با سلام من 28و همسرم 29سالش هست... مدتی هست که روی زندگیمون کار میکنیم و خداروشکر خیلی خیلی خوب شدیم و هر دو تلاش میکنیم و مشکلی هم نداریم...
راستش ما از اول ازدواج با مادر و پدر من توی یک ساختمون زندگی میکنیم و کرایه هم از ما نمیکیرن و از این بابت واقعا متشکرم از پدر و مادر... راسش ما چند وقته تصمیم گرفتیم از این خونه بریم تا مستقل بشیم و در زندگی مسولیت پذیر باشیم هر چند از نظر مالی فشار میاد ولی تصمیم گرفتیم بریم... یک خونه خیلی خوب هم نزدیک خونه مادرم اینا گرفتیم جپن کن میرم سر کار بچه رو بذارم اونجا... یک بچه دو ساله داریم...
حالا مادرم که دیده ما جدی جدی تصمیم به رفتن داریم به شدت موضع گرفته میگه اگر برین دیگه نباید هرگز بیایین اینجا و من هم نمیام خونتون میگه دیگه اسم مارو نیارید... پدرم درک میکنه ولی مادرم نه...
من یک برادر دارم که در شه دور دانشجو هست اگر برم پدر و مادرم تنها میمونن فکر میکنم دلیل رفتارهای مادرم همینه... حالا به نظر شما با مادرم چطور رفتار کنم نمیخوام ناراحت باشه میخوام راضی باشه که میریم...