دروغ

[سارا بانو]

سلام:

در این قسمت دوست دارم چندین مقاله از دروغ بیان کنم که هم به صورت توصیفی هم علمی و هم تحلیلی تحقیقی و هم از منظر قرآن در چند ارسال بیان می کنم....
امیدوارم برای شما هم تالاری ها هم جالب باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

دلایل علمی بیماری دروغگویی

روایت اغراق آمیزی از واقعیت

همه ما طی روز با افراد دروغگو روبه رو می شویم . دوستان و یا همكارانی كه از شجاعت های خود داستانها می گویند و یا درباره ماجراهایی كه در زندگی گذشته برایشان پیش آمده روایت های پر از مبالغه را برای ما تعریف می كنند . در این میان افرادی نیز هستند كه بدون دلیل خاصی از صبح تا شب درباره تمام مسائل به دروغ پناه می آورند تا حدی كه شنونده شخصیت شخص دروغگو را همچون یك بیمار می پندارد . اخیراً دانشمندان علوم پزشكی و روان شناسان در تحقیقات خود سعی كرده اند پاسخی برای این سوال بیابند كه چرا مردم در صحبت های روزمره از دروغ استفاده می كنند و آیا این مساله می تواند دلیلی بر وجود نوعی بیماری روانی در شخص گوینده باشد ؟

در تحقیقی كه به تازگی به منظور بررسی یكصد سال ادبیات داستانی كشورهای مختلف صورت گرفت ، محققان دانشگاه "ییل" دریافتند كه نویسندگان گاهی برای افزایش جذابیت موضوع ، از مبالغه استفاده كرده اند ؛ در عین حال كه خود افرادی موفق ، توانا و منظم بوده اند . اما مساًله همیشه به همین سادگی نیست .
بسیاری از روانپزشكان دروغگویی دایمی را همیشه به عنوان نشانه ای از وجود مشكل روانی در نظر می گیرند كه می تواند شامل بیماری هایی مثل توهم و خیالپردازی ، انواعی از بیماری های روانی و یا خود شیفتگی روانی باشد .

دكتر "چالرزدیك" ، استاد روان شناسی دانشگاه "ییل" می گوید : در بعضی موارد نیز افراد دروغگو نشانه ای از وجود بیماری نداشته و صرفاً به دروغ عادت كرده اند . این گونه اشخاص صبح از خواب بیدار می شوند و انگار مجبور هستند كه تا شب دروغ بگویند . در این حالت باید نوع زندگی و كار آنها مورد بررسی قرار گیرد و شاید به دلیل نوعی اجبار كاری یا فشار در زندگی روزمره مجبور به دروغگویی می شوند .
دكتر "رابرفلدمن" ، روانپزشك دانشگاه "ماساچوست" گروهی از افراد داوطلب را به دوربین مخفی مجهز كرد كه حركات آنها را در طی روز ثبت می كرد .
بررسی نتایج نشان داد كه اكثر افراد طی روز از دروغ های مصلحت آمیز استفاده كرده اند . این دروغهای مصلحت آمیز اكثراً دلایل مشابهی دارند ؛ مثلاً اجتناب از توهین به دیگران و یا جلوگیری از اهانت به احساسات وعقاید اطرافیان ، پوشاندن و مخفی كردن اشتباهات شخصی ، خودداری كردن از ایجاد دردسرهای بیهوده و ... اما هنگامی كه دروغ به عنوان یك روش و استراتژی برای مقابله با مشكلات روزمره دائماً به كار گرفته شود، بسیار مضر و در واقع نوعی بیماری خواهد بود . گاهی اشخاص به دلیل عدم ناتوانی كافی در انجام وظایف محوله و یا عدم علاقه در كار یا تحصیل به دروغ روی می آورند .
محققان می گویند : مردم گاهی برای كسب موقعیت های مهم كاری یا اجتماعی و یا در برخورد با مسؤولیت های مهم خانوادگی برای این كه بتوانند فرصت و مجالی برای خود بیابند به دروغ متوسل می شوند .
محققانی كه در اوایل قرن بیستم به بررسی علمی پدیده دروغگویی پرداخته اند ، از حالتی نام برده اند كه « بصیرت مضاعف » نامیده می شود و طی آن شخص در یك لحظه دو موضوع را در ذهن خود مرور می كند . یكی مربوط به آرزوهایش او در زندگی ایده آل و دیگری زندگی واقعی است و در اغلب موارد مورد اول بر دومی سایه می افكند ذهن را تحت تأثیر قرار می دهد .

در واقع در بعضی حالات ، شخص دروغگو از داستان های خود به وجد می آید و از آنان لذت می برد .در بسیاری از این موارد دروغگویی در واقع عمق بخشیدن به آرزوهای شخصی برای احساس جذابیت و لذت حتی برای لحظاتی كوتاه است. مثلاً زنی كه رابطه عاشقانه خود با همسرش را بزرگنمایی كرده و یا شخصی كه موفقیت های اجتماعی و یا ورزشی را بسیار بزرگتر جلوه می دهد ، در واقع چهره ای از خود نشان می دهد كه دوست دارد آن گونه باشد و در واقع نشان از نقص شخصیت دارد . در آزمایشهای دیگر نشان داده شد كه بسیاری از دروغگوها نشانه هایی ازعدم تعادل روانی و ضعف شخصیت را از خود نشان می دهند كه گاهی در تجربیات دوران كودكی و نحوه تربیت ناصحیح خانوادگی اشخاص ریشه دارد . همه ما رویاهای خود را داریم ، همه در برخورد با حقایق تلخ زندگی می خواهیم خود را ایمن كنیم و همه ما از ذكر ناملایمات و شكست های گذشته خود اكراه داریم ؛ اما باید توجه داشت كه هیچكدام از این مسائل نباید ما را به ورطه دروغگویی بكشاند كه اینك به عنوان یك بیماری شناخته شده است.
. www.tebyan.net

مغز در هنگام دروغگویی فعال‌تر می‌شود

مغز در هنگام دروغ بسیار سخت تر و شدیدتر از زمانی که راست می‌گوییم، فعالیت می‌کند زیرا در مرحله اول باید حافظه خود را که با پرسیدن سوال مشتعل می‌شود را خاموش سازد و این فرآیند خود باعث صرف انرژی می‌شود.


