نمی دونم چرا........؟؟؟
نمی دونم چرا تازه گیها در برابر مشکلات کم میارم . من قبلا اینطوری نبودم و صبرم خیلی زیاد بود طوری که توفامیل زبانزد بودم از صبوری ولی حالا نمی دونم چرا وقتی یه مشکل حتی خیلی کوچیک برام پیش میاد فکرمنو به خودش مشغول میکنه و نمی تونم در برابرش صبور باشم . خیلی دوست دارم که مثل گذشته بشم و خیلی سعی میکنم که مشکلات و گرفتاریها روی من اثر نزاره ولی نمی دونم چرا کم میارم .همسر هم همیشه بهم میگه سعی کن با مشکلات کنار بیای ولی .........
از دوستان می خوام که منو راهنمایی کنن که چطوری میتونم در برابر مشکلات صبور باشم مثل گذشته . نمی خوام این طرز رفتارم توی زندگی زناشوییم تاثیر بزار چون همسرم به اندازه کافی برای خودش مشکلات و گرفتاری کاری داره و من دوست دارم که سنگ صبورش باشم و بتونم بهش امید و نیرو بدم . خواهش میکنم کمکم کنید.
سنگی که طاقت ضربه های تیشه رو نداره تندیس زیبا نمی شه ،
فقط یکبار فرصت داری تا از وجودت تندیس بسازی ،
پس از زخم تیشه خسته نشو!!
علاقه مندی ها (Bookmarks)