سلام دوستان.
من مشکل بزرگی که با شوهرم دارم اینه که شوهرم اصلا نمی ذاره باهاش صحبت کنم.
مثلا اگه دلخوری پیش اومده باشه همش باید تو خوذم بریزم.4 ماهه ازذواج کرذیم.
تو این 4 ماه اونقدر تو حوذم ریختم که الان گاهی احساس انفجار بهم دست می ذه.
جالب لینجاسن که روابطمون ظاهرن حیلی هم حوبه !! خیلی هم به هم محبت می کنیم.ظاهران خیلی هم همدیگه رو دوست داریم.اما از ذرون من کسی خبر نداره.
متاسفانه شوهرم اصلا منطقی نیست.اصلا هم اهل مطالعه نیست.بر عکس من.اون نمی ذاره هیچ دلخوری رو بهش بگم و حودمو خالی کنم.هر وقت بخوام باهاش حرف بزنم تو همون اولین جمله میگه بسه دیگه اعصابمو خورد نکن.اصلا گوش نمی ده من چی میخوام بگم.
ما اصلا با هم دعوا و قهر نمی کنیم !! و این همش به این خاطره که من خیچ موقع جرعت نمی کنم گلایه کنم و فقط تو حودم میریزم.
شوهرم حیلی راحته و انگار از روانشناسی خیچی نمیدونه.امگار همین که عقد شدیم کافیه و زندگی طبق روال پیش میره.من نمی تونم حواسته هامو باهاش در میون بذارم.حتی نمی تونم باهاش درد دل کنم.
حتی از نظر میائل جنسی هم اگه تامین نشم نمی تونم بهش بگم.این منو خیلی ازار می ده.
می دونین شوهرم خیلی زود رنجه و با هر چیز کوچیکی ناراحت می شه و حالت تدافعی به خودش میگیره.منم آدم ترسویی هستم.
گاهی احساس می کنم روحیه قربانی دارم
ترو خدا کمک کنین و راه خل نشونم بدین
علاقه مندی ها (Bookmarks)