پسر 5 ساله پرخاشگر...

[درياي آبي]

سلام دوستان
من يه پسر 5 ساله دارم خيي پرخاشگره و كتك كاري ميكنه تو مهد كودك دوستاشو بدون دليل مي زنه. خيلي راه ها رو امتحان كردم تشويق تنبيه ... ولي هنوز نتيجه اي نگرفتم. مي تونيد كمكم كنيد؟

[elina]

سلام عزیز
محیط خونه رو به دور از اضطراب و هر گونه تنش قرار بدید و
اول اینکه وقتی با داد و بیداد چیزی رو از شما خواست به هیچ عنوان به اون ندید. وقتی داد زد اصلا" بهش نگاه نکنید.
دوما" روزی که داد زده اونو از چیزی محروم کنید مثل پارک یا بازی با دوستاش.
وقتی هم که کاری رو با روش درست انجام داد اونو جایی ببرید که دوست داره یا اجازه بدید کاری رو انجام بده که دوست داره.

[ani]

درياي آبي فكر نمي كنيد پرخاشگري بچه ، علتش به روابط شما و همسرتان و مسائل جاري درون خانه ارتباط داشته باشد ؟!

[درياي آبي]

از اينكه جواب دادين متشكرم
elinaي عزيز امتحان كردم جواب مي ده امايكي دو روز...
آني عزيز شايد اين مسئله دليل رفتارش شده اما من مدتهاست كه خيلي آروم هستم شايد بيش از يكساله.
در اينكه خيلي مسائل ناراحتم ميكنه (كه اونهم اونقدر نقشه ميكشم و كار ميكنم كه حلش كنم)شكي نيست ولي الان تنش تو خونه وجود نداره حداقل بيشتر از خونه هاي ديگه نيست. ارتباط پسرم با من و پدرش هم خوبه ولي فوق العاده با خواهر بزرگترش كه خيلي هم دوستش داره متشنجه . بيخودي بچه ها را ميزنه اسباب بازي هاي جنگي دوست داره (فقط يه دونه داره حتي تفنگ نداره) بازي كامپيوتري جنگي نميكنه(اجازه نداره) خلاصه هر جور بگين سعي درآرامشش دارم خودم هم به نسبت كسب كردم چون ايمان دارم عدم آرامش مادر حتي اگه به ظاهر هم معلوم نباشه روح كودك را درگير مي كنه .
با مادرهاي ديگه كه مشورتكردم ديده ام بعضي بچه ها كه در محيطي از ابتدا آروم هم بودن اين رفتار ها را دارن بعضي ها هم برعكس
من خيلي رفتار هاي دوست داشتني را برا بچه هام تونستم آموزش بدم و خيلي كارهايي كه خوب نيست تونستم دور كنم اما اين مشكل پسرم همچنان لاينحله.

راستي
زياد داد نميزه گريه هم چون كاملا فهميده با اين روشها به جايي نميرسه فقط بيرون بچه ها رو ميزنه

[آرزو]

سلام

لطفا پاسخ من را به معنی آنکه فرزند شما دچار این بیماری هست تلقی نکنید فقط جهت اطلاعات این مطالب را در اینجاقرار دادم چون یک مادر هستید و به همه اطلاعات در این موارد دقت میکنید خواندن این متن را برای شما بی ضرر میدانم .

اوتیسم autism

توسط انجمن روانشناسي آمريكا مشخص شده اند . در بيماري هاي طيف پي دي دي ، اُتيسم بيشترين تعداد را دارا مي باشد كه تقريبا بين 2 تا 6 كودك از هر 1000 كودك به آن دچار مي شوند . اين بدين معنا است كه در كشوري مانند ايران با جمعيت حدود 70 ميليون نفر احتمال مي رود حدود 280 هزار بيمار اُتيستيك وجود داشته باشند و فراموش نكنيد كه اين تعداد هر روز در حال رشد مي باشد . طبق مطالعات انجام شده توسط وزارت آموزش و ساير سازمان هاي دولتي آمريكا ، اُتيسم در اين كشور با نرخ رشدي برابر با 10 تا 17 درصد در حال ازدياد است . در ساير كشورها نيز مانند كشور ما اين بيماري در حال رشد نگران كننده اي است كه متأسفانه حركت جدي از طرف سازمانهاي مسئول در جهت شناساندن اين بيماري به جامعه و موارد لازم انجام نشده است .

