شانس اخر

[علی80]

سلام .من خارج از ایران زندگی میکنم.الان 40 روزی است همسرم از خانه رفته و من جهنم را در زندگیم تجربه میکنم.ما 4 ساله پیش با هم ازدواج کردیم و بچه هم نداریم.من زندگی سختی برای او درست کردم واز این بابت دارم زجر میکشم.من تحملم نسبت به سختی کم بوده و در سختیها که در این 4 سال بیش از حد در زندگیمان وجود داشته ,او را ازار داده ام.من در دعوا ها به او بی احترامی کرده ام و گاهی او را زده ام و بیش از حد به جای او تصمیم گرفتم واو را محدود کرده ام.ولی عاشقانه او را دوست داشته و دارم و هر موقع در زندگیمان مشکلات کم تر بوده با تمام وجودم به او محبت کردم و عشق ورزیدم.اونم تو این زندگی ایراداتی داشته .اونم تو دعوا ها هیچ وقت کوتاه نمیامد و با جیغ زدنهای زیاد من را از کنترل خارج میکرد .و از اول هم خیلی سرد بود وهیچ چیز خوشحالش نمیکرد.من از کارهایی کردم خیلی پشیمانم و زنم و زندگیم را خیلی دوست دارم و فقط یک شانس برای جبران میخواهم ولی اون حاضر نیست ومیگه تو این 4 سال خیلی شانس داشتی وهدر دادی. ولی اون تا الان از پیشم نرفته بود که من کارهای خودم را ببینم و پشیمان بشم و خواهان یک شانس اخر باشم ولی اون قبول نمیکنه.ما تو این 6 هفته که زنم رفته تفریبا هر روز تلفنی با هم ارتباط داشتیم و 3/4 بار هم دیگه رو دیدیم.تو 4 هفته اولش فقط من زنگ میزدم وازش خواهش میکردم منو ببخشه ولی اون با پرخاش جوابم رو میداد و سعی میکرد با حرفهایش منو ازار بده ولی تو این 2 هفته اخر پرخاشش یک کمی کمتر شده ولی فقط میگه من دیگه حاضر نیستم با تو زندگی کنم وطلاقم رو میخواهم بگیرم و تو منو باید فراموش کنی .ومیگه من میخواهم تنها زندگی کنم واگر پشیمان شدم برمیگردم.و سعی میکنه من رو با حرفهایش تحریک کند که فکر کنم شخص دیگری میخواهد بیاید در زندگیش.خیلی عصبی شده و تو حرفهایش تعادل ندارد.به حرف خانواده من اهمیت نداد که منو ببخشه و خانواده خودش هم میگویند که خودش باید تصمیم بگیره.
خواهش میکنم منو راهنمایی کنید.

[ani]

سلام دوست من اول از همه به تالار همدردی خوش آمدید .


نباید فکر کنید که دنیا به آخر رسیده . مدتی رهایش کنید و به مسائل زندگی به نوعی دیگر بپردازید و بعد از چند روز از وی بخواهید که دعوت شام شما را قبول کند و بهترین رفتارها را از خودتان نشان دهید کارهایی کنید که خوشحالش می کند . ببینید واکنش وی چگونه است . شاید راهی برای ترمیم زندگی آسیب خورده تان باشد .

خیلی هم خودتان و یا وی را محکوم نکنید . به هر روی باید تلاش کنید تا بتوانید وی را به ادامه زندگی امیدوار کنید ببینید چه چیزی می تواند با توجه به اخلاقیات و روحیات همسرتان او را خوشحال کند و از خر شیطان پیاده کند.

[rose]

سلام دوست عزیز

به تالار خوش اومدی

به نظر من کمی بیشتر باید به خانمت فرصت بدی تا از این حالت خشم و عصبانیت بیرون بیاد چون به هر حال اون الان حال خوشی نداره و هر چقدر هم شما بیشتر بهش فشار بیاری اوضاع رو براش بدتر می کنی و اعصابشو بیشتر بهم می ریزی. به نظر من هر دوتون به یه تغییر وتحول اساسی در رفتار وکردارتون نیاز دارید تا بتونید شیوه ی درست زندگی کردن رو بهتر از گذشته یاد بگیرید و ان شاءالله بعد از مدت زمانی مناسب به سراغ هم برید و با رویی خوش از هم استقبال کنید که حالا از کجا معلوم شاید خانمتون زودتر اومد و شمارو خوشحال کرد یا شاید شما زودتر رفتید. قبول کنید که رفتارهای شما هم خوب نبوده، بنابراین بهتره اول شما شروع کنید و یه تکونی به خودتون بدید و با یه مدت دور بودن از خانمتون و تمرین تغییر رفتار و کسب آداب درست زندگی مشترک خودتونو آماده کنید برای درست برخورد کردن ورفتار کردن با همسرتون. مطِمئننا خانمتون هم تو این مدت بیکار نخواهد نشست و حتما دلش برای شما تنگ خواهد شد و پیش شما خواهد آمد. مطالب مفیدی هم در این باره تو تالار هست که میتونه براتون راهگشا باشه وکمکتون کنه. امیدوارم هرچه زودتر گره از کارتون باز بشه.

