| دسترسی سریع به مطالب و مشاوران همـدردی در کانال ایتا
|
|
|
| کودک, مشاوره , کیلیپ, ازدواج , روانشناسی , فول تست , سایت روانشناسی, تربیت کودک |
کلیپ جدید , روانشناس آنلاین , مشاوره, مرکز مشاوره, مشاوره خانواده , مشاورانه |
تشکرشده 3,465 در 1,036 پست
سلام
دوستان گرامی به نظر شما با کودک 5 ساله پرحرف چیکار باید کرد ؟
برادر زاده ام ( علیرضا) 5 سالشه ، خیلی پر جنب و جوش و پر حرفه . اگه بخوایم باهاش مثل خودش حرف بزنیم تمام وقت باید در اختیارش باشیم و مثل خودش یه ریز حرف بزنیم .البته وقتی مهمون میاد بیشتر اینجوری میشه .
فکر میکنم بیش فعال هم هست (بیشتر از بیش )
فعلا" خواهر و برادر نداره و میره پیش دبستانی .
ممنون میشم اگه کسی در این مورد تجربه ای داره و راهنمایی کنه.
تشکرشده 16,567 در 3,447 پست
هر رفتار و برخوردی در بچه ها نشانه ی بیش فعالی نیست .اگر به واقع بیش فعال است که باید تحت نظر پزشک باشد .
اما تغییر رویه بچه ها در جمع و نزد میهمان اغلب برای جلب توجه است .
این را باید نقاب و مدیر به شکل علمی عنوان کنند ولی من از روی تجربه این دو مورد را عرض کردم .
ani (یکشنبه 13 دی 88)
تشکرشده 4,202 در 1,430 پست
فقط ميدونم كه نبايد مانع حرف زدنش شد.چون باعث ميشه بعدها دچار مشكل بشه....اين سن براي بچه ها خيلي سوال پيش مياد و همينطور دوست دارن تخيلاتشون رو بههمه بگن......معمولا داستانهاي عجيب و غريب ميبافن
اما اين تخيل باعث شكل گرفتن تفكر در سنين بالاتر ميشه
من هم يه دختر خاله دارم 5 سالشه مثل راديو روي موج اف ام ميمونه واي مغزم درد ميگيره وقتي ميبينمش اما ميدونم كه بايد به حرفاش گوش داد تا ذهنش رشد كنه.....
سركوب كردن تخيلات و سوال پرسيدن هاي بچه ها نتايج بدي به همراه خواهد داشت.....
parnian1 (یکشنبه 13 دی 88)
تشکرشده 3,465 در 1,036 پست
علیرضای ما همیشه تو نقاشیهاش یا دایناسور میکشه یا هیولا به قول خودش . هرچی فیلم جنگی و بزن بزنه میبینه . بروس لی رو جمعه ها باید ببینه بعد بخوابه . بعد هم تو روز تقلیدش رو در میاره و مثلا" کنگ فو کاره .
خودم براش سی دی کودکانه تهیه کردم تا ببینه اما بیشتر میره سراغ مثلا" : مادری از جنس شیطان ، مرد عنکبوتی ، دریاچه قو ، دیو و دلبر و ...
آقای مدیر و آقای نقاب شما نمیخواید راهنمایی کنید ؟
تشکرشده 4,202 در 1,430 پست
و يه نكته ديگه اگه سوالي ميپرسه اولا در حد توان بايد بهش جواب داد اما اگه به هر دليلي نميشه بهش جواب داد نبايد باهاش بحث كنيد كه نبايد اين سوال رو بپرسي يا ......ارجاع بدين به مربي مهد يا ازش فرصت بخواين كه بعدا به سوالش جواب ميدين.بعد مطالعه كنيد و جوابشو بدين....
يه نمونه اين بود كه بچه اي از مادرش پرسيده خدا كيه؟مادر هم بدون در نظر گرفتن شرايط سني بچه بهش گفته بود خدا كسيه كه اگه پدر مادرت رو اذيت كني چشماتو كور ميكنه بعد اجاق گاز رو نشون داده بود و گفته بود خدا هم مثل آتش اين اجاق جهنم داره اگه حرف بزرگترت رو گوش ندي ميندازدت توي آتيش تا بسوزي!!!!!
