با سلام
دختر 13 ساله ام همیشه یک موضوع برای اظطراب یا احساس گناهش برای خودش فراهم میکنه . همیشه شک داره اصلا
به خودش و حرفهائی که مثلا از معلمش شنیده اعتماد نداره ومیبایست درروز برای 5 نفر ازهمکلاسیهایش تلفن کنه و از همه
بپرسه . اگه معلمش بگه تا صفحه 70 فردا امتحان میگیرم اظطراب اینو داره که مثلا اگه تا صفحه 90 رو امتحان بگیره چکار
کنه و باید چند با از دوستاش بپرسه و مشکل اینجاست که بعضی از دوستانش هم جوابهای سر کاری بهش میدن و اظطرابش رو
بیشتر میکنن .از نظر نمرات شاگرد ممتاز کلاسه و ما هم بخاطر این اخلاقش اصلا سخت گیری درموردش نمیکنیم و حرفها و
ما نیز هیچ اثری در رفتارش ایجاد نمیکنه . اظطرابش در شب امتحان به حدیه که تا صبح یا نمیخوابه یا تو خواب وبیداریه
روز بعدهم حاضر به استراحت نیست و میخواد امتحان فردا رو بخونه . هر اتفاقی که بیفته و ار تباط خیلی کمی هم به اون
داشته باشه فکر میکنه مقصر اصلی اونه و احساس گناه میکنه و خودش رو عذاب میده . اعتماد به نفسش زیر صفره و اونو
تبدیل کرده به یک بچه افسرده و میگه دست خودم نیست و منو ببرین دکتر تا یک قرص یا آمپول بده خوب بشم .
نکته جالی اینجاست که دختر دومم که 9سال داره نقطه مقابل اونه و برای ماهم جای تعجبه که چرا اینقدر
اختلاف باید باشه .
باتشکر
علاقه مندی ها (Bookmarks)