با دروغ سنج ها پاسخ های فیزیولوژیک اضطراب ناشی از دروغ مثل تعریق فشار خون و تنفس ضربان قلب اندازه گیری می شود.
دانشمندان دانشگاه تمپل، دروغ سنج جدیدی ساختند که با استفاده از تصویر برداری MRI فعالیت مغز به هنگام دروغ گفتن را می سنجد.
این محققان با بررسی فعالیت بخشی از مغز که پاسخ های ما را به محرک ها سامان دهی می کند با استفاده از روش تصویر برداری MRI دریافتند: دروغ، بخش خاصی از مغز را فعال می کند.
اگرچه تنها یک نقطه ویژه در مغز وجود ندارد که با دروغ گفتن فعال شود، ولی طی فرایند دروغ گفتن بخش‌های مختلفی از مغز و مدارهای متنابهی فعال می شوند.

بر اساس گزارش مجله دیسکاوری، درست به همین دلیل برای بعضی اشخاص دروغ گفتن و تقلب کردن بسیار سخت است. نتایج این مطالعه که در نشریه journal Radiology به جاپ رسیده است بحث اجتماعی و روانشناسي اين قضيه ميشه :
وقتي كه انسانها دروغ ميگويند به عبارتي دنبال منافعي هستند . كه اين منفعت در 95% شامل آبروداري و همچنين رسيدن به ثروت و يا منفعت ثروتي غير مستقيم است.

وقتي انسان ميخواهد دروغ بگه حتما و حتما بايد تمام جوانب را در نظر بگيرد تا فرد مقابل از هيچ راهي پي به اصل قضيه نبرد. براي همين مغز در اينجا در حال انجام چند فعاليت مختلفه از جمله جمله بندي صحيح و پيدا كردن راههاي درزي وارتباط با فرد مقابل كه منجر به ضايع شدن ميشه و گرفتن جلوي آنها و حل كردن چندين مسئله براي جلوگيري از تابلو شدن (مثل اينكه اگر فلان فرد را واسطه قرار بدم براي تاييد ميتونم راضيش كنم و ...) و ....

در نتيجه چون مغز در اين چد لحظه تمام اين راه ها را بايد بره به اضافه ي اينكه كنترل اندام بدن را بايد در اختيار داشته باشد و همچنين در حرف زدن با فرد مقابل اشتباه نكنه. همه و همه دست به دس هم ميده تا مغز فرد در فعالترين وضعيت ها قرار بگيره.

www.forum.p30world.com

[سارا بانو]

دروغ و دروغگويي از نگاه قرآن

در مقاله حاضر نويسنده با يكسان دانستن دروغ و نفاق، به برخي از عواملي كه موجب مي شود شخص به جرگه دروغگويان وارد شود اشاره مي كند و آثار و نتايج اين رفتار زشت و نابهنجار را در زندگي فردي و اجتماعي انسان بررسي مي كند كه با هم آن را از نظر مي گذرانيم.

معناي دروغ:

دروغ در حوزه رذايل اخلاقي و نابهنجاري اجتماعي به معناي سخن ناراست، خلاف حقيقت و يا واقعيت و گفتاري ناحق است.
راغب اصفهاني در كتاب مفردات الفاظ القرآن بر اين باور است كه اصل كذب و دروغ در گفتار است. تفاوتي در دروغ از اين لحاظ نيست كه در گذشته اتفاق افتاده باشد يا در آينده؛ چنان كه تفاوتي از اين جهت وجود ندارد كه دروغ نسبت به وعده اي باشد كه انجام نمي شود و يا امر ديگري باشد. (مفردات ص 478 ذيل واژه صدق)

البته براي دروغ اقسام و انواعي گفته اند و براي هر يك از آنها نام هاي خاصي گذاشته شده است. از جمله می توان به افك و افترا و زور و خرص اشاره كرد.

نفاق و دروغ، دو روي يك سكه:

شخصي كه كاري ناپسند انجام مي دهد و يا قانون شكني مي كند، زماني كه در موقعيت بازخواست قرار مي گيرد با ابزار دروغ مي كوشد تا زشتي كار خويش را بپوشاند و ديگري را فريب دهد. فريب و نيرنگ زدن از راه تغيير ماهيت عمل به گفتار موجب مي شود تا شخص در جايگاهي قرار گيرد كه عيب و عاري بر او نيست.
ماهيت دروغ فريب ديگري است.
دروغگو در تعامل اجتماعي، براي بازسازي وجه شخصيتي و اعتباري خويش تلاش مي كند و فريب و نيرنگ در گفتار از اين جهت انجام مي شود.

دروغگو، به نوعي، شخصي منافق است و اساساً ارتباط تنگاتنگي ميان دروغ و دورويي است. دو رويي و دروغ بيانگر آن است كه ميان ظاهر و باطن فرد سازگاري و تناسب نيست و عدم تطابق به عنوان مؤلفه اصلي نفاق و كذب مي باشد. دورويي و دروغگويي از اين نظر يكسان هستند.

در دروغگويي شخص براي بازسازي و توجيه رفتارها و كردارهايش تلاش مي كند و مي كوشد تا شخصيت كاذبي را به جامعه نشان دهد كه عامل واداركننده شخص به دروغگويي مي تواند ترس از قدرت ديگري و يا دست يابي به منفعت و يا مصلحتي باشد اما در نفاق عامل اصلي و هدفي كه موجب مي شود تا به نفاق گرايش يابد ترس از قدرت است كه مي تواند وي را از منفعتي محروم كند و يا فشاري بر او وارد سازد و او را وادار به امري كند كه با باورها و اعتقادات وي سازگار نيست. از اين رو مي توان گفت نسبت ميان دروغگويي و نفاق عموم و خصوص مطلق است.

ملاك شناخت دروغ:

قرآن ملاك و معيار تشخيص دروغ از راست را اين دانسته است كه شخص هرگاه مخالف اعتقاد و باور خويش سخني را به ميان آورد، در حقيقت دروغ گفته است، حتي اگر در سخن وي سخن حقي باشد ولي چون با باورهاي وي نامتناسب است و تطابقي ميان سخن و باورش نيست آن سخن دروغ دانسته مي شود.(منافقون آيه1)

بنابراين ممكن است شخصي سخني را بگويد كه نادرست و ناحق باشد ولي چون باور وي آن است كه آن چه مي گويد راست است نمي توان وي را متهم به دروغ گويي كرد. برعكس اگر شخصي باوري داشته باشد و برخلاف باور خويش سخن حقي را بگويد، او دروغگو است؛ زيرا وي برخلاف باور خويش و به قصد دروغ سخن حقي را به زبان آورده است. بنابراين ملاك و معيار سخن راست از سخن دروغ باورهاي شخص و سخنان وي است. از اين رو تطابق سخن با حق و يا واقع، ملاك سنجش نيست بلكه مطابقت باورهاي شخص با سخني است كه به زبان مي راند


]عوامل دروغگويي:

قرآن عوامل چندي را به عنوان عامل دروغگويي معرفي مي كند. قرآن منشأ دروغ را شيطان و ابليس مي داند و به انسان هشدار مي دهد كه شيطان به عنوان بنيانگذار دروغ و كسي كه از اين طريق كوشيد تا به اهداف پست خود دست يابد، موجودي است كه انسان را تشويق به دروغ مي كند. قرآن در داستان آفرينش و خلافت انسان گزارشي كامل از واقعه به دست مي دهد و در آن جا به اموري توجه مي دهد كه بسيار حياتي و حساس است.
قرآن گزارش مي كند كه ابليس براي دست يابي به اهداف خويش و خوار و گمراه كردن انسان به دروغ متوسل مي شود و نخستين موجودي است كه از آن براي دست يابي به اهداف شوم خود سود مي برد. به نظر مي رسد كه ابليس بي دروغگويي نمي توانست آدم را گمراه كند و لذا براي گمراه كردن وي از سوگند دروغ بهره برد.