اين بچه از همون موقع از خدا متنفر شده بود.....!!!سوالي كه به راحتي ميشد جوابش رو داد بدون اينكه اتفاقي بيفته مسير زندگي يه ادم رو عوض كرد متاسفانه
parnian1 (یکشنبه 13 دی 88)
تشکرشده 3,465 در 1,036 پست
اتفاقا" فکر میکنم بهتر بود این چند ماه هم نمیرفت پیش دبستانی !
چون یه مربی دارن که بدتر بچه ها رو .......
مثلا" اسباب بازی میبره سر کلاس و میگه بچه ها کی اینا رو دوست داره ! ؟
بچه های بنده خدا همه میگن : من ، من ، من
اما بعدش میگه : خب هر کی دوست داره فلان مبلغ از مادرش بگیره و فردا بیاره تا بهش بدم !!!!!
یعنی کاسبی میکنه .....
یا مثلا" میگه برای بچه هاتون جایزه بیارین بهشون بدم . مادرها هم میبرن . حالا جایزه رو میبره رو سر یکی یکی بچه ها میگیره و میگه : فرشته مهربون( فرشته مهربان تالار نه ها ، این تکیه کلامشه مثلا") اینو واسه رضا آورده ؟ ........... نه .........واسه علی آورده ؟ .............نه ...........و همینطور میره تا بر سه به فرد موردنظر !!!
این بچه های طفل معصوم هم مشخصه که چی میکشن تا وقتی که معلوم بشه جایزه مال کیه ؟
به نظرم اگه بچه ای باشه که ناراحتی قلبی داشته باشه حتما" سکته میکنه .
چند بار خواستم برم و باهاش صحبت کنم که این کارا درست نیست اما متاسفانه نرفتم و شاید کوتاهی کردم .
تشکرشده 4,459 در 1,179 پست
سلام موعود گرامی..
شما ماشالله چند مسئله را در یکجا بیان کردید... که البته همه به نوعی به یکدیگر مربوط هستند
ببینید اغلب والدین و اطرافیان در حدود یک و یک و نیم سالگی از کم حرف زدن کودک گلایه می کنند و متقابلا به از مرحله رشد و در سنین 3 تا 5 سالگی از پرحرفی کودک...
بنابراین پرحرفی در سن 3 تا 5 سالگی قدری طبیعی است اما تنها قدری!!!
موعود عزیز سوالاتی را درباره علیرضا می پرسم لطفا هر کدام در مورد ایشان صحت داشت در مقابلش بلی بنویسید و اگر خواستید قدری آن را شرح دهید.
1>آیا علیرضا تنها در درون خانه و در حضور شما و در میهمانی ها پرحرفی می نماید یا در بیرون از منزل هم همین طور است؟
2>جیغ و داد نیز می کشد؟
3>آیا علیرضا از کودکی در معرض محیطی پر از سروصدا..یا مشاجره و یا تماشای بیش از حد تلویزیون و کارتون قرار گرفته؟؟
4>ایا والدین علیرضا در موقعی که زبان باز نکرده بود و هنوز معنی کلمات را نمی فهمید بیش از حد به سخن گفتن و ابراز احساسات تشویق کرده اند؟
5>علیرضا کودکی از خود راضی هست و از خود تعریف می کند؟
.........................................
