شوهرم میگه به منزل پدرم نمیاد.کمکم کنید

[*عسل*]

دوستان عزیز سلام
حدود 5 ساله که ازدواج کرده ام.در این مدت مشکلات مختلفی با شوهرم داشتم.شوهر من آدم بسیار مغرورو خودپسندیه که فکر می کنه همه کارهاش درسته و در همه اختلافاتمان منو مقصر میدونه.بعد از آخرین مشکلی که داشتیم گفت که دیگه به خونه پدر من نمیاد.اگه من می خوام میتونم تنها برم.دلیلش هم اینه که پدر و مادر من در زندگی ما دخالت می کنند. که خدا شاهده که هیچ وقت کوچکترین دخالتی نکرده اند.خانواده من آنقدر به ما لطف دارند که من واقعا نمی دونم با این مساله چه کنم؟اصلا چطور این مساله رو به اونها بگم ؟ دارم داغون میشم.میدونم که از فهمیدن این مساله خیلی ناراحت میشن.و من الان نمیدونم باید چه کار کنم؟
شوهر من فکر میکنه هیچ وقت اشتباه نمی کنه و همیشه کاراش و برداشتهاش درسته . بسیار کینه ایه و مرد سالار جوری که باید همیشه حرف حرف او باشه.لطفا هر کس که میتونه راهنماییم کنه که باید چه کار کنم؟در ضمن خانواده من در شهر دیگری زندگی می کنند و الان 6 ماهه که آنجا نیومده و میگه دیگه نمیاد.خواهش می کنم کمکم کنید.

[baby]

عسل عزیز
خیلی با این مساله به شکل یه مشکل پیچیده نگاه نکنید. خیلی عادی هر وقت تمایل دارید تنها به خونه پدرتون برید، لزومی نداره حتما با هم برید. اگه امکانش باشه فعلا (چند ماه) به خونوادتون دلیلش رو نگید ، نگید شوهرم از شما دلخوره، یا قهر کرده و.... اگه دروغ نباشه بگید مثلا سرش خیلی شلوغه ، کارش سنگین شده ، مرخصی نداره و خلاصه از این حرفا. حساسیت نشون ندید که کار بدتر میشه.

[*عسل*]

BABY عزیز

متاسفانه مشکل خیلی بزرگیه و اعصابم رو خیلی خورد کرده.همونطور که گفتم شوهر من آدم بسیار کینه اییه.با دو تا از عمو و عمه هاش به دلایلی قطع رابطه کرده و هیچ وقت حتی اسمشون رو نمیاره.از عید که کمتر از 2 روز به خونه پدرم اومد دیگه نیومده.یعنی 6 ماه میشه و من تو این مدت همین بهونه هایی رو آوردم که شما گفتید.ولی مگه چقدر میشه بهونه آورد؟فامیل نمیگن چرا من همیشه تنها میرم؟با بچه کوچک چطور میتونم تنهایی برم؟همه اینها به کنار نمی تونم ناراحتی پدر و مادرم رو از این مساله تحمل کنم.
تنها چیزی که به ذهنم میرسه اینه که چند وقت دیگه بهش التماس کنم که همراهم بیاد و اگه قبول نکنه واقعا نمیدونم چی میشه؟
کمکم کنید

[دانه]

التماس كردن واقعاً فايده دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا خيلي منطقي به شما دليلش را نمي گويد. بهتر نيست از او بخواهيد بگويد كه چه وقت خانواده تان دخالت كرده اند؟! و واقعا اگر اينطور نبوده با دليل و مدرك به او بگوييد كه اشتباه مي كند.
احتمالا زماني كه خانواده تان در مورد زندگي شما خيلي دوستانه صحبت مي كردند شما حرفهاي آنها را در حضور همسرتان تأييد مي كرديد و يا اينكه خانواده تان انتقاداتشان را خيلي مستقيم با همسرتان در ميان گذاشته اند كه همين مسائل باعث شده تا همسرتان رنجيده خاطر باشند.

[sogand66]

.بعد از آخرین مشکلی که داشتیم گفت که دیگه به خونه پدر من نمیاد.اگه من می خوام میتونم تنها برم.دلیلش هم اینه که پدر و مادر من در زندگی ما دخالت می کنند. که خدا شاهده که هیچ وقت کوچکترین دخالتی نکرده اند.خانواده من آنقدر به ما لطف دارند که من واقعا نمی دونم با این مساله چه کنم؟اصلا چطور این مساله رو به اونها بگم ؟ دارم داغون میشم.میدونم که از فهمیدن این مساله خیلی ناراحت میشن.و من الان نمیدونم باید چه کار کنم؟

در ذهن خودتون آخرین مشکل رو مرور کنید ببینید اعتراض و ناراحتی همسرتون دقیقا بر روی چه مسائلی بوده تا چه اندازه به خانواده شما مربوط می شده در صورتی که به خانواده شما ارتباط نداشته همسرتون نیامدن را بهانه قراردادند و ابزاری برای تنبیه شما در این صورت بهتر هست مشکلات رو ریشه یابی و سعی در رفع مشکلات زندگی مشترک کنید .پیشنهاد من این هست که فقط به عنوان شنونده با دقت به حرفهای همسرتون گوش کنید و هیچ گونه اظهار نظر ی در این مرحله صورت نگیرد سعی در توجیه یا قانع کردن هم نداشته باشید .

