سلام.
تازگی وسواس خرج کردن پیدا کردم.
منظورم اینه مرتب با خودم درگیرم آیا موقع خرید دارم ول خرجی میکنم؟ خریدی که دارم میکنم اسرافه؟
مخصوصا درمورد خریدای شخصی خودم. مثلا یک سری محصولات مراقبت از پوست هست که احتیاج دارم و باید بگیرم (قبلا داشتم و تموم شده) ولی الان با خودم درگیرم که دوباره پول بدم عوض اینجور چیزها، یا بذارم برای خونه؟ چون ممکنه همسرم کارتش خالی بشه، بعد شاید مهمون داشته باشیم یا مریضی و اینها پیش بیاد و...
از اینکه پول مال خودمه، ولی باز اینجوری همش با خودم درگیرم که داری اسراف میکنی، بذار شاید لازم بشه و... حس خیلی بدی دارم. هی به خودم میگم ببین چقد بدبختی که خودت هم به خودت اهمیت نمیدی.
وقتی چیزی میخرم به شدت معذبم که ازم بپرسن چقد پول عوضش دادم.
و متاسفانه شوهرم و خانواده شوهرم همیشه میپرسن چقدر گرفتی. منم حس بدی دارم که بگم.
مثلا بارها اتفاق افتاده که چیزی با پول خودم گرفتم، بعد که همسرم پرسیده قیمتش چقدره و بهش گفتم، تو ذوقم زده که گرون خریدی. این چی بوده که اینقد عوضش پول دادی. یا بدتر، به حالت تمسخر خندیده که از این حرکتش خیلی بدم میاد. بهش هم گفتم ولی میگه منظوری نداشتم. ولی مشخصه منظورش اینه تو احمقی و سرت کلاه گذاشتن!
انگار برای خرج کردن پولی که مال خودمه باید به همه جواب پس بدم.
دیگه به تصمیم گیری خودم اعتماد ندارم و حس میکنم قبل خرید حتما باید با بقیه مشورت کنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)