موضوع: چکار کنم متوجه بشه دوسش دارم ؟

خوب این دیگه مشکل من نیست مشکل دلمه چی کارش کنم بهش بگم ببین اول کدوم دختر به سنتو می خوره بعد دوسش داشته باش baran.68 عزیز من راه حل می خوام با این کار من مسئله رو حل نکردم بلکه صورت مسئله رو پاک می کنم ببخشید که یکمی نظرم تند هست دیگه خسته شدم از بس مسئله بی جواب گذاشتم و رفتم سراغ یه مسئله دیگه .

سلام

به قضیه ی سربازی و کار پس از فارغ التحصیلی فکر کردی ؟ (وضعیتت چطوریه؟)
راستش به نظر من هم ، (با عرض معذرت) بدترین نوع خواستگاری رو انتخاب کردی ؛ اگه نمیتونی خانوادگی پیش بری(که بهترین کاره) و از طرفی حدس میزنم توی دلت میگی نکنه یه وقت از دستش بدی ، خب چرا نمیری خودت صحبت کنی؟ استرس پیدا میکنی که دلیل نمیشه داداشی (پیشنهاد میکنم تاپیک و مشکل منو بخون)
همه استرس دارند
قوی باش ؛ اینو بدون این حق توئه (و البته هر پسری) که برای صحبت یه وقت مناسب درخواست بکنی و خیلی محترمانه پیشنهاد خودت رو مطرح کنی
و صد البته حق مسلم هر خانمی هست که هر جوابی + / - بده
پسر پیشنهاد دهنده است و دختر انتخاب کننده
نکته ی خیلی مهم اینکه هر اقدامی به ویژه صحبت مستقیم با ایشون رو بعد از اطمینان کامل از علاقه ی قلبی و انتخابت انجام بده که یه وقت با احساسات طرف مقابلت بازی نکرده باشی

سلام ممنون از دوست خوبم خیلی تنهای عزیز راستش حرفتون رو قبول دارم اما .... باشه ولی من از شنیدن کلمه نه حالم بد می شه ، نه گفتن با دلیل واسم پذیرفتنش راحت اما بی دلیل نمی تونم خودم رو قانع کنم .

خواهش میکنم ؛ خب حالا با این شرایط (که طاقت نه شنیدن رو نداری) چه تصمیمی گرفتی؟ مشکل دیگه ای هست؟
راستی ایشون دلیل جواب منفی شون رو به شما نگفتن؟

نه دلیل خاصی نگفتن تنها دلیل بی منطقی که مطرح کردن این بوده که از جنس پسر بدشون می یاد . یه راه بهتر نیست چون من نمی تونم زندگی نامه خصوصی مو توی این تاپییک شرح بدم واسه همین شاید نتونین دوست خوبم درست قضاوت کنید .

نمی دونم چی بگم
قصدم کمک به کسی بود که مشکلی کم و بیش شبیه من داشت ؛ آخه قرار نیست زندگی خصوصیت رو بازگو کنی ، اساس چنین انجمن هایی بیان مشکل با نام کاربری مستعار و همین ناشناس موندنه

سلام...دوست عزيز...ميدونم كه روزهاي سختي ميگذروني......هيچ كسي شرايطت و درك نمي كنه....ولي بايد قبول كني كه ديگران مثل شما در يك بمباران عاطفي قرار نگرفتن...ديگران مثل شما با ديدن اون خانون تحت فشار روحي و رواني قرار نمي گيرن.....دوست عزيز به نظر من يك سال به خودت محلت بده...فقط يكسال!!.....اره شايد يك ريسك باشه...ولي تووي اين دوره زمونه دخترا كمتر پيش مياد توو 18 19 سالگي ازدواج كنن...پس احتمال اينكه از دستش بدي خيلي كمه....ولي سعي كن توي يكسال نبينيش!!..باور كن ميدونم چه قدر سخته ولي به نفع ايندته..............رك بگم حرف دوستان درسته....به فكر شرايط مالي زندگيت هم باش.....شايد يك روز مجبور شي با همون شرايط به خواستگاري كسي كه دوست داري بري............
مواظب خودتم باش

از کمک همتون ممنونم ولی من الان هم کار می کنم هم درس می خونم چون فکر زیاد مشغوله نمی تونم مسائل رو به خوبی تحلیل کنم ممنون دوستان .