موضوع: نامه اي به همسر(دوستان لطفا نظر بدهيد)

دوستان خوبم سلام
منکه به تالار مدتيه به تالار نزدم شما هم خبري نميگيريد،پاک فراموش کرديد.
عيب نداره جمعيت تالار روز به روز زياد داره ميشه خوب معلومه وقت نميشه ديگه و فراموش هم ميشه.
راستش اوضاع تغيير خاصي نکرده،تقريبا به همون منوال قبليه،نتيجه خاصي نگرفتم،در عوض دارم روز به روز از کارها و اداهاي همسرم کلافه تر و اعصابم خوردتر ميشه،خيلي وقته به مشاور سر نزدم،حس ميکنم راه چاره اي برام نيست،و زندگيم تا آخر اينجوري ميخواد بمونه،نه راه پيش دارم نه راه پس.

اي بابا،انگار نه انگار که ما هستيم
من ازتون راهنمايي خواستم،خوب به منهم کمک کنيد.
تصميم دارم ديگه يه سره کنم ،کلافه شدم از دستش،ميخوام بهش بگم بايد بريم مشاور،اگه الان نياد بعدا که بچه دار شديم مشکلمون دوچندان خواهد شد،مرد هم ببخشيد اينقدر احمق و بي شعور و پدر سوخته،ببخشيد من بي ادب نيستم نميدونيد آخه چطور عذابم ميده،نميشه که تا آخر عمر اينجور زندگي کرد،آدم هم اينقدر حساس و سختگير،هي من کوتاه ميام اون درست بشو نيست،ديگه از اعصابم باور ميکنيد دست چپم کرخت ميشه،زود سر درد ميگيرم،نميتونم تمرکز کنم،کارهام و زندگيم بهم ميريزه،خسته شدم از لوس بازيهاش،انگار من مردم و اون زن،من بايد ناز بکشم و مثل مرد کار کنم و هيچ چشم داشتي نداشته باشم،چه اشتباهي کردم چه اشتباهي....

باور ميکنيد دارم ديونه ميشم؟افسرده شدم از دستش،يه روز خوب يه روز مثل برج زهر مار که با کينه توزي هاش فقط ميخواد نيش بزنه،متنفرم ازش.منم ديونه کرده فقط دلم ميخواد گريه کنم و بزنم تو سرم،باور کنيد اگه وضعيت خواهرم نبود تا حالا ازش جداشده بودم و نميخواستم ريختش رو هم ببينم،احمق فکر ميکنه هر کار کرد بايد من ناراحت نشم،يه ذره هم براش ارزش ندارم.