موعود گرامی سوالات بالا را با دقت تمام پاسخ دهید زیرا هریک در ادامه راهنمایی بکار خواهند رفت
سپاس
حسین پور (دوشنبه 14 دی 88)
تشکرشده 4,459 در 1,179 پست
پدران و مادران در یک سال اول عمر کودک خود از ناتوانی کودکشان در تکلم دچار نگرانی می شوند، اما پس از گذشت یک سال همان والدین از پرحرفی کودک خود به ستوه می آیند و پس از ۳ سال، به شدت به دنبال راهی هستند تا کودک خود را ساکت کنند. به گزارش Readers digest اغلب کودکان بلند حرف می زنند و سعی می کنند صدای خود را از دیگران بلندتر کنند. آن ها جیغ و داد کشیدن را راهی طبیعی برای جلب توجه می دانند. هر شخصی برای این که توجه دیگران را جلب کند و سخنانش شنیده شود به داد زدن متوسل می شود. اما این یک عادت ناصحیح است و باید رعایت سکوت و آرامش را به کودکان یاد داد تا در آینده این کودکان پرحرف به بزرگسالان پرچانه تبدیل نشوند. والدین کودکان خود را در محیطی پر از سر و صدا قرار می دهند و اشتباه دیگر این که قبل از این که کودک قادر به فهمیدن و حرف زدن باشد، او را به حرف زدن تشویق می کنند و یا بدتر از آن، کودک را جلوی تلویزیون که صدای آن بلند است قرار می دهند و از این جا است که کودک به سر و صداها عادت می کند. نگذارید افراد خانواده جلوی کودک با صدای بلند حرف بزنند و یا مشاجره کنند. هنگام حرف زدن او، صدای خود را بلند نکنید. از پرستار کودک نیز بخواهید که مراقب حرف زدن، لحن و تن صدای خود باشد. با حرف زدن مداوم و بلند خود هنگام مکالمه با تلفن -که می تواند الگوی منفی باشد- بپرهیزید. به او یاد بدهید در جمع هنگامی که از او سوال می شود، پاسخ دهد. کودکان می توانند در منزل به راحتی و آزادانه نظر خود را بیان کنند اما در جمع باید ادب را رعایت کنند. به او یاد بدهید که تنها هنگام نیاز باید صحبت کرد و انرژی خود را در کارهای ابتکاری مانند نقاشی و کتاب خواندن صرف کند. به جای تماشای برنامه تلویزیونی و ویدئویی، برنامه ای را در خارج از منزل ترتیب دهید تا علاوه بر صدای طبیعت، از سکوت آن نیز لذت ببرد. هنگام کسب موفقیت درسی او را به لاف زدن تشویق نکنید. کودکانی که از خود راضی اند و همیشه از خود تعریف می کنند، نمی توانند دوستان خوبی باشند و دوستان خوبی داشته باشند.
تشکرشده 4,459 در 1,179 پست
امروزه بسیاری از مادران و پدران از شیطنت بسیار زیاد كودكانشان شكایت دارند. آنها اظهار می دارند كه فرزندشان مرتب در حال حركت و فعالیت است و نوعی حالت بی قراری و ناآرامی در او مشاهده می كنند. برخی از این والدین از فقدان تمركز حواس و ضعف درسی كودك نیز صحبت می كنند. آنها علت این فعالیت بیش از اندازه را نمی دانند و مرتب فرزندشان را مورد سرزنش قرار می دهند. این كودكان بعضاً مورد انتقاد و تنبیه بسیار زیاد قرار می گیرند. تشخیص این اختلال در سنین زیر پنج سال قدری مشكل است زیرا امكان دارد با رفتارهای طبیعی و شیطنت آمیز كودكان اشتباه گرفته شود. این اختلال با فعالیت بیش از اندازه، خرابكاری و آزار رساندن همراه است. بیش فعالی كودكان كودكان بیش فعال - همانگونه كه از این عنوان برمی آید- بسیار پرتحرك اند و نمی توانند یک جا آرام بنشینند. آنها اضافه بر ناآرامی بسیار زیاد، نوعی اضطرار و اجبار برای خرابكاری نیز دارند. آنان اشیا را می شكنند یا پرتاب می كنند.
همچنین كنجكاوی بسیار از خود نشان می دهند و نه تنها اسباب بازی‌هایشان را خراب می كنند، بلكه اشیاء و وسایل منزل را نیز دستكاری و خراب می كنند. كارهای خطرناك را دوست دارند و ابداً احساس خطر نمی كنند. بنابراین رفتارهایی بی مهابا از آنها سرمی زند. برخی از بزرگسالان آنها را افرادی بی باك و شجاع تصور می كنند؛ در حالی كه این رفتارهای بی مهابا نشانگر این واقعیت است كه احساس خطر واقعی ، كه یك احساس طبیعی است و بایستی در كودكان وجود داشته باشد در این بچه ها وجود ندارد. بازی های خطرناك ، از جمله بازی با كبریت و علاقه به وسایلی چون كارد و چاقو نشانه های دیگری از گرایش‌ها و رفتارهای غیرطبیعی این بچه هاست. كودك بیش فعال احساس خطر نمی كند كودكان بیش فعال در مورد كارها و اشیایی كه به طور طبیعی باید در برابر آنها احساس خطر كنند، خطری احساس نمی‌كنند؛ و اختلالات سلوك در این كودكان بعضاً دیده می شود؛ مثلاً بعضی از آنها رفتارهای پرخاشگرانه دارند یا برای آسیب رساندن به دیگران آنان را تهدید می كنند.
