من يك عاشقم

[مدیرهمدردی]

من يك عاشقم

اگر عاشق نيستی پس كه هستي؟؟ لااقل عاشق خودت باش...

خيلی زيبا بود. زيباييش در همان لحظه اول تمام وجودم را تسخير كرد.آن قدر زيبا بود كه دلم نمی خواست حتی لحظه ای چشم از چشم هايش بردارم.چشم هايش آيينه زندگی بود.سرشار از صداقت و يكرنگي.
احساس می كردم كه او لياقت به دست آوردن همه چيز را دارد. احساس می كردم تمام دنيا و كائنات فقط به خاطر او در گردش و تكاپو هستند.
روح بزرگ و خدايی اش آنقدر زيبا و خواستنی بود كه نه تنها من بلكه همه اطرافيان را به سوی خويش جذب می كرد.فقط كافی بود لبخند بزند.
اگر به خودش ايمان پيدا می كرد می توانست حتی كوه ها را هم جابه جا كند.در مقابل ايمان و اراده او هر كاری شدنی بود.همه جنبه های او برايم دوست داشتنی بود.آنقدر در كنار او بودن برايم لذت بخش بود كه تمام غصه هايم را فراموش می كردم.در مقابل روح ملكوتی او حتی غم ها و غصه های بزرگ هم می توانست مثل يك امتحان ساده زندگی باشد.اصلا ارزش او بيش از آن بود كه لحظه هايش را با ناراحتی های عادی روزمره ام غم انگيز كنم.
آغوش گرم و مهربان او می توانست پناه همه اطرافيانش باشد.روح يگانه و خلاق و بی انتهای او در قالب جسمی دوست داشتنی در اين دنيا نمايان شده بود.
و اين فرشته زمينی تمام وجودم را از عشق لبريز كرد و از آن زمان به بعد هر زمان كه او را می بينم بر لبانم ‹‹ فتبارك الله احسن الخالقين›› جاری می شود. به نظر من او ارزشمندترين كسی است كه هر روز در آيينه نصب شده به ديوار اتاقم می بينم.
آخر من عاشق كسی هستم كه هر موقع در آيينه نگاه می كنـــــم با چشم هايش به من سلام می كند.
دوستت دارم ای فرشته زميني

نکته مهم:
( این مطلب در بعضی وبلاگها و سایتها نقل شده ، متاسفانه منبع اصلی آن را نیافتم)

[setareh]

در سنين كهولت كسي بر ميرزاي شيرازي وارد شد وديد كه ايشان به حالت دو زانو نشسته است يه ايشان گفت:«براي چه خودتان را ازار مي دهيد ؟مگر كسي در اتاق با شماست كه اينگونه با حالت احترام نشسته ايد؟»گفت:«مگر خودم كسي نيستم.؟»
**********
كساني كه اعتماد به نفس عالي دارند.در درون شيفته خود هستند وبه خوبي به نيازها ،احساسها و تندرستي خود توجه دارند . اما كساني كه خودشان نسبت به خود چنين محبت و توجهي ندارند نياز پيدا مي كنند ان را از جانب شخص يا اشخاص ديگر پركنند.
*********
جملات تاكيدي مثبت به خود


