بیش از سه ساله عاشق کسیم که میدونم نمیاد

[nazaninIT]

سلام
دختری 23 ساله هستم. سه سال ودو ماه پیش عاشق پسری در دانشگاه شدم و روز به روز علاقم بهش بیشتر میشد. اما هیچ ارتباطی باهاش نداشتم و فقط دو سه بار در جلساتی کاری میدیدمش و حرفی هم با هم نمیزدیم. اما از اینترنت تمام عکس ها، پست ها و کارهایی که میکرد را میدیدم و در ذهنم تصورات مسخره ای ازش میساختم و روزبه روز عاشقش میشدم.
چون دختر بودم نمیخواستم من اول پا پیش بذارم. هم غرورم نمیذاشت، هم نمیخواستم یه زمانی با کوچکترین اتفاقی بتونه راحت بگه خودت اومدی سراغم
برای همین دو سه ماهی که گاهی اتفاقی میدیدمش تمام احساسم رو توی خودم میریختم و حتی نگاهم رو ازش میدزدیدم
اما وقتی فارغ التحصیل شد اتفاقی از دوستاش شنیدم داره میره خارج. دنیا رو سرم خراب شد. و کم کم فهمیدم با اونی که تصور میکردم فرق میکرده. بالاخره بهش ایمیل زدم و حرفام رو گفتم. اما التماسش نکردم. اون هم گفت حتی اسم من رو هم نمیدونسته
خلاصه رفت و من یک سالی نتونستم از فکرش بیام بیرون و خیلی زجر کشیدم. یه بار هم باز بهش ایمیل زدم ولی جوابی نداد
سال دوم تصمیم گرفتم فراموشش کنم. از اون موقع یه مدت بیخیالش میشم و زندگیمو میکنم و حتی سعی میکنم عاشق کس دیگری بشم. اما اتفاقاتی میفته که باز برمیگردم به اون و با عشقش زندگی خیالی میکنم
بعد سه سال دوباره بهش گفتم حرفمو و این که نتونستم فراموشش کنم و هنوز امیدوارم برگرده ایران حتی با این که میدونم به درد هم نمیخوریم. اونم شروع کرد به حرف زدن باهام تا ببینه موضوع چیه و اصلا من چجوریم و من ببینم اون چجوریه. و در مکالمه ی مختصرمون فهمیدم واقعا از نظر اعتقادی و نگاه به زندگی با هم نمیخونیم
اما هرچند وقت یه بار دوباره برمیگردم بهش و غرق عشقش میشم.
خسته شدم. میترسم دیگه عاشق نشم. میترسم مورد خوبی هم بیاد ولی ته دلم با این باشه و نتونم زندگی خوبی داشته باشم.
چیکار کنم متاسفانه خواستگار زیادی هم ندارم. سالی یه نفر میاد. امیدی به پیدا شدن یه گزینه ی بهتر ندارم و برای همین سرم رو با عشق پوچ اون گرم میکنم

[nazaninIT]

ممنون

[فرشته مهربان]

با سلام

عزیزم وقتی کسی نخواهد کاری که درست هست را انجام دهد .... هرکس هم بگوید فایده ندارد ....

شما خود چاره کارت را می دانی اما مسئله این است که نمی خواهی ...... پس اول بخواه و بطور جدی و قوی هم بخواه .... وقتی خواستی در پی شدن هم روان خواهی شد .....


اگر خواستی راه این است :

زندگیتو بکن بطور واقعی و جدی ....

مشغول برنامه ها و امورات جدی زندگی باش و برای رهایی ازاین اسارت ذهنی هم کافیه از توقف فکر و سوییچ فکری استفاده کنی و تا می توانی خود را درگیر برنامه های مفید و آرامبخش و نشاط آور عملیاتی کنی ... برای اینکار ورزش ، برنامه های تغذیه ای متناسب و برنامه های آموزشی و تفریحی و ارتباطات دوستانه با تاثیرات مثبت و بهره برداری از حلقه روابط فامیلی موثر را پیشنهاد می کنم .