اُتيسم در سراسر دنيا ديده ميشود و فقط در پسران بيشتر از دخترها مشاهده شده است . به عبارت ديگر نژاد ، مكان زندگي ، ميزان سواد ، وضعيت مالي ، نوع اعتقاد ، شيوه زندگي ، و ... هيچكدام تأ ثيري در شانس بروز اُتيسم ندارند


نشانه هاي عمومي بيماري اُتيسم :

اُتيسم را مي توان يك بيماري با طيف گسترده معرفي كرد . اين بيماري ميتواند نشانه هاي فراواني داشته باشد كه توسط اين نشانه ها اُتيسم را مي توان از درجات خفيف تا شديد درجه بندي كرد . ممكن است دو كودك كه يك تشخيص براي آنها داده شده است ، از نظر رفتاري با هم تفاوت نشان بدهند واز نظر مهارت ها نيز با هم تفاوت داشته باشند .ممكن است والدين كلمات متفاوتي را در رابطه با بيماري اين كودكان بشنوند مانند شبه اُتيسم ، متمايل به اُتيسم ، طيف اُتيسم ،اُتيسم با عملكرد بالا و پائين ، با توانائي بالا و پائين . والدين بايد توجه داشته باشند كه مهمتر از عنوان بيماري ، پرداختن به درمان آن است . بايد در نظر داشت كه اين كودكان با درمان مناسب و به موقع مي توانند مطالب را بياموزند ، رفتارهاي درست را از خود نشان داده و در آينده مانند افراد عادي زندگي كنند . اما بدست آوردن اين اهداف مستلزم درمان به موقع و درست ، تحمل مشكلات و سختي هاي مربوط به اين درمان است .

.بعضي از اين كودكان ممكن است كه از نظر گفتاري تأخير كمي داشته و بتوانند با كمي كمك، ارتباط كلامي مناسبي را با ديگران بر قرار كنند ولي همين كودكان ممكن است از نظر ارتباطات اجتماعي رفتار مناسبي را از خود نشان ندهند . گاهي اين كودكان براي شروع صحبت و تبادل كلامي ممكن است مشكل داشته باشند . افراد اوتيستيك معمولا در مكالمات ، يكطرفه رفتار مي كنند يعني فقط در رابطه با چيزي كه خود علاقه دارند صحبت مي كنند و از صحبتهاي طرف دوم چيزي نمي فهمند . در بعضي از اين كودكان خشونت و خود آزاري نيز مشاهده مي شود . در افراد اُتيستيك ممكن است رفتارهاي زير نيز بروز كند :

1- اصرار بر يكنواختي و مقاومت در برابر تغييرات.

2-در بيان نياز هاي خود دچار مشكل هستندو به جاي استفاده از كلمات از اَداها و اشاره استفاده مي كنند .

3-تكرار كلمات ،خنده نابجا ، گريه بي مورد ، نشان دادن استرس و نگراني بي علت .

4-ترجيح مي دهند كه تنها باشند.

5-پرخاشگري

6-به سختي با ديگران رابطه برقرار مي كنند .

7-دوست ندارند كه كسي را بغل كنند و يا اينكه كسي آنها را بغل كند .

8-تماس چشمي ندارند و يا اينكه بسيار كم است .

9-با روشهاي معمول آموزشي نمي توانند چيزي بياموزند.

10-بازي هاي غير عادي انجام مي دهند.

11- اشياء در حال چرخش را دوست دارند و خود نيز سعي مي كنند اشياء را به حالت چرخش در بياورند .

12-دلبستگي غير عادي به بعضي از اشياء پيدا مي كنند .

13-از نظر احساس درد حساسيت بالاتر و يا پائين تري نسبت به افراد عادي دارند .

14-ظاهراً از چيزي نمي ترسند .

15-از نظر فعاليت هاي فيزيكي ، فعاليت زيادتر و يا كمتري نسبت به كودكان سالم دارند .

16-حركات بدني آنها به صورت نرم و عادي نيست .

17-اگرچه آزمايشات شنوائي بر روي آنها سالم بودن شنوائي آنها را ثابت مي كند اما در برابر نام خود و دستورات كلامي خود را بي تفاوت نشان مي دهند .

