موضوع: بهترین شکل تصمیم گیری

قسمت هیجدهم

فراست >>> دانش نا خودآگاه شماست که اساس آن را تجربیات شخصی تشکیل می دهد . همان چیزی است که شما بطریقی احساس می کنید برای شما درست ومناسب است!

منظور از همان چیزی که من حس می کنم درست است، چیست؟

اینکه از تصمیمی که گرفته اید:

آیا احساس آرامش می کنید یا فشار ؟ ، احساس مشکل بودن می کنید یا آسانی ؟ ، احساس ترس می کنید یا شور وشوق؟

"خلاصه همچنانکه دارید این تصمیم را می گیرید چه احساسی دارید؟ واینکه احساس شما در مورد آن بشما در مورد نتیجه محتمل آن چه

می گوید ؟"

می ترسم !!!!!!!!

شما ممکن است بترسید که فراست ویا توانائیتان در پیشگویی نتیجه ، زیاد خوب نباشد.

نگران نباشید :

فقط احتیاج به رشد دادن فراست تان دارید. شاید یاد گرفتن آن طول بکشد ولی بطور مطلق دارای ارزش بی پایان هم در تجارت وهم در زندگی خصوصی تان می باشد.

چگونه می توانم فراستم را رشد دهم؟

می توانید با نگاه کردن به اینکه چگونه تصمیمات گذشته را گرفته اید، شروع کنید . بخاطر بیاورید که در هنگامی که داشتید تصمیم بخصوصی می گرفتید چه احساس داشتید. سپس به نتایج آن بنگرید.

قسمت نوزدهم

می توانید آنچه را که در آنموقع احساس کردید به نتایجی که بعدا گرفتید مربوط سازید وببینید آنها چگونه بهم مربوطند با مشاهدات شخصی می توانید به خود بیاموزید چگونه احساسات (سروش قلبی) شما در موقع تصمیمگیری می تواند نتایج را از پیش تعیین سازد.


وقتی در ضمن تصمیم گیری ، احساس کم مایه ای داشته اید مثلا احساس نگرانی می کردید ، نتایجی که گرفتید چگونه بوده اند؟

مسلما نتایج هم کم مایه بوده اند.

اگر در هنگام تصمیم گیری احساس سختی ومشکل بودن می کنید احتمالا سعی دارید بزور و یا با بی میلی آنرا محقق سازید اگر اینطور باشد نتیجه ضعیفی ببار خواهد آمد.

به هر صورت اگر برای خود سوالات آزمایشی مطرح می کنید و واقعا احساس آرامش به شما دست می دهد این امکان وجود دارد که دارید تصمیمی براساس حقیقت می گیرید – حقیقتی که آنرا باز شناخته اید ودراینصورت نتایج بسیار بهتر خواهند بود.

.

قسمت بیستم

سروش قلبی راهنمای شخصی شماست نوعی مربی که در درون من اقامت گزیده است تا خردمندی خود را به من نشان دهد، من راه گوش کردن و اعتماد داشتن به فراست راهنما کننده خود را انتخاب کنید.

(سروش مبتنی بر فکر عمل می کنند) آلبرت انیشتین گفته است: فراست چیز واقعا مهمی است.

در نظر بگیرید که فراست نه فقط شامل آنچه که در مورد تصمیمی که گرفته اید می شود، بلکه همچنین شامل شیوه ای که به تصمیماتتان در تصور دست یافتید

واحساسی که داشتید نیز می گردد.

ممکن است زمانی که فکر می کنید تصمیمی که گرفته اید پیجیده است احساس نگرانی کنید در این صورت شما فکر می کنید واقعا نگران کننده است.شاید از خویشتن خود بیش از حد استفاده می کنید.

یک خود قوی ، به اعتماد بنفس شما کمک می کند مگر آنکه به قدری خود بین باشید که گویی تصمیم شما منحصر به خودتان است وبس.



چرا که اغلب تصمیم شما منحصر به خودتان نیست ؟

زمانیکه در موقعیت خود بینی قرار میگیرید آنرا بغرنج می سازید.

البته موقعیت ممکن است پیچیده باشد ولی به وسیله شما بغرنج شده است .




فرق آنها چیست؟

.

قسمت بیست و یکم

پیچیده<<< یعنی مسئله ای که از قسمت های مختلفی تشکیل شده است .

بغرنج >>> یعنی اینکه شما نمی توانید یکی را از دیگری تمییز دهید .