قرآن به انسان هشدار مي دهد كه شياطين و ياران ابليس الهام كنندگان دروغ بر دروغگويان هستند (شعراء آيه 221 و 222) و آنان هستند كه به اين نابهنجاري دامن مي زنند. البته قرآن توضيح مي دهد كه شخصيت دروغگويان به آنان اجازه مي دهد تا تصرف شوند. از اين رو مي فرمايد شياطين بر هر تهمت زننده و گناهكار الهام به دروغ مي كنند.
چيرگي شيطان و ابليس بر انسان موجب مي شود تا به دروغ بلكه سوگندي هاي دروغ گرايش پيدا كند و براي دست يابي به منافع، با سوءاستفاده از باورهاي مردم به اموري چون خدا و پيامبر و امامان (ع) سوگند بخورد. (مجادله آيات 14 و 19)

حسادت، عامل دروغ:

از ديگر عوامل، مي توان به حسادت اشاره كرد. انسان به جهت حسادت نسبت به ديگري گرفتار اخلاق زشت دروغ مي شود. نمونه و مصداقي كه قرآن مطرح مي سازد داستان برادران يوسف(ع) است كه براي جلب اعتماد حضرت يعقوب و دست يابي به منفعتي، دروغ بر زبان راندند. است. (يوسف آيه 9 و 11)
بي گمان حسادت، عامل بسياري از نابهنجاري ها، و رذايل اخلاقي است و از اين لحاظ مي بايست گفت كه حسادت حتي عامل مهم در كفر ابليس و رانده شدن حضرت آدم(ع) از بهشت است.
عامل ديگري كه قرآن شناسايي ومعرفي مي كند گناه پيشگي انسان است. در حقيقت دروغ گويي ريشه در گناه دارد از اين رو در آيه 7 سوره جاثيه مي فرمايد: ويل لكل افاك اثيم؛ واي بر هر دروغگوي گناهكار. در اين آيه اثيم به عنوان تعليل و علت و عامل دروغ بيان شده است.
قرآن مكر زنانه را نيز به عنوان عامل دروغگويي مطرح مي سازد. (يوسف آيه25 تا 28) با توجه به آنچه ذكر شد به نظر مي رسد كه عامل اصلي همان مسأله توجيه رفتار و اعمال است. شخص مي كوشد تا با توجيه رفتار خويش و زشت نشان دادن رفتار ديگري خود را تبرئه نمايد. از اين رو مكر، هم مي تواند زنانه باشد و هم غيرزنانه و هم دروغگويان از اين شيوه براي دست يابي به اهداف خاصي بهره مي برند.
با آن كه دروغ در ميان همه ملت ها و اديان امري ناپسند و زشت شمرده مي شود (غافر آيه 28) ولي همگان بدان تمسك مي جويند و برخلاف باورها و اعتقادات خويش دروغگويي را گاه به صورت پيشه و گاه به صورت موردي انجام مي دهند.
برخي از افراد بيش از ديگران به دروغ تمايل و گرايش دارند. اين افراد كساني هستند كه از نظر شخصيتي، خود را با گناه آلوده كرده اند ولي از آن جايي كه نمي توانند به آساني و در همه جا رفتارهاي نابهنجار و غيرقانوني خود را انجام دهند به دروغ گرايش مي يابند تا در پناه دروغ، اعمال و رفتار خويش را توجيه و پسنديده جلوه دهند.


آثار دروغ و دروغگويي:

هر نابهنجاري آثار و تبعاتي در فرد و جامعه و در دنيا و آخرت به جا مي گذارد. از مهم ترين آثار دروغگويي در حوزه اجتماعي، سلب اعتماد عمومي است. افزايش دروغ در ميان افراد جامعه، هرگونه قضاوت و داوري درستي را سلب مي كند و اشخاص در تعامل با يك ديگر نمي توانند به گفتارهاي يك ديگر در هيچ حوزه اي اعتماد كنند.

از آثار ديگري كه قرآن براي دروغ بر مي شمارد آثاري است كه به حوزه شخصي باز مي گردد. قرآن بيان مي كند كه نخستين كسي كه از دروغ زيان مي بيند خود دروغگوست. (غافر آيه 28) قرآن از مردم مي خواهد كه از دروغ پرهيز كنند؛ زيرا دروغگويي امري زيان آور براي انسان است (همان) افزون بر اين موجب مي شود تا در زمره ستمگران قرار گيرد (آل عمران آيه 94 و انعام آيه 21 و 93 و 144) و در دنيا از رستگاري محروم گردد (يونس آيه 69 و نحل آيه 116) و از هدايت الهي نصيب و بهره اي نبرد. (زمر آيه 3 و نيز غافر آيه 28) و در آخرت نيز روسياه برانگيخته شود. (زمر آيه 60)

دروغ عامل بدعتها :

قرآن گفته هاي بي اساس و دروغ را عامل اصلي بدعت ها در دين برمي شمارد. (نحل آيه 116) و دروغگويي را عامل مهمي در افزايش بيمار دلي افراد بيان مي كند. (بقره آيه 8 و 10) و اين گونه است كه از دريافت آيات الهي و حقايق باطني محروم مي شود. (جاثيه آيه 7 و 8) و در نهايت با پيشه گرفتن دروغگويي در دنيا به جرگه منافقان وارد مي شود و به مصيبت نفاق گرفتار مي آيد. (توبه آيه 77).

دروغگو، انسان نامتعادل :

به نظر مي رسد كه دروغ به عنوان نابهنجاري گفتاري، هم به صورت موردي و هم به صورت تداوم عامل مهمي در خروج انسان از تعادل شخصيتي است. انسان متعادل براي اين كه دچار بيماري نفاق و فقدان سلامت شخصيتي نشود مي بايست از دروغ موردي نيز پرهيز كند.


خسته نباشید.


