آموزش اعتماد به نفس
با جسم خود خوب رفتار کنید .[ July 01, 2007 ]
اگر عاشق خود هستید و شیفته انسانیت خود گشته اید، باید به شکلی احساس خود را نسبت به خود نمایان سازید.
چگونگی رفتار شما با جسم خودتان، بیش از هر چیز دیگری، میزان خود شیفتگی شما را نشان می دهد.
چقدر از جسم خود مراقبت می کنید و به سلامت تن خود بها می دهید؟
اگر واقعا خودتان را دوست داشته باشید، از هر آنچه کهبه جسم و تن شما آزار می رساند و به سلامت و تندرستی شما لطمه وارد می کند، دوری می جویید.
مثلا پرخوری را کنار می گذارید.
پرخوری، یکی از نشانه های خودشکنی است نه خود شیفتگی.
هرجا کسی را دیدید که بسیار پرخور و شکمو بود، مطمئن شوید که او فاقد اعتماد به نفس عالی و خود شیفتگی مطلوب است؛ چون:
پرخوری؛ بیماری، رنجش و آزار رسانی به جسم را همراه می آورد.
افراط در خوردن،چه منجر به بیماری شود، چه موجب چاقی، چه سبب سوء هاضمه، چه باعث آلودگی و خمودی، در هر حال، اعتماد به نفس، شما را ضایع می کند.
وقتی شما جسم سالم، شاداب و سرحالی نداشته باشید، مشکل می توانید عاش خود باشید.
سیگار کشیدن را هم کنار می گذارید؛ چون آن هم یک نوع خودشکنی است.
کسی که اعتماد به نفس عالی دارد، به هیچ عنوان، حاضر نیست تن عزیزش را که نعمت و آفریده الهی است، دستخوش ناراحتی کند.
سیگار کشیدن، هم سلامت تن را به طور جدی به مخاطره می اندازد و هم کسالت و خمودی را به دنبال دارد.
جسم خود را با عشق فراوان دوست داشته باشید. رژیم غذایی درستی اختیار کنید. به اندازه بخوابید. لباس سبک و راحت و نرمی بپوشید. کفش راحت به پا کنید. یک روز در میان حمام کنید. از سیگار و مشروبهای الکلی به شدت دوری کنید. ورزش کنید. کوه پیمایی کنید. نفس عمیق بکشید.
لازم است یادآوری کنیم، هرگونه تن آزاری، ریاضتهای افراطی و حتی گیاه خواری مطلق که از جانب برخی توصیه می شود؛ نوعی خودشکنی است.
از موهبتها و نعمتهای الهی در حد اعتدال و دست استفاده کنید. خدا هم ریاضتهای افراطی را کاملا نفی فرموده است.
خود را تشویق و ستایش کنید ! [ July 01, 2007 ]
به خاطر کوچکترین کار خوبی که انجام می دهید، خود را ستایش و تشویق کنید.
شما عادت کرده اید برای کارهای بد و نادرست خودف هزاران بار خود را سرزن کنید. اما یکبار هم خود را شایسته تشویق و ستایش ندانسته اید.
چرا وقتی کار خوب و درستی انجام می دهید، برای خود کف نمی زنید؟ و به خود آفرین نمی گویید؟ انجام همین کارهای به ظاهر ساده که ممکن است در نظر شما بی معنی و بیهوده هم باشند، رشد اعتماد به نفس شما را تسریع می کند.
الان، شما دارید یک کار مثبت می کنید. دارید کتابی برای تقویت اعتماد به نفس خود می خوانید، یعنی تصمیم گرفته اید که یک دگرگونی مثبت در خود به وجود آورید. بنابراین، همین الان شما شایسته تشویق شدن هستید. پس چرا معطلید؟ به خود آفرین بگویید. برای خود کف بزنید. یا آنکه به خود قول دهید که به خاطر این کار مثبت، بعدا خود را به خوردن بستنی، پیاده روی، سینما، گردش در پارک و ...