اگر یک موقعیت را بغرنج بیابید سردر گم میمانید .ولی آنرا پیچیده ببینید و به قسمت های مختلف تجزیه اش کنید آنگاه چندین جواب ساده و واضح برای آنها خواهید یافت پس از این مرحله قسمتهای تجزیه شده ساده را کنار هم بگذارید و حل مسئله در دست شما خواهد بود .

احساس ترس تا زمانی وجود دارد که شما آنرا کنار می گذارید . مثلا نام چیزی را که از آن می ترسید به زبان بیاورید .مثلا : من از پرواز می ترسم .

پرواز را کنار میگذارم و از شما می پرسم آیا از پرواز می ترسید یا از سقوط کردن در جریان پرواز ؟

بی تردید تمام ترس ها به آینده مربوط می شود ، سقوط هم امکان دارد در آینده رخ دهد !

از اینکه روی پرتگاه باریکی باشیم نمی ترسیم بلکه از سقوط از آن می ترسیم ، گاهی در آینده خیلی نزدیک .

وقتی بتوانیم به درستی ترس هایمان را ببیینم وبه آنها بخندیم قدمی به جلو نهاده ایم .

در مورد تصمیماتی که در زندگی از روی ترس گرفته اید فکر کنید . به آنهایی بنگرید که بر اساس ترس، ناامنی، نگرانی، خشم، آزردگی یا دلواپسی اتخاذ شده اند.

این احساس ها همه چهره های گوناگون ترس هستند .

فکر کنید و ببینید نتایج تصمیماتی که از روی ترس گرفته اید چه بوده اند ؟

نامطلوب؟

.

قسمت بیست و دوم

فکر کنید وببینید نتایج تصمیماتی که از روی ترس گرفته اید چه بوده اند ؟

نامطلوب؟

مثلا آیا کسی را می شناسید که در تجارت یا در زندگی خصوصی با کسی شریک شده باشد وترسیده باشد که نکند سرانجام خوبی نداشته باشد واکنون پشیمان نباشد؟

ازدواج شخصی بخاطرم آمد که مطمئن نبود پسری را که با او معاشرت میکند دوست دارد ولی با او ازدواج کرد چون می ترسید اگر این کار را نکند اورا از دست می دهد وممکن است هر گز کسی را به خوبی او پیدا نکند .

سرانجامش چه شد؟

پس از مدتی کوتاه متارکه کردند .

از شنیدن آن خیلی متاسف شدم. متاسفانه این نتیجه قابل پیش بینی تمام تصمیماتی است که براساس ترس می گیریم همه ما گا ه گاه دچار ترس می شویم ، راز کاردراین است که بر اساس ترس عمل نکنیم .

خوشبختانه اگر ما وقت صرف پرسیدن این سوال از خود که : اگر نترسیده بودم چکار میکردم ؟ نمائیم می توانیم از اشتباهات جلوگیری کنیم

با توجه به نتیجه این ازدواج من مطمئنم اگر او طوری عمل می کرد که گویی نترسیده است می توانست تصمیم بهتری بگیرد . ولی او احتمالا وقت صرف پرسیدن این سوال که اگر نترسیده بودم چکار می کردم ، نکرده است .


اکنون به یکی از تصمیمات بهتری که در گذشته گرفته ای فکر کن!

آیا در آن موقع ترسیده بودی؟

.

قسمت بیست و چهارم

اگرtuition به معنای آموختن است بنابراین intuition ( فراست) همان چیزی است که ما در درون خود آموخته ایم بنابراین فراست بهتر ، فراتر از خودمان است.

برای انجام این کار من از راهنمای بهترم سوال می کنم وسپس سکوت می نمایم وبه آنچه بسوی من می آید گوش فرا می دهم.

اشخاص زیادی در طی سالها از طریق دعا و مدیتیشن این کار را انجام داده اند – دیگران با راز دل گفتن با طبیعت ویا صرفا پیاده روی توام با سکوت همین کار را می کنند.

اینکه چگونه تصمیم می گیرید مطمئنا بر تصمیم تاثیر می گذارد از خود می پرسم آیا تصمیم را با شور وشوق می گیریم یا با ترس وبخاطر دارم که کلمه شور و شوق enthusiasm از کلمه یونانی en thos که بمعنی خدای درون است می آید.

ترس ، ناشی از احساس جدایی از خداوند است.

من آموخته ام که از فراستم ( هوش وذکاوت) در تصمیمات روز مره و از فراست بهترم در تصمیمات شخصی – استفاده کنم.

