یه سوال مهم؟+

[حسین پور]

سلام دوستان . یه سوالی داشتم اگه می تونید کمکم کنید.
مگر همه نمی گن دختر و پسرا باید قبل از ازدواج از همدیگه شناخت داشته باشند تا خدایی نکرده در آینده به مشکل برنخورند. اخه من موندم چطوری میشه شناخت حاصل بشه. فرض کنید پسری میره خواستگاری دختر .... بعد از رفت و آمدها بلاخره هر دو خانواده راضی میشن حالا می مونه دختر و پسر بیچاره.... خانواده ها میگن خوب شما هم برید با هم حرفاتونو بزنید دخترو پسر هم میرن توی یه اتاق کوچیک تا در عرض نیم ساعت یا کمتر همدیگرو بشناسن.... پسر میگه حال شما خوبه دختر هم میگه مرسی شما چطورید. فوقش از هم می پرسن اعقاید شما نسبت به زندگی چیه . خوب معلوم هر کس در اون موقعیت میگه من معتقدم زن و مرد باید در زندگی مشترک به نظرات هم احترام بگذارند و مشکلات رو با همفکری هم حل کنند و از این حرفا........ حرف های این دو زوج تموم شد فهمیدن به درد هم می خورن.... اخه مگه میشه توی نیم ساعت یه نفرو شناخت.(این از سنت های قدیم ازدواجه که البته هنوز هم هست)(البته بعضی ها هم میگن دوران نامزدی برای شناخته ... خوب اگه باهم تفاهم نداشتن چیکار کنن جدا شن)
مد جدید ازدواج هم اینکه دخترو و پسر با هم دوست می شن به هدف ازدواج... که خیلی کار درستی نیست(به نظر من) خوب توی این مدت که با هم دوستن احساسات و جاذبه ها نمی ذاره که اونا واقعا طرف مقابل رو بشناسن و خیلی مشکلات دیگه.
خوب این دخترو پسر بیچاره چیکار کنن با هم دوست بشن علاوه بر مشکلاتش صد نفر براشون حرف در میارن... دوست نشن چطوری همدیگرو بشناسن؟

[parmis08]

سلام
البته منم در این مورد دوست دارم نظر بچه ها رو بدونم ولی فعلاً فکر می کنم بهترین راه اینه که خواستگاری به صورت معمول خودش انجام شه چند ماه خانوادگی رفت و آمد داشته باشن تو این مدت دختر و پسر هم می تونن با هم صحبت کنن و بهتر همو بشناسن . حسنش اینه که که اگر خونواده ها با هم تناسب نداشته باشن تو چند جلسه خودش رو نشون می ده ، اگه همدیگه رو مناسب دیدن نامزد می کنن و به نظر من هیچ موردی نداره اگه در دوران نامزدی به این نتیجه رسیدن که مناسب هم نیستن جدا شن ، جدایی در دوران نامزدی دلیل بر اشکال یکی از دو طرف نیست ، ممکنه هر دو خیلی خوب باشن ولی عقاید یکسانی نداشته باشن فقط باید این نکته رو رعایت کنن که تو این دوران روابط بیشتر جنبه احترام داشته باشه تا صمیمیت که زیاد وابستگی عاطفی بینشون به وجود نیاد .
نظر بدین بچه هاااااااااااااا

[digitalman]

سلام
البته منم در این مورد دوست دارم نظر بچه ها رو بدونم ولی فعلاً فکر می کنم بهترین راه اینه که خواستگاری به صورت معمول خودش انجام شه چند ماه خانوادگی رفت و آمد داشته باشن تو این مدت دختر و پسر هم می تونن با هم صحبت کنن و بهتر همو بشناسن . حسنش اینه که که اگر خونواده ها با هم تناسب نداشته باشن تو چند جلسه خودش رو نشون می ده ، اگه همدیگه رو مناسب دیدن نامزد می کنن و به نظر من هیچ موردی نداره اگه در دوران نامزدی به این نتیجه رسیدن که مناسب هم نیستن جدا شن ، جدایی در دوران نامزدی دلیل بر اشکال یکی از دو طرف نیست ، ممکنه هر دو خیلی خوب باشن ولی عقاید یکسانی نداشته باشن فقط باید این نکته رو رعایت کنن که تو این دوران روابط بیشتر جنبه احترام داشته باشه تا صمیمیت که زیاد وابستگی عاطفی بینشون به وجود نیاد .
نظر بدین بچه هاااااااااااااا

این روش خیلی عالیه . هم دختر و پسر میتونن همدیگر را بشناسند و هم خوانواده همدیگر را بشناسند هم جلوی سوء استفاده ها گرفته میشه . این روش هم کارایی بالایی داره هم مطمئن هست .

