موضوع: بهترین شکل تصمیم گیری

قسمت بیست و هشتم

آیا به تصمیمات گذشته و اعتقاداتت نگاه کردی ؟

آیا وقتی به الگوی تصمیمات گذشته خودتان نگاه می کنید متوجه این عقیده که چقدر شایستگی دارید نمی شوید ؟

به خاطر داشته باشید که منظورم از عقیده چیزی بیشتر از فکر کردن به شایستگی است .

تقریباً همه به طور خودآگاه فکر می کنند که شایستگی بیشتری دارند ، ولی واقعاً شما چه عقیده ای داری ؟

( عمل شما نشانه عقیده شماست )

آیا اعمال شما نشانگر آنند که عقیده به شایستگی بیشتر خود در تمام زمینه های زندگی - چه حرفه ای و چه شخصی – دارید ؟ اگر نه ، چرا نه ؟

آیا به این علت که دنیای محل رشد و نمو است ، مار ا بیشتر از مردم دیگر به انکار خود تشویق می کند ؟

شخصی که عادت به درست اندیشیدن دارد ممکن است بپرسد :

چرا من باید بیشتر از دیگران شایسته باشم ؟

این سئوال یک نکته مهم را نادیده می گیرد و آن اینکه بهتر بودن از دیگران مد نظر نیست بلکه بهتر از آنچه در باره خو انجام می دهیم مورد نظراست ، هر کسی این شایستگی را دارد .یعنی معتقد باشیم شایستگی من بیشتر از آنچه هست که در باره خود عمل می کنم .

اکنون تصدیق می کنید که کردارتان گاه چنان است که گویی واقعاً اعتقاد ندارید که بیشتر از این شایستگی دارید ؟

شاد علت آنکه بیشتر مردم به طور پنهانی این عقیده ( که شایستگی بیشتری ندارند ) را دارند که البته منکر آن حتی نزد خودشان هستند ، این باشد که فکر می کنند چه جور شخصی خواهند بود اگر شایستگی بیشتری داشته باشند ؟ ( و تصور شایستگی بیشتر ازآنچه عمل می کنند برایشان سخت است حد و وسعت آنرا زیاد دیده و خود را ناتوان از تغییر و ارتقاء عمل به آن حد می ببینند )

مردم این موضوع را به روشهای گوناگون تجربه می کنند . بعضی در کارشان موفقند ولی نه در خانه ، یا برعکس . طوری که گویی موفقیت در هر دو برایشان زیاد است . بعضی این عقیده پنهانی را در مواقع معین در زندگیشان بکار می گیرند و دیگران همواره این کار را می کنند ، برای آنکه همیشه نگران هستند .

چرا این کار را می کنیم ؟

.

قسمت بیست و نهم

چرا این کار را می کنیم ؟ ( اینکه عملمان به گونه ای است که گویی اعتقاد نداریم شایستگی بیشتری داریم )

من دقیق نمی دانم ، بهتره شما فکر کنید شاید دریابید ریشه کجاست .

وقتی از خود می پرسید آیا تصمیم من نشانگر صادق بودن با خود ، اعتماد به فراست و شایستگی بیشتر است ، بیشتر در مسیر قرار می گیرید . اگر جواب نه بود فوراً تصمیم را عوض می کنید و سپس رفتارتان را تغییر می دهید .

از شما می پرسم :

آیا در حالیکه ترمزها کار می کنند رانندگی می کنید ؟

منظورم چیست ؟

منظورم این است که :

یعنی شما با اعتقاد به اینکه شایستگی آنرا دارید که فقط زنده باشید ، نه کامیاب و سعادتمند ، حرکت خود را کند می کنید ؟

به من پاسخ ندهید ، به خودتان پاسخ دهید .

احتمالاً ذهن شما بار دیگر به مقاومت در مقابل خواندن ادامه این بحث می پردازد – تا از ناراحتی ای که احساس می کنید بگریزید . ( شاید ترس از اینکه : اعتقاد درونی من چیست ؟)

آیا به این سئوال رسیده اید که :

اگر واقعاً دریابم که اعتقاد دارم شایستگی بیشتری ندارم چه باید بکنم ؟

این سئوال مهمی است !!!