حال چه می کنی؟ آیا از فراست ویا حتی فراست بهتر استفاده خواهی کرد؟

جواب کاملا بستگی به خودتان دارد. آیا با نظام مضاعف بدن آشنایی دارید؟می دانید چگونه به شما کمک می کند تا به روشنایی دست یابید؟

ما با مغز وذهن فکر می کنیم وبا بدن احساس می نماییم ذهن ما ممکن است دچار گیجی شود ولی بدن ما با یک نظام مضاعف ساده صحبت می کند.

دریافت یا آری است که چیزها بنظرمان مناسب می رسند و یا نه که چنین نیستند.

اگر هم اکنون از عقلتان استفاده کرده وسوال عملی را نموده اید وجواب شما هنوز (شاید) است. وقت آنست که سروش قلبی به بکار اندازید و نه اینکه فقط فکر کنید.!

قسمت بیست و پنجم

در باره تصمیمی که قصد اتخاذ آن را دارید فکر کنید و دریابید که در این حالت احساس خوبی دارید یا نه .


خلاصه فراست من

1 – هر چه بیشتر از فراست ( دقت نظر ) استفاده می کنم و در می یایبم که راجع به کم و کیف تصمیم گیری خود چگونه احساسی دارم ، بیشتر از اشتباهات غیر قابل جبران محفوظ نگاه داشته ام .

2 – کیفیت احساس من راجع به اینکه چگونه تصمیم می گیرم اغلب نتایج را پیشگویی می کند .

3 – بر اساس ترس تصمیم نخواهم گرفت چرا که ترس هرگز نتایج خوبی برای به بار نیاورده است.

4 – زمانی که به وسیله خویشتن خویس ، بلکه به وسیله راهنمای بهتر رهبری شوم ممکن است تصمیماتی کاملاً بهتر بگیرم .

5 – آیا احساس فشار می کنم یا آرامش ؟ احساس وضوح می کنم یا سردرگمی ؟ احساس تهی بودن می کنم یا انرژی زیاد ؟ خودبین هستم یا راهنمایی شده ؟

اگر نمی ترسیدم چه تصمیمی می گرفتم ؟

آیا فکر می کنم این تصمیم درست است ؟همانطور که فکر می کنم دیدمن یک رنگ دلخواه یا ملاقات یک دست نزدیک و یا یک پیاده روی توأم با آرامش درست است ؟

اگر عقل و احساسم میگه درست نیست ، احتمالاً درست هم نخواهد بود و باید تصمیم را عوض کنم ، آیابه فراستم اعتماد دارم ؟ با دل خود مشورت می کنم و یک سئوال شخصی از خود می نمایم ؟

6 – آیا تصمیم من نشانگر صداقت من با خودم ، اعتماد به فراستم و شایستگی بیشترم است ؟

قسمت بیست و ششم

بصیرت من

راستی چرا تصمیمات ضعیف می گیریم در حالی که در همانموقع می توانیم تصمیم بهتری بگیریم ؟

آماده باش و کاملاً دنده دلت را عوض کن تا بتوانی به کشف آن برسی :

حال این سئوال را از خودت داشته باش که " آیا تصمیم من نشانگرصداقت با خودم ، اعتماد به فراستم و شابستگی بیشترم است ؟ "

آنچه داری انجام می دهی ارتباطی با قسمت آخر این سئوال دارد ، آنهم ارتباطی کامل . یعنی گاهی کاری می کنیم که موجب می شود موقعیتمان متزلزل شود . این نشان می دهد مثل بسیاری از افراد ما نیز باید یک اعتقاد را فراموش کنیم ، اعتقاد به اینکه شایستگی بیشتری نداریم – این امر اغلب از
نظرگاه خودما پنهان می ماند . ممکن است بگویید اما شما تصور می کنید شایستگی بیشتری دارید ! ..... باید بگویم ،من در مورد آنچه تصور می کنیدصحبت می کنم ، بلکه در مورد آنچه احساس می کنید حرف می زنم . آنچه واقعاً به آن معتقدید ( و در درون شما پنهان است )

اگر می خواهید چیزی که به آن اعتقاد دارید ( و در درونتان پنهان است ) کشف کنید ، ببینید تصمیم گرفته اید چکار یکنید . مخصوصاً اینکه بیشتراوقات چه کاری انجام می دهید ؟

این قسمت یعنی : " شایستگی بیشتر " ما ، اغلب برای ذهنمان بسیار ثقیل است . ولی وقتی دلهای ما آنرا دریابد ، این بصیرت به ما کمک می کندتا زودتر تصمیمات بهتر بگیریم . ما فقط باید به آنچه می کنیم بنگریم (؟).