[ani]

حتي اگر رابطه پدرو مادر با هم مهربان نباشد بچه ها اين را خوب حس مي كند . فضاي آرام به ظاهر به دور از تشنج را بچه ها خيلي خوب مي فهمند ولي برايشان گاهي معناي آتش زير خاكستر را دارد كه هر آن ممكن است آتش زبانه بكشد و ...
شايد بچه شما استرس دارد و از چيزي و يا مسئله اي نگران است .

[درياي آبي]

سلام دوستان مهربان
آرزو جان متشكرم از اين ماماناي حساس نيستم كه تا كسي حرف بيماري مي زنه بهم بر بخوره ولي يه موفعي دخترم كمي استرس داشت وتحت نظر يه روانشناس كودك بود بالطبع پسرم رو هم ميديد نه پسر من هيچ كدوم از رفتارهارا نداره حتي مدتي به هايپر اكتيو بودنش شك كردم كه اونهم نبود از نظر يك متخصص هوشش نزديك به نابغه است (نزديك يعني درصد هوشي نزديكه) هيچ كدوم همديگه را نمي شناسيم دليلي هم نداره كه متن بخوام بگم مثلا تيز هوشه و... مثلا سر كلاس شطرنج اصلا نميشينه فقط ميدوه ولي در كمال ناباوري من و معلمش كاملا ياد گرفته شرايط محل زندگي من جوريه كه همه تنهائيم و استرس اغلب بچه ها تو يه سن خاص دارن.

آني خانم كاملا حق با شماست پسرم كاملا درك ميكنه حتي باباش لحنش كه شايد هم از رو خستگي باشه كمي فرق ميكنه زود مياد و عكس العمل نشون ميده كه دعوا نكنيد خوب همسر من اصلا كارهاشو بد نميدونه! حتي يكي دوبار تو محل كار براش مشكل پيش اومده بود از دست زمين وزمان ناراحت بود يعني اصلا قبح كارش براش روشن نيست! حتي ميگه اونهائيكه در محل كار برا من پاپوش ساختن!!!! خدا جوابشونو ميده! و اگه هر مشكلي هم براشون پيش بياد از دل خودش ميدونه! باور كن اون دختر خاص را يك قديس آسمانيميدونه و حتي اينكه خيلي از دستورات دين رو هم انجام نميده اصلا مهم نميدونه وميگه به دله!!
خوب با اين وضع از كاراش دست برئار نيست منهم كه ديگه علاقه اي بهش ندارم كه بخوام حرص بخورم ونا راحت بشم! احتمالا تا دو سه ماه ديگه هم مارو ترك ميكنه!

حالا با اين اوصاف من با بچه هام چه كنم كه آرامششو نو بدست بيارن.

[ani]

دريا آبي متاسفم از آنچه برايت در زندگي اتفاق افتاده . اگر واقعا همه ي راه ها را رفته و امتحان كرده اي كه مطمئنم اينگونه نيست . شما و همسرتا ن به مرحله سردي و بيتفاوتي نسبت به هم رسيده ايد كه متاسفانه در اين ميان تنها بچه ها آسيب مي خورند و متاسفم كه به شما بگويم بايد منتظر واكنشهاي ديگري از بچه ها باشي . خودت مي داني كه تجربه اش را دارم . سعي كن به خوبي مديريت كني ولي يادت باشد در اين ميان هيچگاه مسائل پدرشان و آن اتفاقاتي كه بين شما افتاد و احساس خودت نسبت به همسرت را دائم عنوان نكني تا بچه ها اجازه بي احترامي و شكستن تابو پدر را نيابند . چرا كه در آن صورت مشكلاتت هزار برابر خواهد شد .

[درياي آبي]

خوب حالا با بچه ها چه كنم؟
شما چه كردي ؟ الان خوبن؟مشكل من اينه كه همسرم مردي منفور در جامعه نيست بلكه 100% برعكس البته خودم هم بين همه شناخته شده ام يعني با جدايي اون ميره زير سوال نه من ولي اينا مهم نيستن بچه هام مهمند پيشنهادت چيه

[ani]