[*عسل*]

دانه عزیز

از پاسختون ممنونم.ولی شوهر من واقعا آدم بی منطقیه.مطمئنه که همیشه فکرهاش برداشتهاش و کارهاش درسته.
حالا از خانواده من هم برداشت اشتباهش اینه که دخالت کرده اند.من اصلا نمی تونم متقاعدش کنم چون منطقی نیست.نمیشینه در این موارد حرف بزنه هر چند مطمئنم حرف زدن بی فایده است.
یه مثال از منطقش براتون بیارم:هفته پیش مسافرت بودیم.صبح می خواستیم که برگردیم.من از ساعت 8.5 صبح کاملا آماده بودم که حرکت کنیم.ولی خودش خیلی آروم صبحانه خورد و با مادرش صحبت می کرد جوری که ساعت 9.10از خونه بیرون اومدیم.بعد که راه افتادیم گفت:تو اینقدر معطل می کنی.ساعت شد 9.5!و هر چی من گفتم من که آماده بودم فایده ای نداشت.می گفت تو باید مانتو و روسری هم می پوشیدی آماده دم در می بودی.فکر کنید تو این گرما!
موارد مشابه در همه موارد خیلی زیاده.اگه می فهمید و درکش رو داشت که اینطوری برداشت نمی کرد.اون هم از خانواده من که اصلا هیچوقت در زندگی ما دخالت نکرده اند و اینقدر به ما محبت دارند. نمی دونم چه کار کنم؟


sogand66 عزیز
از پاسختون ممنونم.نه مشکل آخر ما هیچ ربطی به خانواده من نداشت.هیچ وقت مشکلات ما به خانواده من مربوط نبوده.شوهر من هر بار یه چیزی برای گیر دادن و مشکل تراشی بینمون پیدا میکنه .او هر وقت قهر می کنه با سکوت طولانی به نظر خودش منو تنبیه می کنه.

[دانه]

متأسفانه خيلي از آقايان فكر مي كنند كه بهترين افكار را دارند و در كل فردي عالي و ايده آلند و هيچ مشكل و ايرادي ندارند كه البته در برخي افراد اين افكار خودش را بيشتر و در برخي كمتر نشان مي دهد.
اگر فكر مي كنيد كه صحبت منطقي با ايشان فايده اي ندارد پس از در درخواست وارد شويد به طوري كه در قدرت و اقتدار خود شكي نكند و احساس كند كه با قبول درخواستهاي شما مي تواند شما را خوشحال كند . سعي كنيد به قول معروف زياد پا روي دم ايشان نگذاريد تا يك وقت لج نكنند و هيچ و قت نگذارند كه به منزل خانواده تان برويد . به او بفهمانيد كه ديدن خانواده تان حق شماست و ايشان نمي توانند مخالفت كنند. هر چقدر هم كه مردسالار باشند و خودشان را مالك شما بدانند اما شما هم براي خود حق هايي داريد كه او نمي تواند نقض كند.
اينگونه مردها گاهاً از مادران خود حرف شنوي دارند. نمي دانم چطور رابطه اي با مادرشوهرتان داريد ولي اگر بتوانيد مشكلاتتان را با ايشان در ميان بگذاريد به گونه اي كه همسرتان ناراحت نشود شايد ايشان بتوانند به شما كمك كنند. البته نزد مادرشوهرتان از پسرش بدگويي نكنيد كه نتيجه عكس خواهيد گرفت.

[*عسل*]

دانه عزیز

از راهنمایی شما ممنونم.رابطه ام با مادر شوهرم خوبه ولی متاسفانه مادر شوهر و پدر شوهر من در همه امور و کارها به حرف شوهر من گوش میدن و شوهر من همه کاره خونشونه.اصلا انگار خودشون نه فکر دارن و نه اراده در اکثر مواقع با شوهر من مشورت میکنند و هر چی اون بگه گوش میدن.اینا برای شوهر من باعث اعتماد به نفس کاذب شده که خودشو خیلی قبول داشته باشه.
از طرفی شوهرم به شدت با مطرح شدن مسایل زندگیمون با خانوادش مخالفه.این کار تاثیر معکوس داره.

بازم از همه دوستان می خوام اگه نظر و راهنمایی دارن بفرمایند

[mehrdad24]

اغلت افرادی که اینطور هستند، در برابر خواهش و اصرار برای انجام کاری غیر از خواستشون، بیشتر روی اون پافشاری میکنن. شما سعی کن صرفاً باهاش فقط راجع به این موضوع وارد بحث نشی. همونطور که دوست عزیز فرمودن مدتی کاملاً عادی نه با ناراحتی و غیر...برید خونه خانواده تون و بعدن که آرومتر شدن، باهاش با استدلال و دلیل صحبت کنید و دقیقاً دلیل بخواید ازش که برای صحبت هاش دلیل و مصداق بیاره از اونچه در ذهن باعث این رفتارشون شده...

[دوستی]

سلام عسل عزیز .
من هم دقیقا مشکل شمارو دارم شوهرم مرد سالارو خیلی کینه اییه
چند بار با پدرم بحث کرده و برای همین میگه دیگه به خونه ما نمیاد، هر وقت بخواهیم بریم اونجا باید کلی التماسش کنم بعد هم یک گوشه میشینه و هیچ حرفی نمیزنه .
من کم کم به این مسئله دارم عادت میکنم و نمی خوام بازم کشش بدم و بی خودی اعصاب خودمو خرد کنم می دونم اون عوض نمیشه و هر چه من بیشتر تلاش کنم اون بیشتر از من و خانواده ام دور میشه پس بهتره بذارم اوضاع همین جور راکد بمونه و کاری نکنم .
تو هم باید با خودت کنار بیای و وقتی اون کوتاه نمی یاد تو هم بی خیال شو بعد از مدتی شاید همه چیز درست بشه یا لااقل بدتر نشه.