ممكن است به حیوانات نیز صدمه بزنند. بعضی دیگر در اعمالی چون سرقت و تقلب و به طور كلی كارهایی كه تخلف از قوانین و مقررات محسوب می شود شركت می كنند. تمایل به كارهای خلاف و خطرناك این كودكان آچار پیچ گوشتی را داخل پریز برق می كنند؛ اشیاء و وسایلی را كه متعلق به خودشان نیست برمی‌دارند؛ تمایل بسیاری به كشیدن سیگار دارند (ته سیگارها را برمی دارند و علاقه به كشیدن آنها دارند) و همچنین گرایش به دروغگویی در آنها بسیار بالاست و اغلب دروغ می گویند. به‌علاوه آنان تمایل به ارتباط با كودكان و نوجوانان بزرگتر از خود دارند. اغلب دوستانی بزرگتر از خود انتخاب می كنند و از مصاحبت با نوجوانان لذت می برند. بسیار مایلند در صحبت‌ها و فعالیت‌های آنان شركت كنند. همچنین گرایش به كارهای خلاف از جمله دزدی در آنها بسیار زیاد است. به نظر می رسد این كودكان زودتر از حد معمول چشم و گوششان باز می شود و به كنجكاوی‌های بسیار زیاد دچار می شوند. از لحاظ اجتماعی، كودكان بیش فعال تأثیر مثبتی بر دیگران نمی گذارند و مرتب مورد انتقاد قرار می گیرند. آنها به دلیل دقت پایین، اغلب دچار اشتباه می شوند و انتقاد دیگران را نسبت به خود برمی‌انگیزانند. این بچه‌ها به جزئیات مسائل توجهی ندارند. حتی در بازی‌ها نیز با دشواری رو به رو می شوند و در ارتباط خود با بچه های دیگر مشكل پیدا می كنند. اغلب از دستورالعمل‌ها پیروی نمی كنند و از عهده تكالیف مدرسه و سایر كارها و وظایف برنمی‌آیند. عملكرد اجتماعی و تحصیلی كودك كاهش می یابد از لحاظ اجتماعی، كودكان بیش فعال تأثیر مثبتی بر دیگران نمی گذارند و مرتب مورد انتقاد قرار می گیرند.
آنها به دلیل دقت پایین، اغلب دچار اشتباه می شوند و انتقاد دیگران را نسبت به خود برمی‌انگیزانند. این بچه‌ها به جزئیات مسائل توجهی ندارند. حتی در بازی‌ها نیز با دشواری رو به رو می شوند و در ارتباط خود با بچه های دیگر مشكل پیدا می كنند. اغلب از دستورالعمل‌ها پیروی نمی كنند و از عهده تكالیف مدرسه و سایر كارها و وظایف برنمی‌آیند. آنان از درگیر شدن با تكالیفی كه مستلزم تلاش ذهنی مداوم است، می پرهیزند. اغلب، وسایل خود را گم می كنند و دچار فراموشكاری‌اند. به طور افراطی حرف می زنند و پیش از تمام شدن پرسش‌ها، پاسخ می دهند. منتظر نوبت ماندن برایشان دشوار است و بسیاری اوقات مزاحم كار دیگران می شوند. مغز كودكان بيش فعال ديرتر كامل مي شود محققان به علت بروز بيش فعالي در كودكان بيش فعال مبتلا به سندرم ADS پي بردند. به گزارش سلامت نیوزبه نقل از خبرگزاري آلمان، محققان انستيتو ملي سلامت ،دريافتند مغز كودكان بيش فعال ديرتر از كودكان معمولي و نرمال رشد مي كند و كامل مي شود. بنابراين گزارش، محققان با كمك تكنيك هاي پيشرفته آناليز مغز 446 كودك مبتلا به ADS و سالم را مورد بررسي قرار دادند. اين گزارش مي افزايد: بخصوص درلايه هاي خارجي بخش جلويي مغز كودكان مبتلا به ADS يا بيش فعالي و تمركز نداشتن روند تكاملي كند است و حتي اين بخش خاص از مغز اين كودكان بعد از پنج سال به تكامل مي رسد. همچنين، بخش جلويي مغز و در ناحيه پيشاني هنگام حل مسئله و هدايت تمركز فعاليت بسيار زيادي دارد.