اگر جدا شدي و قطعا هم تصميم گرفتي كه جدا شوي كه به نظرم شايد بهتر بود راه هاي ديگر را امتحان كني تا به طلاق فكر كني ولي به هر روي شما خود بايد توان و انرژي كه مي خواهي براي زندگي ات بگذاري را بسنجي بايد با بچه ها خيلي قشنگ و درست صحبت كني و بگويي كه با پدرتان اين تصميم را گرفته ايم و حتي از آنها هم نظرشان رابپرس چون به هر حال آنها هم در اين ارتباط حق و سهم دارند و بگو در هر حالتي من و بابا در كنار شما خواهيم بود ولي مسئله اين است كه من و پدر هر چند شما دو نفر را خيلي دوست داريم ولي در كنار هم خوشحال نيستيم و مشكلاتي داريم و... اما به هيچ عنوان پدر را نزد بچه ها كوچك و حقير و مقصر نكن

و نكته بعدي اينكه بايد بداني بچه هاي طلاق هم بسيار آسيب مي خورند و در چند سال اول واقعا مشكلاتت زياد خواهد بود ولي اگر درست بر خورد كني مي تواني از ميزان آسيب كم كني تا به مرور متوجه مسئله بشنوند و جايگاه شان را پيدا كنند ولي هر اشتباه از طرف تو يا همسرت بچه ها را به سمت سواستفاده و تنش و تنفر هدايت مي كند .

در ضمن تا به حال چند بار در چند تاپيك مختلف ديده ام گفته اي دلت براي آن خانم مي سوزد . من اگر جاي تو بودم و با توجه به شرايطي كه داري اول از همه دلت به حال خودت و بچه هايت بسوزد و به فكر خودت باش .

واقعا نمي دانم تمام تلاش ات را از راه هاي اصولي و درست انجام داده اي كه تصميم به طلاق گرفته اي يا نه ؟! به هر روي من جاي تو بودم يك كوچولو ديگر براي زندگي ام و حفظ آن تلاش مي كردم و جا خالي نمي كردم . در ضمن اگر همسرت آن خانم را گرفته و كار از كار گذشته باشد و مطمئن به رابطه شان باشي كه ماندگار است طلاق بهترين راه است ولي در اكثريت مواقع مردان به سمت زن و زندگي اول بر مي گردند . كافي است كه بداني چه بايد بكني . منظورم از اين حرف اين نيست كه بي خيال بنشيني و منتظر بلكه اول از همه بايد در خودت انگيزه و عشق به همسرت را كه خيلي هم كار سختي است تزريق كني و كارهاي درست و اصولي انجام بدهي . خواهي ديد كه آن زن دوام نمي اورد و از زندگي ات هم بيرون مي رود . مگر اينكه برگ برنده هاي بسيار در دست داشته باشد و از توانايي هايش بيش از تو براي حفظ و نگهدار ي از همسرت بهره ببرد.

من جاي تو باشم يك يا علي اساسي مي گفتم و از همين امروز يك درياي آبي ديگر مي شدم

برو يكبار ديگر تاپيكي كه باز كردي و من آمدم و ميهمان تو شدم و سرگذشت زندگي ام را گفتم بخوان . ببين نواقص تو كجاست . دقت كن با دقت بخوان . آن زن نه شاخ دارد و نه دم بلكه جذابيت و توانايي و هوشي دارد كه از آن استفاده مي كند و تو اگر در زندگي اجتماعي ات موفق و عالي هم باشي ولي در زندگي با همسرت يك مثلث برمودا داري . برو رمز مثلث برمودا زندگي ات را كشف كن .
من مشكلات زيادي با بچه ها داشتم ولي بچه هاي خودم امروز به صراط مستقيم هدايت شده اند و دست از بازي برداشته اند چرا كه فهميده اند كه مامان عوض نشده ولي شرايط زندگي با پدرشان شرايط را به نحو محسوسي عوض كرد . امروز آنها مي دانند كه من خيلي جدي سر جاي خودم با اقتدار ايستاده ام ولي دختر همسرم هنوز مشگل دارد چرا كه پدر و مادر دائم همديگر را تخريب مي كنند و اين دختر علي رقم 24 سال سن كه بچه هم نيست اينها را بازي مي دهد و از آنها سو استفاده مي كند . البته شوهر من مدتي است كه ديگر وارد بازي هاي وي نمي شود و من به بهبودي شرايط آنها هم اميدوارم .

اين را هم بگويم كه ميزان آسيب ديدگي بچه هاي طلاق به مراتب و به صورت محسوسي از بچه هايي كه شرايط زندگي شما را دارند يعني ازدواج دوم كمتر است