«من تغيير پذير اماخستگي ناپذيرم.»
«من خودرامي بخشم.»
«آزادي حق الهي من است.»
«من ازافكاري خلاّق برخودارم.»
«خانهءمن پناهگاه لبريز ازآرامش است.»
«من بطورحتم براي هرموفقيّت شايستگي دارم.»
«چون باخداهمراهم ازهيچ چيزنمي ترسم.»
«هيچ مخلوقي توان پيكارباخداراندارد.»
«گذشته هاگذشته هيچ تسلطي برمن ندارند.»
«عشق الهي همه جاهست من مهربانم وهمه رادوست دارم.»
«من شادمانه وآسان پله هاي موفقيت راپشت سر مي گذارم.»
«من ازمردبودن( يازن بودن) خود شادمانم.»
«من هميشه براي كمك به ديگران آماده ام.»
«زندگي من يك آيينه است.»
«اين حق الهي من است كه پربار ورها زندگي كنم.»
«درذهن الهي ازدست دادن معني ندارد.»
«من ازشغل خودبي نهايت راضيم.»
«من درافكار گذشته محدودنمي شوم.»
«ظاهرامورمراتكان نخواهدداد.»
«من باآغوش باز پذيراي راه هاي جديدي هستم.»
«من ارزش دوست داشتن رادارم.»
«بهبودي من درمرحله پيشرفت من است.»
«من مشتاقانه هرتغييري رامي پذيرم.»
«هميشه اوج قدرت درهرلحظه حاضر است.»
«من به والدينم به چشم كودكان خردسالي مي نگرم كه نيازمند محبت اند.»
«من به روندزندگي اعتماددارم.»
«خداوند پيشاپيش من گام برمي دارد.»
«من عاشقانه پيامهاي جسمم رامي شنوم.»
«مشيّت خدابراي من درمنتهاي كمال است.»
«من خودوديگران رادوست دارم ،ديگران نيز مرا دوست دارند.»
«من تمامي انتقادها رها مي كنم.»
«من باسن خود درهماهنگي هستم.»
«من مطمئن هستم به همان اندازه كه تصميم گرفته ام مي توانم موفق باشم.»
«براي هرمشكلي راهي هست.»
«افكار امروز سازنده ء فرداست.»
«من شايسته بهترينم واكنون بهترين راپذيرامي شوم.»
«به يمن الهي درآمدمن هميشه روبه افزايش است.
«اينك دروازه هاي تقدير برويم گشوده شده است.»
«درذهن الهي من مانع وجودندارد.»
«من درمسيرتغييرات مثبت قرارگرفته ام.»
«هرگزازسفربه درون خود نمي هراسم.»
«همه چشمهابه روي من است من هرگز ازنيكوكاري خسته نمي شوم.»
«من هررويدادي رابه يك فرصت طلايي مبدل مي سازم.»
«ديگرلازم نيست ديگران رامقصربدانيم ازجمله خودم.»
«من هميشه براي كمك به ديگران حاضرم.»
«من جنبه هاي مذكرومونث وجودم راتوازن مي بخشم.»
«من آرامم وزندگي زيباست.»
«اينك درهاي جديدي رابرروي زندگي مي گشايم.»
«عقل الهي راه گشاي من است.»
«هرجاروم عشق راتجربه مي كنم.»
«من ازروابطي هماهنگ ودوستانه برخوردارم.»
«زندگي بسيارساده وراحت است.»
«به هرسوكه مي چرخم موفقيت بامن است.»
«دريچه قلب من به روي همه بازاست.»
«نعمت خداوندي براي همه فراوان است همينطوربراي من.»
«اين فقط يك فكراست وفكرمي تواند تغييركند.»
«دروجودمن تواناييها واستعدادهاي بي نظير جريان دارد.»
«من انسان هدفمندي هستم.»
«من خودراباوردارم.»
«دنيابروفق مرادمن است.»
«من خليفهءروي زمين وقائم مقام خداوباقدرتي خداگونه هستم.»
«من خودراازنوتعريف مي كنم.»

[مدیرهمدردی]

سلام ستاره
از اینکه با مطلب جالبی این موضوع را تعمق بخشیدی تشکر می کنم.

[setareh]

هرچه هست مطالب يادگرفته از كتاب و سي دي ومجله است وگرنه هيچ هيچ كاش بتوانم عملي كنم.

[مدیرهمدردی]

سلام ستاره
مگه ما چه کار می کنیم، از الهام و وحی و .... خبری نیست ....:)

[طاهره]

"آیا کائنات مرا دوست دارد ؟"
این سوالی اشتباه است.
باید طور دیگری پرسیده شود: "آیا تو کائنات را دوست داری؟"
زیرا کائنات یک شخص نیست. نمی تواند تو را دوست داشته باشد. مرکزی ندارد، یا که می توانی بگویی، "همه جا مرکز آن است." ولی پدیده ای غیرشخصی است. یک پدیده ی غیرشخصی چگونه می تواند تو را دوست داشته باشد؟

ولی وقتی تو عشق می ورزی، کائنات پاسخ می دهد __ مطلقاٌ پاسخ می دهد. اگر یک قدم به سمت کائنات برداری، کائنات هزار و یک قدم به سمت تو می آید؛ و این یک پاسخ است.

