سلام می می جان
منم خوشحال شدم.
خانمی تو هم نیمه خالی لیوانو فقط به ما گفته بودی ها.نمیگفتی شوهرت اهل خرج کردنه خیلی مواقع.فقط اونجاهایی رو میگفتی که کم میذاره بنده خدا.
ببین به ظاهرت خیلی برس.از رو حرف مشاور و نقل قولهایی که از همسرت کردی متوجه شدم این مورد خیلی مشکل سازه واست و حل کردنش هم خیلی تاثیر کذاز خواهد بود.
منم یه دورانی همش غر میزدم مینالیدم اما الان از وقتی تو این تالار اومدم خیلی پر انرژی هستم.گاهی همسرم نگاهم میکنه و میگه خانمم خیلی روحیه ش عوض شده.بهم میگه این تغییر روحیه تو تو منم اثر خوبی گذاشته و تو اداره همکارام میگن شادتر شدی.
با این مثال خدایی نکرده منظور خاصی نداشتم(اینکه خود نمایی کنم)فقط خواستم ببینی چقدر تاثیر گذاره روحیات تو رو همسرت.
ببین شاید بتونم از یه طرف دیگه بگم روابط تو و همسرت کمی شبه رابطه من و همسرمه.
تفاوت کجاست؟اونجا تو اروم و ناراحت ونالانی اینجا همسر من.اونور شوهر تو پرخاشگره اینور من.
حس خودمو بگم؟منو بذار جای شوهرت.
وقتی با همسرم حرفم میشه یا مشکلی پیش میاد همش ناله میکنه همش با آه و زاری حرف میزنه.انرژی نداره.وقتی باهاش دعوام میشه و رفتار تندی دارم مثل ادمای درمونده رفتار میکنه و ناله میکنه.ولی من انتظار دارم محکم بایسته و حرفشو هرچند تند بهم بزنه.اینه که وقتی مظلوم نمایی میکنه من کلافه تر میشم و اعصابم خرد تر.پس باعث میشه باهاش تندتر برخورد کنم.هرچی اون مظلومانه تر و عاجزانه تر برخورد میکنه من بیشتر داغ میکنم.حتی گاهی دلم میخواد بزنمش.نمیخوام ناله هاشو بشنوم.میخوام کر بشم.یا برم و ازش دور بشم چشمم هم به چشمش نیفته.
البته به دل نگیری من حس خومو که موقع بحث با همسرم داشتم گفتم
ببین عزیزم حدس میزنم تیپ شخصیتی من و شوهر شما(پرخاشگر)شبیه و مال شما وهمسر منم مثل همه.البته من به تندی همسر شما نیستما.شاید اقتضای خانم بودنمه.خدا رو شکر الان خیلی فرق کردم.مایی که هر روز دو سه بار حرفمون میشد الان هفته ها بحثمو نمیشه.
وقتی با شوهرت در تعاملی شادتر و پرانرژی تر باش.و انتقادتم با ناله زاری نگو.گاهی با شوخی گاهی جدی بگو.
به زندگیتون انرژی ونشاط بده.
علاقه مندی ها (Bookmarks)