افسردم

[mahsan]

سلام به همه دوستان خوبم در تالار همدردی
تغریبا سه ماهی می شه که شدیدا احساس افسردگی می کنم(البته 1-2 هفته ای هست که شدت بیشتری پیدا کرده) طاقت هیچ چیز و حرفی را ندارم حوصله هیچ کس و هیچ کاری را ندارم ترجیح می دم فقط بخوابم و مثل آدمی شدم که انگار قفل به دهنش زدن دوست ندارم حرف بزنم
مسایل زیادی ممکن عامل افسردگیم باشه
1- به پدرم خیلی وابسته بودم و تنها حامی من توی خونه ایشون بود متاسفانه 4سال است ایشون را از دست دادم و در مشکلاتم جای خالی ایشون را خیلی احساس می کنم
2- با مردی ازدواج کردم که از نظر سطح خانوادگی کمی با من فرق داره و آدم خیلی آرومی است و برای رسیدن به اهدافمون کمی کند است و در عوض من خیلی عجولم( البته ایشون از هر حیث آدم خیلی خوبی هستن و من ایشون را دوست دارم)
3- فشارهایی که مادرم در دوران نامزدی آورد (در تاپیک روحم خسته است توضیح دادم)
4- تفاوتهایی که مادرم بین من و خواهر و برادرم میذاره برام درد آوره
5-.........
خلاصه این قدر احساس افسردگی می کنم که حد نداره و این حسم در روابطم با همسرم خیلی تاثیر داره دوستش دارم اگه ازش بی خبر بمونم دلم 1000 جا می ره اما وقتی پیشم است حوصلش را ندارم
کمکم کنید 1 راه حل منطقی و قابل اجرا بهم بدین تو را خدا دعوام نکنید( آخه امروز یکی از همکارام حسابی بهم توپید)

[sedmammad]

سلام
لطف کن و جلوی آینه وایسا و چشمت رو خوب نگاه کن. خوب خوب

من منتظر می مونم
.
.
.
.
.
.
.


انداختی؟
چی دیدی؟
یه چشم، عین یه تیله رنگی، یه دریچه سیاه وسطش، یه نوار رنگی دور دریچه ...
خوب؟
حالا دوباره به اون نوار رنگی توی چشمت نگاه کن، از نزدیک تر ببین:
بهش میگن عنبیه/رنگینه/iris. میدونی اون نوار رنگی علاوه بر رنگ کردن و قشنگ کردن چشم، کارای دیگری هم داره؟ میدونی توی اون نوار رنگی، عین دفترچه یادداشت، خدا یه سری نت نوشته؟ یه سری رمز...
اول اینکه عنبیه یک کلید دیگه برای هویت توئه، یک کلید برای شناسائی تو. اون منحنی ها و فرکتال هل توی نوار عنبیه برای هر فرد و برای هر چشم یکتا و یگانه هست. یعنی هویت تو توی این منحنی ها حک شده. رمز شده. نوشته شده "فقط تو و نه هیچکس". یادداشت شده" فقط برای تو عزیزم!"
دوم اینکه همین جناب عنبیه دقیقا صفحه آمپر بدنه، قسمت های مختلف در بالای اون دایره رنگی نمایانگر دستگاه های مختلف حیاتی بدنه و در پائین نمایانگر وضعیت فردی هر یک از اعضا. یعنی از روی چشمت میشه فهمید که کدوم دستگاه حیاتی بدنت در چه وضعیتی قرار داره. و اینکه اگر ناخوشی داشته باشی - خدای نکرده - این ناخوشی از چه دستگاه حیاتی و از چه عضو اون دستگاه سرچشمه میگیره.
سوم اینکه همین تیله رنگی کوچولو یعنی چشم شما، بر اساس روحیات و خلق و خوی ثابت یا گذرای شما تغییر کرده یا میکنه. میشه از روی چشمت فهمید که چه شخصیتی داری: عصبی/شجاع/آروم...یا به چه وضعی دچاری ترس/شادی/تاثر...
سواد جماعت بشر تا اینجا رسیده و این چیزارو تونسته بخونه از توی چشم ها.
فقط چشم ها
گوش ها - دست ها - زبان - مغز....اینا تازه جسم توئه: روح...
تو اینقدر شگفت انگیزی، این همه، به این مفصلی ی ی ی....
یگانه، بیکران، بی همتا، پر انرژی!
چی بگم؟ خداوکیلی جا برای چیزی گفتن موند؟!!