منبع:
somamus.com

[سارا بانو]

چرا دروغگويي آنلاين راحت‌تر از دروغگويي رودرو است؟



در دنياي ديجيتال دروغ گفتن و فرار كردن بسيار راحت‌تر است! اين خبر براي دروغگوها خوب، اما براي كسي كه فريب مي‌خورد، بد و ناخوشايند است.

مايكل وود وورت ــ يك محقق و روانشناس دانشگاه بيريتيش كلمبيا در كانادا بر روي موضوع فريب خوردگي در محيط‌هاي رايانه‌يي مطالعه كرده و دريافته است كه وقتي گفت و گو به طور رودررو انجام شود، مخاطب در برابر فردي كه در حال دروغ گفتن است، سيگنال‌هاي خاصي را بروز مي‌دهد كه نشان مي‌دهد متوجه دروغگويي فرد مقابل شده است، اما در دروغگويي آنلاين اين سيگنال‌ها يا سرنخهايي فيزيكي وجود ندارد و به اين ترتيب فرد مي‌تواند دروغ بگويد و بگريزد.

وقتي مردم در حال تعامل رودررو با يكديگر هستند حالتي تحت عنوان «تاثير تضعيف انگيزه‌يي» بروز مي‌كند كه در اين وضعيت بدن انسان با افزايش عصبانيت سيگنال‌هايي را بروز مي‌دهد و با دروغ گفتن اين وضعيت در فردي كه به او دروغ مي‌گويند، بيشتر مي‌شود.

اين واكنش كار را براي فرد دروغگو دشوار مي‌كند، اما در يك محيط رايانه‌يي درست عكس اين حالت رخ مي‌دهد.

پديده عكس كه در فضاي رايانه‌يي رخ مي‌دهد، «تاثير تقويت انگيزه‌يي» نام دارد و به گونه‌اي است كه فرد در اين فضا حتي ترغيب به دروغگويي مي‌شود. چون ميزان تحريك مخاطب از پشت رايانه‌ بسيار پايين تر است و به اين ترتيب به راحتي مي‌تواند فريب بخورد و بنابراين دروغ گفتن براي طرف مقابل راحت‌تر مي‌شود

منبع:
www.541ngo.com

این دو تاپیک در تالار در قسمت های قدیمی تر قرار دارد که پیرامون دروغ بین اعضا قدیمی بحث شده است که به نظرم مطالعه ان خالی از لطف نباشد

http://www.hamdardi.net/printthread.php?tid=1732........
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=2765

[سارا بانو]

سلام:

روشهاي شناخت دروغگو

در همه موارد جنایات و تخلفات دروغ همچنان عامل اصل است.
در اندیشه ایرانی بزرگترین گناه دروغ گویی است و بزرگترین نوع دروغ گویی، دروغی است که انسان به خود می گوید. دروغ انسان به خود، با توجیه رفتارهای نادرست آغاز شده و به ریا و نقش بازی کردن می انجامد. به خود دروغ می گوییم و آن چیزی که هستیم را به مردم نشان نمی دهیم. چون در رفتار و کردار خود دروغ گفته ایم همواره از وارد شدن به حریم خصوصی مان ترس داریم. به دروغ خود را خدمتگذار مردم نشان می دهیم و در پشت صحنه از غارت اموال مردم ترسی نداریم. به دروغ خود را درستکار نشان می دهیم.
اگر همه مردم تنها به یک اصل وفادار باشند و به هیچ عنوان دروغ نگویند بی شک جهان پر از صلح و صفا خواهد شد.

اگر دروغ نگوییم هیچگاه مردی پیدا نمی شود که از زنان و دختران سواستفاده کند.
اگر دروغ نگوییم کانون خانواده ها از هم نمی پاشد.
اگر دروغ نگوییم سرمایه دارانی که یک شبه سبز می شوند به وجود نمی آید.
اگر دروغ نگوییم به راحتی مدیران ناکارآمد از صحنه خارج می شوند.
اگر دروغ نگوییم دین به بازار سوداگری و سر کیسه کردن مردم تبدیل نمی شود.
اگر دروغ نگوییم

...

دروغ پشتوانه ستم و بیدادگری دولتمردان ستمگر است.
دروغ عامل سر به فلک کشیدن اختلاف بین دارا و ندار است.
دروغ ابزار چپاول کاسبان دینی است.
دروغ سرچشمه درک و شعور آدمی را آلوده و ناپاک می کند.
دروغ پایه های خرد آدمی را ویران می کند....

پس بیاییم از امروز به هیچ عنوان دروغ نگوییم. نه از ترس جهنم سوزان و نه در طمع حوریان بهشتی، بلکه به خاطر زیبایی راست گویی.

راست بگوییم چون راستی چنان آرامشی به آدم می دهد که هیچ بهشتی این آرامش را نمی تواند برپا کند.
پس بیاییم برای ساختن میهن و جهان خود دروغ نگوییم.

دروغ نگوییم، دروغگویی را بزرگترین دشمن بشریت بدانیم و دروغگویان را از خود برانیم. اگر توانستیم تنها به این اصل پایبند باشیم جهان پر از صلح و صفا خواهد شد. بیایید زنجیروار راستگویی را تبلیغ کنیم. بیایید گلدکوئیستی با ترویج راست گویی راه اندازی کنیم و هر کدام دو نفر را به راست گویی تشویق کنیم. هر کدام سر گروه جمعی شویم و کمک کنیم تا دروغ را از جمع خود دور کنیم. بیایید راست گویی را بیازماییم و سرانجام آن را نیز ببینیم. (مطمئن باشید که منافع و سود راست گویی بسیار بیش از سکه های اهدایی سران گلدکویئست می باشد.)

بیایید هر روز با هم تکرار کنیم

از این پس بزرگترین گناه را دروغ گویی می شمارم.
از این لحظه تحت هیچ شرایطی دروغ نخواهم گفت.
از امروز دروغ گو را از خود خواهم راند.
از امروز دوستان و آشنایانم را به راست گویی دعوت خواهم کرد.
از امروز روحم را با دروغ نخواهم آزرد.
از امروز درباره خود به دیگران دروغ نخواهم گفت.
از امروز کاستی های رفتاری ام را با دروغ نمی پوشانم بلکه رفتارم را اصلاح خواهم کرد.
از امروز دروغ نخواهم گفت چون زیباترین و لطیفترین راز خلقت راستی و راستگویی است

.