بر اساس اين گزارش، نتيجه اين تحقيق علت بهبود يافتن كودكان مبتلا به سندرم نبودن تمركز را در دوران بلوغ توجيه مي كند. اين تحقيق نشان داد، تنها يك بخش از مغز كودكان مبتلا به سندرم ADS سريعتر از ساير كودكان نرمال و معمولي رشد مي كند و آن هم مركز تحرك و فعاليت بدني در كورتكس مغز است. والدین چه نقشی در درمان دارند 1. ابتدا باید مطمئن باشیم كه فرزندمان واقعاً نشانه های این اختلال را دارد؛ به علاوه تشخیص نهایی توسط متخصص و پزشكان مجرب انجام می پذیرد. گاهی والدینی كه افرادی بسیار مضطرب و نگران هستند، ممكن است جنب و جوش‌های طبیعی فرزند را دلیلی بر بیش فعالی بدانند. بنابراین در قدم اول بایستی راجع به تشخیص مطمئن باشیم و به فرزندمان برچسب‌های نادرست نزنیم. 2. انرژی اضافه این كودكان باید از طریق فعالیت‌های مثبت، از جمله ورزش كردن، مصرف شود. بهتر است آنها را برای بازی به زمین‌های بزرگ برد و اجازه داد كه به فعالیت‌های لذتبخش بپردازند. یا این كه روزانه برای پیاده روی آنها را از خانه خارج كرد. در منزل نیز بایستی مسئولیت‌هایی كه از لحاظ جسمی قدری بچه‌ها را خسته می كند به آنها بسپاریم تا به این وسیله انرژی بیش از حد آنان گرفته شود. البته خوب است گاهی برای انجام این مسئولیت‌ها جوایزی هم در نظر بگیریم. 3. به خاطر داشته باشیم این كودكان را به هیچ وجه كتك نزنیم؛ زیرا رفتارهای انتقام جویانه از آنها سر خواهد زد. بهتر است با آنان مؤدبانه و با محبت صحبت كنیم. البته در برخورد با سایر كودكان نیز داشتن رفتاری مهرآمیز و عاری از خشونت لازم است. 4. گروهی از موادغذایی - از جمله كاكائو، فلفل ، شيزيني هاي مغازه ،غذا هاي تند وتيز،خوراكي هايي با انرژي بالا ، شكلات، قهوه، نسكافه، نوشابه‌های رنگی و تنقلات - باعث تحریك پذیری می‌شوند و لازم است تا حد امكان از دادن آنها به بچه ها خودداری شود. 5. خواب شبانگاهی این كودكان موضوع مهمی است؛ آنها باید شب‌ها زودتر به رختخواب بروند.
بهتر است والدین برنامه خانواده را به گونه ای مناسب تنظیم كنند و به هر طریق ممكن به كودك بفهمانند این یكی از قوانین خانواده اوست كه شب‌ها تا دیروقت بیدار نماند. در همین زمینه توصیه می شود كودك از وسایلی چون بازيهاي كامپیوتر و تلویزیون فيلم هاي خشن و ترسناك به صورت افراطی استفاده نكند . 6. چنانچه كودك بیش فعال از لحاظ توجه و تمركز بسیار مشكل داشته باشد و رفتارهای او موجب اذیت و آزار فراوان شود، بهتر است با روان پزشك كودك و نوجوان مشورت شود تا به صلاحدید او كودك مقداری داروی اختصاصی این اختلال را مصرف كند. 7. كارشناسان پيشنهاد مي كنند بهتر است اين افراد را بيشتر تشويق به كار هاي گروهي و عملي تشويق نمود و سعي كنند كودكان يا نوجوانان خود را به سمت كار هاي كه بيشتر تمركز و دقت لازم دارد سوق دهند . ورزش كردن و انجام كارهاي مختلف در منزل و يا در نزد دوست و يا فاميلي كه انرژي او را به كارهاي مثبت بكشاند بهترين كمك و ياري به اين گونه كودكان است . 8 . هرگز نبايد اجازه بدهيم كودك و يا نوجوان ما به ديگران آسيب برساند و سپس ما آن را توجيه كنيم كه او بچه است و نمي فهمد .