پیروز باشید

[mahsan]

مرسی دوست خوبم اما خیلی راهنماییت سنگین بود

[kimiakhaton]

به اين ادرس مراجعه كن ايشااله كه بهتر ميشي http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=2218

[mahsan]

کمممممممممممممممممممممممم کککککککککککککککککک

[مثل من]

گذشته رو فراموش کن و تو حال زندگی کن این خیلی مهمه. تو الان داری با گذشته خودت زندگی میکنی و دست و پنجه نرم میکنی در صورتی که الان اون زمان رو پشت سر گذاشتی و به یه جاهای خوب هم رسیدی یه کم به خودت استراحت بده یا یه مسافرت برو بعد نیروتو جمع کن و از اول شروع کن. با خودت فکر کن چه چیزهای مهم و خوبی داری که شاید دیگران . . .

2- با مردی ازدواج کردم که از نظر سطح خانوادگی کمی با من فرق داره و آدم خیلی آرومی است و برای رسیدن به اهدافمون کمی کند است و در عوض من خیلی عجولم( البته ایشون از هر حیث آدم خیلی خوبی هستن و من ایشون را دوست دارم)

قرار نیست همه با همسرشون تفاهم کامل داشته باشند این طوری خوب همسرت هم میتونه بگه خانمم با من تفاوت خانوادگی داره پس من ناراحتم یا افسرده شدم!!!
یه کم محکم باش

[ani]

خدا را شکر که شوهر ت آروم است و دیوانه بازی در نمی آورد که در این شرایط نور الا نور می شد . عزیزم باید با خودت تمرین کنی ، پدرت راتو نمی توانی ببینی ، او وجود دارد وهمیشه با توست ، انگار افسردگی و غم از دست دادن پدرت زیادی طول کشیده ، باید خودت را سرگرم کنی ، ورزش ، کتاب ، دوش آب ولرم ، تفریحات سالم و گروهی مثل قرارهای دوستانه و... باید از این فضا خودت را بیرون بکشی ، البته مشاورکه دیگه محشر است او زودتر می تواند تو را به شرایط عادی برگرداند .

[hajifirooz]

من می گم یه سر به تاپیک خودکشی بزن!
شوخی کردما، نزنی...
بقول شاعر:
Getting marriage is an ART, but saving your husband is a TASK!
یعنی که ازدواج یک هنره، اما نگه داشتن شوهر یا وظیفه خطیر!
شما که هنرش رو داشتی، حفظش هم بکن بابا.
به این فکر کن که خدای نکرده این اوضاعت روی اقاتون هم تاثیر منفی بذاره...اونوقت وانت بار بیار و افسردگی بار کن!
به این فکر نکن که چه چیزهائی رو از دست داده ای، به این فکر کن که الان چه چیزهائی رو داری.
فکر کنم افسردگی یه جور ناسپاسیه، چون آدم از نعمتهائی که در اختیار داره بهره نمیبره، و ضایعشون می کنه و اونوقت خدا نکرده ازش گرفته میشه.
بخواه، میشه!
راستی چرا ما هی فکر میکنیم مشکلاتمون حل نشدنیه؟

[salehe]

سلام مهسان جان
توی تاپیک قبلی هم برات نوشته یودم .سعی کن خودتو بیشتر سرگرم کنی که وقتی برای جر وبحث با دیگران نداشته با شی
قران خوندن دعا خوندن ونماز حاجت خوندن خیلی بهت ارامش میده.در ضمن 14000تا صلوات نذر سلامتی امام زمان (ع)بکن ان شا الله هر چه زودتر مشکلاتت حل میشه عزیزم منم برات دعا میکنم .[/align]

[niloofar 25]

سلام مهسان عزیز!
من فکر میکنم باید شادی از درونمون بجوشه تا از این وضعیت افسردگی بیرون بیایم .باید یه کاری کنی که در درونت شادی بوجود بیاری.مثلا از اینکه نماز بخونی آروم میگیری باید یه ساعتهائی را با خدای خودت خلوت کنی و نماز بخونی ویا اینکه وقتی با شوهرت هستی به جای اینکه به حل مشکلات فکر کنی به مسائلی که دوست دارین درباره اش با همدیگه صحبت کنید یا انجام بدین بپردازین.مطمئن باش باآرامشی که بدست میارین مشکلات هم بهه همین زودی به خوبی و خوشی حل میشه!
موفق باشی!