اما اگر از این چرخه رویایی با لذتهای رویایی کاذب نخواهی بیرون آیی می دانم هرگز به این راهکارها عمل نخواهی کرد ..... رویا پردازی و خاطره بازی یکی از آفت ها در راه رها کردن روابط معیوب هست ... شما که اصل رابطه را ذهنی و مبتنی بر رویا پردازی شکل داده اید و سپس به سوی واقعیت کشانده ای که آن هم معیوب و آسیب زا هست و نتیجه و شناخت هم نفی آنرا اعلام کرده است

به خودت بپرداز .... به خودت ارزش بده و اهمیت بده و همه ابعاد زندگی را محصور در انتظار برای خواستگار و ازدواج نکن .... در جریان زندگی طبیعی و سالم خود را قرار بده و در مسیر این جریان هروقت خواستگاری قرار گرفت آنرا با آرامش و اعتماد به نفس و عزت نفس و با روشهای صحیح مورد بررسی قرار بده


موفق باشی

[جوادیان]

سلام

دوست عزیز شما سه ساله تو یه مورد ساده موندین..من بهتون حق میدم که یکسالشو به خاطر ایشون پریشون باشین و همه تلاشتونو واسه جلب توجهش کرده باشین..

اما دو سال بعدی دیگه غیر قابل توجیهه که بخواین عمر و جوونیتونو بخاطر کسیکه تمایلی به شما نداره هدر بدین..

این جمله رو بارها تو ذهنتون تکرار کنین ( ایشون به من علاقمند نیست و من به ایشون حق میدم که بخواد با کسیکه دوست داره ازدواج کنه)

بعد هم کم کم شروع کنین به فراموش کردنه ایشون.. یه مدت طول خواهد کشید فراموش کردنشون..ولی اگه مقاومت کنین بالاخره موفق خواهید شد..

[باران13]

سلام نازنین


به نظر من تو دختر قوی و شجاعی هستی، خوشحالم که حرفات رو بهش زدی و غرور امروزت رو بغض فردات نکردی، نازنین من یه پسرم که از این چیزا واسه خودم یا اطرافیانم اتفاق افتاده،مطمعن باش و بپذیر که اون پسر دوست نداره
میخام بگم که خودتو سرکوب نکن با دوستات سر این احساست صحبت کن، درد و دل کن، خودت خالی کن، حتی همینجا بنویس، از خوبی ها و بدی هاش و احساساتت، مطمعن باش می گذره


برو جلو تو زندگیت، عملا برو جلو! نه اینکه صرفا تو ذهنت بازی کنی با خیالات، تلاش نکن فراموشش کنی! رها کن! و به کارهایی که دوست داری وارد شو، زندگیت رو جهت دار کن، لذت ببر از زندگیت از لحظه لحظش، ابعاد مختلف زندگیت رو پرورش بده اونجور که میخای


زندگی خیلی بالا و پایین داره تو جزیی از هستی خداوندی، به خودت اعتماد کن، خودت باور داشته باش به خدا اعتماد کن، مطمعن باش کل به جزعش آسیبی نمیزنه، مطمعن باش هر چالش و اتفاقی فرصتی برای رشد، هر چالشی موقعیتی که از یکنواختی و تکرار رها بشی و فراتر بری، فقط اعتماد کن


بپذیر، با سرور و جهت دار زندگی کن و صبور باش


سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل
بیرون نمی توان کرد الا به روزگاران


موفق باشی و شادکام

[ammin]

سلام.دوستان راهنمایی های خوبی کردند .

عشق یا آنچه ما بهش میگیم عشق از اونجا شروع میشه که با خودمون بگیم این یه نفر با بقیه متفاوته خاصه و کسی مثل اون نیست.این چیزیه که خودت خواستی ذهنت ایجاد کنه و تا زمانی که بر این دیدگاه هستی رنج نداشتنش رو میکشی.

خوشبختانه تا حدودی متوجه شدی این دیدگاهت اشتباه بوده.تنهایی و انزوا و البته کمال گرایی باعث میشه تمرکزها و ذهنیت هات روی اون بیشتر بشه مگر اینکه به شکل منطقی ایی خودت رو قانع کنی و نگاهت رو تغییر بدهی.

[nazaninIT]

سلام. ممنون از همه شما عزیزان و جوابهای خوبتون
بله من باید زندگیمو بکنم و باید سعیم رو بکنم مدام مشغول امور مختلف باشم تا فرصت خیال پردازی راجع به اون و حسرت خوردن و غیره رو نداشتم باشم
مدتیه خداروشکر همین کار رو دارم میکنم و امیدوارم موفق بشم ادامه ش بدم
هرچند گه گاهی الکی فکرش میاد تو ذهنم وامید واهی که برگرده و عوض میشه و اینا ، ولی خودم رو قانع میکنم که بسه انقد چرت نگو !
خدا خودش کمکم کنه عاقلتر و عاقلتر شم
ممنونم