در زندگی هر انسانی چهار وضعیت وجود دارد که هر کسی در وضعیتی قرار می گیرد و نسبت به آن وضعیت در بزرگسالی عمل می کند.
چهار وضعیتی ( حالتی) که در شما وجود دارد:
1. من خوب نیستم ، شما خوب هستید.
2. من خوب نیستم ، شما خوب نیستید .
3. من خوب هستم ، شما خوب هستید .
4. من خوب هستم ، شما خوب هستید .
در وضعیت من خوب نیستم – شما خوب هستید. برای همه انسانها در هنگام تولد رخ می دهد. زمانی که تو به دنیا می آیی کودکی هستی که هیچ قدرتی و توانایی برای زنده ماندن نداری .مادر به تو شیر می دهد ، مراقبت می کند، امنیت برایت فراهم می کند ، پدر وسایل بقای تو را ایجاد می کند ، و هر دو ، تو را نوازش می کنند به دلیل همین ناتوانی تو به نتیجه می رسی که خودت نمی توانی خود را نوازش کنی و احساس می کنی که نا توانی و به این احساس می رسی که تو خوب نیستی و آنهایی که در کنار تو هستند و تو را نوازش می کنند خوب هستند.
البته باید دانست که نوزاد به طور اجتناب ناپذیر نسبت به محیطی که قابل کنترل نیست و بزرگتر ها این احساس را می کند و در مراحل بعد بایل این احساس ناتوانی را از بین ببرد.
باید بدانید که نوزاد در ابتدا فاقد بدست آوردن یک تصویر واقعی از خود است چرا که او هنوز چیزی نیاموخته و فقط در مقابل دیگران است که می تواند این شناخت را نسبت به خود بدست آورد.
پس رفتارها ، حرکات ، اشارات ، حرکات و نوازش هایی که از طرف دیگران و مخصوصا والدین انجام می شود باید همان هایی باشد که والدین می خواهند .
کودک رفتار ها را یاد می گیرد و گاهی برخورد های والدین تا پایان عمر با کودک می ماند یا تاثیر بسزایی در رفتارهای او می گذارد. مثلا علت ضعف در اعتماد به نفس کودک ، احساس حقارت ، خود بزرگ بینی همه ناشی از رفتار های والدین در زمان 5 سال اول زندگی است که قابل حل است .
تصور دیگر کودک( نوزاد) از این وضعیت:
1. این احساس را در او ایجاد که او زیر دست دیگران است.(فقط در دوره نوزادی)
2. احساس شدید به نوازش شدن از طرف دیگران دارد( بیش از اندازه بودن نیز موجب مشکلات دیگر می شود)
شک نکنیدکه همه ما این دوره را گذرانده ایم.
دو راه وجود که کودک در مراحل بعدی می تواند نوازش را دائمی دریافت کند
.1_اگر نوازش کودک دائمی باشد او بر اثر رفتار والدین یاد می گیرد که اگر آرام باشد ، حرفی نزند نوازش می بیند اگر کودک به این نتیجه برسد کودکی گوشه گیر و منزوی می شود تا مورد توجه و نوازش قرار گیرد.
مثلا کودکی به طریق گریه نتوانسته توجه جلب کند در مراحل بعد خیلی آرام سلام می کند ، تا کسی چند با ر صدایش نکند صدایش را نمی شنود ، از بچه ها کناره می گیرد . وقتی با کسی حرف می زند سرش را نمی تواند بالا بگیرد ( کودکان زیر 3سالی که بیشتر از سه ساعت به اجبار از خانواده جدا شده اند).
2. در این مرحله کودک یاد می گیرد که پسر بد و شیطون یا دختر بد باشد تا توجه و نوازش را ببیند به این نوع نوازش منفی می گویند یعنی کودک از راه خرابکاری توجه و نوازش دیگران را به طرف خود جلب می کند.
مثلا:شیشه می شکند ، در را به هم می کوبد ، تف می اندازد. گریه می کند ، دعوا می کند ، پنجول می کشد و....با این کارها او در وضعیت من خوب نیستم قرار می گیرد ودیگران برای ارام کردن او را نوازش می کنند.( اگر کودک بزرگتر شود یا تسلیم می شودو رفتارش را تغییر می دهد یا در نهایت تغییر ناپذیری خودکشی می کند
ادامه دارد..
علاقه مندی ها (Bookmarks)