باید درک کنید که لائوتزو چه می گوید: که طبیعت جهان هستی زنانه است. یک زن منتظر می ماند، هرگز کاری را شروع نمی کند. مرد است که باید برود و آغاز کند. مرد باید بیاید و اظهار عشق کند و خواستگاری کند و ترغیب کند.
جهان هستی زنانه است __ منتظر می ماند. این تویی که باید اظهار عشق کنی؛ تو باید از آن خواستگاری کنی، تو باید رابطه را آغاز کنی و آنگاه کائنات بر تو می بارد __ به روش های بی نهایت می بارد و به راه های بی نهایت ارضاء می کند. درست مانند یک زن: وقتی او را ترغیب کردی او بطور عظیمی بارش می کند. هیچ مردی نمی تواند مانند یک زن عاشق باشد. مرد همیشه یک عاشق ناتمام است: هرگز تمام وجودش در عشق نیست. یک زن کاملاٌ در عشق است، عشق تمام زندگیش است، هر نفسش است. ولی او منتظر می ماند. او هرگز آغازکننده نیست؛ هرگز تو را تعقیب نمی کند __ و اگر زنی تو را تعقیب کرد __ هرچقدر هم که زن زیبایی باشد __ از او خواهی ترسید. به نظر زنانه نمی آید. او بسیار خشن خواهد بود و تمام زیبایی اش به زشتی بدل می گردد. زن منفعل است. این واژه ی منفعل passive و انفعالpassivity را به یاد داشته باشید. کائنات مادر است. همیشه بهتر است خداوند را "مادر" بخوانی تا "پدر". پدر زیاد با ربط نیست. کائنات مادر است: زنانه، در انتظار تو است __ برای همیشه. همیشه در انتظار تو است __ ولی این تو هستی که باید به در بکوبی. اگر در بزنی درخواهی یافت که بی درنگ به رویت باز می شود. ولی تو باید در بزنی. ولی اگر در نزنی به ایستادن کنار دروازه ادامه می دهی. جهان هستی آن را باز نخواهد کرد؛ او خشن نیست. حتی در عشق هم خشن نیست. برای همین است که می گویم پاسخ خواهد داد.
ولی سوال را اشتباه نپرس. نپرس که آیا کائنات مرا دوست دارد؟ کائنات را دوست بدار و درخواهی یافت که عشق تو چیزی نیست. کائنات به تو عشقی بی نهایت خواهد بخشید، عشق تو را با پاسخی بی نهایت برخواهد گرداند. ولی این یک پاسخ response است. کائنات هرگز آغازکننده نیست؛ صبر می کند. و این زیباست که صبر می کند؛ وگرنه تمام زیبایی عشق ازبین می رفت.

ولی این سوال که برمی خیزد، با ذهن شما ربط دارد. ذهن انسان چنین عمل می کند: همیشه می پرسد، "آیا دیگری مرا دوست دارد؟" زن، همسر می پرسد، "آیا شوهرم مرا دوست دارد؟" مرد همیشه می پرسد، "آیا زنم، همسرم مرا دوست دارد؟" فرزندان به این فکر می کنند: "آیا پدر مرا دوست دارد؟ آیا مادر مرا دوست دارد؟" و والدین به این فکر می کنند که آیا فرزندان آنان را دوست دارند.

شما همیشه در مورد دیگری سوال می کنید. یک سوال اشتباه می پرسی. در جهتی اشتباه حرکت می کنی. به دیوار برخورد خواهی کرد: دری نخواهی یافت. احساس آزردگی خواهی کرد، زیرا با دیوار برخورد خواهی کرد. خود همان شروع اشتباه است.

