سلام دوستان وقت همگی بخیر ممنون میشم منو راهنمایی کنین.
حقیقتش مدت ها است روی رفتار خودم تمرکز کردم. به شدت رفتار و اخلاقم نوسانی شده. قبلا به خاطر تغییرات هورمونی در حد چند روز کمی بداخلاق، افسرده و کینه ای می شدم اما الان شدتشون خیلی بیشتر از گذشته شده (از نظر تعداد روزها تغییری نکرده اما بسیار شدیدتر شدن).
یه روزای خاصی از ماه هست که به شدت به آینده امیدوارم، دنبال اینم که کار هنری انجام بدم، روی پایان نامه م بهتر کار کنم، ارتباطمو با خدا قوی تر کنم، به کارای خونه بهتر برسم، به خورد و خوراکم توجه می کنم، همسرم رو خیلی دوست دارم و کلا آدم با انگیزه تری میشم که در کل شاید 7 روز از ماه این شکلی باشم؛
در مقابل یه مدت هست که همه ی خاطرات بدی که تو زندگیم از هر کسی داشتم به ذهنم میاد و از اون آدما متنفر میشم (خانواده همسرم، فامیل خودم و یا حتی از مامانم)، کارای خونه رو انجام نمیدم و همه جا خیلی نامرتب میشه، به شدت ناامید میشم، برای پایان نامه م وقت نمیذارم، از خدا شاکی میشم، ممکنه در طول هفته همه ش غذای حاضری بخورم چون حوصله آشپزی برای خودم رو ندارم، برای مامانم و داداشم غصه می خورم و گریه می کنم، احساس میکنم همسرم دوسم نداره و کلی فکرای منفی دیگه که همین باعث میشه یه بهونه پیدا کنم و با همسرم بحث کنم چه بسا یه دعوای خیلی بد باهاش داشته باشم. اعتماد به نفسم به شدت افت می کنه و خودمو خیلی پایین تر از بقیه می دونم (در کل این مدت با نفرت و خشم و کینه شروع میشه و با افسردگی تموم میشه)؛
بین این مدت هم رفتارام به شدت قبل و بعدش نیست.
همه ی این احساسات هر ماه تکرار میشن. قبلا به این شدت نبود و همسرم هم خیلی درکم میکنه اما خودم خیلی خسته شدم. احساس یه لیوان شیشه ای رو دارم که هی داره سرد و گرم میشه ...
قبل از اینکه اینطوری بشم میتونم بگم فقط یه هفته حالم از نظر روحی خوب نبود که به هورمونام مربوط بود و بقیه ی ماه خیلی آدم خوبی بودم از هر نظر (اعتقادی، درسی، نظم، اخلاق و رفتار و انگیزه و ...)
نوشته اصلی توسط niloofar_aabi
.
. 
علاقه مندی ها (Bookmarks)