علایم:[/

افراد دروغگو معمولا از نظر نوع رفتاري با يكديگر شباهت بسياري دارند كه دانستن برخي از خصوصيات به ما كمك مي كند كه تا حدودي انسان دروغگو را بشناسيم برخي از علائم و روشهايي كه باعث شناخت دروغگو مي شود عبارتند از :

1)چشمان كساني كه دروغ مي گويند يا بازتر از حد معمول است يا دائما چشمهاي آنان به نقاط مختلف حركت مي كند. در عين حال آنها معمولا از نگاه مستقيم به شما احساس ناراحتي مي كنند و سعي مي كنند مستقيما به شما نگاه نكنند .

گاهي اوقات افراد دروغگو بخشي از صورت يا دهانشان را هنگام حرف زدن مي پوشانند.

2)وقتي از آنها سوال مي شود دماغ يا گوششان را به حالت عصبي مي خارانند.

3)فرد دروغگو معمولا هنگام حرف زدن حركت اضافي زيادي از خود بروز مي دهد.

4)در هنگام حرف زدن زياد تپق مي زنند و اشتباهات فراوان گفتاري را سعي مي كنند به گونه اي بپوشانند.

5)آنها هميشه كلي گويي مي كنند و بارها اين كليات را تكرار مي كنند و با اين كار تلاش مي كنند تا خودشان را قانع كنند.

6)آنها سعي مي كنند به گونه اي گيج و مبهم سخن بگويند و با اين كار به شما اجازه نمي دهند تا حرفهاي آنان را تجزيه كنيد.

7)هنگامي كه سعي داريد در مورد موضوع مورد بحث از آنها سوال كنيد بلافاصله موضوع بحث را عوض مي كنند.

8)حتي سوال شما را متوجه شوند چنين وانمود مي كنند كه سوال شما را نشنيده اند و با اين كار به بحث خاتمه مي دهند.

9)اگر مي خواهيد مطمئن شويد که او دروغ كفته است چند روز بعد راجع به موضوعي كه در مورد آن دروغ گفته است از او سوال كنيد تا برايتان يك داستان با مظالب متفاوت تعريف كند.

10)اگر قدري به صحبت آنها شك داريد شما را متهم به بي اعتمادي مي كند و خيلي سريع با اين كار به بحث خاتمه مي دهد.

11)آدم هاي دروغگو معمولا پر حرف هستند و در مورد هر چيزي اظهار نظر مي كنند.

12)افراد دروغگو معمولا كساني هستند كه در زندگي شخصي يا خانوادگي دچار مشكل هستند. پس در مورد حرفهاي چنين افرادي بيشتر دقت نماييد.

13)خنده هاي بي دليل و بي گاه در هنگام صحبت كردن يكي ديگر از علائم افراد دروغگو است.

14)آدمهاي دروغگو هميشه سعي مي كنند حرفهاي زيبا و جذاب به زبان بياورند و با اين كار مي خواهند امكان كشف حقيقت را از ما سلب كنند.

نكته پاياني اين كه اگر چه كه شايد افراد دروغگو در كوتاه مدت بتوانند حقيقت را از ديگران پنهان كنند اما زمان باعث خواهد شد كه هميشه افراد دروغگو رسوا شوند و هيچ وقت حقيقت پنهان نخواهد ماند, اگرچه شايد مدت زمان طولاني پنهان بماند .

منبع:2roogh.comبا ویرایش

[سارا بانو]

سلام:
در ادامه مبحث دروغ یک تحقیق جالب را که به صورت تلفنی انجام شده و در سطح شهر تهران بوده را قرار میدم که نتایج اون برای خود من بسیار جالب بوده است....من نتایج را تنها با نمودار ها نشان می دهم و متن مقاله را قرار نمی دهم....به نظر خودم نمودارها به اندازه کافی گویا نتایج هستند.
امیدوارم شما هم لذت ببرید:

مدیر طرح: سرورالسادات هاشمی
همکاران: فریده حیدرنژاد، فریده درفشی، سیامک کفایی، سمیه گایگانی، شبنم چهره

***کلیات تحقیق

در این گزارش با به کارگیری نظرسنجی تلفنی و بدست آوردن آمارها، پردازش و تحلیل علمی آنها، سعی شده است تا به دیدگاه پاسخگویان نسبت به دروغ و انگیزه‌های دروغ‌گویی در جامعه دست یافت. این گزارش حاصل جمع آوری پاسخ 1200نفر از مردم تهران به پرسشنامه تهیه شده توسط واحد نظرسنجی تلفنی مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ای موسسه همشهری است. این افراد به صورت تصادفی و بر اساس مراجعه به فهرست شماره تلفن ها (از 22000000 الی 88999999) انتخاب شدند. در این گزارش نظر کسانی که تمایل به پاسخگویی به تمام پرسش های تحقیق را داشته اند، منعکس شده است.

***اهداف تحقیق

هدف کلی این تحقیق دستیابی به مجموعه اطلاعات و پاسخ هایی است که پاسخگویان در مورد میزان دروغ‌گویی در جامعه و چرایی وجود این معضل در اجتماع بیان کرده اند .

***روش نظرسنجی

در این پژوهش، از نظرات عامه مردم به صورت تلفنی (نظرسنجی تلفنی) به روش پیمایشی و نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. عددهای داخل جدول گرد شده است.

***جامعه نمونه

در این تحقیق نمونه آماری شامل 1200 نفر از مردم تهران است لازم به ذکر است که از این تعداد62 درصد زن و38 درصد مرد هستند.

***زمان اجرای نظرسنجی

این نظرسنجی از تاریخ 2 تا 5 تیرماه 1386 توسط گروه نظرسنجی مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ای روزنامه همشهری انجام شده است.

***پرسشنامه نظرسنجی

1.جنس
2. سن
3. تحصیلات
4. به نظر شما همیشه باید راست گفت؟
5. - در چه مواردی می‌شود راست نگفت ؟
6. آیا در جامعه ما دروغ گفته می شود؟
7. به نظر شما چند درصد مردم دروغ می‌گویند؟
8. چرا مردم دروغ می گویند؟
9. مردها ممکنه بیشتر درباره چه موضوعاتی دروغ بگن؟
10. زنها ممکنه بیشتر درباره چه موضوعاتی دروغ بگن؟
11. بزرگترین دروغی که شنیدید از کی بوده؟
12. برای برچیده شدن دروغ از جامعه چه میتوان کرد ؟

***نتایج:

منبع:
http://www.hccmr.com/news-363.aspx

ببخشید این آخری جا مونده بود!!!!!!

[سارا بانو]

سلام:
این هم از اخرین قسمت مقاله دروغ که بررسی درمان خواهد پرداخت....
نمی دانم تا چه میزان این تاپیک کامل شد و به همه جوانب پرداخت....اگر چیزی جا مانده و از دید من پنهان مانده خوشحال میشم دوستان در ادامه قرار بدهند....
من بیشتر مخم!!! یاری نمیده .......

