سلام فرزاد
واقعا وقتی پست20 شما را خوندم از این هدایت و کنترلی که روی احساس خود داشتید و دارید چنین رشدش می دهی خوشحالم....
فراموش نکن که دل عاشق می سوزه ولی هیچ وقت از رشد باز نمی ایسته و ناآرام نمی شه...
به نظرم شما رنج زیادی را دارید متحمل می شوید و این به خاطر اینست که شما درد متولد کردن عشق را می کشید....
اما این لحظه بسیار ناب و مهمی است....
و همانطور که قشنگ تشخیص دادید، تفاوت آن با هوس بسیار ظریف است....
شاید مقاله تفاوت عشق و هوس را خوانده باشی، اگر هم خوانده ای باز هم بخوان. همچنین مقاله روانشناسی عشق .
به نظرم کسی که بتواند یک عشق را خالص نگه دارد ، آنگاه چنین عشقی چون کیمیا، همیشه در وجودش همه رنجهایش را از بین می برد ، همه آرزوهایش اجابت می شود، و همه غمهایش به شادی خاصی تبدیل می شود. و البته همیشه سوز عشق باقی می ماند...
فقط دقت کن نکته ظریف اینست که جامه عشق بلند است ، مصداق عشق بسیار کم هستند... اما مهم نیست...
عشق را دریاب...