دعوت می کنید و در اولین فرصت ممکن به قول خودعمل کنید.
هیچ کدام از کارهای مثبت خود را کوچک و بی اهمیت، تلقی نکنید.
خداوند، فرموده که به خوبیهای ما، حتی اگر ذرهای باشد، پاداش می دهد و هرگز در سنت الهی، اجر نیکوکاران ضایع نمی شود.
اگر توجه به کارهای نیکو و پاداش دادن به آنها، سنت خداست، ما هم که جانشین خدا در زمین هستیم، باید از این سنت پیروی کنیم.
هم اکنون فکر کنید و ببینید که از آغاز روز تاکنون، چه قدر کار مثبت و نیکو انجام داده اید؟ خود را به خاطر تک تک این کارها باید تشوی کنید.
اگر یک ساعت، خوبف درس خوانده ایدف اگر سخن نیکو و سنجیده ای گفته اید، اگر در مشکلی صبور بوده اید، اگر اطاقتان را مرتب کرده اید، اگر به دوست خود نامه ای نوشته اید و احوال او را جویا شده اید؛ و اگر هر کار خوب و مثبت دیگری انجام دادهاید؛ یادتان نرود که خود را تشویق کنید.
هیچ کدام از کارهای درست خود را بی پاداش نگذارید. حتی، به صورت تحسینی ذهنی با لبخندی ظاهری هم که شده، خود را تشویق نمایید.
از خود بخوبی یاد کنید ... [ July 01, 2007 ]
شما باید با خود صادق باشید.
جنبه های منفی و جنبه های مثبت خود را تواما در نظر بگیرید.
اما به جنبه های مثبت، توجه بیشتری داشته باشید تا با تکیه بر آنها، توان و انرژی بیشتری برای مقابله با جنبه های منفی پیدا کنید.
این روش، مفهوم اساسی «تفکر مثبت» را در خود دارد و تفکر مثبت، خود اساس هر موفقیت است.
خیلی ها فکر می کننند تفکر مثبت، یعنی ندیدن واقعیتها و چشم بستن از بدیها. اما اینطور نیست.
شما در مرحله اول، باید همه چیز را ببینید. ببینید که راستی هست، خیانت هم هست. مهربانی هست. ظلم و تعدی هم هست و ...
نگرش اولیه شما، باید یک نگرش عمومی باشد.
مثلا الان، شما باید ببینید که اعتماد به نفستان کم است. توانایی تغییر و دگرگونی دارید. شخصیت کنونی خود را کاملا قبول ندارید. سلامتی دارید و ...
اما در نگرش بعدی، باید به نکات مثبت، بیشتر توجه کنید.
شما معمولا بر عکس عمل می کنید. بعد از یک نگرش کلی، آنقدر به نقطه ضعفها و نکات منفی خود توجه می کنید که کم کم نکات مثبت شما در شما رنگ می بازند.
این روش خود را تغییر دهید. اگر شما یک نقطه ضعف دارید، مطمئنا مقابل آن، نقطه قوتی وجود دارد. هم اکنون لیستی از نقاط قوت خود تهیه کنید.
مثلا اینکه: قادرم ببینم، بشنوم، حرف بزنم، فکر کنم، بخوانم، بنویسم، تغییر کنم و پیشرفت نمایم، سرپناهی دارم و ... و ...
راههای تمرین اعتماد به نفس [ June 28, 2007 ]
قسمت دوم - تمرین
هم اکنون جلوی آینه بروید. خود را دوستدارنه نگاه کنید و از صمیم قلب، به خود بگویید:
تو را دوست دارم چون برتر از فرشته ها هستی.
تو را دوست دارم چون تو برگزیده آفریده های خدا هستی.
تو را دوست دارم چون تو تجلی کائنات هستی.
تو را دوست دارم چون روح خدا در تو جاری است.