[bloom]

به نظر من بستگی به شرایط داره شما برای شناخت نمی تونین قانون بزارین بگین حتما دوران نامزدی باشه یا حتما دوست باشن
برای هر کسی فرق می کنه یه سری شناخت های کلی هست که مثلا تو محیط کار نسبت به همکارت تو محیط دانشگاه نسبت
به همکلاست یا تو جمع فامیلی و دوستان از طرف پیدا می کنی که این خیلی مهمه شناخت های جزئی هم باید طبق خواسته ی طرفین باشه
یکی دوست داره نامزد کنه بعد تو رفتارها ریز بشه یکی می گه من تا شناخت کامل پیدا نکنم رسمی نمی کنم اینا همه توافقیه بین دختر و پسر
فقط باید برای پیدا کردن این شناخت بهم اطمینان داشته باشن و به یه چیزایی پایبند باشن

[Yakamuz]

سلام دوستان عزیزم

من برام یه مشکلاتی پیش اومده که نمیتونم ادامه بدم / اگه پستی نوشتم یا نظری دادم که ناراحتتون کرده از همتون معذرت میخوام !

این بهترین سوالی هست که میشه در ارتباط با این شاخه سایت پرسید ! ( از نقاب عزیز تشکر میکنم )

تو روش ازدواج سنتی که مطرح شد تا اونجایی که من دیدم و شنیدم دختر و پسر یا فامیل یا همسایه و همکار و . . . هستن و نسبت به هم چند سالی آشنایی دارن و میشه گفت همدیگه رو میشناسن / رفتار هم و موقعیت اجتماعی و خانواده های همدیگه و . . . همو خوب میشناسن !
تو این روش میشه با یه سلام و علیک تو یه اتاق کوچیک به قول شما همدیگه رو بشناسن و این یه حرکت نمادین و از علائم بیکاری هست !

یه روش سنتی دیگه هم وجود داره که فکر میکنم بر میگرده به چند هزار سال قبل که مادر آقا پسر دختر خانومو انتخاب میکرد و پدر دختر خانوم آقا پسرو می پسندید و تموم / سر 10 سال هم صاحب 15 تا بچه / نه خبری از عشق و طلاق و اختلافات و اینجور چیزا بوده / این روش رو من از نزدیک ندیدم و تو فیلم های تاریخی و مخصوصا فرهنگی ( حیات وحش ) میتونید از این چیزا ببینید !

یه روشی هم وجود داره که به روزه و بقول خودشون ok !
دختر و پسر تو خیابون با یه نگاه عاشق هم میشن / صبح روز اول ارتباط در حد تلفن هست و بعد از ظهر همدیگه رو شناختن و میرن گردش و سینما و تا شب کا تمومه و به هم اعتماد صد در صد پیدا میکنن و میرن خونه آقا پسر و چند دقیقه میگن و میخندن و حرف تموم میشه و از سر بیکاری سکس !
چند ماه بعد هم میفهمن با هم تفاهم ندارن و دوتا جمله چرت و پرت از سر بیکاری به هم میگن و با جنگ و دعوا و قهر شکست عشقی میخورن و میرن دنبال سرنوشتشون و جالب اینجاست صبح ساعت 6 بعد از خوردن کله پاچه سرنوشت یه پسر و یه دختر دیگه جلوشون سبز میکنه و بازم از اول مراحل تا شب طی میشه !

البته روش های دیگه هم وجود داره که نمیتونم تو این تالار بنویسم / مینویسم تو وبلاگم و اگه عرض 10 ثانیه فیلتر نشه ( که میشه ) آدرسشو میدم بخونید !

من یه پیشنهاد هم دارم ( البته این تنها راه حل مشکل نیست ) دختر و پسر میتونن بعد دیدن هم و انتخاب هم از لحاظ ظاهری ( نمیگم لباس هم رو دربیارن و تمام و کمال از لحاظ ظاهری همو بپسندند ) با تلفن با هم حرف بزنن و شناخت بیشتری نسبت به هم پیدا کنن و این کارو زیاد طول ندن ( چند ماه کافیه ) و اگه دیدن مناسب هم هستن برن و تحقیق کنن و ببینن طرف زندگیش با حرفاش میخوره و تو چند جلسه ارتباط خانوداه ها و بعد هم خواستگاری و ازدواج !

راه های دیگه هم وجود داره / ولی من شخصا مخالف هیچکدوم از روشهایی که مطرح شد و خواهد شد نیستم / هر کسی اختیار داره با رعایت حقوق سایر افراد جامعه زندگی دلبخواه خودشو بکنه !

ممنونم از همه دوستان تالار !

میگن صاحب حرف خودش حرفو میگیره / حیف شد که نمیتونم تو جمعتون باشم و باهاتون زندگی کنم / دوستون دارم و بای . . .