درمان دروغ:

با توجه به عواملى که در ایجاد دروغ و ریشه دار ساختن آن مؤثر است، راه درمان آن نسبتاً روشن خواهد بود و به طور کلى براى درمان این انحراف اخلاقى، باید از این طرق اقدام نمود.

1 - قبل از هر چیز باید انسان‏هاى دروغ‏گو را به عواقب دردناک و آثار سوء معنوى و مادى و فردى و اجتماعى این رذیله زشت متوجه ساخت و با تدبیر و تفکر در آیات قرآن مجید و سخنان پیشوایان بزرگ دین (ع) مى‏توان فهمید که منافع فرضى و خیالی دروغ هرگز نمى‏تواند با آن همه مفاسد برابرى نماید.

هم چنین باید متوجه بود که اگر دروغ در پاره‏اى از موارد نفع شخصى هم داشته باشد نفعش آنى و بسیار زودگذر است؛ زیرا هیچ سرمایه‏اى براى یک انسان در اجتماع - در هر شرایط و هر مقامى - بالاتر از سرمایه اعتماد و اطمینان مردم نسبت به وى نیست که بزرگترین دشمن آن همین دروغ است.

2 - یکى دیگر از مؤثرترین طرق درمان دروغ، پرورش شخصیت در افراد است؛
زیرا یکى از عوامل مهم روانى دروغ، احساس حقارت و کمبود شخصیت است و در حقیقت دروغ گفتن یک نوع عکس‏العمل براى جبران این موضوع است.
اگر مبتلایان به دروغ احساس کنند صاحب نیروها و استعدادهایى در درون خود هستند که با پرورش آن‏ها مى‏توانند ارزش و شخصیت خود را بالا ببرند، نیازى به توسل جستن به دروغ براى ایجاد شخصیت قلابى در خود نمى‏بینند. به علاوه این که انسان باید بداند که ارزش اجتماعى انسان راستگو که با این فضیلت اخلاقى توانسته است جلب "اطمینان عمومى" را بکند مافوق تمام ارزش‏ها است.
چنین کسى نه تنها در نظر مردم شخصیت دارد، بلکه در پیشگاه خداوند مقامى در ردیف شهدا و پیامبران الهى دارد؛ زیرا در قرآن مجید مقام راستگویان در ردیف مقام پیامبران و شهداى راه حق ذکر شده آن جا که مى‏فرماید: "و من یطع الله و الرسول فاولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین و الشهداء و الصالحین و حسن اولئک رفیقا": (و کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند ( در روز رستاخیز ) همنشینى کسانى خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنان تمام کرده، از پیامبران و صدیقان و شهداء و صالحان و آن‏ها رفیق‏هاى خوبى هستند). (4)
"راغب اصفهانى" در کتاب مفردات خود چند معنا براى "صدیق" نقل کرده است که همه گواه این حقیقت است:
الف) کسى که زیاد راست مى‏گوید.
ب) کسى که هرگز دروغ نمى‏گوید.
ج) کسى که در سخن و عقیده راست گو است و عملش گواه صدق است.

3 - کوشش براى تقویت پایه‏هاى ایمان به خدا در دل مبتلایان به دروغ و توجه دادن آن‏ها به این حقیقت که قدرت خدا مافوق تمام قدرت‏ها است و قادر بر حل تمام مشکلاتى است که افراد ضعیف الایمان به خاطر آن به دروغ پناه مى‏برند. "راست گویان" تکیه‏گاهشان در برابر حوادث گوناگون، خدا است و افراد دروغ گو در این موارد تنها هستند.

4 - باید انگیزه‏هاى دروغ و ریشه‏هاى این انحراف اخلاقى از قبیل طمع، ترس، خودخواهى، حب و بغض‏هاى افراطى و امثال آن را در افراد خشکانید تا این رذیله خطرناک زمینه مساعد براى نشو و نماى خود در وجود انسان پیدا نکند.

5 - باید محیطهاى تربیتى و معاشرتى مبتلایان را از وجود افراد دروغ گو پاک کرد تا تدریجاً طبق اصل تأثیر پذیرى، محیط وجود آن‏ها از این رذیله ( دروغ گویى ) پاک گردد.
این موضوع به قدرى مهم است که در دستورهاى تربیتى اسلام از على (ع) نقل شده است که فرموده: "لا یصلح الکذب جد و لا هزل و لا ان یعد احدکم صبیه ثم لا یفى له؛(5)شایسته نیست دروغ گفتن - خواه شوخى یا جدى "و نیز شایسته نیست یکى از شما به فرزندش وعده‏اى بدهد سپس وفا نکند.

برای جبران دروغ مانند گناهان دیگر باید توبه کرد. وتوبه آن است که علاوه بر ندامت قلبی ، انسان تصمیم بگیرد که دیگر آن را تکرار ننماید.

اما راههاي درمان دروغ :

براي درمان دروغ , بزرگان ما دو راه علمي و عملي را سفارش مي کنند .

درمان از طريق علمي
, با مطالعه ي آيات و احاديث وارده و کتب اخلاقي که در زمينه ي مذمت دروغ نگاشته شده , حاصل مي شود . وقتي انسان به محروميتها و خسارات ناشي از اين صفت مي انديشد , مي تواند با سعي و تلاش و تمرين اين صفت زشت را از خود دور کند .
ياد آوري مداوم پيامدهاي دروغ – محروميت از هدايت الهي , ناتواني از چشيدن طعم ايمان , قرار گرفتن در زمره ي کفار و منافقان , سقوط در آتش جهنم و ... – انسان دروغگو را در درمان , کمک مي کند .

آية الله مجتبي تهراني در زمينه ي درمان عملي دروغ مي فرمايند : يکي از مهمترين روشهاي عملي در درمان دروغ آن است که انسان پيش از آنکه کلمه اي را بر زبان بياورد , درباره ي درستي يا نادرستي آن بيانديشد , و به آثار و عواقب آن توجه کند .....

شيوه ي ديگر در درمان عملي دروغ آن است که از معاشرت با دوستان دروغگو بپرهيزد ؛ چرا که بسياري از زشتيها در اثر رفت و آمد و همنشيني با انسانهاي ناصالح پديد مي آيد و به عکس , بسياري از زيبائيهاي اخلاقي هم در همنشيني با خوبان و صالحان پديدار مي شود .
پسر نوح با بدان بنشست خاندان نبوتش گم شد
سگ اصحاب کهف روزي چند پي نيکان گرفت و مردم شد (3)

راه ديگر , قرار دادن تنبيه شرعي در صورت دروغ گفتن است . براي مثال : مي توانيد با هر بار دروغ گفتن مبلغي را به عنوان صدقه کنار بگذاريد و يا فرداي آن روز را روزه بگيريد .
دعا و نيايش و زاري به درگاه الهي و توسل به حضرات معصومين , بخصوص امام زمان ( عج الله تعالي فرجه الشريف ) و تلاوت روزانه ي آيات قرآن کريم و تفکر در آن , بسيار مؤثر است .
بي شک اگر راهکارهاي ارائه شده را بطور مداوم انجام دهيد , پس از مدتي خواهيد ديد که بطور کلي اين صفت را ترک کرده ايد .