تو شایسته ستایشی چون خداوند ستوده تو را آفریده است.
تو را دوست دارم.
هر روز، حداقل یکبار این تمرین را جلوی آینه انجام دهید.
به خودتان عشق بورزید ! [ June 28, 2007 ]
قسمت اول - به خودتان عشق بورزید
شرط اساسی اعتماد به نفس، خودشیفتگی است.
و اساسی ترین مانع اعتماد به نفس، خودشکنی است.
بر ای اینکه اعتماد به نفس داشته باشید، باید خود شیفته گردید. باید عاشق جسم و روح خود باشید. و برای رسیدن به این «خود شیفتگی» باید شناخت و درک درستی از خویشتن خویش داشته باشید.
برای خود شیفتگی همین بس که بدانید «انسانید» اشرف مخلوقاتید، تجلی کائناتید. شاهکار خداوندید. بین این همه آفریده، جماد و نبات، جاندار و بیجان، شما شایستگی انسان بودن را پیدا کرده اید و برترین موهبتهای الهی یعنی قدرت و اراده و اختیار و تواناییهای ذهنی فوق العاده، به شما داده شده است.
شمادر حقیقت، برگزیده آفریدگان خدایید.
پیچیده ترین کامپیوترهای جهان، اگر چه به ظاهر، تواناییهای حافظه ای فراوان دارند، هیچگاه نمی توانند جایگزین حافظه شگرف شما باشند.
شما بر تمام این جهان، تسلط دارید. شما قدرت خلاقیت و نوآوری دارید. شما قادرید دگرگون شوید و به شیوه ای کاملا نوین به دنیا بنگرید.
کامپیوترهای امروزی، قدرت جذب، ثبت و استدلال دارند ولی هرگز این قابلیتهای شما را ندارند.
خدا در قرآن فرموده است: شما را بر زمین و آسمان، مسلط ساختیم.
(و سخر لکم ما فی السموات و الارض)
شما جانشینان خدایید. هر صفتی که در خدا هست در شما هست ولی به شکلی محدود.
اگر خدا آمرزنده و بخشاینده است؛ شما هم هستید. اگر خدا کریم و بخشنده است؛ شما هم هستید، اگر خدا مهربان است، شما هم هستید و ...
چرا که خداوند، خطاب به انسان می فرماید: ای انسان! من از روح خودم در تو دمیدم.
(و نفخت فیه من روحی)
شاید درک همین یک جمله، اعتماد به نفس را در شما به کمال رساند.
دقایقی به این موضوع فکر کنید. به این که روح خدا در شما جریان دارد. به مقام «جانشین خدا بودن»
به عظمت طبیعت، به وسعت کهکشانها و به شکوه جهان پیرامون خود فکر کنید. اکنون عظمت غیرقابل آفریننده اینها را به یاد آورید. خداوند با این شکوه و عظمت «انسان» را خطاب قرار می دهدو به او می فرماید:
«تو رادر زمین جانشین خود ساختم» و هیچ کس را هم در این خطاب، مستثنی نمی کند.
وقتی شما خود را به درستی درک می کنید. توجه می کنید که روح الهی در شما جاری است؛ ناخودآگاه شیفته و مجذوب خود می شوید.
در حقیقت، مقدمه عشق به خود، عشق الهی است.
شما تنها زمانی احساس پست بودن، خوار بودن و بد بودن می کنید که خود را درست نشناخته باشید و به حقیقت انسان بودن خود پی نبرده باشید.
در چنین حالتی، شما جهان را هم، پست و بد می بینید، چرا که جهان، بازتاب خود ماست.
وقتی از خود بیزاریم، از همه بیزاریم و وقتی به خود عشق می ورزیم، جهان نیز در چشم ما دوست داشتنی می آید.
ادامه دارد
برگرفته از کتاب اعتماد به نفس در 10 روز-م.حورایی
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)