اگر این سئوال برایتان پیش آمده ، حال از خود بپریسد :

اگر اعتقاد داشتم شایستگی بیشتری دارم چه کار می کردم ؟ ( عملم چگونه بود )

لازم نیست صبر کنید تا واقعاً به آن اعتقاد پیدا کنید . فقط لازم است آن کاری را بکنید که اگر اعتقاد داشتی شایستگی بیشتری داشتید ، می کردید .

وقتی کردار شما بهتر باشد ، همه چیز بهتر می شود .

به خاطر داشته باشید تصمیم وقتی مؤثر است که به موقع بر اساس آن عمل کنی . مثلاً ممکن است از خودت بپرسی :

آیا آنقدر به تصمیم خود معتقدم که فوراً به آن عمل کنم ؟

.

قسمت سی ام

( پایانی )

خلاصه بصیرت من

1 - تصمیمات من متأثراز اعتقاداتم هستند مخصوصاً اینکه واقعاً معتقدم شایستگی من چیست ؟

2 – برای کشف آنچه واقعاً به آن معتقدم ، بدقت به آنچه غالباً انجام می دهم می نگرم .

3 – ممکن است فکر کنم شایستگی بیشتری دارم ولی اعمالم به من نشان می دهند که گاهی واقعاً اعتقاد دارم که چنین نیستم . کلید اتخاذ تصمیمات دائمی بهتر ، آن است که این اعتقاد را برگزینم که شایستگی بیشتری دارم و بر اساس آن عمل می کنم .

4 - آیا با دقت کافی به تصمیمات و اعمال گذشته ام نگریسته ام تا ببینم واقعاً معتقدم شایستگی من چیست ؟ آیا می بینم که چگونه تصمیمات من اعتقاداتم را برملا می سازند ؟ آیا به تصمیم اعتقاد کافی دارم و فوراً بر اساس آن عمل می کنم ؟ اگر واقعاً معتقد باشم که شایستگی بیشتری دارم ، چه خواهم کرد ؟

5 – با قلبم مشورت می کنم و یک سئوال شخصی از خود می پرسم :

آیا تصمیم من نشانگر صداقت من با خودم ، و اعتقادم به فراست و شایستگی بیشترم است ؟

آری یا نه ؟


وقتی با خودت تنها هستی آیا به خاطر خواهی آورد که سئوالات را از خودت بپرسی و از عقل و دل خود برای تصمیم گیری استفاده کنید ؟



در پایان به عنوان حسن ختام ، مطالب را به صورت یک تقسیم بندی به شکل زیر ارائه می کنم.

نقشه راه به روی یک تصمیم بهتر

آری یا نه >>> با استفاده از عقل یک سئوال عملی از خود می پرسم :


نقشه برای تصمیم بهتر >>> آیا نیاز واقعی را برمی آورم ؟خود را از حق گزینشهایم آگاه ساخته ام ؟ به تمام جوانب اندیشیده ام ؟


از بی تصمیمی و تصمیم گیری نیمه کاره که بر اساس نیمی از حقایق باشد پرهیز خواهم کرد >>> آری یا نه ؟


از دو بخش یک سیستم قابل اعتماد استفاده می کنم و بطور مداوم تصمیمات بهتر می گیرم >>> آیا یک خواسته صرف است یا یک نیاز واقعی ؟

به چه اطلاعاتی نیازمندم ؟ آیا موقعیت حق گزینش را فراهم کرده ام ؟ اگر تصمیمم را عملی کنم چه رخ خواهد داد ؟ بعد چه ؟


یک عقل سرد و یک قلب گرم >>> با دلم مشورت می کنم و یک سئوال شخصی از خود می پرسم از عقل خود استفاده می کنم با یک سئوال عملی که از خود می پرسم>>> آیا تصمیمات من نشانرگر صداقت من با خودم ، اعتماد به فراستم ، و شایستگی بیشترم هستند ؟


با دلم مشورت می کنم و با یک سئوال خصوصی که از خود می پرسم >>> آیا حقایق را به خود می گویم ؟ آیا حس می کنم درست است ؟اگر نمی ترسیدم چه تصمیمی می گرفتم ؟ اگر شایستگی بیشتری داشتم چکار می کردم ؟

سپس بعد از گوش دادن به خود و دیگران یک تصمیم بهتر می گیرم و بر اساس آن عمل می کنم >>> اگر :

آری >>> به جلو می روم

نه >>> دوباره می اندیشم

تصمیم بهتر من کدام است ؟

والسلام

.