احساس میکنم راهی برای ادامه زندگی ندارم

[رونالدو ۶۶]

سلام
دچار استرس و نگرانی شدیدی شدم چون بعد از هشت ما از شروع عقدو ازدواج با همسرم احساس میکنم که انگیزه ای برای ادامه زندگی با همسرم ندادم و دلیلش هم اتفاقات زیادی بود که در این هشت ماه بین ما افتاد . من و خانمم نسبت فامیلی نزدیک لا هم داریم و اختلاف سنی بین ما ۱۳ سال هست. در این مدت هشت ماه بیش از صد مرتبه با هم سر موضوعات مختلف دعوا کردیم.همسرم بیشاز حد درونگرا خجالتی و کم حرف هستن و بیش از حد درس براشون اهمیت داره و بسیار اهل غرغر کردن و اینکه اگه یه اتفاق کوچیک بینمون افتاده باشه به قدری این قضیه رو تکرار میکنه که کلا اعصابی برام نمیمونه و از یک ماه بعد از عقد شروع به عیب جویی از من ماشینم کارم و خلاصه تا جایی که تونست و وجود داشت ازم ایراد گرفت و من در این مدت همش با مدار و خنده و شوخی همش خواستم یه جوری قضیه رو رفع و رجوع کنم و وقتی دیدن با ایراد گرفتن نمتونه شروع به اختلاف با خوانواده منو گرفتن و مشکلات بزرگی رو با مادرم و خواهرم بوجود اوردن که نهایت این بحث درگیری شدی لفظی بین دو خوانواده شد.من همسرم و زندگیم رو دوست دارم و بهش بارها گفتم تا اخرین توانم برای زندگیم زحمت میکشم ولی ایشون اوایل همش بهم میگفت که تو منو دوس نداری و اینو هم بگم که بشدت اعتماد بنفس پایینی داره و خودشو بد قیافه میدونه و همش میگه من قیافه ندارم چرا باهام ازدواج کردیو یا اینکه چرا با فلان نفر و یا فلان دختر ازدواج نکردی. و این حرفها و دعواهای ما باعث شد که دوماه اخیر احساس کنم که ایشون هیچ علاقه ای به من نداره و یا به زور خونواده و اصرار اطرافیان تن به ازدواج با من داده.و الان هم که ۷ روزه با هم قهریم و با اینکه من چن بار زنگ زدم که بتونم همدیگرو ببینیم هیچ تماسی و علاقه ای از خودش نشون ندادهو این مطلب مهم رو هم بگم با توجه به سن کمش به شدت تحت تاثیر حرف مادر و خاله خودش قرار داره و به نظرم عامل تمام این مشکلات حرفای خاله و مادرشون هست.والان هم کاملا به این نتیجه رسیدم که با توجه به اینکه خیلی دوسش دارم باید ازش جدا شم و این فکر که شاید دلیل تمام این عصبی بودن و نارضایتیها این باشه که علاقه ای به من نداشته و شلید میتونسته با کسی بهتر از من ازدواج کنه چون سن ازدواج کم و موقعیت های زیادی میتونست داشته باشه.لطفا راهنماییم کنید که چه تصمیمی بگیرم

[المای]

سلام
سن همسرتون و خودتون رو لطفا بنویسین و دلایل اتون برای انتخاب ایشون به عنوان همسر چی بوده؟ طریقه اشنایی و ازدواج شما به چه صورت بوده؟ سنتی یا دوستی؟
چرا همسر شما فکر میکنه بدقیافه هست و اعتماد به نفس نداره ؟
چراا شما کج خلقی های همسرتون رو به حساب خودتون میگذارین و به خودتون می گیرین؟
یعنی همون ایرادی که خانم اتون می گیرن شما هم اون رو در مورد خودتون بیان کردین..خانم شما میگه شما دوستش ندارین ..شما هم فکر میکنید ایشون شما رو دوست ندارن
من مجردم..اما میدونم دعواها و تنش ها و اختلاف نظرهای سال های اول زندگی مشترک یه جورایی طبیعی هست و همه زوج ها با هم اصطکاک پیدا میکنند تا ادابته بشن و با هم هماهنگ و همسو...
پس نا امید نشین و قوی باشین همون طور که تا الان بودین و به نوشته خودتون عمل کنید که برای همسر و زندگیتون تلاش میکنید
اگه خانم شما به خاطر سن کمشون رفتارهایی نابالغانه دارن ..عکس العمل های شما به عنوان مرد زندگیش که عاقلتر و پخته تر هست خیلی مهمتره.. به سایت همدردی خوش امدین..مطمنا دوستان خوب و باتجربه این فروم راهنمایی اتون میکنند و انشالله مشکلات اتون رو حل میکنید