باید همیشه بپرسی، "آیا زنم را دوست دارم؟"، "آیا شوهرم را دوست دارم؟"، "آیا فرزندانم را دوست دارم؟" " آیا پدرم را دوست دارم؟"، "آیا مادرم را دوست دارم؟" و همیشه از خودت شروع کن __ آیا تو عشق می ورزی؟

و این است آن راز: اگر عاشق باشی، ناگهان می دانی که همه عاشق تو هستند. اگر عاشق زنت باشی، او تو را دوست خواهد داشت؛ اگر شوهر را دوست داشته باشی، او تو را دوست خواهد داشت.، اگر فرزندانت را دوست داشته باشی، آنان تو را دوست خواهند داشت. شخصی که از دل خودش عشق بورزد از همه جا پاسخ دریافت
می کند. عشق هرگز نمی تواند بی ثمر باشد. شکوفا خواهد شد.

ولی باید درست شروع کنی: در مسیر درست، وگرنه همه این سوال را دارند، "آیا دیگری مرا دوست دارد؟" و آن دیگری نیز همین سوال را دارد. آنوقت هیچکس عشق نمی ورزد، آنوقت عشق فقط یک افسانه می شود، آنوقت عشق از روی زمین ناپدید می گردد __ چنین که شده است. عشق ازبین رفته است، فقط در شعر شاعران وجود دارد __ افسانه ها و تخیلات و رویاها . هم اکنون واقعیت مطلقاٌ از عشق خالی است، زیرا با یک سوال خطا شروع کردی...

آن سوال را مانند یک بیماری ترک کن. آن را رها کن و از آن فرار کن

و همیشه بپرس:
"آیا من عشق می ورزم؟"

و این یک کلید خواهد شد. با آن کلید می توانی هر دلی را باز کنی و با آن کلید، رفته رفته چنان هنرمندی می شوی که می توانی خود جهان هستی را با آن کلید بگشایی.
آنوقت یک نیایش آغاز می شود. فقط اینطور بپرس، "آیا کائنات به تو دعا می کند؟" آنوقت به نظر احمقانه می آید: مسخره به نظر خواهد آمد: "آیا کائنات به تو نیایش
می کند؟" آن را نخواهی پرسید؛

چرا که نیایش چیزی نیست جز والاترین شکوفایی عشق.

تو به کائنات نیایش می کنی و آنوقت از همه جا نهرهای عشق را می یابی که به سمت تو جریان دارند. احساس ارضاشدن می کنی. کائنات خیلی دارد که به تو بدهد، ولی برای آن، تو باید باز باشی. و آن بازبودن فقط وقتی ممکن است که تو عشق بورزی: آنوقت باز می شوی. وگرنه بسته باقی خواهی ماند. و حتی کائنات نیز در برابر بسته بودن تو ناتوان است.


از خود شروع کن : به خود عشق بورز

« ؟ »

[مدیرهمدردی]

سلام طاهره
جنبه خوبی اشاره کردی، مواظب باش خیلی فیمنیست ها از این مثالها خوششون نمی آید:)

[setareh]

طاهره جان من كه خيلي خوشم امد خيلي عالي بود.
مطلبmashog haminjast گرامي نيز برايم خيلي جالب بود.
بومیان افریقا روی تنه ی درخت حفره هایی می کنند و در این حفره ها گردو میگذارند میمون ها به هوای خوردن گردو دستشون رو داخل این حفره ها می کننو وقتی گردو رو تو مشتشون می گیرن دیگه نمی تونن دستشون رو بیرون بیارن .میمونای بیچاره هی جیغ می زنن و بالا و پایین می پرن اما به فکرشون نمی رسه که برای رهایی دستشونو باز کنن و از دام آزاد شن.
زندگی ماهم این شکلیه...!!!!!!
افکار غلط و آرزوهای دست نیافتنی ما گردوهامون هستن اگه اونا رو ول کنیم آزاد و رها می شیم

[punisher]

vaghean kasi tu in donya hast ke be eshghe kodaki ehteram bogzarad?

[مدیرهمدردی]

سلام punisher
ورود شما را خیر مقدم می گویم. اگر ممکنه در مورد یادداشتت یه کمی بیشتر توضیح بده. لطفا خواهش می کنم فارسی تایپ کنید.