توافق بدون رنجش
بسياري افراد تصور مي کنند که بايد تمام اتفاقات و عوامل موافق نظرشان باشد تا احساس خوشحالي و راحتي کنند. در غير اين صورت ناراضي هستند. زندگي همواره سرشار از لحظات تلخ و شيرين است و نمي توان انتظار داشت که موضوعات و مشکلات ناراحت کننده به وجود نيايند.
البته در عمق و شدت ناراحتي ها نيز وضعيت آقايان متفاوت از خانم هاست. شايد توجه کرده باشيد که خانم ها در ساختار فکري خود نيز با آقايان تفاوت هايي دارند. وقتي آقايان از مسئله اي ناراحت هستند يا فکرشان مشغول چيزي است ترجيح مي دهند تنها باشند و با کسي صحبت نکنند، زيرا معتقدند که با فکر کردن خودشان مي توانند راه حلي براي مسئله مورد نظر پيدا کنند. در چنين شرايطي خانم ها تصور مي کنند که آقا از آنجايي که با ايشان احساس صميميت نمي کند مايل به مطرح کردن موضوع نيست. چرا که خانم ها عادت دارند در مواردي که با مشکلات روبه رو مي شوند مشکل خود را با ديگري در ميان بگذارند تا حتي الامکان شنونده باشند و با ايشان احساس همدردي کرده و تاييد کنند که ناراحتي شان قابل توجه است.
خانه علي و فاطمه (س) فقط کانون صفا و صميميت بود . زن و شوهر با کمال صداقت در اداره آن همکاري داشتند . علي (ع) هيزم و آب خانه را تهيه مي کرد و خانه را تميز مي کرد و فاطمه (س) آسيا مي کرد و خمير درست مي کرد و نا ن مي پخت*.
آيا راه هايي وجود دارد که اين رنجيدن خانم ها به حداقل برسد يا خير؟
پاسخ مثبت است. به موارد زير توجه نماييد تا صحت مطلب را تأييد نماييد:
احساس خوشحالي همواره دروني است
چنانچه ما بپذيريم که ريشه بسياري از اتفاقات بيروني در عمق وجود خودمان است قادر به تغيير آنها خواهيم بود.
در برخي شرايط ممکن است شما اصولا احساس خوبي نداشته باشيد. در چنين شرايطي هر صحبت يا اتفاقي مي تواند شما را برنجاند براي مثال مادري را مجسم کنيد که بسيار خوشحال و آرام است. در اين حال به کودک خود يک بستني مي دهد اما کودک در دقايق اوليه بستني را تصادفا روي لباس و زمين مي ريزد. در اين حال از آنجايي که مادر احساس خوبي داشته با روي خوش لباس و زمين را تميز مي کند. اما مادري را مجسم کنيد که ناراحت و عصباني است و از زندگي خود رضايت ندارد. اگر اين اتفاق در مورد کودک اين مادر بيفتد احتمالا شروع به داد و فرياد کرده و خود را قرباني کارهاي اشتباه اطرافيان مي بيند. در هر دو مورد يک اتفاق افتاد اما نحوه نگرش به موضوع متفاوت بود.
وقتي از موضوع يا صحبتي ناراحت مي شويد بهتر است اول به احساس خود رجوع کنيد. اگر احساس خوبي داشتيد به مسئله بپردازيد در غير اين صورت با خود بگوييد بعدا راجع به آن فکر مي کنم. در بسياري از موارد اگر يک يا چند ساعت از مسئله بگذرد يا حتي اگر شب را به صبح برسانيد فکرتان آزادتر شده و در صورت پرداختن مجدد به مسئله خواهيد ديد که اصلا اوضاع به آن بدي نيز نبوده است پس علتي ندارد که تمام روز خود را خراب سازيد و فکر و ذهن خود را به جاي پرداختن به کارهاي سازنده و موفقيت به يک موضوع جزئي محدود نماييد که درنهايت نيز حاصلي عايدتان نمي شود.
از طرف مقابل سؤال کنيد
در بسياري موارد از ، رفتار يا گفتاري ناراحت مي شويد و آن را بارها در ذهن خود مرور مي کنيد و هر بار بيش از پيش ناراحت و رنجيده خاطر مي شويد. در چنين شرايطي توصيه ما به شما اين است که در همان لحظه از طرف مقابل بخواهيد منظورش را برايتان توضيح دهد.
براي مثال از او بپرسيد «منظورتان چيست؟» يا اينکه «منظورتان اين است که...؟» يا اينکه وقتي کسي مرتب از شما ايراد مي گيرد مودبانه از او بپرسيد «پيشنهاد شما اگر جاي من بوديد چيست؟» يا اينکه «راه بهتري به نظر شما مي رسد؟»
با چنين شيوه هاي ساده اي متوجه منظور واقعي او مي شويد. شايد واقعا طرف مقابل قصد آزردن شما را نداشته، اگر هم داشته با اين روش از ادامه کار او جلوگيري مي کنيد. بدون اينکه مدت ها رنجيده خاطر بمانيد.
مخالفت بدون ناسازگاري را بياموزيم
لازم نيست تمام انسان ها با يکديگر هم عقيده باشند. تفاوت بخشي از زندگي طبيعي است. اما مي توان با تدبير اين مخالفت ها را دلنشين کرد. همواره به ياد داشته باشيد صرف اينکه با کسي هم عقيده نيستيد دليل ندارد که با او دشمن بوده و از يکديگر کينه داشته باشيد. مي توان با افراد روابط محبت آميزي داشت اما در عين حال با برخي از عقايدشان مخالف بود. يکي از شيوه ها در چنين شرايطي اين است که هدف نهايي را بر دوستي پايه گذاري کنيم. يعني در مورد مسائلي که مي دانيد با طرف مقابل اختلاف عقيده داريد با او صحبت نکنيد تا مجبور نشويد با بحث و مجادله او را متقاعد کنيد.
وقتي با فردي مثل همسرتان بر سر تربيت فرزند يا هر مسئله ديگري اختلاف نظر داريد به جاي اينکه هر يک سعي در به کرسي نشاندن حرف خود داشته باشيد بهتر است با همدلي به وي بگوييد: «مي دانم که هر دو مصالح کلي خانواده را مي خواهيم فقط از شيوه ها و راه هاي مختلف به آن مي رسيم. پس مي توانيم راه هاي گوناگون را مورد بررسي قرار دهيم تا بهترين را انتخاب کنيم» نه اينکه مرتب غر زده و بداخلاقي کنيم تا طرف مقابل هم در لاک دفاعي فرو رفته و پافشاري بيشتري بر سر عقيده خود کند.
مي توان با افراد روابط محبت آميزي داشت اما در عين حال با برخي از عقايدشان مخالف بود.
دقت داشته باشيد که هر انساني طرز تفکر خاص خود را دارد و نمي توان عقيده خود را به کسي تحميل کرد. اگر هم چنين شود کوتاه مدت است و دوام ندارد. پس گاهي اوقات که رفتار يا گفتار طرف مقابل شما را مي آزارد با تدبير موضوع بحث را تغيير داده و به سمتي ببريد که هر دو بي طرفانه صحبت کنيد. خواهيد ديد که پس از چند دقيقه آرامش لازم دوباره حاکم خواهد شد.
پي نوشت: *بحارالانوار، ج 42
منبع: نداي مشاور
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)