واكنش ما بزرگترها نسبت به كنجكاوي هاي جنسي بچه ها يكي از سوال برانگيزترين قسمت هاي ارتباط ما با كودكان را تشكيل ميدهد. براي راحتي كار بگذاريد نمونه اي از واكنش هاي احتمالي خود را بررسي كنيم. در همين مورد فرض كنيد دختر شما به يكي از همسالانش پيشنهاد آمپول بازي را داده است (يا مثلاً كنترل ماهواره را در دست دارد و اتفاقا تكمه كانالي را فشار ميدهد كه حاوي صحنه هاي زنان نيم برهنه است) در اينصورت او به شما نگاه ميكند و شما:

1.به سرعت وسيله بازي يا كنترل ماهواره را از دست اش مي قاپيد و فرياد ميزنيد: زشته بچه! بده من چيكار داري ميكني؟!

2.نگاه نافذ خود را به او ميدوزيد و قيافه سراسر هراسناك تان حكايت از اين دارد كه اصلاً از اين اتفاق خوش تان نيامده است.

3.بدون نگاه به چهره او يا اينكه به او چيزي بگوييد و با گفتن اينكه : "بده من اين رو دختر قشنگم!" وسيله بازي يا كنترل ماهواره را از او بگيريد.

4.بدون اينكه به چهره او نگاه كنيد خود را مشغول كار ديگري نشان دهيد و به بهانه اي محل را ترك كنيد

5.در برخورد با نگاه او لبخند بزنيد و اجازه دهيد تا جايي كه دوست دارد به كار خود ادامه دهد

6.به او لبخند بزنيد و تا حدي در بازي و شوخي با او همراهي كنيد.

اينها نمونه هايي از طيف واكنش هايي است كه ما ممكن است به كنجكاوي هاي جنسي كودكمان نشان دهيم. اين واكنش ها نقش بسيار تعيين كننده اي در اعتماد به نفس و توانايي هاي عاطفي- جنسي آينده كودكانمان خواهد داشت. اينكه امروز ما نسبت به توانايي هاي جنسي خود داراي اعتماد به نفس كامل هستيم يا نه؟ و اينكه از توانايي هاي لازم براي لذت بردن از يك رابطه ارضاء كننده دوطرفه برخورداريم يا نه همه ريشه در زمان شكل گيري شخصيت ما در كنار والدين خود در زمان كودكي دارد. ترس، اضطراب، احساس ناامني، تشويش هاي مداوم، كم ميلي جنسي، تعارضات شديد دروني، روابط بسيار پرتنش و آزاردهنده و كم دوام همه و همه ممكن است در برخوردهاي نامناسب احتمالي ما با كودكانمان ريشه داشته باشد. در بسياري مواقع ممكن است ما - خواسته يا ناخواسته- ترسها و نگراني هاي خود را چون ميراث ناشايسته اي به كودكانمان منتقل كنيم (كه از اين بابت بي شباهت به انتقال يك بيماري مسري چون جذام نيست).

باز براي روشن شدن مطلب به مثال ديگري روي مي آوريم. فرض كنيد حشره اي مانند شب پره يا پروانه در فضاي اتاق حضور دارد و به ناگهان شما و كودك تان متوجه حضور آن ميشويد. دخترتان با ديدن حشره به شما نگاه ميكند و براي هر اقدامي منتظر واكنش شما مي ماند. شما ممكن است:

1.جيغ بكشيد و به سرعت از شب پره يا پروانه فاصله بگيريد

2. به سرعت با حشره كش به سمت او رفته و شب پره يا پروانه را نابود كنيد

3.با لبخند با انگشت شب پره يا پروانه را نشان دهيد و اسم اش را تكرار كنيد.

نتيجه اين واكنش ها كه از قوانين واكنش هاي شرطي شده تبعيت ميكنند به ترتيب

1.بروز ترس و وحشت شديد هنگام ديدن دوباره شب پره يا پروانه

2.بروز نفرت و ناراحتي شديد هنگام ديدن دوباره شب پره يا پروان

3.داشتن احساس راحت و خوشايند در مواجه دوباره با شب پره يا پروانه خواهد بود.

شايد افراد زيادي را ديده باشيد كه احساس دائمي ترس و وحشت و نفرت و ناراحتي تمام زندگي عادي آنان را تحت تأثير قرار داده است و از آنها انسانهايي ناتوان و بي اراده و سرخورده و نااميده ساخته است. حالا شايد بهتر بتوانيد تصميم بگيريد نسبت به كنجكاوي هاي جنسي كودك خود بهتر است چه واكنشي نشان دهيد.
منبع : www.irshafa.ir