انشاءالله

منابع:2roogh.com
(1)اخلاق الهي / آفات زبان / آية الله مجتبي تهراني
(2) تفسير نمونه / ج 11 / ص 412 تا 415
(3) اخلاق الهي / آفات زبان / آية الله مجتبي تهراني

و این هم پایان.....
امیدوارم این سری مقالات ارشیو خوبی برای این موضوع بوده باشند....
و در آخر:
باز هم:

بیایید هر روز با هم تکرار کنیم


از این پس بزرگترین گناه را دروغ گویی می شمارم.
از این لحظه تحت هیچ شرایطی دروغ نخواهم گفت.
از امروز دروغ گو را از خود خواهم راند.
از امروز دوستان و آشنایانم را به راست گویی دعوت خواهم کرد.
از امروز روحم را با دروغ نخواهم آزرد.
از امروز درباره خود به دیگران دروغ نخواهم گفت.
از امروز کاستی های رفتاری ام را با دروغ نمی پوشانم بلکه رفتارم را اصلاح خواهم کرد.
از امروز دروغ نخواهم گفت چون زیباترین و لطیفترین راز خلقت راستی و راستگویی است

[سارا بانو]

**سلام:
چون نفاق هم نوعی دروغ است .این مطلب را در ادامه مطالب دروغ قرار می دهم..امیدوارم هیچ زمان اسیر دروغگویان و نفاق گران نیافتید...

بسم الله الرّحمن الرّحيم

آيا تا به حال با کسي در دوستان يا آشنايان برخورديد که در باطن حرفي را بزند اما در ظاهر چيز ديگري بگويد؟
مثلا از شما متنفر باشد و در ظاهر با شما به گرمي سلام و عليک کند؟
آيا شما به عنوان انسان آزاده از اين افراد بيزار نيستيد؟
همه ي ما انسان هستيم چه ديندار باشيم چه بي دين اما اين را مي دانيم که نفاق و منافق به چه اندازه مايه ي تنفر است.

« يَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ »
«مي­گويند آنچه را که در دلهايشان نيست » (آل عمران 167)


افراد منافق از نشانه هايي که دارند خود را نشان مي دهند هرچقدر هم که زيرک باشند:

*به آنچه که از آن به حق مي گفتند اما بر خلاف آن عمل مي کنند
*در حرف هايشان سوگند دروغ ياد مي کنند
*خودشان را بالاتر از افراد ديگر مي دانند
*ديگران را به تمسخر مي گيرند


علاوه بر صفات آشکار که در بالا ذکر شد برخي صفات ناپسنديده و زشت ديگري هم دارند:

*اينگونه افراد ظاهري بسيار آراسته و زيبا دارند و وقتي کسي با آن ها حرف ميزند حرف هاي دروغش را بدليل چرب زباني فرد منافق و ظاهرش باور مي کند.
*افراد را ذليل و خوار تصور مي کنند و خود را بزرگ مي پندارند.
*اين افراد همگان را از کار هاي نيک باز مي دارند و به منکر سوق مي دهند و اگر از آن ها دليل را بپرسيد احتمال دارد بگويند من در راه اسلام امر به معروف و نهي از منکر کرده ام.
*اين افراد خود گناه کار هستند.

*به هيچ وجه حاضر به کمک به محرومان نيستند و ديگران را به آن دعوت مي کنند براي مثال مي گويند فلان امام معصوم گفته است اگر به اين ها کمک نکنيد کم کم جامعه نجات پيدا مي کند و يا اگر به اين ها کمک کنيد گناه انجام داديد و حتي به آنان افتراح مي بندند و مي گويند اگر به فلان محروم کمک کنيد در گناه آنان که ناشي از فقر است کمک کرده ايد. در حالي که اين حرف ها با کمي فکر کردن کاملا خنده دار و کمي ناراحت کننده هستند و جاي تاسف دارد.
*آن ها خدا را فراموش مي کنند و آثار اين فراموشي در زندگي آنان کاملا ديده مي شود.

منافقان و درويان در نفاق مشترک هستند و عقايد و کارهاي مشترکي دارند که از بدترين گناهان محسوب مي شود:

عقايد اين افراد به گونه اي است که در باطن از حق بيزار هستند اما در ظاهر با افراد مومن و کساني که در فعاليتهاي مسلمانان مانند ذکات و ... است همکاري مي کنند اما در جايي ديگر و زماني ديگر وقتي که همه آن را به عنوان فردي راستگو مي شناسند چنان صدمه اي را به مردم ميزنند که نتايج آن تا بعد هم خواهد رفت.
خداوند به چنين افرادي در قرآن کريم مي فرمايد:

« إِنَّ الْمُنافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّار»(نساء 145)
«منافقان در پايين‏ترين دركات دوزخ قرار دارند و هرگز ياورى براى آنها نخواهى يافت!»

از آيه ي 145 نساء متوجه مي شويم که اين افراد از کافران به مراتب خطرناک تر هستند.

اين افراد بسيار در نمازهاي جماعت شرکت مي کنند و با مردمان در اين امر شريک مي گردند. آنقدر که حتي همه او را به پاکي قبول دارند. چنين افرادي در تاريخ به امامان هم آسيب فراواني زدند همچون افراد منحوسي که در کشتن امامان دست داشتند.

شرح منافقان در هنگام نماز خواندن و انفاق کردن از جانب پروردگار:
« وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ كُسالى‏ وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَِ »
«هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اينكه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدند، و نماز بجا نمى‏آورند جز با كسالت، و انفاق نمى‏كنند مگر با كراهت!» (آيه ي 54 سوره ي توبه)


مومنان و منافقان در معاد:

« وَ لكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ »
«ولى شما خود را به هلاكت افكنديد»

« وَ تَرَبَّصْتُمْ ِ»
«انتظار (مرگ پيامبر را) كشيديد»

« وَ ارْتَبْتُمْ »
«و (در همه چيز) شكّ و ترديد داشتيد»

« وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمانِيُّ حَتَّى جاءَ أَمْرُ اللَّهِ »
« وآرزوهاى دور و دراز شما را فريب داد تا فرمان خدا فرا رسيد»

« وَ غَرَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ »
«شيطان فريبكار شما را در برابر (فرمان) خداوند فريب داد»



اصلاح منافقان:

*هرگز با آن ها به نحوي رفيق فابريک نشويد
*به آن ها درباره ي خوبي ها و حقيقت با نحوي صحيح صحبت کنيد
*آن ها را بيم دهيد و به آن ها بگوييد که شما از کافران و ستمکاران هم بدتر هستيد

اين افراد جايگاهي بد در جهنم دارند.


