سلام:
یه زمانی یه پیر مردی یه همچین سخنی می گفت: که برام نا مفهوم بود.می گفت :«زن بلاست،الهی!هیچ خونه ای بی بلا نباشه!»
نمی فهمیدم بالاخره زن خوبه یا بد؟
حالا من از شما این سوال رو دارم که:
وقتی می گن «دعوا »چیز خوبی تو ذهنمون تداعی نمی شه .یه صحنه ی نا خوشایندرو تو ذهنمون به تصویر کشیده می شه!ولی فکر می کنم درزندگی یه موقعهایی وجودداره که واقعا دعوا لازم می شه و می شه به عنوان نمک چاشنی اون کنیم.وچه بسا اگه نباشه زندگی یکنواخت وکسل کننده می شه .و اگه فقط از ترس این که دعوا نشه حرفها جمع بشه اون وقت ..........
ولی یه «اما» داره اون هم اینه که در چه زمانهایی و چه جور و با چه کیفیت و کمیتی باشه.
می خوام از دوستان خوبم یه نظر خواهی داشته باشم که به نظر شما اصلا دعوا خوبه یانه .؟
اگر بده چرا ؟
اگه خوبه چه موقع و چقدروبه چه روشی باشه ؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)