از نظر متخصصين، درصورتي که مادر پس از زايمان دچار مشکل خاصي نباشد، بهتر است حدودا ً دو هفته، جهت پيشگيري از ابتلا به عفونتهاي واژني و به ويژه دادن فرصت کافي براي حصول بهبودي بخيه ها و ورم احتمالي صبرکرد. اما علاوه بر نظر پزشک متخصص، زن خود با توجه به شرايط جسمي و نيز روحي مي تواند زمان برقراري رابطه جنسي را تشخيص دهد. در اغلب موارد وضعيت روحي و به ياد داشتن لحظه زايمان و ترس از يک بارداري مجدد در تمايلات جنسي او تأثير منفي به جاي مي گذارند.
بدين منظور بهترآن است که زوجين از يک روش مطمئن بارداري پيروي نمايند. علاوه بر اين، يکي از عوامل مؤثر ديگر در عدم تمايل مادر به برقراري رابطه جنسي، خستگي او در اثر مسئوليت هاي جديد و رسيدگي به امور نوزاد است. به هر حال، همسر بايستي شرايط زن را درک نموده و صبر و بردباري را پيشه کند. از سوي ديگر، ابراز محبت و کمک به بازگشت آرامش به زن پس از زايمان ، خود مي تواند عامل مؤثري در بيدار شدن تمايل جنسي زن باشد. اما در صورتي که اين مسئله مشکلي را در رابطه زن و شوهر ايجاد مي کند، بهترين راه گفتگو في ما بين و مشورت با پزشک است.
منبع: کتاب کودک من
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)