بودن زن از شوهر

RE: تمایل به ازدواج موقت و بزرگتر بودن زن از شوهر

2 کاربر از پست مفید مدیرهمدردی تشکرکرده اند .

RE: تمایل به ازدواج موقت و بزرگتر بودن زن از شوهر

RE: تمایل به ازدواج موقت و بزرگتر بودن زن از شوهر

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)