موفق و شاد باشید

[kimiakhaton]

خوب علی اقا اول به این تالار خوش اومدیدی ...به نظر من یه مدتی سراغ همسرتون رو نگیرید بگذارید ایشون هم با خودش تنها باشه ..و تصمیم درست بگیره ..اخه بابا من نمیفهمم ما چرا باید وقتی چیزی رو داریم قدرشو نمیدونیم وقتی از دستش میدیم ...تازه به تکا پو میافتیم ...در هر حال ایشون به زمان نیاز دارن ...شما میتونید باهاش یکبار تماس بگیرید و بگید که یه مدتی راحتش میذارید تا با خودش خلوت کنه و به نتیجه برسه که ایشاله خیره .....میدونید بعضی زخما تو زندگی نیاز به خیلی زمان داره تا التیام پیدا کنه ....امیدوارم به واقعا به اشتباهاتتون پی برده باشید و عجولانه بازم اقدام بی فکر نکنید .....

[sayehhaye_mah]

اول از همه به تالار خوش اومدي

با نظر دوستان موافقم خوب شما اشتباهاتي داشتيد و البته اون هم همينطور مهم اينه كه الان به اون اشتباهات پي برديد ... ولي فكر مي كنيد كه اگر باز در اون شرايط سخت قبل باشيد چه عكس العملهايي را نشان خواهيد داد ؟ به نظر من بهتره كه به خانمت بيشتر فرصت بدي و البته به خودتون تا بتونين كاملا به يه ثبات در رفتار و اخلاق برسيد و اينكه بتونيد بهش ثابت كنيد كه ديگه اون آدم قبل نيستين و ديگه شرايط قبل تكرار نخواهد شد و البته خودتون بايد سعي كنيد تا ظرفيت پذيرش و تحملتون نسبت به سختي ها بالاتر بره تا طرفتون هم باور كنه كه شما تغيير كردين ولي اينكه حالا بخاطر تنهايي جاي خالي اونو احساس ميكنيد و اظهار ندامت در شما بوجود اومده ممكنه زودگذر باشه و با اولين جرقه ها همه چيز و همه اين احساس را فراموش كرده و باز به رفتار قبل ادامه خواهيد داد
سعي كنيد اعتمادش را باز به دست بياريد تا بتونه به زندگي با شما اميدوار بشه ..

[poune]

همینطور که اولش جوابتون رو با بد اخلاقی می داده و الان بهتر شده مطمئن باشید که بعد از یه مدتی راضی میشه ولی شما هم بهتره سعی کنید نواقص گذشته رو جبران کنید و در این مدت بهشون نشون بدین که تغییر کردین.
موفق باشید.

[درياي آبي]

سلام علي آقا
دوستان نظرهاي خوبي ارسال نموده اند. از نوشته هاي شما احساس ميشه كمي دست و پايتان را گم كردين. بهتر نيست به خودتون و ايشون كمي فرصت بدين ؟ يكي دو روز تماس نگيريد. كمي تنهايي و سكوت وآرامش براي هردو لازمه با چند روز هم مطمئن باشيد ازدواج نخواهند كرد..
باور كنيد اگه همين الان برگرده دوباره همان آش است و همان كاسه اما اگر مهلت فكر كردن به خودتون و خانمتان بدين حتما اوضاع بهتر ميشه.

[خاطره*]

اقای محترم چرا بحث ودعوا و زدن وقتی میشه با حرف زدن منطقی و دلیل و برهان زندگی و مشکلات رو پیش ببرید پس چرا زندگی رو برای خودتان و همسرتان تلخ کنید خانم شما مشکلش چیه و سر چه مسئله ای اختلاف نظر دارید