چه خوب است كه ما با شناسايي اين گونه كودكان در ابتدا براي درمان آنان اقدام كنيم ، در قير اين صورت بايد منتظرعواقب شديدتري باشند . فکر میکنم اگر به این پاراگراف توجه کنید به جوابتون برسید... اختلال تمرکز در اين کودکان در کارهايي که فعاليت دائم و جدي مغزي را لازم دارد مشهودتر است . آنها ممکن است در تماشاي تلويزيون ، بازي با کامپيوتر و فعاليتهاي لذت بخش با کودکان ديگر تفاوتي نداشته باشند ولي در کارهايي که فعاليت مداوم مغزي و تمرکز لازم دارد ( انجام تکاليف درسي ) تفاوت آنها با کودکان ديگر نمايان مي شود . به نظر مي رسد مغز آنها اطلاعات محيطي را بيش از حد لازم مي گيرد ، يعني در انتخاب توجه به اطلاعات ضروري و بي توجهي و حذف اطلاعات غيرضروري ضعف دارند . رعايت قوانين منزل و مدرسه براي آنان مشکل است و براي پيروي از قوانين توجه بيشتري لازم دارند . در انجام تکاليف مدرسه ، تمرکز روي درس ، رعايت قوانين مدرسه و داشتن روابط اجتماعي مناسب با همکلاسي ها مشکل دارند . براي رسيدن به اهداف درازمدت برنامه ريزي نمي کنند. درمان : درمان هايي که براي کودکان ADHD به کار ميرود مي تواند به چهار گروه تقسيم گردد : آموزش والدين آموزش آموزگاران استفاده از کلاسهاي مخصوص درمان دارويي و درمان هاي روان شناختي توسط پزشك متخصص آموزش والدين و معلمين بخش مهمي از درمان را تشکيل مي دهد و شامل دو بخش است ؛ آموزش براي شناخت بيماري توسط پزشك متخصص آموزش براي بکارگيري روش هاي درماني والدين بايد اين بيماري را به عنوان يک نقص خفيف در مراحل اوليه رشد مغز دانسته و به کودک خود به ديد کودکي تنبل ، نافرمان ، شرور و فضول که اگر بخواهد مي تواند رفتاري طبيعي داشته باشد نگاه نکنند ، بلکه او را کودکي بدانند که تلاش مي کند با ناتواني خود که خارج از کنترلش است ، کنار بيايد . والدين بايد راههاي ديگري براي تشويق ، تقويت اعتماد به نفس و ايجاد احساس موفقيت در کودکشان بيابند . فعاليت ورزشي ، هنري ، فني ، اجتماعي مي تواند فرصت هايي براي نمايان کردن توانائي هاي اين کودکان ايجاد نمايد .
اين فعاليت ها بالطبع تشويق بيشتري به دنبال داشته و مي تواند آثار منفي حاصل از تجربه هاي بد قبلي ( شکست ها ، طرد شدگي ، تنبيه ها و ... ) را بکاهد و جايگزين آن گردد . البته والدين نبايد تصور کنند که کودکانشان به دليل اين ناراحتي مسئول اعمال نامطلوب و خلاف خود نيستند ، بلکه کودک مي بايد اينگونه رفتارها را جبران کند . براي اينکه کودکان قوانين را بياموزند و از آن پيروي نمايند لازم است قوانين را براي آنها واضح تر ، در فواصل کمتر و دفعات بيشتر بيان کنيم و سيستم تشويق و تنبيه قوي تري را با آن همراه نماييم . برخورد مناسب با کودکان دچار ADHD به زمان ، پشتکار ، کوشش ، مداومت و همکاري و هماهنگي زيادي نياز دارد و به همين دليل مربيان و والدين بايد همواره روحيه اي با نشاط ، شاداب ، طنزپرداز و شوخ طبع را در خود حفظ نمايند نتیجه گیری اختلال بیش فعالی كه در اغلب موارد با نقص توجه همراه است، معمولاً در دوران كودكی بروز می كند. تشخیص این اختلال در سنین زیر پنج سال قدری مشكل است زیرا امكان دارد با رفتارهای طبیعی و شیطنت آمیز كودكان اشتباه گرفته شود. با این حال، متخصصان می توانند این اختلال را تشخیص دهند و پیش بینی‌های لازم را به عمل آورند. این اختلال با فعالیت بیش از اندازه، خرابكاری و آزار رساندن همراه است. چنانچه این بچه‌ها در سنین كودكی معالجه نشوند، در دوره نوجوانی احتمال این كه رفتارهای ضداجتماعی داشته باشند و نیز حالات افسردگی در آنها به وجود آید، بسیار است. بنابراین به والدین توصیه می شود كه حتماً در دوران كودكی برای معالجه این كودكان اقدام كنند .
تشکرشده 4,459 در 1,179 پست
http://webmessenger.yahoo.com/
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)