احترام به فامیل های طرف مقابل
چنین نیست که اگر دختر و پسری با هم ازدواج کردند ، دیگر کاری به کار فامیل یکدیگر نداشته باشند و بی اعتنا به اصول معاشرت و دید و بازدید های فامیلی و آداب و سنن خانوادگی و محلی و عرف جامعه ، از همه بریده و سر در لاک خویش ببرند .
ازدواج ، مایه وصلت دو دودمان و گسترش دایره خویشاوندان و افزایش روابط و توسعه پیوندهاست و بدون الفت خانوادگی (( زندگی شیرین )) فراهم نمی آید.
بی اعتنایی به فامیل همسر ، یا بی حرمتی و عیبجویی و ناسزاگویی بذر فتنه است که وقتی بارور می شود ، میوه تلخ آن ، اختلاف و قهرها و جدایی ها و عذاب وجدان و تلخی است .
باید بنا را بر حفظ احترام متقابل ، تقویت روابط فامیلی ، صمیمیت و محبت بین افراد و رفت و آمدهای خانوادگی گذاشت و هر چه بیشتر این رشته های الفت را قوی تر ساخت .
منبع : Lord.Hamed
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)