سلام الهام جان.
چیزی که من از نوشته های شما فهمیدم اینه که همسرت سرد نیست بر خلاف انچه که میگویی..چون اگر سرد بود بخاطر زنی دیگه این همه راه نمیکوبید اینور اونور بره ...پس همسرت در رابطه اش با شما دچار سردی شده.نه اینکه کلا ادم سردی باشه.
معمولا مردهایی که تمایلی به بچه دار شدن ندارن(صد در صد نیست ولی معمولا اینطوره) نمیخوان زیر بار مسئولیت برن .الان هم خداروشکر کن که با شرایط پیش امده پای بچه ای وسط نیست.وگرنه اوضاع خیلی وخیم میشد.
نوشته هات خیلی شلوغ و اشفته بود.مشکلات با همسرت زیاد داری.اخر پستت نوشتی مشکل من اینه که موقع عصبانیت داد و بی داد میکنه و ..در حالیکه مسائل مهم تری داری.
به نظر منم از لحاظ قانونی فعلا اقدامی نکن.موندن خونه پدرت تغییری در شرایط ایجاد نمیکنه.تهران رفتن هم در این برهه زمانی و این کشمکش ها به نظرم راهکار خوبی نیست.برگرد سر خونه زندگیت به شرط اینکه بتونی ارامش داشته باشی و دعوا و ...نکنی.زندگی عادیت رو ادامه بده که اگر هر اقدامی خواست بکنه از لحاظ قانونی شما ضرر نکنی.
به نظرم افکارت رو بیار روی کاغذ.یکبار برای همیشه و فکرت رو ازاد کن و بیشتر در موردش فکر نکن.زمان بده.
من موافق ایمیل زدن به همسرت نیستم الان.هر دو عصبی هستین و تنش داشتین.و ایمیل زدن شما نوعی چراغ سبز هستش به ایشون.و ممکنه همسرت رفتار مناسبی نداشته باشه و کار خراب تر از اینی که هست بشه.
یه مدت فکر کن اصلا همسر نداری.نه اینکه تعهداتت رو زیر پا بذاری ولی ذهنت رو خالی کن تا کمتر اذیت بشی.کاری هم به کارش نداشته باش.بذارید هر دو به ارامش برسید.
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید،گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد،گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد،چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)