ممکن است بگویید آیا ممکن است یک مثال عملی بزنید ؟

حال کمی روشنتر صحبت می کنم :

شما مطمئناً به این خاطر که هرچند وقت یکبار دقایقی وقت را صرف جمع آوری اطلاعاتی که به آن نیازمندید نکرده اید ، تصمیمات ضعیف گرفته اید ، اینطور نیست ؟

شما می دانی که جمع آروی اطاعات لازمه عملی خردمندانه است ، اما اینکار را نکرده اید . چرا گاهی به طور آگاهانه کاری می کنید که می دانید از بهترین علائق شما نیست ؟

برای اینکه جواب خود را بیابید نظر خصوصی بر زندگی خود بیفکنید ، آیا اعمالتان را به این محدود می کنید که چیزی بیش از موفقیتی که چشم بسته معتقدید شایسته آن هستی و شما را راضی می کند ، کسب نکنید ؟

مثلاً آیا در سطح معینی از موفقیت یا سعادت می ایستید و از آن پیش تر نمی روید ؟ آیا مانع بازدارنده ای مثل آنچه در پشت پدال گاز یک کامیو کرایه ای وجود دارد و مانع می شود راننده سریع تر از حداکثر سرعت مجاز براند در قلب شما وجود دارد ؟ مهم نیست که چقدر بر پدال یا خودتان فشار می آورید . آیا سرعت پیش روی شما به وسیله چیزی محدود شده است ؟


حال بپرسید :

چه اعتقادات ناآگاهانه ای در طریق کردار قرار می گیرد ؟

.

قسمت بیست و هفتم

حال بپرسید :

چه اعتقادات ناآگاهانه ای در طریق کردار قرار می گیرد ؟

من هم می پرسم :

آیا برای شما بهتر نیست یکی بعد از دیگری تصمیمات بهتر بگیری ؟ و یا جلوه ای از تصمیمات بهتر شما را به شاهراه موفقیت سعادتمندانه ببرند ؟

حتی در صورتیکه برایمان غیر منطقی باشد ، بهتر نیست اعتقاد داشته باشیم که شایستگی بیشتری داریم ؟

مگر اینطور نیست که اعتقاد شما به شایستگی بیشتر مجالی برای بای اعتقادات ضعیفی که خودتان نیز از آنها بی خبر هستید باقی نمی گذارد ؟

مثلاً شما خود را شایسته داشتن بهترین امکانات زندگی و باغ و بوستانی زیبا و خانه ای قصر مانند و ... می دانید ، حال اگر بیشتر از این حد ، خود را شایسته بهشت بدانید و برای رسیدن به آن تصمیم بگیرید ، کیفیت تصمیمهایتان چگونه خواهد بود ، و چگونه رفتار می کنید ؟ ( ن.ش)

از خود سئوال کنید که آیا تصمیمات من نشانگر آن هستند که واقعاً به شایستگی بیشتر خود اعتقاد دارم ؟

می خواهید بدانید منظور از آنچه اعتقاد دارم که شایسته اش هستم چیست ؟

کلمه deserve ( شایسته ) از واژه لاتین deserive به معنی " خدمت توأم با شور و شوق " می آید . اما چند نفر از ما آنچنان پر شور خدمت می کنیم که شورو شوق جزو علایق بهتر ماست ؟ شما واقعاً چگونه عمل می کنید ؟ آیا ممکن است فکر کنید که شایستگی بیشتر ی دارید ولی به آن اعتقاد نداشته باشید و بر اساس آن عمل نکنید ؟ واقعیت این است که ما معمولاً در مقابل این حقیقت مقاومت می کنیم .

شما در مقابل این ایده که اعتقاد ندارید که شایستگی بیشتری دارید از خود دفاع می کنید ( و می گویید نه ، من اعتقاد دارم شایستگی بیشتری دارم ) . اما برای دریافت اینکه تا چه حد حقیقات دارد فقط باید نگاهی به بعضی از تصمیمات خود بیاندازید . مانند آن تصمیمی که برای کسب نکردن اطلاعاتی که تصور می کنیم غیر ضروری است اتخاذ می کنیم .

کلید مداومت در تصمیم گرفتن بهتر ، آنست که مدام این اعتقاد که واقعاً شایستگی بیشتری دارید را برگزیده و بر اساس آن عمل کنید .

بهتر است در مورد آن بیشتر فکر کنید و یا حتی بهتر آنست که بتوانید حقیقت آنرا حس نمایید . زیرا شما می دانید که طرح سئوال اعتقاد داشتن به شایستگی بیشتر خصوصی ترین سئوال است .

مدتی را به تفکر در این مورد بپردازید تا بعد .........

.