[Yakamuz]

بهترین راهی که من الان به ذهنم میرسه اینه که اتخابتون رو از دختر و پسرای فامیل و همسایه و همکاران و هم دانشگاهی و این جور موارد انتخاب کنیم !
شهرا بزرگ هستن و آدما شناختی از هم ندارن و یکمی هم وضعیت خرابه ( یکمی که چه عرض کنم / شدیدا وضع خرابه ) و نمیشه به راحتی اعتماد و انتخاب کنیم !
صحبت یه عمر زندگی هست / خواهش میکنم یکمی بیشتر دقت کنیم / چون بعد ازدواج مشکل غیر قابل حل و جبران هست !

[Aykan]

اكثر مسايلي كه در مورد دوستي هاي پسر و دختر گفته ميشه مربوط به دوران نوجوانييه كه احساسات با غريزه و دست به دست هم ميده تا
خاطره خوبي از دوستي هاي پسر و دختر نداشته باشيم ( دوستي در اين دوران يك اشتباه فاحش است)
وگرنه دو شخص عاقل و بالغ كه اولا (واقعا )هدفشون از دوستي شناخت براي ازدواجه و ثانيا احساساتشون رو مي تونن كنترل كنن راحت ميتونند با جنس مخالف به قصد شناخت و با رعايت برخي از نكات دوست باشند اما بايد احساس شون رو هم كنترل كنند
اما با توجه به فرهنگي كه اكثريت ما در آن بزرگ شديم براي ما چه دختر و چه پسر سخته كه يك رابطه عادي و معمولي و سالم با جنس مخالف داشته باشيم واين روابط در حالت كلي به شخصيت افراد بستگي داره كه چطوري اين رابطه رو هدايت كنند.

[دانه]

والاه
من كه مي خواستم ازدواج كنم آقا اومدن خواستگاري. رفتيم توي اتاق . نيم ساعت كه خوبه. ما ده دقيقه توي اتاق بوديم.
هر چي من گفتم اون گفت هر چي نظر شماست.
گفتم نظرتون در باره كار كردن خانما چي يه
گفت هر جور كه خودت دوست داري. من نه مي گم برو نه مي گم نرو
گفتم در مورد فلان چيز نظرت چي يه
همون جوابو داد
آقا هر چي ما گفتيم ايشون نظر ندادن
به هر كي گفتم من نظر اين آقا رو نفهمديم همش مي گه هر چي تو بخواي همه خنديدن گفتن خوبه ديگه خر مرادو سوار شو. هر چي بگي گوش مي كنه. به به ببين چقدر دوستت داره.
خواستم يه مدت رفت و آمد كنيم . يه دو باري قبل از بله گفتن من اومد رفتيم بيرون اما جز تعارفات الكي و مزخرف حرفي نزديم
در آخر همه به اين نتيجه رسيدن كه اين آقا خوبه و بايد بله رو بگيم
من كه نفهمديم كه اين آقا رو شناختم يا نه
الانم كه از هر كدوم از رفتارها و حرفهاش شكايت مي كنم اين ننه من مي گه درست مي شه سخت نگير. اولشه. بري سر خونه خودت درست مي شه

من كه نفهميدم چي درست مي شه
اينم شد ازدواج؟!
يه دوستي داشتم (دختر) بعد از يكسال رفاقت تازه پي به افكار و رفتارهاي زشتش بردم و ولش كردم.حالا اين يكي كه شوهر آدمه و بايد يك عمر باهاش زندگي كني
دوستم داره. خيلي كارها واسم مي كنه. از احترام چيزي كم نمي ذاره. اما عقايدمون به هم نمي خوره. از نظر پدر و مادر من انگار اين چيزها مهم نيست. اصلا عقايد چي هست؟! نونه يا كشكه؟!

[takamol]

اخی دانه جان دلم سوخت بسوز و بساز بی خیاله عقیده ...به نظر من خیلی خوبه که قبلش با رعایت احترام و فقط اطلاع پدر و مادر دو طرف نه کل فامیل دو نفر باهم ارتباط داشته باشن یعنی دوست باشن تا بیشتر همو بشناسن البته اگه زمانی براش تعیین شه خیلی بهتره بعد که از هم خوششون اومد بقیه ماجرا رو بدن دست بزرگترا

[targol]

نه دوران دوستی نه دوران نامزدی و نه دوران عقد
همه اینا بر میگرده به شانس آدم
ازدواج واقعا هندونه در بستست .
بعضی آدم ها هستند که خودشون را اون چیزی که نیستن جا میزنن و خودشون را تو دوران نامزدی و عقد و دوستی اون چیزی را که طرف مقابلش دوست داره نشون میدن و در واقع رول بازی میکنن بعد خیالش که راحت شد چهره واقعیشو نشون میده . و متاسفانه اکثر ازدواج ها اینجوری شده و اختلافات بعد دوران عقد رخ میده .
بازم میگم شانس یه چیز دیگست.