هميشه از منافقان دور باشيد.

منبع:سایت نورآسمان

[سارا بانو]

بترسیم از این‌که تهمت بزنیم و دروغ بگويیم!

همراهان دل؛

[color=#1E90FF]
استادان موفقیت همیشه نصیحت می‌کنند که در مورد دروغ و دروغگو و تهمت و تهمت‌زن هر چه می‌توانیم کمتر صحبت کنیم. آنها می‌گویند حرف زدن در مورد این چیزها باعث می‌شود که آنها بیشتر جان بگیرند و بیشتر ریشه بزنند و بیشتر به خودنمایی بپردازند. من هم قصد ندارم در مورد دروغ و تهمت و کسی که از این ابزارها استفاده می‌کند، صحبت کنم. بلکه می‌خواهم امروز به شما عزیزان نصيحتی کنم که اگر همین الان آن را آویزه گوش نسازید چه بسا فردا بسیار دیر باشد.

همراهان خوبم! اگر همین الان به شما بگویند که در جایی که نشسته‌اید یک مار دیده شده چه می‌کنید؟ طبیعی است که می‌ترسید و سعی می‌کنید به جای امنی بروید. اگر به شما بگویند چند ساعت دیگر قرار است زلزله بیاید چه می‌کنید؟ کاملا مشخص است که همه به فضای آزاد فرار می‌کنیم و سعی می‌کنیم تا توان داریم خود و عزیزانمان را از کانون زلزله دور سازیم. ما می‌دانیم مار هر که را نیش بزند با عذاب و درد می‌میرد و زلزله وقتی می‌آید سازه‌های سست و ضعیف را نشانه می‌گیرد. ما چون خطر مار و زلزله را می‌دانیم از آن می‌ترسیم و می‌گریزیم.
حال سوال این است که وقتی دین برتر اسلام صریحا انسان‌ها را از دروغ و تهمت برحذر داشته باز خیلی‌ها راحت و بی‌خیال و آسوده و مهم‌تر از همه بی‌آن‌که بترسند مثل آب خوردن دروغ می‌گویند و به انسان‌های شریف تهمت و افترا می‌بندند. به راستی چرا هیچ ترس و وحشتی از این اعمال ناپسند و زشت در دل دروغگویان و تهمت‌زنان نیست که به وقت دروغ گفتن و تهمت زدن این‌قدر راحت و آسوده عمل می‌کنند و وقتی بر آنها ثابت می‌کنی که حرفشان درست نيست، فقط می‌گویند اشتباه کردیم و خیال کردیم و گمان بردیم و فکر کردیم و... حال مگر چه شده است؟

به راستی اگر مانند قضیه گزیده شدن توسط مار و یا زیر آوار ماندن به وقت زلزله، هر که دروغ می‌گفت و تهمتی می‌زد فورا و در همان لحظه به صورت مشخص مجازات می‌شد شاید دیگر کسی به سمت دروغ و تهمت نمی‌رفت و همان‌طور که از مار و زلزله می‌گریخت از دروغ و افترا نیز فرار می‌کرد. اما این اتفاق به ظاهر نمی‌افتد و همین نادیدنی بودن مجازات ومکافات دروغ باعث می‌شود که دروغگویان بی‌شرمانه به ناراستی خویش ادامه دهند و تهمت‌زنندگان بی‌واهمه زبان به بدنام‌سازی خوشنام‌های عالم باز كنند.

بیايید از دروغ و تهمت بترسیم و به خاطر همین ترس و وحشت هرگز و هیچ‌وقت به سمت آن نرویم. داستان پینوکیو وقتی دروغ می‌گفت و دماغش بزرگ می‌شد داستان دروغی نیست. شاید بینی انسان به وقت دروغ بزرگ نشود، اما دلش سیاه می‌شود و چهره‌اش کریه و حرکاتش زشت و حرف‌هایش ناخوشایند. اینها واقعیتی است که باید از آن ترسید.

شاید اگر همین الان زبان به تهمت و افترای فرد پاکدامنی بگشايیم به ظاهر اتفاقی برایمان نیفتد اما شک نداشته باشید که بلافاصله در همان لحظه چشم دلمان سیاه می‌شود و شوربختی و نکبت زندگیمان را فرامی‌گیرد.
تردید نداشته باشید که هیچ انسانی از طریق دروغ و فریب و تهمت و دورویی به مراتب عالی معرفت و موفقیت نرسیده است و همه انسان‌های متعالی و فرزانه روزگار، از همان ایام قدیم گرفته تا آینده دور، انسان‌های شریفی بوده‌اند که همواره در زندگی خود از دروغ و تهمت ترسیده‌اند و از آن گریخته‌اند.


عزیزان من به خاطر داشته باشید که برای جبران یک تهمت و دروغ بعضی مواقع مجبور خواهیم بود که از همان لحظه دروغ گفتن تا ابد به هر کسی که آن را مستقیم یا با واسطه شنیده است مراجعه کنیم و به او حقیقت را بگويیم و این کار خیلی مواقع غیرممکن است. به همین دلیل باید تا ابد سنگینی کار خطایی را که انجام داده‌ایم بر دوش بکشیم و به راستی کدام آدم خردمندی است که از این بار سنگین ابدی وحشت نکند و از آن نگریزد؟
من طبق توصیه بزرگان معرفت و موفقیت هیچ‌گاه از دروغگو و تهمت‌زن صحبت نخواهم کرد. چرا که نمی‌خواهم با این کار به دروغ و تهمت انرژی زنده ماندن بدهم و به گسترش و شیوع آن کمک کنم. بلکه فقط می‌خواهم به شما عزیزان بخش دوم توصیه بزرگان دین و معرفت را یادآورشوم که:

"همراهان خوبم همان‌طور که از مار گزنده و سیل و زلزله فرار می‌کنید، از دروغ بستن به ديگران و تهمت زدن دوري كنيد كه جبران گناه بسيار سخت و گاهي وقت‌ها غيرممكن است.
در حديثي از معصوم(ع) نقل به مضمون آمده است: "حرمت آبروي مومن، از حرمت خانه كعبه بالاتر است."

راستی و پاکدامنی سزاوار شما باد

منبع:گروه تالاب
نویسنده:احمد حلت