سلام به دوستای مهربون همدردی
من این تاپیک رو باز کردم برای هشدار !
هشدار به کسانی که یه جورایی به همسرانشون دارن خیانت میکنن.
می خوام از عواقب این کار با کمک همه شما دوستان صحبت کنیم.
ببخشید اگه عامیانه صحبت می کنم ،اینها فقط تجربیات من هستند.
هر انسانی در زندگی یه روزی به خونه بخت میره ولی این به ظاهر ساده است و کاری تکراری که از زمان خلقت انسان انجام میشده .اما همه ما می دونم که بیشتر از نیمی از آرزوهای ما در ازدواج خلاصه میشه.
زمان ازدواج هر کدام از زوجین آینده خود را در کنار همسرشان می بینند و خوشبختیه خود را فقط درآن و با همسرشان می خواهند.پس چرا بعد از یک مدت زندگی خواسته قلبیه خود را فراموش می کنیم؟اگر از زندگی یا از معشوقه خود ناراضی هستیم ،اگر احساس می کنیم نیاز داریم به عاشق شدن و عاشق بودن چرا راه خیانت را انتخاب می کنیم؟چرا همسر خود را فراموش می کنیم ؟مگه این امکان وجود نداره که همیشه عشق را از همسر خود طلب کنیم؟ واقعا تمام وعده هایی را که به همسرمان ،به کسی که تمام رویاهایش را در ما جستجو کرده ،دادیم رو فراموش کردیم ؟مگه ما روز عقد عهد نکرده بودیم که همیشه در سختیها و مشکلات با همیم! پس چرا؟واقعا دیگه راهی جز خیانت برامون نمونده؟می دونید نتیجه این کار چیه ؟دیگر همسرمان ،شریک زندگیمان،شریک غمها و شادیهایمان ،حتی اگر با ما بمانند عاشق ما نخواهند بود و بعد از یک مدت ناراحتی و غم و اندوه فراوان ما را فراموش خواهند کرد چه در کنارمان باشند چه نباشند !پس بیاین خودمونو فریب ندیم.بدنبال هوای نفسمون نریم و همیشه عشق را در همسر خود بجوییم چون بعد از عشق به خدا ،نابترین و پاکترین عشق ،عشق به همسر است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)