خییلی افسرده شدم لطفا راهنماییم کنید😢

[Rozhin92]

باسلام خسته نباشید دوستان
من20سالمه،امسال سال دومه که کنکوردادم(کنکور96)..رشته تحصیلیم تجربی هست،علاقه شدید به رشته پزشکی و رشته های پیراپزشکی داشتم،،امسال واااقعااز تمام خوشی ها و همه چیزم گذشتم و همش درس خوندم خلاصه اینکه خیییلی اذیت شدم،به همین خاطر انتظار داشتم نتیجه مطلوب رو بگیرم چون نه تنها خیلی خوندم و وقت صرف کردم،تازه خودمم احساس میکردم همه چی بلدم و واقعاهرسوالی رو میتونستم جواب بدم،،اما درکمال ناباوری امسال هیییچ کدوم از رشته هایی که دوست داشتم قبول نشدم،ازاینکه قبول نشدم ناراحتم اما بیشترین قسمت ناراحتیم به این دلیله که من خیلی تلاش کردم و احساس میکنم اینجا دیگه خیلی بی انصافی شده،
اصلااحساس میکنم دیگه هیچی واسم مهم نیست،همش توی رختخوابم،بیدار که میشم گریه میکنم و دوباره میخوابم تاشب
خودم که فکرمیکنم افسرده شدم،چون درطول روز حتی واسه غذاخوردن نمیتونم از سرجام بلند شم نه اینکه نخوام،توانم رو از دست دادم،انرژی واسم نمونده
تقریبا همه آشناها میگن برو رشته حقوق یا روانشناسی،رشته های خوبی ام هستن،ولی متاسفانه من علاقه ندارم،از طرفی دوباره یک سال پشت کنکور موندن و اینکه دوباره ببینم همون نتیجه قبل رو گرفتم و عمرموحروم کردم واسم عذاب آوره
دوست دارم بدونم شما جای من بودین چکارمیکردین،لطفا کمکم کنید درست تصمیم بگیرم😢

[Quality]

روژین خانوم. سلام. اولا آفرین که همچین دختری هستی که فکرت روی درسه برعکس خیلیا. همین کافیه. همین که تلاشتو کردی من مطمئنم آیندت خوبه. درسته الان به هر علتی اون رشته رو قبول نشدی ولی مگه دنیا به آخر رسیده؟ شاید اصلا قسمت این بوده یه مدت دیگم در مورد رشتت فکر کنی و با پایه قویتر بری جلو. تو هنوز خیلی جوونی و وقت داری هنوز.

در مورد قبول نشدنت یه چیز مهم بگم. اصلا مهم نیست چرا اینجوری شده. بزار بهت یه مثال بزنم. تا حالا شمال رفتی؟ وقتی میری از مسیرش بیشتر لذت میبری. فکر مقصد نیستی. زندگینامه افراد خیلی موفق رو میخوندم. همشون یه وجه اشتراک دارن. تمام تلاششون رو میکن حتی اگه قرار باشه به مقصد نرسن. مهم اینه که بعدا پشیمون نمیشن که تلاش نکردن. تو ناراحت نباش وجدانت هم راحته چون تلاشت رو کردی.

یادم میاد یه بار میخواستم با اتوبوس برم یه شهری کار واجبی داشتم ولی برنامم بهم ریخت و خیلی حالم گرفته شد. یه سفر کاری بود. از جهتی هم ضرر کردم و خیلی ناراحت شدم. خلاصه بعدا بلیط هواپیما قسمت شد گرفتم و رفتم. کارمم به نحو عالی انجام شد. خوشحال بودم. وقتی برگشتم خبری بهم رسید که شوکه شدم. اون اتوبوس که بلیطشم گرفته بودم و قسمت نشد اون روز برم تو جاده دچار تصادف شده بود و چند تا سرنشینش در جا فوت کرده بودن. چون منم بلیط داشتم و شمارم بود زنگ زده بودن خونه که خبر مرگمو بدن که این شخص نیومده و احتمالا فوت کرده. ( من قرار بود تو اون اتوبوس باشم ) جای من خالی بود شکر خدا

از اون به بعد ایمانم بهتر شد و به حکمت خدا پی بردم. خدارو شکر کردم و از جهتی هم ناراحت شدم برای سرنشینای اون اتوبوس. ولی خوشحال شدم که خدا انگار بهم عمر دوباره داد و الان دارم اینو برات مینویسم.

میخوام مهمونت کنم به یه ضرب المثل قدیمی که حتما شنیدی اما الان وقتشه یادت بندازم:

خدا گر زحکمت ببندد دری ز رحمت گشاید در دیگری

جزء اشعار سعدی هم هست.

موفقو شاد باشی ...

[باغبان]

دوست دارم بدونم شما جای من بودین چکارمیکردین،لطفا کمکم کنید درست تصمیم بگیرم������

...................

با سلام



رتبه کنکور امسال و سال قبل شما چقدر فاصله با رتبه رشته دلخواهتان را داشت ؟

آیا تلاش خوبی داشتید برا هدفتون ؟



افراد نظر خودشون را می گنند و دارنند مشورت میدن ،،،

باید رشته ای تحصیل کنید که بهش علاقه داشته باشید ،،،

چیزی که مهم هست اینکه علاقه درسته مهمه ولی باید بهای علاقه خودمون را بدیم ،،،،مثلا استعداد لازم را داریم یا نه ،یا روحیات ما می خوره به اون رشته ،،،آیا حاضریم تلاش بیشتر کنیم ؟

به نظرم در تلاش برا رسیدن به هدف شکست معنا نداره ،،،،بلکه هر قدم که جلو می ریم به هدف نزدیک تر میشیم !،،،،

از طرفی باید خطایابی کنیم و ببینیم کجاها ضعف داشتیم ،،،، تا بتونیم به هدف برسیم .




به نظرم با خودتون خلوت کنید و به این مسائل فکر کنید ، که آیا حاضر هستید بهای تصمیم و هدفتون را بدید یا خیر .