پرخاشگری در کودکان

[ساقی]

پرخاشگری در کودکان

تعریف پرخاشگری : عبارتست از رفتار شدید کلامی و یا جسمی که معمولا به فرد(object دیگری ابراز می شود .

توصیه ها
1-درمورد پرخاشگری کودک لازم است والدین با قاطعیت ,اما با انعطاف برخورد کنند و سعی کنند ان object دیگر (کودکان دیگر)را از دسترس او دور کنند .
2-یکی از عوامل موثر در پرخاشگری, تنبیه بدنی و تحقیر کودک است. برای کاهش پرخاشگری کودک ,ازتنبیه بدنی او خودداری کنید .
3-نیازهای جسمانی و روانی کودک را براورده سازید .
4-درخانواده هایی که مشکلات خانوادگی شدید وجود دارد معمولا کودکان پرخاشگر, بیشتر دیده می شود. لذا توصیه می کنیم مشکلات را سریعا شناسایی و حل کنید .
5- درمقابل پرخاشگری کودک, تاکید می گردد با پرخاشگری برخورد نشود.
6-از امرو نهی های مکرر خودداری کنید ,به خصوص کارهایی که مربوط به کودکان می شود .
7-هنگامی که کودک عصبانی است با خواندن داستان و بازی سرگرمش نکنید (چون تقویت می شود ).
8-از قضاوت عجولانه در مورد رفتار کودک پرهیز شود .(سعی شود عوامل موثر در پرخاشگری کودک شناخته و رفع شود )
9-وقتی کودک عصبانی است شروع به نصیحت نکنید . او را دقایقی در اتاق تنها بگذارید تا ارام بگیرد (سپس با او صحبت کنید )
10-مشکلات کوچک کودک را بزرگ نکنید و سعی کنید برخی رفتارهای کوچک را نادیده بگیرید .
11-از نمایش فیلم های ویدئویی خشن درمنزل خودداری شود .
12-در برخی مواقع پرخاشگری کودک ناشی از مشکلات روانی کودک است .
در صورتیکه با این توصیه کودک بهتر نشود باید به متخصص مراجعه شود .

[Niloo55]

عواملي كه مي تواند باعث پرخاشگري كودك شود :
به نظر مزلو اولين چيزي كه باعث پرخاشگري كودك مي شود و سيستم عصبي مغز را به هم مي زند گرسنگي است كه يك نياز اوليه در انسان است .
كودكان بعد از اين كه گرسنگي شان رفع شود به فكر نياز هاي ديگرشان مثل بازي ، تماشاي برنامه كودك ، شكلات ، محبت ، امنيت و ... مي افتند.

علل پرخاشگري:

•كمبود محبت و توجه

بعضي از والدين براي كودك خود هر چه كه مي خواهد فراهم مي كنند و به سختي به خواسته هاي آنها «نه» مي گويند در واقع والدين فكر مي كنند كه اين گونه به كودك خود محبت و توجه كردند در صورتي كه كودك بايد در خانواده ياد بگيرد كه تمام خواسته هايش برآورده نمي شود و نااميدي را تجربه كند و بتواند اميدواري را در خود بپروراند و خود را با جامعه هماهنگ كند.از سن يك ونيم سالگي مي توانيد شروع به نه گفتن كنيد ان هم در برابر خواسته هاي نا معقول چون كودك از اين سن مي تواند درك كند.
براي محبت كردن:
فرزند خود را در آغوش بگيريد و بگوييد
مادر :دوستت دارم پسرم ، نوازشش كنيد
پدر : هر روز با او بازي كنيدو او را به خاطر بازي اش تحسين كنيد
در مقابل ديگران از او تعريف كنيد : دخترم به من كمك مي كنه وسايلش را جمع مي كنه.
در مقابل جمع با عصبانيت به او نگاه نكنيد و سرزنش نكنيدبلكه او را تاييد كنيد.

•محدود كردن او و جلوگيري از فعاليتي كه باعث مي شود او رشد كند.
پدرو مادران مستبد بيشتر باعث عصبانيت و پرخاشگري كودك خود مي شوند چون اين والدين زورگو هستند و از تنبيه( بدني ،عاطفي )هم استفاده مي كنند كه باعث پرخاشگري مي شود.
كودك دو ساله اي كه در مرحله اكتشاف و كنجكاوي است مادر سرش فرياد مي زند و جلوي نياز او را مي گيرد و بچه بدون اين كه بداند كه كارش بد بوده يا خوب نياز به پيشرفت ، فهميدن ، جستجو و.. كم مي شود و جاي خود را به پرخاشگري مي دهد چون كار ديگري از دستش بر نمي آيد.( فرزندان در هر مرحله اي از رشد نياز هاي متفاوتي دارند)
بهتر است والدين در اين موقعيت خود شان همراه كودك خود شوند و حواس او را به چيز ديگري كه برايش خطري ندارد جلب كند.

•كمبود اعتماد به نفس

اگر كودكي اعتماد به نفس نداشته باشد و نتواند به آنچه كه مي خواهد برسد پرخاشگري مي كند و براي اينكه احساس بي ارزشي و حقارت و ناتواني نكند پرخاشگري مي كند تا به حق خود برسد.
علي مداد تراش هانيه 6 ساله را برداشته و هانيه نمي تواند با گفتگو و به موقع خواسته خود را از علي بخواهد و قتي نمي تواند از زبان خود استفاده كند علي را عل مي دهدو كتك مي زند تا زا حق خود دفاع كند.

•تجربه هاي خشونت آميز(ديدن برنامه هاي خشونت آميز و درگيري هاي والدين)
پدرو مادري كه با لحن خشونت آميز با فرزند خود صحبت كند و خواستار اقتدار باشد به فرزند خود غير مستقيم ياد مي دهد كه اين گونه باشد.
بچه ها هر چه قدر فيلم هاي پرخاشگري ببينند و شما در مقابل آنها عكس العمل نشان دهيد آنها بيشتر مشتاق مي شوند چون از اين طريق توجه شما را نيز جلب مي كنند.اگر پدرو مادر با هم با پرخاشگري حرف بزنند.
اگر پدرو مادر با ديگران مثل دوستان ، اقوام و.... با پرخاشگري حرف بزنند.

بنابراين ديدن چنين صحنه ها و رفتارهايي باعث پرخاشگري مي شود.