خانواده ها از لحاظ تربیت كودك به 4 دسته تقسیم می شوند :
1- خانواده خشک و سخت گیر :
پدر و مادر ها با بچه ها همان طور رفتار می کند که والدین خودشان کرده اند .تصمیم گیری با یکی از والدین (خصوصا پدر)انجام می گیرد . غالبا کودکان نیازهای عاطفی شان ارضاءنمی شود .در چنین خانواده ای ممکن است والد ضعیف با کو دکان ائتلاف کند علیه والد قدرتمند و احتمالا والد کودک گسسته می شود. [چنین کودکانی احتمالا جذب گروه بیرون شده با عزت نفس پایین که دارنداحتمالا دچار بزهکاری می شوند
2- خانواده سهل گیر وآسانگیر
پدر و مادر دنبال کار نوجوانی و جوانی خودشان هستند (کاریا نیازهای ارضاء نشده )و به امر تربیت و ارضاءنیارهای جسمی و روانی کودک نمی پردازند و چون آسانگیر هستند برای خاموش کردن صدای بچه هرچه بخواهد به او می دهند و کودک پر توقع بار می اید .این بچه با موانع زندگی مواجه نشده است.لذا وقتی وارد جامعه می شود به خاطر عدم تجربه ی ناکامی ,زود تسلیم و می شکند.
.
3- خانواده گسسته :
در این خانواده ها بین پدر و مادر به دلیل اختلاف, فاصله است .اگر دائما قهر وآشتی باشد یک تاثیر منفی می گذارد .اگر نزدیک باشند دائما مشاجره بوده یا گاهی حتی بر سر کودک تلافی می کنند و علاوه بر عدم ارضاءنیازهای روانی و جسمی کودک ,کودک الگوهای پرخاشگرانه یاد می گیرد (مثلا کودکی بی مقدمه کودکان دیگر را می زند ) افرادضد اجتماعی معمولا از این خانواده ها بیرون می اید .کارهای خارج از عرف جامعه و ضد ارزشی می کنند .تصویر خوب نداشتن موجب می شود دیگران را نیز دوست نداشته باشد .و به دیگران اعتماد نمی کنند . انواع بزهکاران غالبا از خانواده های گسسته ای بیرون می ایند که مشاجرات پیوسته دارند .
4- خانواده های سالم :
سلسله مراتب انعطاف پذیر و مشخصی وجود دارد ,وظیفه و جایگاه هرکس مشخص است و هرفرد سعی می کند وظیفه خود را احسن انجام دهد ووظایف خود را گردن دیگری نمی اندازد .
اگر مشکل پیش بیاید وقت می گذارند و مسئله ر ا با کمک هم حل می کنند .
مسائل براساس نظر خواهی اعضاءست و تصمیم گیری یک نفر یا جمع است و کسی منبع قدرت مطلق نیست
در خانواده های سالم مسائل کوچک به معضلات بزرگ نمی شود .
دراین خانواده غالبا بزرگترها به شناخت و کشف کودکان اهمیت می دهند .
والدین هریک در جهت رشد دیگری هست وگاهی از برخی نیازهای خود جهت دیگری می گذرد( نه اینکه غرق نیازهای خود باشد ).

توصیه هایی که درمورد خانواده ها می توان داشت :

1-محیط خانواده را گرم و صمیمی نگهدارید .
2- از برخوردها ی لفظی و بدنی در حضور کودکان پرهیز کنید
3-سلسله مراتب خانواده را ارزیابی و اصلاح کنید.
4- از جبهه بندی و اردکردن کودکان به ان پرهیز کنید
5- ازتنبیه بدنی برای تربیت کود ک خودداری کنید .
6- با توجه به سن کودک نیازها ی عاطفی و جسمی اورا براورده کنید .
7- کودکان از طریق مشاهده یاد می گیرند لذا به جای پند و اندرز ,الگو سازی کنید .(سعی کنید اعمال و گفتارتان مطابقت داشته باشد )
8- اوقات فراغت کودکان را به طور مطلوب پر کنید( با توجه به درخواستهای منطقی انها).
9- از پیشنهاد و نظرات کودکان استفاده کنید .
10-از استعداد های کودکان اگاه شوید و پرورش دهید .
11- موقعیت های ناسالم رابه او بیاموزید .(با توجه به سن )
12- با خانواده های سالم رفت و آمد کنید .
13- اجازه ابراز نظر به کودکان بدهید و پاسخ متناسب با فکر کودک به او بدهید .